مادر
پیتر رابیت پس از بازگشت پیتر در یک روز پرمخاطره از باغ آقای مک گرگور یک
لیوان بابونه به ایشان داد تا ناراحتی معده وی را تسکین بخشد و او را
بخواباند. لیکن مصرف دارویی و طبی بابونه قبل از داستان پیتر رابیت آغاز
شده بود. مصریها، رومیها و یونانیان باستان از گلهای بابونه برای درمان
آفتابزدگی، تب ها و قولنج استفاده می کردند. آلمانیها برای توصیف بابونه از
عبارتی به نام "alles zutraut"
استفاده می کنند که مفهوم این عبارت این است: "بابونه هر دردی را درمان می
کند". مصرف چای یا عصاره مایع بابونه آلمانی می تواند در تسکین دردهای
ناشی از گاز، سوزش سردل و زخم ها مفید واقع شود. مصرف کرم یا پماد بابونه
به عنوان داروی موضعی روی پوست می تواند در کاهش علایمی نظیر پسوریازیس،
اگزما یا سوختگیهای پرتو درمانی سرطان مفید واقع شود. پماد بابونه در ترمیم
زخمهایی که بهبود آنها مستلزم مدت زمان طولانی است، مؤثر واقع میشود. می
توانید گلهای بابونه خیس خورده یا تنتورهای این گیاه (محلولهای تهیه شده از
گیاه مزبور، الکل و آب) را در داخل وان حمام بریزید و سپس در آن فرو روید.
اینکار به درمان یکسری از بیماریهای پوست از جمله بواسیر کمک می کند. برای
درمان سرماخوردگی بخور چای بابونه را که در داخل یک کتری ریخته یا چندین
قطره از روغن بابونه را که در آب جوش ریخته شده است، استنشاق کنید. پس از
سرد شدن چای، می توانید از آن برای شستشوی دهان یا غرغره به منظور کاهش درد
ناشی از بیماری لثه ها یا زخمهای دهان استفاده کنید. معرفی گیاه گلهای
کوچک مروارید گونه بابونه آلمانی میتواند معده،ریه ها و پوست تحریک شده را
درمان کند. گلهای این گیاه دارای طوقه های سفیدی است و به صورت چرخشی، قیفی
شکل وبا مرکز زردرنگ بزرگ میشود. پهنای آنها کمتر از یک اینچ است و روی
ساقه های بلند، و نازک سبز رنگ می رویند. گاهی اوقات بابونه وحشی نیز می
روید که ارتفاع آن از زمین چندان فاصله نمی گیرد و می توان آن را در کنار
مزارع و باغهای گیاهان دارویی مشاده کرد. ارتفاع این گیاه به سه پا می رسد.
بابونه شامل انواع بابونه اعم از بابونه آلمانی یا بابونه رومی (انگلیسی)
است. ترکیبات گیاه برای
تهیه چای بابونه گلهای آنرا در داخل کیسه های چای بسته بندی می کنند، یا
آنها را کوبیده و بخار می دهند که محتوای روغن آن که آبی رنگ است به طور
جداگانه قابل استخراج و بسته بندی باشد. روغن بابونه حاوی ترکیباتی است که
از ورم اعضای بدن جلوگیری می کند و در کاهش روند رشد باکتریها، ویروسها و
حتی قارچها مؤثر است. اشکال موجود بابونه آلمانی به صورت سرگل خشک، چای،
عصاره مایع و پماد موضعی یافت میشود نحوه مصرف بابونه
مصارف زیادی دارد. تحریک ناشی از سرماخوردگیها، زخمهای دیرخوب شونده، دمل
(آبسه ها)، ورم لثه هاپسوریازیس، اگزما، ناراحتیهای کودکان مانند آبله
مرغان، سوختگی در اثر کهنة بچه ها و قولنج در زمره دلایل متعارف مصرف چای
بابونه، شستشو با آن یا انواع تنتورهای این گیاه محسوب میشود. بابونه
معمولاً موقعی مورد مصرف قرار می گیرد که عارضه آشکار شده باشد. اگر برای
درمان زخم، آفتابزدگی یا هر نوع موقعیت جدی از بابونه استفاده می کنید ولی
علایم بیماری رفع نمی شود یا بدتر میشود، در اسرع وقت با پزشک معالج خود
مشورت کنید. *
برای درمان قولنج. زخم، درد معده، سوزش سردل و گاز از دو تا سه گرم این
گیاه که در آب داغ خیس خورده باشد، چای تهیه کنید و روزانه سه تا چهار بار
بین غذا از آن میل کنید، یا اینکه 5 میلی لیتر از تنتور 1:5 بابونه را
روزانه سه بار مصرف کنید. *
برای غرغره کردن و شستشوی زخمهای دهان یا بیماری لثه ها، از دو تا سه گرم
این گیاه که در آب داغ خیس خورده باشد، چای تهیه کنید سپس بگذارید سرد شود و
تا هر چند بار که می خواهید از آن استفاده کنید. * برای تسکین ریه ها به
