معرفی و پرورش انواع رز

گیاه رز از گیاهان بسیار زیبایی است که طرفداران بسیاری را در جهان به خود اختصاص داده است.این گیاه زیبا از 3 روش بذر،پیوند زدن و قلمه زدن تکثیر پیدا میکند.در این مقاله به روش تکثیر با قلمه زدن میپردازیم.

وسایل مورد نیاز:
بوته سالم گل رز
قیچی باغبانی که تیغه اش باید تمیز و تیز باشد.
هورمون ریشه زایی که میتواند مایع یا پودری باشد.
گلدان مناسب
بستر مناسب

بوته سالم گل رز به گیاهی اطلاق میشود که در شرایط خوب زیستی (منظور آب ، تغذیه و نور کافی میباشد ) رشد کرده باشد و شاخه ها سالم و عاری از هر گونه بیماری قارچی یا سایر بیماریها باشند.
برای قلمه زدن معمولا از شاخه هایی استفاده میشود که در طی همان سال رشد کرده اند و مسن و چوبی نیستند.در این مواقع بطور دقیق نمی توان قطر ساقه را اعلام کرد زیرا ساقه هایی با قطرهای مختلف معمولا تولید میشوند و می توان هم از ساقه های نازک و هم از ساقه های کلفت برای اینکار استفاده نمود ، اما معمولا در صنعت باغبانی عنوان میکنند که از ساقه قوی و کلفتی که سنی کمتر از یکسال دارد برای اینکار استفاده نمود.بهترین زمان برای قلمه زنی تجاری فصل پائیز میباشد که گیاه از حالت رویش و تولید برگ و ساقه خارج شده است ، اگر در این زمان قلمه زده شود گیاه دیگر در هنگام فرآیند ریشه زنی انرژی خود را برای تولید برگ و ساقه از دست نمیدهد.لازم به ذکر است که در سایر فصول سال نیز میتوان اینکار را انجام داد اما با شرایطی سخت تر! به عنوان مثال قلمه هایی که در فصل بهار و تابستان گرفته میشوند هنگامیکه برای ریشه زنی در بستر مناسب قرار گرفته اند شروع به تولید برگ و ساقه میکنند که میتواند منجر به آلودگی قارچی در برگها و یا از دست رفتن انرژی کافی قلمه برای تولید ریشه شود.اگر در فصل گلدهی میخواهید اقدام به قلمه زدن بکنید بهتر است از شاخه هایی که در نوک ساقه دارای یک گل سالم هستند استفاده کنید زیرا این شاخه ها از سایر شاخه ها قوی تر میباشند.

شما میتوانید از گلهای رزی که در گلفروشی ها فروخته میشود هم استفاده کنید.البته سعی کنید هنگامی از این شاخه ها استفاده بکنید که هنوز تیغشان از آنها جدا نشده است زیرا در هنگام جدا کردن تیغ ها آسیب زیادی به ساقه وارد میشود.البته باید این نکته را مد نظر قرار دهید که این گونه گلها بیشتر برای شرایط گلخانه ای پرورش داده میشوند و ممکن است بعضی از آنها نسبت به شرایط نامساعد محیطی ، خشکی و یا حتی سرما حساس باشند اما بازهم ارزش یکبار امتحان کردن را خواهند داشت.

بعد از انتخاب یک ساقه مناسب آن را با یک قیچی باغبانی که کاملا استریل شده است قطع کنید.هنگام قطع کردن حواستان را جمع کنید که ساقه را از جائی قطع کنید که گیاه رز شما بتواند ساقه های جدیدی از بندهای انتهایی آن ساقه تولید بکند به این معنی که ساقه را از انتها قطع نکنید و یک یا دو بند از همان ساقه را روی گیاه مادری باقی بگذارید.انتهای قلمه باید به گونه ای باشد که از بند پائینی به اندازه یک سانتیمتر فاصله داشته باشد.اصولا انتهای قلمه را با زاویه 45 درجه برش میدهند زیرا اینکار باعث ریشه دهی بهتری میشود.قلمه ای که میخواهید بکارید باید حداقل 2 بند داشته باشد و طول قلمه نیز کمتر از 10 سانتیمتر نباشد ، قلمه کوتاهتر از 10 سانتیمتر انرژی کمتری برای ریشه زنی خواهد داشت و قلمه بلندتر از 10 سانتیمتر هم هنگام پوشاندنشان با نایلون به مشکل برمیخورند.اندازه مناسب قلمه حدود 10 تا 15 سانتیمتر میباشد.هنگامیکه قلمه با اندازه مناسب تهیه گردید اگر قلمه شما دارای گل و یا میوه میباشد آنها را قطع کنید و بعد از آن تمامی برگها به غیر از برگ بالای قلمه قطع نمائید.

