جغجغک
Vaccaria pyramidata
Cowcocke
گیاهی
است دو لپه ای و یکساله از خانواده میخکها(caryophyllaceae)که از طریق بذر
تولید مثل میکنند.علفی با ساقه هایی قائم به ارتفاع50تا100سانتیمتر که در
منتهی الیه منشعب و به گل آذین گرزن دو جانبی ختم میشود. برگهای ان متقابل و
بدون پایه و دمبرگ اند و غلاف پهنی دارند که ساقه را احاطه میکند.برگها
ساده و بدون دندانه وبریدگی هستند و به نوک تیزی منتهی میشوند.سطح آنها
صاف، بدون مو و رنگشان سبز متمایل به خاکستری است.
کاسه گل بدون
برگه های فرعی و از 5 کاسبرگ منظم و به هم پیوسته درست شده است.که حلقه ای
را تشکیل میدهند.کاسه پنج خط الراس دارد و به 5 دندانه منتهی میشود که پس
از رسیدن دانه،درشت و متورم میگردد. طول کاسه به 10تا15میلیمتر میرسد.
گلبرگها
صورتی رنگ، آزاد،منظم، و طویلتر از کاسبرگها هستند قاعده گلبرگها مانند
اغلب گیاهان تیره میخک به نوک باریکی به نام ناخنک ختم میشوند
که14تا23میلیمتر طول دارد.نافه این گیاه از 10 پرچم آزاد تشکیل شده و
تخمدان مرکب از 5کارپل است که روی پایه خیلی کوتاهی قرار گرفته است و به دو
خامه منتهی میشود.
میوه جغجغک کپسولی است که با 4 شکاف باز میشود و
در داخل کاسه خشک و غشایی گل باقی میماند.دانه گرد، کوچکو سیاهرنگ است و
سطح خارجی آن ناصاف به نظر میرسد.
این علف هرز در مزارع نیشکر، گندم، جو،گیاهان علوفه ای و مزارع صیفی مثل چغندر قند،سیب زمینی،پنبه و پیاز روییده میشود.
اُزمک
Cardaria draba
Hoary cress
گیاهی
چندساله از خانواده Cruciferae که توسط بذر و ریزوم تکثیر می یابد.ساقه ان
به 20تا60سانتیمتر میرسد و در بالا بسیار منشعب است. برگهای پایینی ان تخم
مرغی و قاشقی شکل و دندانه دارند،برگهای روی ساقه بیضی کشیده تا سرنیزه ای
هستند.برگهای بهاره ان لطیفتر،طعم تره تیزک یا شاهی دارد وبه عنوان سبزی
صحرایی جمع آوری و در تغذیه انسان به کار میرود. این گیاه در اکثر مزارع و
کنار نهرها میروید.
گل آذین اَزمک خوشه ای متراکم و انتهایی است. طول
گلبرگها 2.5تا4میلیمتر و رنگ آنها سفید است. دم میوه 5تا15میلیمتر طول
داردو هر میوه محتوی 2 و به ندرت یک دانه است. این گیاه ریشه های قوی و
طویل داشته، سرعت نمو آن زیاد است وهر سال ساقه ای قوی تولید میکند. تولید
دانه نیز در این گیاه زیاد بوده گاهی به دو بار در سال میرسد.
یک سطح بذر پهن و سطح دیگرش گرد است. بذرها دارای4 زائده طویل بوده که زوائد کوچکتر مابین آنها قرار دارند.
روشهای کنترل:
در مزارع نخود از لینورون و پیریدات به نسبت هر کدام2لیتر در هکتار استفاده میشود
نام علمى: Carthamus lanatus L , Syn: Kentrophylhum lanatum DC
نام انگلیسى: Distaff thistle , Woolly safflower, Saffron thistle
ادامه مطلب ...