هنگام سرما یا درمان سرفه چندین قطره از روغن اصیل این گیاه را در داخل آب
در حال تبخیر بریزید و سپس بخار مزبور را استنشاق کنید یا چای آنرا تهیه و
بخار را استنشاق نمایید. *
برای تسکین درد بواسیر، بریدگیها، اگزما یا گزش حشرات 1/4 پوند از گلهای
خشک بابونه را در هر بار شستشو مصرف کنید، یا از عصاره الکلی گلهای بابونه
در وان حمام استفاده کنید. *
برای استفاده از بابونه، به عنوان داروی شستشو از محلول 3 تا 10 درصد آن
استفاده کنید (گیاه مزبور در آب جوشانیده باشد که به این حالت چای بابونه
نیز گفته میشود). * برای درمان پسوریازیس، اگزما یا پوست خشک و فلسی، از کرم بابونه حاوی 3 تا 10 درصد محتوای داروی خالص بابونه استفاده کنید. نکات احتیاطی استفاده
از بابونه عموماً بی خطر است. لیکن چای غلیظ این گیاه می تواند سبب
استفراغ گردد. اگر به "ابروسیا" حساسیت دارید باید از مصرف بابونه بپرهیزید
چون این دو از یک تیره گیاهی هستند. از مصرف زیاد آن در دوران بارداری یا
شیردهی اجتناب ورزید. اگر باردار هستید موضوع مصرف آن را با پزشک معالج خود
در میان بگذارید. تداخل های احتمالی هیچگونه
گزارشی مبنی بر تأثیر و تأثر دو جانبه بابونه با سایر داروها وجود ندارد.
اما احتمالاً، بهتر است از مصرف بابوبه به هنگامی که فرد تحت درمان با
داروهای ضد انعقاد است، پرهیز شود
یکی از روشهای کاملا طبیعی که به کنترل احساسات منفی و اضطراب کمک میکند استفاده از گیاهان است. اضطراب
و استرس 7 سال از عمر آدم را بر باد میدهد و بقیه را به کامش تلخ میکند.
اما گویی در دنیای امروزه با این زندگیهای پرتنش به خصوص در شهرهای بزرگ
اضطراب و استرس جزو جداییناپذیر از زندگی روزمره است و باید به نوعی با آن
کنار آمد. استرس یکی از بیماریهای جدی زمانهی ماست. خوشبختانه این روزها
روشهای متعددی برای غلبه بر استرس و فشارهای روحی وجود دارد مانند یوگا،
ریلکسیشن، ماساژ و غیره. علاوه بر اینها یک روش
کاملا طبیعی دیگری نیز وجود دارد که به کنترل احساسات منفی و اضطراب کمک
میکند. بله استفاده از گیاهان. حتما شما هم شهرت گل گاوزبان را در کاهش
استرس شنیدهاید. باید بدانید که علاوه بر گل گاوزبان گیاهان دیگری هم
هستند که استرس و اضطراب را از شما دور میکنند. زالزالک زالزالک
خواص آرام بخشی دارد. کپسولهای این گیاه تپش قلب، حالتهای عصبی، زودرنجی
یا احساسات افراطی را کاهش داده و ضربان قلب را تنظیم میکند. تمام
اینها هم باعث میشود که آرامشتان را بازیابید و اضطرابتان کمتر شود. در
این صورت خواب راحتی هم تجربه میکنید. اسطوخودوس اسطوخودوس
یک گیاه ضد اضطراب است. این گیاه به راحتی میتواند اعصابتان را آرام و
عضلاتتان را شل کند. میتوانید روزانه دو تا سه فنجان دم کردهی اسطوخودوس
میل کنید. از این گیاه مفید برای رفع اختلالات خواب، سردرد و ناراحتیهای
عصبی نیز استفاده میشود. در واقع دم کرده این
گیاه مانند یک مسکن عمل میکند که سیستم عصبی را آرام کرده و اختلالات خواب
را رفع میکند. روغن یا افشرهی خوراکی اسطوخودوس نیز برای کاهش و درمان
استرس و فشارهای روحی توصیه میشود. البته استفاده از افشرههای خوراکی
برای زنان باردار، شیرده و کودکان توصیه نمیشود. گیاه جینسنگ گیاه
جینسنگ برای مقابله با استرس و تقویت سیستم ایمنی بدن فوقالعاده است. این
گیاه به طور موثر با اضطراب مقابله کرده و خواب راحتی را برای شما به
ارمغان میآورد. میتوانید از کپسولهای 25 تا 50 میلیگرمی عصارهی خشک
جینسینگ استفاده کنید. دکتر داروساز میتواند در مورد میزان مصرف آن
توضیحاتی به شما بدهد. توجه داشته باشید که دورهی درمانی با این گیاه
نباید بیش از 3 ماه طول بکشد. بادرنجبویه بادرنجبویه خواص آنتی اکسیدانی دارد و دم کردهی آن نیز آرامشبخش است و با اضطراب مقابله میکند. به عقیدهی محققان این گیاه اختلالات عصبی مانند خوابی، نگرانی و آشفتگی را برطرف میکند. از روغن این گیاه نیز برای رفع تنشهای عصبی استفاده میشود. سنبل الطیب سنبل