هورمونهای ریشه زایی که در حال حاضر در بازار موجود میباشند یا بصورت مایع و یا بصورت پودری میباشند.معمولا برای شرایط غیر استریل از هورمونهای پودری استفاده میشود زیرا هورمونهای مایع با مرطوب کردن ته قلمه میتوانند باعث ایجاد آلودگی شوند.
هورمونهای تجاری داری مقدار کمی از NAA و یا IBA و یا هر دو باهم هستند.این هورمونها مصنوعی هستند و باعث القای تولید ریشه در گیاه میشوند.باید بخاطر داشته باشید که بعضی از گونه های گیاه رز قدرت بسیار ضعیفی برای ریشه زنی دارند و قلمه آنها منجر به تولید ریشه نمیشود وباید از طریق پیوند تکثیر شوند و بعضی از گونه های رز هم با توجه به اینکه میتوانند ریشه زایی راحتی داشته باشند ، ریشه هایی حساس به بیماری دارند و این گونه هم باید با روش پیوند زدن تکثیر پیدا کنند، بنابراین لازم است قبل از هرگونه اقدام از وضعیت نوع گونه خود مطلع شوید.
انتهای قلمه را به اندازه 2 تا 3 سانتیمتر درون هورمون ریشه زایی فرو ببرید و خارج کنید.ساقه را درون قوطی بتکانید تا اضافات هورمونها ریخته شود.

***کودهای ریشه زایی موجود در بازار اصولا باعث افزایش ریشه زایی میشوند و برای ریشه دار کردن قلمه های فاقد ریشه کاربردی ندارند.

گلدان مناسب با توجه به تعداد قلمه های شما میتواند متفاوت باشد.در صورتیکه تمایل دارید خیلی سریع به نتیجه برسید بهتر است بجای گلدان از یک بطری پلاستیکی سفید و یا نیمه شفاف استفاده کنید و با سوراخ کردن انتهای آن ،گلدان را برای مرحله بعدی آماده سازید.علت استفاده از این بطریها این است که خیلی از افراد برای دیدن اینکه قلمه شان ریشه زده یا خیر آن را از بستر خارج میسازند که این امر باعث خراب شدن قلمه میشود ، اما با استفاده از این بطریها براحتی متوجه ریشه زنی گیاه بدون خارج کردن آن از بستر میشوید.

بستر مناسب برای کاشت قلمه زیر میتواند مخلوطی از بسترهای زیر باشد:
ماسه
کوکوپیت
پیت ماس
پرلیت
ورمی کولیت

از آنجائیکه کوکوپیت انسجام بیشتری دارد از پیت ماس مناسب تر میباشد.شما میتوانید با مخلوط کردن کوکوپیت با پرلیت یا ورمی کولیت و ماسه بستر مناسبی برای قلمه خود فراهم کنید.مخلوط کوکوپیت و پرلیت از آنجائیکه هم ارزانتر و هم سبکتر میباشد نسبت به سایر مخلوطها مناسبتر است.هنگام استفاده و مرطوب کردن کوکوپیت و پرلیت برای چلوگیری از ایجاد بیماری در قلمه ها از مقداری قارچ کش استفاده کنید.رطوبت بستر نباید خیلی زیاد و یا خیلی کم باشد بطوریکه بستر باید مرطوب باشد اما نه در حدی که وقتی مقداری از از آنرا در دست میفشارید آب از دست چکه کند و همچنین نباید رطوبتش کم باشد به طوریکه باعث خشک شدن قلمه شود.
بعد از اینکه گلدان و یا بطری پلاستیکی را با بستر مناسب پر کردید قلمه ها را به آرامی در بستر فرو کنید سپس این گلدان را درون یک کیسه پلاستیکی قرار دهید و یا طبق عکس ته یک بطری نوشابه را بریده و روی قلمه ها قرار دهید.کار شما به اتمام رسیده است.
ریشه دهی قلمه ها معمولا از 3 هفته تا چند ماه بطول میکشد(منظور از ریشه دهی شروع رویش ریشه نیست بلکه کامل شدن و رشد مناسب ریشه میباشد) هنگامیکه ریشه ها در درون بطری ظاهر شدند و گیاه شروع به رشد کرد میتوان چند سوراخ در بالای بطری پلاستیکی روی قلمه ها ایجاد کرد تا قلمه ها کم کم به شرایط رطوبت کم عادت کنند.هنگامیکه قلمه ها بخوبی ریشه دار شدند و شروع به رشد کردند کم کم آنها را با نور آشنا کنید و سپس درون یک گلدان مناسب بکارید و پشت پنچره قرار دهید تا به نور عادت کنند سپس بعد از قوی شدن گیاه آن را درون باغچه یا محل مورد نظر بکارید.

