گل ها و گیاهان زینتی در خانه

گل ها و گیاهان زینتی در خانه گیاهان زینتی را می توان به سه دسته تقسیم کرد: گیاهان یک ساله یاannual plants ؛ گیاهان زینتی که به عنوان گل‌های فضای سبز استفاده می‌شوند. این گیاهان معمولاً مقاوم به سرما نیستند و دوره زندگی نسبتاً کوتاهی دارند. مانند گل اطلسی و آهار. گل‌های دائمی یا perennial plants؛ گیاهانی که بیش از یک سال در فضای آزاد قابلیت رشد و نمو دارند. مانند گل تاج‌الملوک، داودی و زنبق‌های دائمی. گیاهان آپارتمانی یا indoor plants؛ گیاهانی که فقط در فضای محدود آپارتمان‌ها و گلخانه‌ها قابل نگهداری هستند. مانند برگ انجیری و فوتوس. آیا گیاه دائمی را ترجیح می دهید؟ اگر می خواهید همیشه آپارتمان شما سرسبز و با طراوات و شاداب باشد، از خرید بوته های گلدار احتراز کنید، زیرا نگهداری گیاهان برگ سبز آسان تر است. گیاهان همیشه سبز در شرایط و درجه حرارت اطاق به خوبی پرورش می یابند و چنانچه از آنها مواظبت شود، برگ هایشان همیشه شاداب و خرم و براق، و زینت بخش محیط زندگی شما خواهد بود. گیاه گلدار خانگی، احتیاج به مراقبت بیشتری دارد و در شرایط اطاق و ساختمان به خوبی دوام نمی آورد. مادام که گل دارد، بسیار زیباست، و پس از اتمام گل و دوره استراحت، به آب کمتر و حرارت 12- 15 درجه احتیاج دارد. تا چه حد به گل های نادر اهمیت می دهید؟ اگرچه پرورش گیاهان گرانبها احتیاج به مراقبت شدید و رعایت موازین علمی دارد، ولی چنانچه از عهده این کار برآیید، از نتیجه زحمات و صرف وقت و هزینه انجام شده، راضی خواهید بود. بهتر است کار را از گیاهان زود رشد شروع کنید و به تدریج به نگهداری گیاهان زود رنج بپردازید. پرورش بسیاری از گل های زود رشد در اغلب خانه ها عمومیت دارد، به طوری که انواع کاکتوس و شمعدانی در بسیاری از خانه ها دیده می شود. چه مبلغی برای خرید یک گلدان حاضرید بپردازید؟ قیمت گل ها و گیاهان بستگی به سرعت رشد و مهارت در پرورش آنها دارد. گیاهانی که رشد بطئی دارند، گران قیمت و بسیاری از گل های یک ساله مانند شمعدانی، ارزان قیمت هستند. همچنین اندازه و ارتفاع گیاه در قیمت آن بسیار مؤثر است. خرید گلدان های کوچک که محتوی جوانه گیاهان پرارزش است، احتیاج به مهارت، دقت، مواظبت دائم و حوصله و علاقه بیش از حد دارد و گلدان های استکانی که بیشتر برای پرورش جوانه ها به کار می رود، با قیمت ارزان تر، تا حدود یک دهم قیمت گلدان بزرگ به فروش می رسد و بایستی حداقل ده تا بیست عدد از آنها را خریداری نمود و پرورش داد تا پس از مدتی تعدادی گل با ارزش به دست آید. چه مقدار از وقتتان را برای پرورش گل اختصاص می دهید؟ بسیاری از گل ها در هر شرایطی پرورش می یابند و با تغییرات درجه حرارت و رطوبت و کمبود کود و آب مقاومت خوبی از خود نشان می دهند. این گیاهان را گیاهان فولادی نام نهاده اند. این گلها با آن که جان سخت نیستند، در مقابل بی مبالاتی و عدم دقت صاحبخانه مقاومت چندانی نشان نمی دهند. اما برخی از گل های حساس و زودرنج هستند و احتیاج به مراقبت دائم دارند. چه اندازه و چه شکلی از گلدان را ترجیح می دهید؟ تناسب آپارتمان و موقعیت محل نگهداری گل در انتخاب نوع و اندازه گیاه بسیار مؤثر است. یک گیاه کم رشد پایه کوتاه را نمی توان در جلو یک دیوار بلند قرار داد، و یا یک گیاه بلند شکم دار را نبایستی در محل دریچه باریک با کوران هوا گذاشت. شکل، وضع برگ، سن، رشد گیاه در انتخاب محل استقرار آن دخالت مستقیم دارد. دانستنی های کلی از نگهداری گیاه * ریشه به همان نسبت که به آب احتیاج دارد به هوا هم نیازمند است. اگر پای بوته همیشه خیس و پرآب باشد، این بدان معناست که عمر ریشه به آخر رسیده ؛ بنابراین مقدار آب و فاصله آبیاری بسیار مهم است. * هر گیاه احتیاج به یک دوره استراحت دارد، و اگر این پدیده طبیعی را از او دریغ نمایید در فصل بعد گیاهی بیمار و ضعیف خواهد شد. بعضی از گیاهان در فصل زمستان به حال خواب و استراحت در می آیند و بعضی دیگر در فصل تابستان؛ و لازمست در فصل استراحت مقدار آب و کود آن را به یک پنجم معمول تقلیل داد و حتی المقدور محیط آن را با محیط طبیعت نزدیک تر کرد. همچنین سایر عوامل که در دوره استراحت گیاه سرنوشت ساز است، مورد توجه قرار گیرد. * بخاری و رادیاتور موجب خشک شدن هوای محیط و تقلیل رطوبت هوا می گردد، به حدی که رطوبت داخل ساختمان از یک سوم میزان لازم هم پایین تر می رود. بنابراین بایستی امکانات تأمین این کمبود رطوبت را فراهم نمود. گلدان های آپارتمانی را باید در کجا نگهداری نمود تا نتیجه بهتر بدست آید؟ اکثر مردم گلدانها را در اطاق نشیمن یا پذیرائی نگهداری می کنند. باید توجه داشت که انتخاب محل گلدان، نباید مانعی برای بازی و کودکان و یا استراحت دیگران باشد. در حقیقت، گلدان نباید یک جسم دست و پاگیر باشد. بعضی از گیاهان به گرمای زیاد در فصل زمستان و بعضی دیگر به هوای خشک داخل آپارتمان حساسیت دارند. بهترین راه برای نگهداری اینگونه گل ها، استفاده از گلدان های شیشه ای بنام باغ شیشه است که هم رطوبت کافی دارد و هم درجه حرارت محیط آن برای پرورش گیاه کافی است. نیمی از خانم های خانه دار گل های آپارتمانی را در آشپزخانه نگهداری می کنند. باید سعی نمود از گلدان های کوچک کم رشد مانند: پریمولا و کاکتوس استفاده نمود. یک سینی شن ریزی شده که محتوی انواع گل های مناسب باشد، در نزدیک پنجره، زیبایی خاصی به محیط دلچسب آشپزخانه می دهد. از آنجایی که میزان رطوبت هوای آشپزخانه به علت وجود آب جوش یا دیگ زودپز از سایر اطاق های خانه بیشتر است، بنابراین پرورش گل های رطوبت دوست در آشپزخانه ترجیح داده می شود. عده دیگری از مردم، گلدان ها را در هال و راه پله ها قرار می دهند، چنانچه دکوراسیون مناسب برای قرار دادن گلدان ها پیش بینی شود، می توان منظره بسیار زیبایی را ایجاد نمود. زیبایی هال، خاطره بسیار دلپذیری را در بیننده ایجاد می نماید، از آنجایی که گلدان ها همیشه در دسترس می باشد، رسیدگی به آنها بسیار آسان است. گیاهانی که در هال پرورش داده می شوند، بایستی از گروه گیاهان زود رشد باشد که با نور کم و سایر شرایط نامساعد مانند کوران هوا، کمبود رطوبت و غیره مقاوم باشد، در غیر این صورت در مدت کوتاهی زرد و خشک می شود و منظره نامناسبی به هال می دهد. بعضی ها گل های خود را در اطاق ناهار خوری نگهداری می کنند. گل هایی در اطاق ناهار خوری نگهداری می شوند که شاخ و برگ آنها زیاد رشد ننموده و فضای اطاق را اشغال نکند و ترجیح داده می شود از گل های سایه دوست انتخاب کردند. گلدانها را در محلی از اطاق قرار می دهند که دسترسی برای آب دادن به آن آسان باشد و باید حتی المقدور دور نمای گلدان ها زیبایی خاصی به محیط ناهار خوری ببخشد. منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