الطیب یک درمانگر همه کاره است. دم کرده یا کپسولهای آن آرامبخش اعصاب
است، حالتهای عصبی را کاهش داده و کیفیت خواب شما را بهبود میبخشد. در
واقع این گیاه خواب راحتی برای شما فراهم میکند بدون اینکه بعد از مصرف آن
دچار خوابآلودگی شده باشید. بابونه بابونه
هم یکی از آن گیاهان همهکاره هست. علاوه بر اثر مفیدی که روی پوست
میگذارد آرامبخش، ضداسپاسم، ضد التهاب، ضدعفونیکننده، بادشکن و
برطرفکنندهی جراحات میباشد. اگر دچار حالتهای عصبی شدهاید، مضطرب،
نگران، آشفته، بیخواب هستید و سردردهای عصبی و میگرنی گرفتهاید بابونه را
دریابید. این گیاه به جذب مواد معدنی کمک زیادی میکند. توصیه میکنیم از
عطار یا دکتر داروساز نحوهی مصرف این گیاه را بر حسب نوع نیازتان جویا
شوید. گیاه رازک رازک
قدمتی هزاران ساله دارد. این گیاه آرامبخش و خوابآور طبیعی است. 15 گرم
گیاه رازک را در یک لیتر آب جوش بریزید و اجازه دهید به مدت حدود 10 دقیقه
بجوشد. سپس بگذارید محلول به دست آمده خنک تر شود و سپس آن را صاف کنید. میتوانید روزانه 2 تا 3 فنجان از این دم کرده میل کنید. مصرف این جوشانده برای درمان دل شوره، نگرانی و استرس بسیار مفید است. چند توصیهی کلی اول
از همه بدانید که شما تنها نیستید این روزها اضطراب و استرس همهگیر شده
است. همه درگیر این مشکل هستند باید راهی برای کاهش آن پیدا کرد. به طور منظم ورزش کنید. مواد غذایی متنوعی در برنامهی غذاییتان بگنجانید. مصرف الکل، دخانیات و کافئین زیاد را کاهش دهید. به اندازهی کافی بخوابید. روی تنفستان تمرکز کنید. به آرامی و از شکم نفس عمیق بکشید. زمانی که اضطراب تمام وجودتان را میگیرد دستهایتان را خیلی محکم مشت و سپس رها کنید. به خاطرات خوبتان فکر کنید و سعی کنید ترس را با غرق شدن در خاطرات خوب از خود دور کنید.
پژوهشگران پارک علم و فناوری گیلان با خالص سازی ماده موثره گیاه دارویی بابونه مادهای را برای استفاده از صنایع دارویی و بهداشتی تولید کردند.ریحانه سریری خیاط زاده مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به خواص گیاه بابونه گفت: این گیاه دارویی خواص آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریایی دارد و برای تسکین دردهای عضلانی، رفع ورم روده و درمان زخمهای دهانی مورد استفاده قرار میگیرد.وی از مطالعاتی بر روی این گیاه خبر داد و اظهار داشت: به منظور استخراج، شناسایی و خالص سازی مواد موثره ضایعات گل بابونه مطالعاتی انجام شد.
سریری با بیان اینکه این گیاه دارویی در برخی از نقاط استان گیلان به صورت خودرو رشد میکند، خاطر نشان کرد: در این پروژه تحقیقاتی اقدام به خالص سازی و بررسی خواص دارویی ماده موثره در ضایعات این گیاه شد.
مجری طرح یادآور شد: ماده به دست آمده از این تحقیقات در صنایع تهیه مواد دارویی و عصاره سازی، استفاده از آن به عنوان نرم کننده و پاک کننده در صنایع آرایشی و بهداشتی و به عنوان مواد تقویت کننده و بهبود دهنده مو و پوست قابل استفاده است.
ادویهجات با ایجاد احساس سیری میل شدید به غذا را کنترل و ظاهر و طعم غذا را بهتر میکنند. غذاهای خوشمزه و با ظاهر خوب احساس رضایت خاطر بیشتری ایجاد میکنند. اگر غذا رضایت بخش نباشد، احتمال پرخوری در شما افزایش مییابد.
بسیاری از مراجع و کتابهای مربوط به طب گیاهی، تاریخچه تقطیر و تولید عرقهای گیاهی را ایران و مردم این کشور میدانند. بر اساس اطلاعات موجود در این کتابهای مرجع، تولید عرق گیاهی به ابنسینا و دورههای پس از او نسبت داده شده است.
به نظر میرسد که شروع تقطیر و استخراج رایحه گیاهان با تولید گلاب از گل محمدی آغاز شده و کمکم به مرحله کنونی تولید صدها نوع عرق گیاهی رسیده است.