بهترین گیاهانی که میتوانید در خانه خود نگهداری کنید!

به عقیده ی تمام طراحان داخلی وارد شدن گیاهان به خانه ی شما طراوتی دوباره به ارمغان می آورد. انتخاب گیاه زینتی مناسب برای خانه، به سلیقه ی شخصی و زیبایی شناسی شما بستگی دارد.

نگهداری گیاه در خانه

علاوه بر این انتخاب یک گیاه بر اساس جذابیت ظاهری آن، سبب می شود که شما بدانید باید چگونه از آن مراقبت کنید. برای مثال، گیاهی که به نور مستقیم خورشید نیاز دارد، کنار پنجره به خوبی رشد می کند. اما گیاهی که به سایه نیازمند است، می تواند در گوشه های کم نور اتاق جای بگیرد. این 5 گیاه زیبا را بهتر بشناسیم. 

گذری بر پرورش گیاهان زینتی

باغبانی و کشت و کار یکی از مفرح‌ ترین فعالیت‎ هایی است که می‌ توانید در تعطیلات خود از آن لذت ببرید.

می‌توان گیاهان زینتی سالیانه را که پرورش و مراقبت از آن‌ها کار ساده‌ای است، در سبد آویز، گلدان سفالی یا حاشیه باغچه پرورش داد. هر سال گل‌های خود را عوض کنید و برای دست‌یابی به نتایج خوب از راهنمایی‌های ما استفاده کنید.

کشت از بذر 

اگر عجله ندارید، شروع کشت گیاهان زینتی از بذر ساده‌تر است. تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک گلدان 5/7 سانتی‌متری را از کمپوست قلمه‌زنی پر کنید و بعد دستور العمل کشت مربوط به گونه گیاهی مورد نظر را دنبال کنید - برخی از گیاهان را باید با کمپوست پوشاند در حالی که برخی دیگر را باید روی سطح کمپوست‌‌ رها کرد. می‌توانید برای جوانه‌زدن سریع‌تر بذرها، آن‌ها را در دستگاه جوانه‌زنی (heated propagator) قرار دهید و یا رویشان را با نایلون بپوشانید و در کنار پنجره قرار دهید. خیلی زود شاهد رویش جوانه‌ها خواهید بود. کشت برخی از بذر‌های کوچک‌تر، مانند بذر گیاه بگونیا (بغونیا)، نیاز به مهارت دارد و بهتر است نشاء آن را خریداری نمایید.

نکاتی مهم در خرید گیاهان تزئینی

جوانه‌ها

اگر طرح بزرگی برای گیاهان زینتی دارید، می‌توانید نهال‌های کوچک را از شرکت‌هایی که سفارش شما را از طریق پیک انجام می‌دهند، تهیه کنید. بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ بذر در سینی‌های پر از کود کاشته می‌شوند و از آنجایی که این بذر‌ها بسیار تنگ هم قرار دارند، نهال‌ها را باید از آن جدا کرده و در گلدان‌های کوچک یا با فاصله در سینی کاشت بذر قرار دهید تا فضای کافی برای رشد داشته باشند.

