یوکا

با نام انگلیسیyucca  و نام علمی : yucca glorisaاز گیاهان دیر رشد و دارای برگهای بلند و شمشیر یافته است که بتدریج سن گیاه بالا می رود برگهای پائین ریخته شده و فقط در انتهای تنه تعدادی برگ باقی می ماند و باید اطراف آن را گلدانهای تزئینی قرار داد تا بدنما نباشد. برخی از ارقام یوکا به سرما مقاوم بوده و کشت و کار آْنها از سالها پیش در ایران معمول بوده است. این گیاهان از طریق کاشت بذر، پاجوش، قلمه ساقه یا قلمه ریزوم تکثیر می شوند.ساقه گل دهنده یوکا هر چند سال یکبار نمودار شده و گلهای سفید و کرم به تعداد زیاد به شکل زنگوله ای کوچک و وا ژگون می دهند. محل قرار گرفتن گل آذین وسط برگ است. گیاه یوکا را در منزل باید در محلی قرار داد که پر نور باشد گیاه یوکا را در تابستان باید در فضای آزاد قرار دادو در زمستان درجه حرارت محیط باید بین ۷ تا ۸ درجه سانتیگراد باشد. آبیاری گیاه در تابستان یک روز در میان و در زمستان یک روز در هفته است. تعویض گلدان : تعویض خاک گلدان یکی از ضروری ترین موارد سالم نگه داشتن گیاه خواهد بود.با توجه به اینکه خاک گیاه یوکا در هنگام خرید، مناسب گیاه نبوده و امکان از بین رفتن گیاه نیز وجود دارد، الزاماً باید بعد از خرید گیاه، تعویض خاک گلدان صورت گیرد و از خاکی سبک و غنی از مواد آلی استفاده شود تا علاوه بر سالم نگه داشتن گیاه و طول عمر بیشتر گیاه، همچنین باعث شود رشد گیاه تسریع گردد. اکنون بستر کاشت جدیدی توسط مهندس مهدی تجلی فر معرفی می شود که نام آن کوکوموس می باشد. بستر کاشت کوکوموس ترکیبی از بستر کاشت پیت موس و کوکوپیت است. اما بهتر است در هنگام تعویض گلدان و بکار بردن بستر کاشت کوکوموس، ترجیحاً از کوکوموس۳(۵۰% کوکوپیت و ۵۰% پیت موس)استفاده شود چون کوکوموس ۳ مطلوبترین بستر کاشت مورد نیاز گیاه بوده و باعث می شود رشد گیاه افزایش یابد.

تعویض خاک گلدان: هر دو سال یکبار در فصل بهار می باشد.

نکته: چون گیاه یوکا به خاک سبک نیاز دارد اگر بجای خاکهای معمولی از بستر کاشت بیشتر استفاده شود شرایط مناسبی رابرای گیاه فراهم می آورد که گیاه طول عمر بیشتری داشته باشد.