فالاریس
نام لاتین: |
Phalaris arundinacea var. variegata |
تیپ رویشی: |
گیاه پوششی |
وضعیت خزان: |
همیشه سبز |
سرعت رشد: |
سریع |
ارتفاع: |
5/0 متر |
قطر تاج: |
2 متر |
نیاز نوری: |
آفتابی - نیم سایه |
نیاز آبی: |
متوسط |
معیار زیبایی: |
شاخساره |
زمان ظهور معیار زیبایی: |
تمام فصول |
قابلیت هرس: |
نیاز ندارد |
مقاومتهای اکولوژیک: |
مقاوم به گرما |
خاک مناسب: |
خاکهای مرطوب |
کاربرد در فضای سبز: |
کاشت در سطوح شیب دار، باغهای صخره ای و پارکها |
وضعیت سازگاری با شرایط اکولوژیک موجود: خوب |
علف شور
نام فارسی: علف شور نام علمی : Salsola Kali نام محلی: علف شور نام فرانسه: Kali نام انگلیسی: Kali نام آلمانی : Kalisalzkraut
مشخصات گیاهشناسی: گیاهی یکساله به ارتفاع cm 60-30 بدون کرک یاکرکدار است ساقه مرکزی گیاه حالت قائم ولی انشعابات و شاخههای آن حالت افتاده یا خمیده دارند ناحیه راس برگها و براکترهای گیاه خاردار است. برگهای حالت گوشتدار و ساقه آغوش دارد. گل آن منفرد با مجتمع به تعداد 3-2 تایی است که مجموعاً خارهای کم و بیش فشرده بهم در کنار برگهای به وجود میآورند.
خواص دارویی: اعضاء این گیاه داری اثر ملین, ضد اسکوربوت, و مدر است در خاکستر آن مقدار زیادی کربنات پتاسیم یافت میشود.
این گیاه در اکثر اراضی تخریب یافته و شور استان یافت میشود
کلمات کلیدی : علف هرز
ـ خانواده: Cruciferae ـ علمی: Erysimum hieraciifolium Orange Bedder
گیاه دائمی، همیشه سبز و کند رشد با عمر کوتاه که به عنوان گیاه دوساله پرورش داده میشود. برگها سرنیزهای شکل، گلها معطر، دارای چهار گلبرگ نارنجی که در بهار ظاهر میشوند. حداکثر بلندی و گستردگی آن به 30 سانتیمتر میرسد.
ـ نیازها: مکان آفتابی، خاک سبک که دارای زهکش خوب باشد، جهت کاشت در باغهای صخرهای و حاشیهها مناسب است. حداقل دمای قابل تحمل آن 15- درجه سانتیگراد است.
ـ ازدیاد: از طریق کاشت بذر در بهار یا پائیز امکانپذیر است.
شاتره یا شاهتره
نام عمومی Common fumitory, Earth smoke گیاهی است علفی به ارتفاع تا ۸۰ سانتی متر که در مزارع، باغ ها و زمین های کشاورزی به حالت خودرو می روید.
شاخه های ظریف فراوان و برگ هایی با تقسیمات بسیار زیاد، باریک و کوچک دارد. گل های شاتره کوچک به رنگ سفید یا سفید مایل به گلی است که به صورت مجتمع و گل آذین خوشه قرار گرفته اند. میوه ها کوچک و کروی هستند. قسمت مورد استفاده ی شاتره تمام قسمت های هوایی آن می باشد.
گونه ی Officinalis این گیاه در ایران رویش ندارد و آن چه به نام شاتره در بازار ایران وجود دارد، مربوط به دو گونه ی Parvifelora fumaria و Fumaria villantii است.
ترکیبات مهم
قسمت
هوایی گیاه حاوی حدود یک درصد آلکالوئید است. بیش از ۳۰ عدد آن ها تعیین
فرمول شده اند. اکثر این الکالوئیدها از مشتقات بنزیل ایزوکنیولین هستند.
مهم ترین این آلکالوئیدها شامل فومارین(پروتوپین)، فوماری لین و سیناکتین هستند. از دیگر ترکیبات شاتره می توان فلاوونوئیدها، اسیدهای گیاهی به ویژه اسید فوماریک و موسیلاژ را نام برد.
اثرات مهم
این اثرات عبارت اند از:
* صفراآور: آلکالوئید پروتوپین موجود در شاتره می تواند در مواردی باعث کاهش صفرا گردد و به اصطلاح دارای اثر Amphicholeretic است.
* همچنین در مشکلات قلبی-عروقی مصرف می شود.
* در طب عوام از شاتره به عنوان ادرار آور، مسهل و جهت رفع مشکلات پوستی از جمله اگزما استفاده می شود. اثر اخیر را مربوط به وجود اسید فوماریک در آن می دانند.
اسید فوماریک امروزه به طریقه ی سنتزی تهیه و در بعضی از فرمولاسیون های پوستی نظیر داروهای پسوریازیس مصرف می شود.