نشاء‌ها

نشاء‌ از جوانه بزرگ‌تر است و در روشی که در ایران به‌ تازگی به‌ کار گرفته می‌شود، در سینی‌های حاوی سلول‌های «v» شکل کشت می‌شوند. این گیاهان که در اندازه‌های مختلفی موجود هستند، شامل: نشاء‌های کوچک (mini-plug) که باید قبل از کشت در محیط بیرون، آن‌ها را ابتدا در گلدان‌های بزرگ‌تری قرار داد و نوع دیگر به نام نشاء درشت (jumbo plug) که می‌توان آن‌ها را به‌طور مستقیم در ظروف کشت گیاه یا خاک کاشت. نشاء‌هایی که دارای کیفیت مرغوبی هستند، باید هنگامی که به دست شما می‌رسند، مرطوب بوده، برگ‌های سبز و سالمی داشته باشند و ریشه آن‌ها از ته هر سلول بیرون زده باشد.

گلدان و سینی 

گیاهان زینتی بطور رایج در گلدان‌های مجزا و سینی عرضه می‌شوند. گیاهانی که در گلدان عرضه می‌شوند، گران هستند اما گیاهانی که در سینی‌ای با تعداد زیادی گیاه عرضه می‌شوند، به‌نسبت ارزان هستند. از آنجایی که این گیاهان با هم در یک کود رشد می‌کنند، هنگامی که می‌خواهید آن‌ها را در گلدان‌های مجزا قرار دهید، ممکن است ریشه‌های‌شان آسیب ببیند. اگر این گیاهان در بسته‌های سلولی کشت شده باشند، هر کدام سلول رشد مستقلی دارند و برای همین هنگام جدا کردن و کشت آن‌ها در گلدان، ریشه آن‌ها آسیب نخواهد دید.

کشت در محیط بیرون 

جوانۀ اکثر گیاهان زینتی در شرایط آب و هوایی گرم رشد نموده‌اند. این گیاهان باید قبل از کشت در محیط خارج با آب و هوای جدید خود خو بگیرند. به همین منظور قبل از کشت گیاهان، آن‌ها را در محفظه‌ای که برای پوشش گیاهان استفاده می‌شود (unheated porch) قرار دهید. برای کشت آن‌ها، حفره‌ای به اندازۀ توپِ ریشه (rootball) در خاک یا کود ایجاد کنید. گیاهان را در آن بکارید و به آن‌ها آب بدهید. توجه داشته باشید که سطح کود باید درست پایین‌تر از سطح خاک باشد.

مراقبت‌های بعد از کشت

در فصل تابستان هر روز به گل‌های‌تان آب بدهید – گیاهانی که در ظروف یا سبدهای آویز قرار دارند ممکن است در آب و هوای خشک 2 بار در روز به آب نیاز داشته باشند.

به ظرف آبیاری خود مواد مغذی مایع اضافه کنید و هفته‌ای یک بار با آن به گیاه آب بدهید.

گیاهان پژمرده را از گیاهان زینتی تابستانی و زمستانی جدا کنید تا ظاهر مرتبی داشته باشند و به رویش گل‌های جدید کمک کرده باشید.

کالانکوآ

این گیاه گزینه‎ای خوبی برای کاشته شدن در سبد‎های آویز است و می تواند به آپارتمان شما زیبایی خاصی ببخشد.