آگاو

اسم علمی گیاه آگاوAgave Americanaو بخشی ازخانواده خنجریان (Amaryllidacea) است. در حدود ۲۰۰ گونه در جنس این گیاه وجود دارد. بیشتر این گیاهان ازکشور مکزیک هستند، هر چند که آنها در جنوب ایالات متحده و آمریکای جنوبی نیز وجود دارند. مردم بومی آمریکا از آگاو برای تهیه مواد غذایی، الیاف، صابون، نوشابه، و دارو به مدت طولانی استفاده میکردند. در بسیاری از مناطق گرمسیری از این گیاه در حال رشد برای تولید SISAL طناب، ریسمان چند لا و کیسه استفاده میشود و در مکزیک برای تهیه نوشیدنی الکلی تکیلا SAP از جوانه های گل آگاو tequilana استفاده میشود. گیاهان آگاو بسیار به کندی رشد می کنند، و بنابراین می تواند بسیار گران باشند.
این گیاهان دارای گل برگ گوشتی (شاداب) هستند که دارای یک نقطه نوک تیز و یا ستون فقرات مشخص شده ای میباشند. حاشیه برگ ها ممکن است صاف یا خاردار باشد. برگهای این گیاه به صورت طوقه ای و نسبتا ضخیم و آبدار و قسمت انتهایی برگ تا حدی قابل انعطاف است. برگ های گوشتی و چرمی و زمخت گیاه آگاو، خارهای خمیده، تیز و محکم در طول حاشیه خود و یک خار بلند و تیز در نوک هر برگ دارد.
گیاهان آگاو با نام رایج “گیاه قرن” به دلیل عادت شکوفه دادنش شناخته شده است. این ایده به این دلیل است که این گیاهان برای ۱۰۰ سال زندگی می کنند، شکوفه میدهند و بعد می میرند. در حالی که این درست است که آگاو monocarpic هستند، بدین معنی که یکبار شکوفه میدهند و پس از آن میمیرند ، تنها چند گونه از این گیاه در صورت وجود بعد از ۱۰۰ سال این کار را انجام میدهند. وقتی آگاو شکوفه می کند، آن را به بالا می فرستد تا یک ساقه گل بزرگ از مرکز گیاه به سرعت رشد کند. ارتفاع ساقه شکوفه اغلب چندین برابر بیشتر از خود گیاه است. این خصلت اغلب جلب مردم را شگفت زده میکند که گیاه آگاو آنها در باغ خود برای یک سال وبه طور ناگهانی و به سرعت رشد زیادی میکند.و این دلیل این است که اغلب مردم در این زمان سعی می کنند این گیاه را بطور کامل بشناسند و اطلاعات بیشتر در مورد آنها کسب کنند.

از آنجا که آنها دارای برگ های گوشتی و سبز شاداب و نقاط تیزی هستند بسیاری از مردم با نگاه کردن به آنها به یاد کاکتوس یا cacti می افتند.

رگهای آگاو دراز , سفت و قوی است . ابتدا الیاف آگاو با وسیله مخصوص الیاف گیری خارج می شود . الیاف گرفته شده , شسته شده و برای اینکه تمام مواد خارجی گیاهی از الیاف گرفته شود , کوبیده و شانه می شود و پس از آن مجددا چندین بار در آب شسته می شود و برای سفید شدن , آن را در آفتاب پهن می کنند .
له شده برگ آگاو به صورت ضماد برروی زخمهای دیر علاج اثر داده می شود و از آن نتایج مفید در التیام زخم و جراحات بدست می آورند
ریشه آگاو معرق است وجوشانده آن به مصارف درمانی مذکور می رسد . در دامپزشکی از آن جهت درمان ضرب دیده گی اعضای اسب و قاطر استفاده می شود .
ساقه آگاو دارای شیرینی است که پس از گرفتن شیره , آن را تبخیر و تلغیظ نموده و به شکل شربت شیرین غلیظی به نام عسل ماگی در بازار عرضه می نمایند
در چین از گیاه آگاو آمریکائی برای تهیه حشره کش استفاده می شود . درهند از ریشه آگاو آمریکائی به عنوان مدر , معرق و ضدعفونی کننده استفاده می شود
شیره برگهای آن ملین و مدر و قاعده آور است ودر مواردکمبود ویتامین Cداروی مفیدی است .
در هند و چین از شیره برگها بعنوان ملین و مدر استفاده می شود . در مورد گونه Agave angustifolia که گونه پرورشی است از شیره برگهای آن برای تسکین درد دندان و ناراحتی چشم استفاده می شود . با توجه به خواص و کاربرد فراوان آگاو در داروسازی و صنعت و همچنین سازگاری این گونه در بیشتر نقاط ایران توصیه می شود مطالعات و بررسیهای عمیقتری در خصوص سازگاری گونه های مختلف این گیاه در ایران و استان گلستان انجام شود تا استفاده بهینه از این گیاه کم توقع انجام شود .
مغزگیاه آگاو سرشار ازساکارین است و وقتی پوست آن کنده شود آنرا می توان خورد، شیرین و مغذی اما نسبتا فیبری است. بذر را در آرد ترکیب کرده و به عنوان غلیظ کننده در سوپ یا اینکه در ساخت نان بکار می برند. شیره ای که ازساقه گل دهنده می گیرند به عنوان شربت استفاده می کنند
شیره گیاه آگاو را همانند ضماد بر روی جراحتها می گذارند. شیره همچنین در درمان اسهال و اسهال خونی بکارمی رود. شیره ضد عفونی کننده، معرق، ادرارآور وضدیبوست است.
دم کرده برگهای ریزریزشده، مسهل وعصاره برگ برای درمان ضرب دیدگی بکار می رود. همچنین در درمان دیرهضمی، نفخ شکم، یبوست وزردی بکارمی رود. شیره ضدعفونی کننده وازرشد باکتریها در معده و روده جلوگیری می کند. از برگها داروی استروئیدی می سازند. یک صمغ از ریشه و برگ می گیرند که در درمان دندان درد بکار می رود. ریشه معرق وادرارآورمی باشد. آن همچنین در درمان سفلیس بکار می رود.
از ساپونین گیاه صابون می سازند(در ریشه می باشد). وقتی ریشه و برگ را خرد می کنند و سپس با آب آنرا می جوشانند، ساپونین از آن استخراج می شود. گیاه خاصیت حشره کشی دارد. یک فیبر قوی از برگها می گیرند که از آن طناب، نخ و پارچه می سازند. ساقه های گل دهنده خشک شده همانند یک پوشش ضدآب بکار می رود .