منداب

منداب
خصوصیات: منداب بومی ایران که از بلوچستان تا نواحی اطراف دریای خزر یافت می شود از گونه Eruca sativa  می باشد . دو گو نه اس یکی B.napus یا کلزای معمولی و دیگری B. compestris .

منداب ریشه مستقیم و توسعه یافته ای دارد که به آن صفت مقاومت به خشکی می دهد .

گلهای سفید یا زرد منداب با گل آذین خوشه ای در انتهای ساقه ها مشاهده می شود . لقاح بصورت دگرگشنی انجام می گیرد . میوه منداب نیامی است .

سازگاری: منداب گیاهی است سرما دوست و بلند روز که همانند گندم دارای انواع پائیزه و بهاره است .

مقاومت منداب به خشکی تقریباً مشابه گندم بوده و تولید موفق آن در دیمکاری به حدود 400 میلی متر آب نیاز دارد . با اینحال به رطوبت زیاد خاک نیز سازگاری ندارد .

تولید منداب در اغلب خاکها با اسیدیته حدود خنثی امکان پذیر است . منداب شوری متوسط خاک را بخوبی تحمل می کند . بطور کلی ،‌قدرت تولیدی منداب در خاکهای فقیر بیش از غلات است .

تاریخ کاشت: منداب می تواند در حداقل حرارت 2 درجه سانتیگراد شروع به جوانه زدن نماید .

تاریخ کاشت منداب در کشت پائیزه کمی قبل از گندم است .

آفات و امراض: مبارزه با این حشره با یخ آب زمستانه برای از بین بردن تخمها در خاک و سمپاشی لاروها و حشرات بالغ با سموم فسفره یا کار با ماتها می باشد .

برداشت: برداشت زمانی است که نیامها برنگ قهوه ای متمایل شده باشد .

موارد استفاده: روغن بعضی از انواع منداب دارای مقدار قابل توجهی ماده سمی اسید اروسیک است.

اسپَند

اسپَند (Peganum harmala L) گیاهی چندساله یا پایا از تیره نیتراریاسه (Nitrariaceae) است.

اسپند گیاهی است دارای ارتفاعی بطول حدود ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر است. ظاهر آن بوته مانند، دارای برگ‌های سبز با تقسیمات باریک و دراز و نامنظم است. گل‌های آن درشت و دارای کاسبرگ نازک و گلبرگ بزرگ برنگ سفید مایل به سبز، میوه آن پوشینه و حاوی دانه‌های متعدد برنگ سیاه است.

ترکیبات شیمیایی

گیاه اسپند دربردارنده مواد ضد میکروبی از نوع فلاونوئیدها و آلکالوئیدها می‌باشد، که این مواد در بخش‌های مختلف آن (دانه، کالوس و نهال) زیاد یافت می‌شود. از جمله آلکالوئیدهای مهم آن می‌توان به آلکالوئید هارمین، هارمالین، هارمالول و پگانین و آلکالوئیدهای کینازولین اشاره کرد.

خواص دارویی

در طب سنتی از عصاره‌های گیاهی اسپند جهت افزایش ترشح شیر، دفع ترشح شیر، دفع کرم‌های روده، درمان روماتیسم، افزایش قدرت جنسی و نیز به عنوان یک مسکن جهت رفع درد معده بکار می‌رفت.

در تحقیقات آزمایشگاهی که از عصاره اسپند جهت از بین بردن میکروب‌ها استفاده شده‌است. عصاره‌های حاصل از کالوس خواص ضد میکروبی در برابر میکروب‌هایی نظیر استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کولی و کاندیداآلبیکانس را نشان داده‌است. برای تولید کالوس از جدا کشت‌های اسپند معمولاً یک محیط پایه MS که حاوی هورمون KIN، باشد کافی است، اما همراه کردن یک هورمون اکسینی نظیر ۴-D و ۲ و NAA با هورمون KIN باعث افزایش تولید کالوس می‌گردد. تاکنون هیچ تحقیقی بروی سیستم باززایی نوساقه و ریشه در گیاه اسپند صورت نگرفته‌است.

دراین تحقیق بمنظور باززایی گیاه اسپند جهت بررسی ارتباط بین مراحل مختلف تمایز و تولید آلکالوئیدها از جدا کشت‌های مختلف نهال اسپند و نیز محیط کشت حاوی هورمون BA,KIN و ویتامین تیامین تشخیص داده شد. علاوه بر آن از نظر وجود آلکالوئیدها، کالوس‌های تیره و آبدار نسبت به کالوس‌های سبز و سفاف بیشترین آلکالوئیدها را دارا بودند. همچنین نوساقه‌ها و کالوس مولد ریشه نیز دارای آلکالوئیدهای هارمالا بودند.