‎کالانکوآ بومی مناطقِ خشک بوده و گیاهِ گوشتیِ (با برگ‎های آبدار) محبوبی به شمار می‌‎آید. انواعِ مدرنِ این گیاه به دلیلِ فُرمِ برگ‎‌ها و گل‎های خود محبوب هستند. گل‎های این گیاه در رنگ‎های قرمز، صورتی، زرد و سفید موجود هستند. مانندِ بسیاری از گیاهانِ دیگری که دارایِ برگ‎های گوشتی‎اند، رشد دادنِ این گیاه کارِ مشکلی نیست، فقط باید در آبیاری آن‌ها دقت کنید، به خصوص در فصلِ زمستان (این گیاه در زمستان به آبِ زیادی نیاز ندارد).
نور: این گیاهان مکان‎های آفتابی و نورِ درخشانِ خورشید را ترجیح می‌‎دهند؛ به ویژه در تابستان که فصلِ رشدشان است. در طولِ زمستان آن را مقابلِ یک پنجره جنوبی قرار دهید.
آب: در طولِ تابستان به گیاه به‎طورِ متوسط آب داده و در زمستان آبیاری را کاهش دهید. بینِ دفعاتِ آبیاری اجازه دهید که سطحِ خاک کاملاً خشک شود. در فصلِ زمستان گیاه می‌‎تواند تقریباً بدونِ آب سر کند. برای اطلاع از بی‎آبیِ گیاه میزانِ گوشتی بودنِ برگ‎‌ها را چک کنید.
دما: این گیاه گرما را دوست دارد. اجازه ندهید دما از ۱۳ درجه پایین‎‌تر رود.
خاک: خاکِ مخلوطِ معمولی گلدان مناسب است.
تقویت کننده: در طولِ تابستان، در هر هفته دو بار این گیاه را با تقویت کننده مایع، تقویت کرده و یا از قرص‎های تقویت کننده‎ای که موادشان به آرامی و به تدریج آزاد می‌‎شوند، استفاده کنید.
پرورش این گیاه مشکل نیست و با کمی مراقبت، گیاه‎تان با گل‎های بسیار زیبایی به شما جایزه خواهد داد. بسیاری از مردم با پایانِ فصلِ شکوفه‎دهی گیاه را دور می‌‎اندازند، اما این کار ضرورتی ندارد. تنها کافی است که سرِ گل دهنده گیاه را ببرید، به شیوه مراقبتِ خود ادامه دهید و قدری کمتر به گیاه آب بدهید. کالانکوآ به طورِ طبیعی باید در بهار گل بدهد، اما پرورش‎دهندگانِ حرفه‎ای کاری می‌‎کنند که گیاه در سراسرِ سال گل‎دهی داشته باشد. این گیاه گزینه‎ای خوبی برای کاشته شدن در سبد‎های آویز است (دو تا از آن‌ها را درونِ یک سبد بکارید).

تغذیه و کود دادن به گیاهان خانگی

برگ های گیاه تان رنگ پریده به نظر می رسند یا رشد کندی دارند؟ نگران نباشید هنوز می توان آن را نجات داد.

گیاهان نیاز به تغذیه دارند، چون تغذیه لازمه سلامت آن ها است. گیاه بدون تغذیه هم می‌تواند سال‌ها زندگی کند، اما کم کم ضعیف شده و مستعد بیماری می‌شود. بسیاری از گیاهانی که به آن‌ها توجهی نمی‌شود چون بی‌ارزش به نظر می‌رسند، ظاهر بدتری یافته و یک قدم به سطل آشغال نزدیک‌تر می‌شوند. ظرف یک ماه می‌توانید گیاه خود را از مرگ نجات داده و به زندگی باز گردانید.
غذای گیاه حاوی چه موادی است؟
غذای گیاه دارای 3 ترکیب اصلی است: نیتروژن (N) برای رشد برگ‌ها و سبز کردن گیاهان در حال زرد شدن، فسفات (P2O5) برای رشد برگ‌ها و پتاس (K2O) برای رشد گل‌ها. سایر عناصر موجود غذای گیاه، عناصر Trace (به آن‌ها ریز مغزی هم می‌گویند) هستند، این عناصر عموماً در بیشتر کودهای مرکب موجود هستند و به یاد داشته باشید که ترکیبات آن باید مجوز قانونی داشته باشند.
چه موقع باید به گیاهانتان غذا بدهید؟
اگر گیاه شرایط خیلی بدی دارد، همین حالا لازم است این کار را بکنید. در غیر این صورت تغذیه فقط به طور کلی در فصل رشد انجام می‌شود که دفعات بیشتری به گیاه آب می‌دهیم. اگر تازه گلدان گیاه‌تان را عوض کرده‌اید، چند ماه تا تمام شدن غذای درون کمپوست فرصت دارید. اکثر گیاهان هر 2 تا 4 هفته یکبار به غذا نیاز دارند. توجه کنید که نباید گیاه خود را فراموش کرده و سپس کلی غذا به آن بدهید، زیرا این مساله باعث بروز مشکلات بیشتری می شود، از قبیل پژمرده شدن برگ‌ها و بدشکل شدن برگ‌های جدید. فقط به اندازه‌ای به آن‌ها غذا بدهید که روی برچسب غذای گیاه ذکر شده است. اغلب دادن غذای کمتر در دفعات کمتر بهتر از دادن غذای زیاد در فواصل زمانی نامنظم است. برای برخی از گیاهان از قبیل سرخس‌ها باید غذا را رقیق کنید، برخی دیگر از گیاهان (مانند آزالیا و بگونیا)، آهک موجود در بعضی از کودهای گرانوله را تحمل نمی‌کنند.