آزالیا

با نام علمی :Azalea Rhododendron گیاهی است  از خانواده اریکاسه و دارای گونه های بسیار که هیبریدهای مختلفی از ان بوجود امده است.زادگاه اصلی ان چین و japanهست که بصورت درختچه های زینتی پرورش داده میشوند.
از گونه های مهم ان : هیبرید ازالیا ایندکا و دیگری ازالیا زاپونیرکه بنام رودودندرون ابتوسوم نامیده میشود.
رنگهای سایه دار صورتی. نارنجی. قرمز و سفید ان دارای شادابی و برازندگی خاصی است.
این گیاه را در زمستان در گلخانه پرورش میدهند و در بهمن و اسفند به گل مینشیند.
خاک گلدان بایستی مرطوب باشدو بتدریج که گلهای ان پزمرده میشوند بایستی انها را حذف نمود تا گلهای جدید زودتر ظاهر شوند.
پس از سپری شدن فصل سرما میتوان انها را در محل سایه روشن در هوای ازاد نگهداری کرد. در موقع خرید گلدان ازالیا باید گلدانی را انتخاب کرد که تعداد شکوفه های بیشتری دارد و فقط تعداد کمی از غنچه ها شکفته باشند.
نگهداری گلدان ازالیا در اپارتمان بسیار مشکل بوده و پس از چند روز برگهای خود را از دست میدهد.و بتدریج گیاه از بین میرود.
بنابراین باید گلدان را در محلی که درجه حرارت ان از ۱۵ درجه بالاتر نرود نگهداری کرد. و خاک گلدان بایستی مرطوب بوده و در محل پر نور ساختمان قرار گیرد و هوای اطراف ان را بطور مرتب روزی ۴ بار غبارپاشی کرد. و در نقاط مختلف اتاق در کنار گیاه اسفنج مرطوب قرار داد. همچنین میتوان گلدان را در باغچه در داخل خاک در محل سایه افتاب قرار داد. بطوری که خاک باغچه تا سطح لبه گلدان را بپوشاند. و در شهریور ماه انرا بداخل گلخانه گرم انتقال داد.

گل کاغذی

اسم علمی گل کاغذی Bougainvillea glabra واز خانواده Nyetaginaceae می باشد. گل کاغذی بومی برزیل است و دارای گونه های مختلف می باشد. ارتفاع این گیاه در گلدان حداکثر در حدود ۲ تا ۵/۳متر است. این گونه کولیتواری دارد که حتی موقعی که کوچک است به گل میرود . برگها نسبتا سبز روشن و تخم مرغی شکل می باشند. گل آذین آن پانیکول بوده و به صورت جامی و انتهایی ظاهر می شوند. گلهای این گیاه زیبا نیست، کاسه گل لوله ای ، زرد و کوچک بوده فاقد جام گل می باشد . ولی دارای براکته‌های رنگین و زیبایی است که اطراف گلهای کرم رنگ را احاطه نموده اند. این گیاه احتیاج به هرس دارد. معمولا در اواسط زمستان باید ۳/۱ شاخه ها را کوتاه کرده و شاخه های ضعیف را حذف نمود. در تابستان می توان این گیاه را در هوای آزاد و کاملا آفتابی قرار داد.