یکی از معروفترین و رایجترین عرقهای گیاهی موجود در بازار ایران، عرق نعنا است که سۆالهای بسیاری در مورد آن مطرح است. به همین دلیل گفت و گوی سلامتیران با دکتر محمدحسین صالحی سورمقی، متخصص فارماکوگنوزی و استاد دانشکده داروسازی دانشگاه تهران را آوردهایم تا پاسخ این سۆالها را از ایشان بگیریم.
فرآیند تولید عرق نعنا چگونه است؟
از هر گیاهی مانند برگ نعنا، بیدمشک، ریحان، گل محمدی یا زیره که دارای رایحه و اسانس باشد، میتوان عرقیات گیاهی تولید کرد.
برای تولید عرق گیاهی، ابتدا آب و ماده معطر را که همان گیاه باشد، میجوشانند. پس از تبخیر آب، عملیات سرد کردن بخار و تقطیر به صورت سنتی یا صنعتی انجام میشود و مایعی که با تقطیر به دست آمده، معطری است که ما ایرانیها به آنها عرق گیاهی میگوییم.
طی فرآیند تبخیر و تقطیر، اسانس و رایحه گیاه داخل مولکولهای آب نفوذ میکند و در اصطلاح علمی، آب مقطر تولید میشود. این آبهای معطر مقطر، علاوه بر طعم و رایحه خوبشان، خواصی هم برای بدن دارند. ما ایرانیها معمولاً فقط به مایعی که از گلبرگهای گل محمدی تهیه میشود، «گلاب» میگوییم و سایر آبهای معطر مقطر را «عرق گیاهی» یا «طبی» مینامیم.
مفهوم عبارت «دوآتشه» که روی برخی از عرقیات گیاهی درج میشود، چیست؟
اگر میزان گیاه نسبت به حجم آب بیشتر باشد و رایحه و اسانس بیشتری در مولکولهای تقطیرشده آب جمع شوند، اصطلاح «دوآتشه» را برای عرق گیاهی به کار میبرند. عرق دوآتشه، همان عرق اشباعشده یا با عطر بسیار غلیظ. مثلاً میزان برگ نعنایی که برای تولید یک شیشه عرق نعنا دوآتشه استفاده میشود، بسیار بیشتر از برگ نعنایی است که برای تولید یک ظرف عرق نعنا معمولی به کار میرود.
پس خاصیت عرقهای دوآتشه از انواع معمولیشان بیشتر است؟
دقیقاً همین طور است. از آنجا که ماده موثر در عرقیات گیاهی، اسانس و رایحه موجود در آنهاست، هرچه عرق گیاهی بوی بیشتری داشته باشد، یعنی اسانس بیشتری در مولکولهای آب وجود دارد و خواص درمانی بیشتری دارد بنابراین خاصیت ضد نفخ و ضد درد عرق نعناهای دوآتشه، به مراتب از انواع معمولیشان بیشتر است.
تفاوت میان عرق نعناهای پاستوریزه و سنتی موجود در بازار چیست؟
هر مادهای که پاستوریزه شود، عاری از وجود هرگونه آلودگی میکروبی و انگلی است پس آلودگیهای احتمالی، در عرق نعناهای کارخانهای که عبارت پاستوریزه روی آنها درج شده، وجود ندارد.
پس احتمال وجود آلودگی در عرق نعناهایی که در کارگاههای خانگی و سنتی تهیه میشوند، وجود دارد؟
عرق از فرآیند تقطیر به دست میآید و مایعی که تقطیر میشود، کاملا استریل و عاری از هرگونه آلودگی است اما امکان دارد آلودگی از طریق ظرف آلوده یا فردی که عرق را به صورت سنتی تولید و بستهبندی میکند، به محصول نهایی راه یابد. به همین دلیل نمیتوانیم بگوییم که عرق نعناهای سنتی کاملا استریل یا کاملا آلوده هستند.
اگر عرق نعنا در کارگاههای خانگی با شرایط بهداشتی تهیه و از ظرفهای پاکیزه برای بستهبندی آن استفاده شود و خود تولیدکننده هم مسایل بهداشتی را رعایت کند، دیگر نباید نگران وجود آلودگی در آن بود.
خاصیت عرق نعنا چیست؟
عرق نعنا، فقط حاوی رایحه نعناع ترکیبشده با آب است که خاصیت ضد نفخ، ضد درد و ضداسپاسم (گرفتگی) دارد. از آنجا که تمام ترکیبهای نعنا وارد عرقش نمیشود، نمیتوان همه خواص برگ نعنا را به عرق آن هم نسبت داد ولی مصرف این عرق گیاهی، پس از غذا و برای رفع دلدرد و نفخ یا هضم بهتر غذا مفید است.