نحوه تغذیه گیاه

1. کود با انتشار کند
این کود که به طور کلی برای گیاهان بیرون از خانه استفاده می‌شود، مواد مغذی را به کندی و در دوره‌ای طولانی منتشر می‌کند. این نوع کود را می‌توانید هنگام تعویض گلدان با کمپوست مخلوط کنید. هرچند راه بسیار ساده‌ای برای کود دهی است، اما هیچ گونه کنترلی بر روش تغذیه نخواهید داشت و هنگام زمستان که گیاه باید به خواب برود، به مشکل بر می‌خورید.
2. قرص‌ها و چوب‌ها
اگر زمان کوددهی را فراموش می‌کنید، این راحت‌ترین راه تغذیه گیاه است. این قرص‌ها یا چوب‌ها را در خاک فرو می‌کنند و مواد مغذی آن‌ها طی یک یا بیش از یک ماه منتشر می‌شود. مشکل این شیوه این است که غذا به صورت یکنواخت در سرتاسر سیستم ریشه منتشر نشده و گاهی اوقات بعد از مدت‌ها به کار بردن آن، فراموش می‌کنید که دوباره این قرص ها را قرار دهید و در نتیجه ذخایر غذایی خاک تمام می‌شود.
3. کود مایع
به احتمال زیاد بهترین شیوه تغدیه گیاه است، زیرا به اندازه کافی غذا به تمام سیستم ریشه گیاه می‌رسد. همچنین می‌توانید آن را با توجه به دوره رشد یا خواب گیاه تنظیم کنید. برای توزیع بهتر این کود بهتر است قبل از دادن آن به گیاه، مطابق معمول گیاه‌تان را آب بدهید. از پودرهای قابل حل نیز می‌توانید به همین شیوه استفاده کنید. اگر گیاه‌تان خیلی ناراحت به نظر می‌رسد، غذای قابل حل بهترین راه سرحال کردن سریع آن است.

استرپتوکارپوس

همه چیز را در مورد پرورش و مراقبت از این گیاه زیبا یاد بگیرید.

با اندکی توجه می‌توانید از زیبایی این گیاه در آپارتمان‌تان لذت ببرید.

نور

این گیاه به نور درخشان نیاز دارد، اما نباید در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار بگیرد. این گیاه می‌تواند به آسانی در زیر لامپ‌های فلورسنت نیز رشد نماید. خورشید در اوایل صبح و یا عصر‌ها به آن‌ها آسیبی نمی‌زند، اما قرارگیری در معرض تابش مستقیم خورشید در اواسطِ روز موجب می‌شود که برگ‌ها و گل‌های این گیاه بسوزد و از بین برود. 

بسیار مهم است که این گیاه به اندازه کافی نور دریافت کند، در غیر این صورت برگ‌های آن بزرگ شده و گل‌هایش کوچک می‌شوند و یا شکوفه دهیشان متوقف می‌شود. 

درجه حرارت

این گیاه مکان‌های خنک‌تر را ترجیح می‌دهد. دمای 13 تا 24 درجه سانتی‌گراد برای این گیاه مناسب است. این بسیار مهم است که ریشه گیاه را خنک نگه داریم تا گیاه‌مان احساس شادی کند. 

گلدان

این گیاهان ریشه‌ای کم عمق دارند و در گلدان‌هایی که پهن بوده و عمق کمی دارند (مانند ماهیتابه هستند) بهتر رشد می‌کنند. 

آبیاری

آبیاری غلط یکی از اصل‌یترین علت‌هایی است که به واسطه آن افراد گیاهان خود را از دست می‌دهند. استرپتوکارپوس از خاک نمناک و خیس تنفر دارد. شما باید بیاموزید که تشخیص دهید گیاه‌تان چه زمانی به آب نیاز دارد. یکی از آسان‌ترین راه‌ها این است که گلدان را بردارید و در موردِ سبک یاسنگین بودنِ وزنِ آن قضاوت کنید. تا زمانی که گلدان سبک‌تر از زمانی که به گیاه آب داده‌اید نشده است، دوباره به آن آب ندهید. شما همچنین می‌توانید از انگشتانتان نیز برای چک کردن رطوبت خاک استفاده کنید. اگر 1 سانتی‌متر بالایی خاکِ گیاه‌تان خشک بود، ممکن است که به آب بیشتری نیاز داشته باشد. برخی حتی ترجیح می‌دهند که صبر کنند تا اولین نشانه‌های پژمردگی را در گیاه مشاهده کرده و سپس به آن آب بدهند. 