مراقبت: گل کاغذی به نور زیاد، حرارت زیاد، خاک همیشه مرطوب رطوبت هوای معمولی یعنی ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر،هر هفته، از فروردین تا مهر ماه، مورد استفاده قرا داد.

خاک: خاک رس آهکی برای رشد گل کاغذی مناسب است.

ازدیاد: بهترین زمان برای تکثیر این گیاه از اواسط بهار تا اوایل تابستان می باشد. قلمه های انتهایی یا ساقه ای را به اندازه ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر، با یک چاقوی تیز یا قیچی باغبانی، از گیاه مادری جدا کنید. ابتدا قلمه ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید. سپس هر قلمه را در گلدانی با قطردهانه ۹ سانتیمتر ، حاوی حدود ۲۴ درجه سانتیگراد نگاه دارید. همچنین قلمه باید در شرایط نورمناسب و کافی، ولی دور از تابش مستقیم خورشید قرار گیرند تا از سوختگی و پژمردگی گیاه جلوگیری شود. زمانی که ریشه دهی انجام شد، کیسه پلاستیکی را بردارید و در گلدانی با قطر دهانه ۱۳ سانتیمتر و کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید.

آلسترومریا

نام علمی:
Alstro meria spp.
خانواده:
ALSTROMERIACEAE
گیاه دائمی با ریشه های غده ای که گلهای زیبا و فراوان آن در فصل تابستان ظاهر می شوند و گلها دارای عمر طولانی بوده و به صورت گل بریده مورد استفاده قرار می گیرند.
نیازها: مکان آفتابی و محفوظ از باد و باران، خاک غنی از مواد آلی و دارای زهکشی خوب، حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتیگراد است ولی در زمستانهای سرد باید روی غده های در حال استراحت گیاه را با یک لایه خاک پیت و یا خشک پوشاند.
ازدیاد: از طریق کاشت بذر یا تقسیم گیاه در اول بهار امکان پذیر است.

منبع: سایت خبری ویستا

از بنفشه آفریقایی بیشتر بدانیم

 این گیاه با رنگ های متنوعش می تواند رنگین کمان باغچه و یا خانه شما باشد.

این گیاه اولین بار توسط یک نظامی آلمانی به نام بارون وال‌تر فن سنت پول از آفریقای شرقی (تانزانیا) به اروپا رفت و به همین دلیل به آن سنت پائولا (Saint Paulia) می‌گویند. از آن زمان تا کنون این گیاه به یکی از محبوب‌ترین گیاهان آپارتمانی تبدیل شده است. از گیاه بنفش رنگ اولیه، رنگ‌های متنوع و زیبای بنفش کم رنگ، آبی، قرمز، صورتی، سفید و ارغوانی تولید شده‌اند.

نکته جالب توجه در این گیاه بی‌تفاوت بودن آن نسبت به طول روز است که موجب می‌شود این گیاه در تمام طول سال گل دهد. نگهداری از بنفشه‌های آفریقایی کار چندان دشواری نیست. البته این گیاهان نسبت به محیط اطرافشان کمی ایرادگیر هستند، ولی با کمی توجه می‌توان گلدان‌های سالم، زیبا و پر گل پرورش داد.