خارخَسَک

خارخَسَک یک گیاه بوته‌ای است.

میوه ی خارخسک چهار بخشی و نرم است اما خارهای تیزی دارد.

خارخسک در آب و هوای گرم و حتی در کویرها دیده می‌شود.

خارخاسک گیاهى است علفى، یک ساله، داراى ساقه هاى خوابیده با انشعابات گسترده بر سطح خاک و پوشیده از تار که برگ و ساقه هاى جوان آن را تارهاى ظریف ابریشمى مى پوشاند. برگ هاى آن متقابل غالباً نامساوى و مرکب از برگچه هاى کوچک و ریزى است که به تعداد ۶-۳ زوج در طرفین دمبرگ اصلى جاى دارند. گل ها زرد کوچک و منفرد هستند. میوه آن شیزوکارپ ناشکوفا که در موقع رسیدن قسمت هاى پنجگانه آن از هم جدا و پراکنده مى شوند.هر یک از این قسمت هاى پنج گانه در سطح بیرونى خاردار است. قسمت هاى مورد استفاده این گیاه، میوه، دانه، برگ، ریشه و گاهى کلیه اعضاى گیاه است ولى بیش از همه میوه آن مورد استفاده قرار مى گیرد. رنگ میوه هاى آن سبز مایل به زرد، بدون بو و با طعم مشخص است.

میوه هاى این گیاه را در اواخر تابستان و اوایل پاییز جمع آورى مى نمایند. این گیاه پراکندگى وسیعى در نواحى مختلف کره زمین دارد. به طورى که مى توان آن را در غالب نواحى دنیا مشاهده کرد. ترکیبات شیمیایى گیاه خارخاسک شامل رزین، تاش، روغن ثابت، آلکالوئید، پلى فنل ها و مواد معدنى شامل کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، گوگرد، ازت و کلر است. پنج نوع ماده گلیکوزیدى نیز دارد که همه آنها داراى گلوکز است و علاوه بر گلوکز قندهاى رامنوز، آرابینوز را هم شامل مى شود. خارخاسک به عنوان مدر، دفع کننده سنگ هاى مجارى ادرارى و تقویت کننده قواى جنسى به کار مى رود. در طب گذشته براى خارخاسک اثر مدر و دفع کننده سنگ هاى مجارى ادرارى و تقویت کننده قواى جنسى قائل بوده و از آن به عنوان درمان کننده عفونت و التهاب لثه استفاده مى شده است. از فرآورده هاى موجود در بازار مى توان قطره پروستاتان، قطره سنکل و قطره آفرودیت را نام برد

علف هفت‌بند

علف هفت‌بند گیاهی است از راسته گل میخک (Caryophyllales) تیره هفت‌بندان (Polygonaceae) از سرده هفت‌بندها (Polygonum).

فرمانرو:	گیاهان
دسته:	گیاهان گلدار
رده:	دولپه‌ای‌ها
راسته:	گل میخک
تیره:	هفت‌بندان
سرده:	هفت‌بندها

خاکِشیر

خاکِشیر (نام علمی: Sisymbrium irio) یا خاکِشی، گیاهی یکساله یا دوساله از تیره شب‌بویان است. خاکشیر در دشت و کوهستان می‌روید و بلندی ساقه آن تا یک متر نیز می‌رسد. پائین گیاه کرک دارست در حالیکه بالای آن بدون کرک می‌باشد. تخم این گیاه که همان خاکشیر است ریز و کمی دراز و معمولاً به دو رنگ وجود دارد یکی از آنها قرمز که دارای طعم کمی تلخ است و دیگری برنگ قرمز تیره می‌باشد.