یا میزان مصرف مشخصی برای عرق نعناع وجود دارد؟
نه، معمولاً میزان استانداردی برای مصرف این عرقهای سنتی وجود ندارد و نمیتوان حجم کاملا مشخصی برای مصرف آنها برای افراد در گروههای سنی و جنسی مختلف در نظر گرفت. البته میتوان پیشنهاد کرد که اگر احساس نفخ و دلدرد داشتید، حدود یک استکان در هر وعده، عرق نعنا مصرف کنید. اگر غلظت و بوی عرق نعنا زیاد باشد، میتوان به مصرف نصف استکان از آن هم بسنده کرد.
آیا منع مصرفی هم برای استفاده از عرق نعنا در افراد خاصی وجود دارد؟
فقط افرادی که به خود گیاه نعنا حساسیت دارند و با خوردن آن دچار واکنشهای آلرژیک میشوند، نهتنها عرق نعنا، بلکه هیچیک از محصولاتی را که بر پایه گیاه نعنا تولید شده است، نباید مصرف کنند.
بهترین ظرف و مکان برای نگهداری از عرق نعنا چیست؟
بهتر است تمام عرقهای گیاهی از جمله عرق نعنا در ظرفهای شیشهای نگهداری شود. از آنجا که شیشههای رنگی (مانند شیشههای سبز یا قهوهای) نور کمتری از خود عبور میدهند، استفاده از آنها برای نگهداری از عرقیات از شیشههای شفاف بهتر است. پس از ظرفهای شیشهای، ظرفهای فلزی (مانند ظرفهای آلومینیومی) بهترین ظرفها برای نگهداری از عرقها هستند.
این روزها برای پایین آوردن قیمت نهایی محصول از پلاستیک برای بستهبندی بطریهای عرق استفاده میشود اما پلاستیک، برای نگهداری این محصولات مناسب نیست. به همین دلیل بهتر است یا عرقیاتی که در شیشه هستند بخرید یا آنها را پس از خرید در ظرفهای شیشهای رنگی یا فلزی پاکیزه و بدون بو بریزید. تمام عرقهای گیاهی باید در جای خشک و خنک و دور از نور مستقیم آفتاب قرار بگیرند. اگر فروشندهای عرق را بیرون از مغازه و در معرض آفتاب قرار داده بود، از خرید محصول او خودداری کنید.
بهترین زمان مصرف و نشانه فساد عرقهای گیاهی چیست؟
معمولاً روی بستهبندی عرقیات سنتی تاریخ تولید و انقضا وجود ندارد و گاهی فقط تاریخ تولید روی بستهبندی نوشته میشود. بهتر است عرقهای گیاهی را حداکثر 6 تا 12 ماه پس از تولید مصرف کنید تا از خاصیت آنها بهرهمند شوید. فساد عرق گیاهی را هم میتوان از ظاهر آن متوجه شد. عرق سالم و عاری از آلودگی، کاملا شفاف است. وجود هر گونه کدورت یا رسوب در عرقهای گیاهی میتواند نشاندهنده وجود آلودگیهای میکروبی یا قارچ و کپک، درون آنها باشد و باید از مصرف چنین محصولاتی خودداری کرد
هسته انگور : روغن هسته انگور چنان که از نامش برمی آید، روغنی است که از هسته ی انگور به دست می آید. در اروپا و آمریکا و ایتالیا این روغن تولید و بهایران هم صادر می شود.
استخراج
روغن مایع از هسته ی انگور در حقیقت در اول قرن نوزدهم میلادی کشف گردید
ولی مطالعات و بررسیهای دقیق علمی بر روی این روغن در طی جنگ دوم جهانی به
عمل آمد.
روغن هسته ی انگور یک روغن خوشمزه و ایده آل برای آماده کردن
غذاهای سرد وگرم است و سالهاست که در آشپزخانه ها ی اروپا به خاطر طعم خوش و
فواید بهداشتی آن به روغن های دیگر ترجیح داده می شود.
برای تهیه ماده ی اولیه ی این روغن کشت مخصوصی صورت نمی گیرد و از سوی دیگر با استفاده از هسته ی انگور مانع از آلودگی محیط زیست می شود. این روغن از هسته ی انگورهایی است که پس از آبگیری برای آب انگور و سرکه مصرف می شوند و در یک روند سالم جهت استحصال روغن مورد استفاده قرار می گیرند.
حدود
صد سال است که روغن هسته ی انگور Grape seed oil (GSO) به طور گسترده در
اروپا و نیز ایالات متحده ی امریکا به عنوان مکمل و جایگزین روغن های دیگر
به کار می رود.
استفاده از این روغن به اوایل قرن ۱۶ میلادی برمی گردد.
ویژگیهای منحصر به فرد روغن هسته ی انگور موجب شده که در سالهای اخیر در
اکثر کشورهای اروپایی از آن در پخت و پز Cooking و سرخ کردن Frying و در
موارد آرایشی و بهداشتی و… استفاده شود.
به طور کلی روغن هسته ی انگور
بعد از فشردن ( مرحله ی Pressing ) و تصفیه ی هسته ی انگور Refining واریته
Vitis vini fera به دست می آید. هسته حدود ۴/۱ وزن کل میوه انگور را تشکیل
داده و %۲۰-۱۰ روغن دارد. این روغن به رنگ سبز یا زرد روشن بامزه و بوی
بسیار ملایم است.