محیط 

دمای هوای مناسب برای بنفشه آفریقایی بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‎گراد است و در صورت وجود رطوبت تا ۲۸ درجه را هم تحمل می‌کند. در زمستان از تماس برگ‌های گیاه با شیشه یخ زده پنجره‌ها جلوگیری کنید. این گیاه بسیار به رطوبت علاقه‌مند است و می‌توانید برای فراهم کردن محیط زندگی اصلی این گیاه که جنگل‌های تانزانیاست، از یک حقه استفاده کنید. داخل زیر گلدانی را پر از سنگ‌های کوچک کنید و گلدان را روی آن‌ها بگذارید. سپس تا حدی در آن آب بریزید که به سوراخ‌های کف گلدان نرسد و مواظب باشید که آب خشک نشود. این آب بخار می‌شود، به برگ‌های گیاه می‌رسد و  شرایطی شبیه به محیط اصلی‌ برای گیاه فراهم می‌آورد. حتی می‌توانید موقع حمام رفتن گلدان خود را هم ببرید، این گیاه از همراه شدن با شما لذت خواهد برد.

نور 

بنفشه آفریقایی نیاز فراوانی به نور دارد، ولی به طول روز حساس نمی‌باشد. آفتاب مستقیم برگ‌های گیاه را خراب می‌کند و حتی در بعضی موارد گل دهی گیاه را مختل می‌سازد. ایده‌آل‌ترین محل از نظر نور پشت پنجره‌های شرقی ساختمان است. اگر در منزلتان پنجره شرقی ندارید، گلدان‌های بنفشه را پشت پنجره‌های شمالی قرار دهید. اگر در میهمانی‌هایتان برای تزیین میز شام یا می‌زهای پذیرایی، گلدان‌ها را جا به جا کرده‌اید، پس از اتمام میهمانی آن‌ها را پشت پنجره بر گردانید. در صورت مناسب نبودن نور پنجره‌ها، لامپ‌های فلورسنت را به فاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتری برگ‌ها قرار دهید و مانند طول روز آن را خاموش و روشن کنید. اگر برگ‌های گیاه‌تان لکه‌های زرد یا قهوه‌ای پیدا کرده است، نور مستقیم زیادی به آن‌ها تابیده و اگر گیاه‌تان گل نمی‌دهد، نور کافی دریافت نمی‌کند.

آبیاری و تغذیه 

ریشه بنفشه آفریقایی به آب حساس می‌باشد و آبیاری زیاد باعث از بین رفتن گیاه می‌شود. برای آبیاری بنفشه‌های آفریقایی همیشه ۳ اصل مهم را رعایت کنید:

1. تا زمانی که سطح خاک گلدان کاملاً خشک نشده است، هرگز به آن آب ندهید. ابتدا با انگشت خود سطح خاک را فشار دهید، اگر خاک به انگشت شما چسبید، یعنی مرطوب است و فعلاً به آبیاری نیازی ندارد. اگر نچسبید، زمان آبیاری گلدان است. تعداد دفعات آبیاری گلدان در ماه ممکن است در فصول مختلف تغییر کند.
2. هرگز گلدان را از بالا آب ندهید و از زیر گلدانی‌های پهن و عمق‌دار برای آبیاری استفاده کنید. هر وقت خاک گلدان خشک شد، زیر گلدانی را پر از آب کنید و وقتی خاک سطح گلدان مرطوب شد، آن را خالی کنید.
3. هرگز گلدان را با آب شیر منزل آبیاری نکنید، زیرا آب شیر حاوی مقدار زیادی مواد معدنی می‌باشد که برای گیاه مناسب نیست. آب‌پاش را با آب شیر پر کرده و حداقل یک شبانه روز در دمای اتاق‌‌ رها کنید تا دما و رسوبات آب برای گیاه مناسب شود. بهتر است هربار که گلدا‌‌ن‌هایتان را آبیاری کردید، برای دفعه بعد آب‌پاش را پر کرده و کنار بگذارید.

برای پرورش گیاه و افزایش گل‌دهی آن از کود‌های مناسب مانند کریستالون یا کودهای بارور کننده بنفشه آفریقایی استفاده کنید. هر دو هفته یکبار آن را به میزان ذکر شده بر روی بسته کود، در آبی که می‌خواهید به گیاه بدهید، حل کرده و گیاه را آبیاری کنید.