خاک

این گیاه از خاک خیس تنفر دارد، بنابراین خاک آن باید سبک و زهکش بوده و آب را در خود نگه ندارد.

گیاه برگ انجیری

برگ های این گیاه با ظاهر جالب و پنیر مانند خود می توانند زینت بخش آپارتمان شما باشند.

برگ انجیری یک گیاه تزیئنی گرمسیری است که ریشه‌های هوایی دارد که از ساقه به پایین خم می‌شوند. این ریشه‌ها به آسانی به زمین می‌رسند و به گیاه خصوصیاتی مانند برگ مو می‌دهد. این گیاه نام انگلیسی خود (یعنی گیاه پنیرِ سوئیسی) را از برگ‌های بزرگ قلبی شکل خود می‌گیرد که پس از گذشت زمان سوراخ‌هایی سطح آن را می‌پوشاند که مشابه پنیر سوئیسی می‌شود. 

این گیاه نور کامل را ترجیح می‌دهد، ولی به سایه نسبی هم عادت می‌کند. خاک غنی شده از کود با زهکشی کافی را ترجیح می‌دهد. این گیاه در آب و هوای گرم رشد می‌کند و به رطوبت بالایی نیاز دارد. اصلاً تحمل سرما را ندارد، بنابراین باید قبل از کاشت آن این مسئله را در نظر گرفت. بیشتر گیاهان می‌توانند به صورت خانگی رشد کنند و در سبد‌ به بهترین نحو عمل کنند. به خاکتان فرصت دهید تا بین آبیاری‌ها خشک هم شود. 

چگونه آن‌ها را به گلدان بزرگ‌تر انتقال دهیم و یا قطع کنیم؟ 

می‌توانید این کار را با انتقال دادن آن به ظرف بزرگ‌تری که مملو از خاک غنی است و زهکشی و هواگیری مناسبی دارد، انجام دهید. قبل از انتقال مطمئن شوید اتصال ریشه‌ها را شُل کردید. این گیاه به حمایت و نگهداری ویژه‌ای نیاز دارد. 

در صورتی که تمایل دارید پایه آن روی خزه رشد کند، فرصت مناسبی است. پایه خزه مانند را به همراه گیاه در گلدان جاسازی کنید. آرام پایه را با نخ به ساقه گره بزنید. مرتباً پایه را از خزه پاک کنید. پس از انتقال به ظرف بزرگ‌تر به آن آب بدهید. چون رشد این گیاه می‌تواند غیر قابل‌کنترل شود، باید با هرس کردن آن را کنترل کنید. می‌توانید هر زمانی که گیاه بسیار بلند شد یا کنترل ریشه‌های هوایی سخت شد، به خصوص هنگام رشد روی پایه خزه، آن را هرس کنید. 

طریقه تکثیر گیاه برگ انجیری: 

این گیاه توسط دانه یا قلمه زنی ساقه منتشر شود. تنها لازم است قلمه‌های ساقه را کنار مقطعی از ساقه قرار دهید. این کار را می توانید با بریدن یک گره برگی انجام دهید. برگ اولِ نزدیک پایه قلمه را جدا کنید و گره را در خاک بکارید. می‌توانید در صورت تمایل از هورمون‌های محرک ریشه هم استفاده کنید، اما این کار ضروری نیست. خوب آبیاری کنید تا به خوبی زهکشی شود. بهتر است قلمه را قبلا در آب قرار دهید تا هنگام جابجایی خوب جایش را پیدا کند. گیاه را 3-2 هفته در آب قرار دهید، سپس به گلدان حاوی خاک غنی شده انتقال دهید. 

هم چنین می‌توانید خزه را دور ساقه در ریشه‌های کوچک هوایی و محل انشعاب برگ بپیچانید و آن را با نخ سر جایش ثابت کنید. 

این مقطع را در کیسه‌ای قرار دهید و سر آن را گره بزنید. در عرض چند ماه ریشه‌های جدیدی شروع به رشد می‌کنند.