روغن
هسته ی انگور فاقد اسید چرب ترانس، کلسترول، اسید چرب آزاد وسدیم است و
درمقابل منبع بسیار غنی از ویتامین E ، اسیدهای چرب ضروری Essential Fatty
Acid به ویژه اسید لینوئیک (W6) امگا شش می باشد.
روغن هسته ی انگور
محتوی ترکیبات فنولی، بتاکاروتن، استروئیدها (کامپسترول Campesterol ،
بتاسیتوسترول B-Sitostrol ، استیگما استرول Stigmastrol ) ویتامین E
(60-120mg/100gr)، ویتامین D ( 100g، ۴/۰۳ mg )، ویتامین A ( 100 g، ۸/۰۶
mg ) و ویتامین C بوده و در بین روغنهای مصرفی دیگر دارای بیشترین مقدار
اسید لینوئیک به طور میانگین ۷۵ درصد است. در جدول زیرترکیب اسیدهای چرب
موجود در روغن هسته ی انگور آمده است:
امگا ۳ لینولئیک اسید C18 H30 O2 1- 0.3
امگا ۶ لینولئیک اسید C18 H32 O2 78-57
امگا ۹ اولئیک اسید C18 H34 O2 28- 12
استئاریک اسید اکتادکانوئیک اسید C18 H36 O2 6.5- 3
پالمتیک اسید هگزاد کانوئیک اسید C16 H32 O2 11- 5
پالمتیک اسید هگزاد سنوئیک اسید C16 H30 O2 1.2- 0.5
روغن هسته ی انگور به رنگ زرد مایل به سبز است و فاقد بو و دارای طعمی مطبوع می باشد و از نظر خواص تغذیه ای با روغن زیتون قابل مقایسه است. روغن هسته ی انگور صددرصد طبیعی است و هیچ ماده ی شیمیایی به آن اضافه نمی شود. این روغن بر خلاف روغن های دگر دود نمی کند و نمی سوزد که نه تنها بر طعم اصلی غذا تأثیر نمی گذارد بلکه اندکی طعم کره ای به آن می دهد. این روغن فاقد سدیم و کلسترول بوده و میزان اسیدهای چرب غیراشباع آن تا ۹۰ درصد می رسد.
اسیداولئیک، اسید پالمتیک، اسید لینوئیک، اسید استئاریک و اسید آراشیریک از اسیدهای موجود در روغن هسته ی انگور است، روغن هسته ی انگور دارای بالاترین مقدار اسیدلینوئیک یعنی ۷۸ درصد است. این اسید همان امگا شش است که از اسیدهای چرب است و برای بدن بسیار ضروری است که بدن قادر به تولید آن نیست. ( در مورد اسیدهای چرب ضروری به طور کامل در مقاله امگا سه و امگا شش توضیح داده شده است).
این
روغن علاوه بر اینکه فاقد سدیم و کلسترول است، ویتامین E، ویتامین C و
بتاکاروتن ( پیش ساز ویتامین A ) از مهمترین ویتامین های موجود در آن است.
ظاهر : مایع روغنی، شفاف و بدون ته نشینی در ۲۰ c.
رنگ : زرد مایل به سبز
بو : بدون بو یا با بوی بسیار ملایم
مزه : کمی مزه ی آجیلی مطلوب
طعم : گس
اسیدیته ( در حد اسید اولئیک ) ، ۰.۶۰ >
عدد پراکسید ( meg o 2 / kg ) 10 >
عدد یدی ( ریجس ) ۱۵۰- ۱۲۸
عدد صابونی شدن ( mg KOH/g ) 194- 188
وزن مخصوص ( ۲۰C / آب ۲۰C ) 0/920-0/926
مواد غیرصابونی (g/kg ) 20>
اندیس رفراکت ( ۲۰c) 477/1 – ۴۶۷/۱
نقطه ی ذوب ۱۶۰ c یا ۳۲۰ F
روغن هسته ی انگور به طور طبیعی فاقد کلسترول است و در حالی که خاصیت ازدیاد میزان کلسترول مفید HDL را دارد. میزان کلسترول مضر LDL و تری گلیسیرید و نمک های آلی حاصل از ترکیب گلیسیرین و اسیدهای چرب را کاهش می دهد و هم چنین سرشار از ویتامین E است و در نتیجه نقش بسیار موثری در جلوگیری از امراض قلبی دارد و مانع لخته شدن خون در رگها می شود.