تکثیر 

آسان‌ترین راه برای تکثیر بنفشه آفریقایی قلمه زدن برگ‌های آن است. برگ‌های سالم یک گیاه سالم را انتخاب کنید و از نزدیکی محل اتصالشان به بوته ببرید. بر روی یک شیشه خالی مربا، یک لایه سلفون بکشید و روی شیشه را کاملاً بپوشانید. وسط سلفون را با نوک کارد سوراخ کنید، داخل شیشه را از آب پر کرده و آن را‌‌ چند ساعت رها کنید. سپس ساقه قلمه را از سوراخ سلفون داخل آب بگذارید و قلمه را پشت پنجره بگذارید. حدوداً پس از یک ماه قلمه دارای ریشه‌های بسیار کوچکی شده و آماده قرار گرفتن درون خاک می‌شود. بهترین فصل برای قلمه زدن تابستان است.

برای کاشتن قلمه، گلدان‌های کوچک مناسب‌تر هستند. گلدان‌ها را از خاک مخصوص بنفشه آفریقایی پر کرده و خاک را کاملاً فشرده کنید. در وسط گلدان با انگشت سوراخی به عمق ۵ سانتی متر ایجاد کرده، ساقه قلمه را در آن قرار دهید و دور آن را با خاک پر کنید تا در جایش محکم شود. زیر گلدانی را از آب پر نموده، آن را ۲ ساعت‌‌ رها کرده و سپس خالی کنید. صبر کنید تا جوانه‌های کوچک کم‌کم از خاک بیرون آیند. برای بیرون کشیدن برگ‌های تازه، خاک را با دست کنار نزنید، این جوانه‌های کوچک راه خود را به سطح خاک باز خواهند کرد. در فصل بهار با کاشت بذر بنفشه آفریقایی نیز می‌توان آن‌ها را تولید کرد.

گلدان 

گلدان مناسب بنفشه آفریقایی باید کم عمق باشد و زیر گلدانی‌ای عمیق داشته باشد. ته گلدان را سوراخ کنید و بهتر است با سنگ ریزه روی سوراخ‌ها را بپوشانید، یعنی روی هر سوراخ یک سنگ ریزه بگذارید.

برای آشنایی بیشتر با گیاهان آپارتمانی و نگهداری آنها این آلبوم کمک‌تان می‌کند.

سیکلمن

با مطالعه این مقاله می توانید سیکلمنی شاداب و سرحال داشته باشید و آن را در تمام فصول زنده نگه دارید.

خانواده سیکلمن از ابتدای فصل پاییز، زمستان و اوایل فصل بهار گل می‌دهند. این گیاهان به طرز شگفت انگیزی با سایه سازگار می‌باشند و بوته‌های پرگل سیکلمن، در سایۀ درختان و بوته‌ها به وفور یافت می‌شوند. گل‌های این گیاه دارای رنگ‌های متنوعی می‌باشند که طیف رنگی‌ آن شامل سفید، صورتی، قرمز و بنفش است. برگ‌های طرح‌دار آن باعث جذابیت هر چه بیشترش می‌شود.

شرایط کاشت 

سیکلمن به صورت طبیعی در جاهای نیمه خشک مثل ترکیه و شرق مدیترانه می‌روید. این گیاه توسط سایۀ گیاهان مجاور از نور شدید آفتاب محافظت می‌شود. همچنین در آب و هوای ایران خوب رشد می‌کند و حتی نوعی از سیکلمن، بومی ایران است.

در حیاط‌هایی که بوته و درختچه‌ای ندارند تا سیکلمن در زیر سایۀ آن‌ها کاشته شود، باید در بخشی از حیاط قرار داده شود که سایه باشد. این گیاه برای تغذیه، سالی یک بار به کود گیاهی همراه با خاک برگ نیاز دارد.

نیاز سیکلمن به سایه به این معنی است که این گیاه در زیر سایه درختان بهتر رشد می‌کند. این گیاه تا اواخر فصل بهار که گیاهان مجاور شروع به گل دادن می‌کنند، دارای برگ و گل‌های جذاب می‌باشد.

مراقبت از گیاه 

بعضی از انواع سیکلمن شکننده می‌باشند، به همین دلیل نمی‌توان آن‌ها را در تمام طول سال در فضای آزاد قرار داد. این گیاهان در گلدان و در شرایط محافظت شده از سرما و باران، بهتر رشد می‌کنند. می‌توان گلدان‌ها را با محفظه‌های شیشه‌ای محافظت کرد، سپس هنگام مهمانی خارج نموده و در خانه گذاشت.