ترکیبات شیمیایی

خاکشیر دارای تعدادی اسید چرب مانند اسید لینوئیک، اسید لینولنیک، اسید اولئیک، اسید پالمتیک و اسید استئاریک می‌باشد. ضمناً در خاکشیر اسانس روغن فرّاری وجود دارد که دارای مواد بنزیل و ایزوسیانات است

خواص داروئی

• خاکشیر از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است.
• التیام دهنده زخم و جراحات است.
• جوشانده خاکشیر برای رفع اسهال‌های ساده و رفع ترشحات زنانگی مفید است.
• خاکشیر ادرار آور است.
• خاکشیر تب‌بُر است.
• برای دفع کرم مفید است.
• التهاب کلیه را برطرف می‌کند.
• سرخک و مخملک را دوا می‌کند.
• خاکشیر صدا را باز می‌کند.
• برای از بین بردن کهیر و التهابات پوستی از خاکشیر استفاده کنید.
• از گلها و برگهای گیاه می‌توان برای رفع بیماری ناشی از کمبود ویتامین C استفاده کرد.
• سنگ کلیه را دفع می‌کند. برای دفع سنگ کلیه می‌توان خارشتر، خاکشیر و ترنجبین را با هم مخلوط کرده وصبح ناشتا خورد.
• برای برطرف کردن جوش‌های صورت که بعلت خوردن چربی و شیرینی زیاد ایجاد می‌شود باید جوشانده یک قاشق ترنجبین را با دو قاشق غذاخوری خاکشیر مخلوط کرده و هر روز صبح ناشتا بمدت دو هفته خورده شود تا جوشها از بین برود.

کاسنى -

کاسنى - هندپا - کاسنى وحشى - کاسنى تلخ

نام علمى: Cichorium intybus L

نام انگلیسى: Bluedaisy, Wild chicory, chicory

گیاهچه

لپه‌ها به رنگ سبز روشن هستند. طولى دو برابر پهنا داشته و در قسمت قاعده به هم متصل هستند. اولین برگ‌هاى حقیقى متناوب و به شکل روزت، نامنظم، به رنگ سبز کم‌رنگ و داراى سطحى براق و در حاشیهٔ بریدگى‌هاى سطحى دارند.

   گیاه کامل

اندام‌هاى رویشى:

گیاه چندساله، ایستا، به ارتفاع ۳۰ تا ۱۵۰ سانتى‌متر که توسط بذر تکثیر مى‌یابد. ساقهٔ آن کم‌برگ، منشعب، صاف، سخت، گاهى اوقات داراى کرک‌هاى زبر است و در صورت قطع شدن ساقه شیرابه‌اى شیرى رنگ از آن خارج مى‌شود. برگ‌هاى پائینى باریک و داراى ۷ تا ۳۰ سانتى‌متر طول، حاشیه‌هاى آن نامنظم و داراى بریدگى‌هاى عمیق است. برگ‌هاى بالائى به مراتب کوچکتر، مستطیلى و یا سرنیزه‌اى شکل، داراى بریدگى‌هاى سطحی، در حاشیهٔ دندانه‌دار و یا صاف و فاقد دمبرگ هستند. برگ‌هاى میانى متناوب، قاشقى تا سرنیزه‌اى شکل که اغلب حاشیه‌هاى آنها صاف و یا دندانه‌دار است.

ریشه‌هاى این گیاه عمیق و ستبر هستند و تعدادى ساقهٔ تقریباً بدون برگ از مرکز برگ‌هاى قاعده‌اى خارج مى‌شوند.

اندام‌هاى زایشى:

گل‌آذین به شکل کلاپرک و فقط داراى گل‌هاى زبانه‌اى به رنگ آبى روشن و به‌ندرت صورتى یا سفید است. کلاپرک‌ها ۳۰ تا ۴۰ میلى‌متر پهنا داشته و توسط دو ردیف براکته احاطه شده است. تعداد براکته‌هاى بیرونى چهار تا پنج عدد و طولى برابر با نصف اندازهٔ براکته‌هاى داخلى دارند و در قسمت قاعده کلفت‌تر و متمایل به زرد مى‌باشند. تعداد براکته‌هاى داخلى هشت تا ده عدد است. هر کلاپرک به‌صورت انفرادى و یا مجتمع در محور برگ‌هاى بالائى قرار گرفته است.

میوهٔ این گیاه فندقه و بذرهاى آن به رنگ زرد، قهوه‌اى روشن تا سیاه، واژ تخم‌مرغى و به اندازهٔ دو تا سه میلى‌متر است.

محل رشد و پراکنش

کاسنى در زمین‌هاى کشت شده کمتر یافت مى‌شود. اغلب مى‌توان آن را در حاشیهٔ جاده‌ها و حصارها، مراتع، زمین‌هاى بایر، چمنزارها و گیاهان زراعى چندساله مشاهده کرد.

این گیاه مناطق مرطوب تا نیمه خشک را که داراى خاک غنى باشند ترجیح مى‌دهد