حتماَ می دانید که آنتی اکسیدانها سلاح مبارزه با رادیکال های آزاد هستند. رادیکال های آزاد بمب های تخریب کننده ای هستند. این بمب های تخریبی در اثر بسیاری از مواد آلوده کننده مثل مواد شیمیایی، الکل ها، داروها، دود سیگار، خوردن چربی خصوصاَ روغن های جامد، فعالیت میکروب ها و ویروس ها در بدن، حتی برخورد اشعه ی خورشید به پوست ، برخورد اشعه X بر بدن و سوختگی به وجود می آیند که در رگ ها حرکت می کنند،سلول را می شکند. آن چه این مولکول های مضر را تخریب می کند، آنتی اکسیدان هایی مثل ویتامین C، ویتامین E، بتاکاروتن (در سبزیجات فراوان است)، سلنیوم، بسوفیاونوئید و بسوفیاوانول است. روغن هسته ی انگور غنی از پروآنتی سیانین (PCO )، یک آنتی اکسیدان بسیار قوی است که می تواند جلوی تخریب های سلولی در اثر رادیکال های آزاد را بگیرد و بافت های پیوندی را تعمیر و تقویت کرده و به فعالیت آنزیم ها کمک کنند.
تحقیقات بسیاری نشان داده که آنتی اکسیدان ها ضد سرطان اند و از بروز همه نوع سرطانی جلوگیری می کنند.
تحقیقات
نشان داده افرادی که ویتامین E و سلنیوم کمتری مصرف می کنند یازده برابر
بیشتر در معرض سرطان هستند. Pco موجود در هسته ی انگور خیلی فقیرتر از
ویتامین E است و در عین حال از تخریب DNA سلولی هم جلوگیری می کند. طبق
گزارش دندانپزشک ها مصرف انگور و روغن هسته ی انگور در سلامت دندان ولثه ها
بسیارموثر است زیرا آنتی اکسیدان موجود در آن از خرابی دندان جلوگیری می
کند و موجب می شود لثه ها سفت و صورتی رنگ باقی بمانند. پس مصرف انگور در
مبتلایان به عفونت های دهان بسیار مفید است. تحقیقات نشان می دهد Pco موجود
در هسته ی انگور از اثر تخریبی رادیکال ها جلوگیری کرده و موجب سلامت
پروتئین کلاژن سلول های بنیادی می شود.
مصرف
Pco به شدت موجب بهبود افراد مبتلا به هر نوع عارضه سلول های بینایی
خصوصاَ تحلیل لکه ی چشم می شود. از این رو عصاره ی هسته ی انگور در درمان
آب مروارید و آب سیاه موثر است.
نکته ی مهم در سلامت پوست جلوگیری از
پیرشدن آن است که با حفظ تناسب پروتئین های کلاژن و الاستین (پروتئین های
موجود درپوست) امکان پذیر است.
روغن هسته ی انگور، پوست را در برابر اشعه ی ماورابنفش خورشید محافظت می کند و ازچروک شدن و ایجاد سرطان در آن جلوگیری می کند. این ماده موجب تقویت بافت پیوندی پوست و حفره های چربی شده و موجب جوانی پوست می شود. افرادی که از این عصاره استفاده کرده اند، گفته اند که موجب پرشدن پوست و کاهش اثر زخم های قدیمی و ترک های حاصل از لاغرشدن بعد از چاقی و گلوله های چربی خصوصاَ در ران ها شده است.
بعضی از پزشکان عقیده دارند مصرف Pco موجب بهبود بیماران مبتلا به MS می شود و جلوی پیشرفت عوارض MS را می گیرد. Pco این قابلیت را دارد که از مرز خونی مغز عبور کند و به سلول های مغزی وارد شود. با مصرف Pco بیماران ابراز می دارندکه نظم ذهنی بهتری دارند. این روغن پاسخ های ایمنی و آلرژیک بدن را کاهش می دهد و در بیماری های فلج و دردهای کمر مفید است.
روغن هسته ی انگور از جمله روغن هایی است که علاوه بر خواص با ارزش تغذیه ای، دارای خواص درمانی و دارویی و شفابخش است. در ادامه مهمترین این موارد بیان می شود:
۱) حفاظت از سیستم قلبی – عروقی بدن و مقابله با خطر ابتلا به تصلب شرایین و ارترواسکلروزیس
Arteriosclerosis ارترواسکلروزیس:
روغن
هسته ی انگور به دلیل دارا بودن مقادیر بالایی از فلاونوئیدها Flavonoids
به عنوان آنتی اکسیدان های بسیار قوی، DNA سلول ها را در مقابل آسیب های
ناشی از رادیکال های آزاد حفظ می کند. آنتی اکسیدان های موجود در این روغن
باعث مهار رادیکال های آزاد می شوند، خاصیت آنتی اکسیدانی Gso ، ۵۰ برابر
ویتامین E و ۲۰ برابر ویتامین C است.
در یک بررسی روی انسان، تغذیه ی
روزانه ۳۰۰ mg از روغن هسته ی انگور به مدت ۵ روز اثرات قابل توجهی در
جلوگیری از آسیب به DNA را نشان داد.
۲)
کمک به کاهش کلسرول خون Low density lipoprotein LDL و تری گلیسیریدها و
نیز افزایش مقدار کلسترول خوب بدن High density lipoprotein HDL : مطالعات
نشان می دهد مصرف روغن هسته ی انگور به صورت روزانه، سطح HDL خون را از ۱۰
درصد به ۱۳ درصد افزایش داده، در نتیجه خطر حملات قلبی ۵۲ – ۳۰ درصد کاهش
می یابد.