بعضی از انواع بسیار شکنندۀ این گیاه را می‌توانید هنگامی که گل می‌دهند، از محافظ شیشه‌ای خارج کنید و از زیبایی این گل‌ها بهره‌مند شوید (به شرط اینکه احتمال سرما زدگی نرود). دانه‌های آن را باید خشک کرد، سپس از محفظۀ محافظ خارج نموده و آن‌ها را برای پاییز بعدی در یک گلدان جدید بکارید. انواعی که نیاز به این نوع محافظت دارد، شامل آفریکانوم که دارای طرح ملایم بر روی برگ‌های سبز پر رنگ و گل‌های سفید و صورتی می‌باشد، و گرایکام با برگ‌های سبز تیره و طرح نقره‌ای روی برگ‌ها و گل‌های صورتی روشن، هستند.

آبیاری

وقتی برگ‌ها هنوز وجود دارند، گیاه زنده و در حال رشد است و هر‌گاه خاک گلدان خشک شد، نیاز به آبیاری دارد. از ریختن آب بر روی تاج بوته پرهیز کنید. وقتی گل‌های گیاه ناپدید شدند و برگ‌ها شروع به زرد شدن و ریختن کردند، اجازه دهید ۲-۳ ماه گیاه کاملاً خشک بماند. در این مرحله گیاه وارد فاز خوابیدن شده است و هر گونه آبیاری ممکن است منجر به پوسیده یا فاسد شدن پیاز شود. رشد جدید گیاه از اواخر شهریور آغاز خواهد شد. در مرحله رشد مجدد، آبیاری و تغذیه گیاه را دوباره شروع کنید و قبل از فصل سرما گیاه را به داخل منزل منتقل کنید. رطوبت گیاه را نیز در طول زمستان تامین کنید. برای ایجاد محیط مرطوب می‌توانید در زیرگلدانی سنگ بچینید و همواره زیر گلدانی را از آب پر کنید، به طوری که آب به سوراخ‌های کف گلدان نرسد.

تغذیه

وقتی گیاه برگ دارد، آن را هر دو هفته یکبار با کود مایع کم نیتروژن، تغذیه کنید. در طول زمستان گیاه را در مجاورت نور غیر مستقیم قرار دهید.

دما 

سیکلمن‌ها اصلاً حرارت را دوست ندارند. دمای متعادل بهاری برای این گیاه مناسب‌ترین دماست.

شیوه تکثیر 

این گیاه، گره دار و چند ساله می‌باشد و بهتر است در گلدان و خاک برگ کاشته شود. غدۀ خفته باید در پاییز کاشته شود. اگر چه مدتی زمان می‌برد تا این گیاه در جای خود مستقر شود، اما زمانی که چنین اتفاقی بیفتد، به خودی خود تخم تولید کرده و در فضای وسیعی پخش می‌کند. برای پرورش گیاهان جدید می‌توان زمانی که کپسول تخم‌های قهوه‌ای طلایی آن در تابستان، شکافته می‌شود، آن‌ها را جمع کرد. تخم‌ها را به مدت ۲۴ ساعت خیس کرده و در کمپست بکارید (در عمق ۲. ۵ سانتی متری). سپس آن را در سایه در دمای ثابت (حدود ۱۶ درجه) قرار دهید. در هر صورت ممکن است جوانه‌ها به صورت نامنظم رشد کنند. پس از یک سال جوانۀ آن را در گلدان قرار دهید و یک سال دیگر هم به آن فرصت دهید، سپس آن را در فضای ثابت بکارید.

تنوع 

پاییزی

بیشتر انواع سیکلمن، خودشان تخم می‌دهند و زمان گل دادن آن‌ها در اوایل پاییز شروع می‌شود.

هدرفولیوم ((Hederifolium:

از نوعی است که در محیط باز گل می‌دهند. گل‌های صورتی کم رنگ دارند، در حدود ۱۵ سانتی متر رشد می‌کنند و دارای برگ‌های سبز- نقره‌ای گرد یا نوک تیز هستند. سطح زیرین گلبرگ‌های آن بنفش رنگ است. این گیاه از انواعی می‌باشد که خودشان تخم ایجاد می‌کنند و رنگ برگ و گلشان بر اساس گیاه مادر و میزان نور متفاوت است.

دو نوع از این گیاه وجود دارد:

• آلبوم هدریفولیوم (hederifolium album): دارای گل‌های سفید ساده بوده و به راحتی رشد می‌کند.
• آپولو بولز هدریفولیوم (hederifolium «Bowles» Apollo «): این گیاه به خاطر برگ‌هایش که بافت مرمری دارند و ظاهر بسیار زیبایی که ایجاد می‌کنند، معروف می‌باشد.

بهاره

بسیاری از انواع سیکلمن در طول بهار در بهترین شرایط خود قرار دارند. سیکلمن برگ‌های خود را تا اواخر بهار حفظ می‌کند، ولی از این مرحله به بعد به تدریج برگ‌های خود را از دست می‌دهد و خود را برای تابستان آماده می‌سازد.

کام (coum):

این نوع، یکی از انواع حساس سیکلمن است، گل‌های قرمز رنگ دارد که دارای لکه‌هایی در مرکزشان می‌باشند. این گیاه برای خاک برگی و خاک‌های غنی از کربن (خاک تیره) مناسب است. کام در کنار دیگر گل‌های زمستانی که از خاک مشابه استفاده می‌کنند، بسیار زیباست. گل زعفران مثال مناسبی برای همراهی با این سیکلمن است. کام دارای انواع متعددی با طرح‌های نقره‌ای بسیار زیبا بر روی برگ‌هایشان می‌باشد.

نای منز (Nymans): نوعی از سیکلمن کام است که گل‌های بنفش با برگ‌های بزرگ نقره‌ای دارد. این نوع گیاه به سر پناهی برای جلوگیری از سرما و باد شدید نیاز دارد.

تایل بارن الیزابت (Tile Barn Elizabeth): نوعی دیگر از سیکلمن کام که برگ‌های کوچک تولید می‌کند و گل‌های دو رنگ صورتی دارد. این نوع سیکلمن نیاز به سر پناه دارد.

انواع دیگر

• لیبانوتیکام (libanoticum): برای نواحی معتدل مناسب‌تر می‌باشد، این نوع، از انواع سالانه و خاص می‌باشد که دارای برگ‌های خاکستری و سبز هستند. گل‌های سفید آن در اثر گذشت زمان صورتی می‌شوند.
• سودیبریکام (pseudibericum): دارای برگ‌های تیرۀ جذاب با رنگ‌های سبز و خاکستری است که حالت مرمری جالبی ایجاد می‌کند. گل‌های آن سرخ با زمینه بنفش رنگ می‌باشند که دارای رایحه ملایمی هستند. این گیاه بیشتر در محیط‌های بسته‌ای مثل پاسیو نگهداری می‌شود تا از سرمای شدید محافظت شود.
• تروچوپترانتام (trochopteranthum): این نوع دارای گل‌هایی با رگه‌های در هم پیچیده سرخ و صورتی و برگ‌هایی به شکل قلب با لبۀ نقره‌ای است. زمانی که همراه با سودیبریکام کاشته شود، ترکیب بسیار زیبایی ایجاد می‌کند.
• پورپوراسنس (purpurascens): از جنگل‌های اتریش و سویس می‌باشد و همیشه سبز است. این گل در تمام طول سال برگ‌های گرد خود را که رگه‌های نقره‌ای دارند، نگه می‌دارد. در طول تابستان دارای گل‌هایی است که به رنگ بنفش کم رنگ، صورتی، قرمز، بنفش که کمی هم معطر است، هستند. این گل‌ها روی ساقه‌هایی به ارتفاع ۱۰ سانتی متر رشد می‌کنند. از آنجایی که این گیاه کوتاه قد است، دقت کنید در کنار گیاهان بلند گذاشته نشود تا نور به آن برسد.