در یک بررسی که توسط تیم تحقیقاتی در دانشکده ی پزشکی امریکا
روی ۴۶ زن و مرد با سطح HDL پایین انجام شد، افراد حدود ۵/۱ انس روغن هسته ی
انگور را در پخت وپز روزانه ی خود استفاده می کردند. آزمایشات خون آن ها
بعد از سه هفته، تغییرات قابل توجهی را در نسبت LDL به HDL نشان داد به
طوری که LDL به میزان ۷ درصد کاهش و HDL به میزان ۱۳ درصد افزایش یافت.
تحقیقات نشان داد که به ازای افزایش یک درصدی در میزان HDL خون خطر ابتلا
به بیماری های قلبی ۳ درصد و نسبت LDL به HDL نیز ۶/۱۵ درصد کاهش می یابد.
۳) حفظ فشار خون در سطح متعادل و کاهش تشکیل لخته خون :
اسید
لینولئیک (امگا شش) یک اسید چرب ضروری است که بدن قادر به سنتز آن نبوده و
باید از طریق مصرف مواد غذایی به بدن برسد. در رژیم غذایی روزانه ی یک فرد
بالغ باید ۱۵ گرم از این اسید وجود داشته باشد که Gso غنی ترین منبع آن
است. این اسید چرب در ساخت پروستاگلاندین ها Prostaglandins (اسیدهای چرب
حلقوی سیکلوپنتان که به هورمون های موضعی معروفند) نقش مهمی دارد.
این ترکیب باعث کاهش تشکیل لخته ی خون و جلوگیری از افزایش فشار خون می شود.
۴)
کاهش خطر ابتلا به سرطان : طبق تحقیقات انجام شده مصرف روغن هسته ی
انگوراثرات ضدسرطانی قابل توجهی داشته و در از بین بردن سلول های سرطانی
سینه و معده مؤثر است.
Gso موجب تخریب سلول های سرطانی شده و در عین حال به سلامت سلول های طبیعی و سالم کمک می کند.
۵) کمک به طراوت و شادابی پوست و بافت ها ی بدن :
Gso
سبب تسکین سوزش پوست و تقویت آن می شود، استفاده ۳-۲ قطره Gso خالص روی
پوست باعث تازگی، التیام و کنترل رطوبت پوست می شود. اثرات شفادهندگی و
مسکن بودن روغن هسته ی انگور روی پوست به اثبات رسیده است.
Gso برای
تقویت، نرم کنندگی و درخشش موی سر نیز مؤثر است. این روغن از کلاژن،
الاستین و اسیدهیالورویک در مقابل حملات آنزیم های مختلف محافظت کرده و به
جلوگیری از واکنش های آلرژی زا در خارش پوستی و انواع بیماری های پوستی کمک
می کند.
مطالعات مختلف نشان داده است که روغن هسته ی انگور موجب کاهش ورم و آماس پوستی می شود.
۶) کمک به سلامت چشم : روغن هسته ی انگور خطر ابتلا به بیماری آب مروارید Cataract را کاهش می دهد.
۷) کمک به حفظ ساختار سلول های اپتیلیوم و سلول های عصبی.
۸- کند شدن فرایند پیری
۹) مصرف یک قاشق غذاخوری روغن هسته ی انگور تقریباَ نیاز روزانه ی بدن به ویتامین E را برطرف می کند.
۱۰) هریک قاشق غذاخوری روغن هسته ی انگور ۱۲۰ kal انرژی تولید می کند.
۱۱) روغن هسته ی انگور از نظر ویژگی های تغذیه ای با روغن زیتون قابل مقایسه بوده و حتی از نظر طعم برآن برتری دارد.
۱۲) Gso از جمله روغن هایی است که هضم بسیار آسانی دارد و مدت کوتاهی بعد از مصرف عملکرد خود را در بدن نشان می دهد.
منبع : www.iranfoodnews.com
بررسیها نشان میدهد؛ نعناع از نظر خواص دارویی از پونه قویتر بوده و موجب تقویت معده و بدن میشود.
نتایج
بررسیها حاکی از آن است که نعناع ضد تشنج و سرفه است و نوشیدن یک فنجان
چای آن، سینه را آرام کرده و درد شکم را نیز برطرف میکند.
نعناع همچنین
در درمان سرماخوردگی و آنفلوآنزا مفید بوده و برای تسکین درد دندان و از
بین بردن سکسکه و تهوع نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
مصرف روغن نعناع برای افراد مبتلا به روماتیسم و آرتروز جهت تسکین دردشان توصیه می شود.
گفتنی
است، مصرف بی رویه چای نعناع در مادران باردار و شیرده موجب سقط جنین شده و
همچنین استفاده زیاد از اسانس نعناع برای کودکان و نوزادان موجب اختلال
تنفسی و قلبی می شود.