استفاده از هر ماده غذایی یک ترفند و روش خاص دارد که باید رعایت شود چرا که با درست استفاده کردن از مواد اولیه خواص آنها از بین نمیرود. سیر یکی از موادی است که باید نکاتی در مورد استفاده از آن رعایت شود که در ادامه به آن میپردازیم:
* اولین نکتهای که باید در هنگام استفاده از سیر در ذهن داشته باشید میزان تازگی و طراوت آن است. برای استفاده از سیر بهتر است تازهترین آنها را انتخاب کنید. سیرهای بستهبندیشده یا مانده بیش از نیمی از خواص خود را از دست میدهند.
* قبل از آنکه سیر را در غذای خود بریزید حتماً آن را بریده و چند دقیقهای در هوای آزاد قرار دهید. بریدن سیر باعث میشود تا برخی از ترکیبات سولفید آن آزاد شده و با اکسیژن واکنش دهد. این واکنش در 10 تا 15 دقیقه انجام شده و این باعث میشود تا خواص سلامتی سیر بالاتر رود.
* بسیاری همیشه به این نکته میاندیشند که استفاده از سیر در حالتهای کوبیده شده، بریده شده و یا بدون تغییر مفید است. با توجه به نکته گذشته باید به این اشاره کرد که اگر سیرها را رنده و له کنید بیشتر سلولهای داخلی آنها شکسته شده و سلامت سیر بالاتر میرود.
* بوی سیر نکته آخری است که باید به آن اشاره کنیم. بسیاری از سر آشپزها و افرادی که به سلامتی خود اهمیت میدهند سیر را دوست دارند. سیر طعم و بویی عالی به غذا میبخشد و برای سلامتی، به ویژه قلب، بسیار مفید است. سیر سرشار از آنتیاکسیدان است، اما متأسفانه ترکیبات سولفور موجود در سیر، که خواص متعدد سیر را ایجاد میکنند، باعث میشوند دهان و نفس شخصی که سیر مصرف کرده است بوی ناخوشایندی بگیرد.
قبل از آنکه سیر را در غذای خود بریزید حتماً آن را بریده و چند دقیقهای در هوای
آزاد قرار دهید. بریدن سیر باعث میشود تا برخی از ترکیبات سولفید آن آزاد شده
و با اکسیژن واکنش دهد. این واکنش در 10 تا 15 دقیقه انجام شده و این باعث میشود تا خواص سلامتی سیر بالاتر رود
سیر و سایر سبزیجات هم خانواده آن (پیاز، موسیر و پیازچه) ترکیبات سیستئین سولفوکسید را ایجاد میکنند. این ترکیبات عناصر تشکیلدهنده بو و مزه سیر هستند. این ترکیبات سولفوری بسیار شبیه ترکیباتی هستند که توسط باکتریهای مولد بوی بد دهان ایجاد میشوند. سیر از دو طریق باعث میشود دهان شما بوی بدی بگیرد. اولین راه از طریق دهان شما است. بدین صورت که هنگامی که شما سیر مصرف میکنید، این ترکیبات سولفوری وارد دهان شما میشوند و بلافاصله بوی ناخوشایندی ایجاد میکنند. این ترکیبات بد بو تا زمانی که شما مسواک بزنید یا نخ دندان بکشید در دهان شما باقی میمانند. دومین راه تأثیر بوی سیر بر نفس شما از طریق ریهها است. تحقیق جالبی در این زمینه در سال 1936، توسط دو پزشک صورت گرفته است. این دو پزشک مدتی، به یکی از بیماران خود که مبتلا به سرطان مری بود، از طریق یک لوله مخصوص که مستقیماً وارد معده میشد، سوپ سیر میدادند. در این روش غذا به هیچ عنوان وارد دهان نمیشد، اما آنها متوجه میشدند که با وجود اینکه غذا وارد دهان بیمار نمیشود، نفس او پس از حدود 3 ساعت بوی سیر به خود میگیرد. این تحقیق تائیدی است برای سایر تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفته است.
ترکیبی که باعث میشود نفسی که از ریهها خارج میشود بوی سیر بگیرد، الیل متیل سولفید (AMS) است. این ترکیب گازی است که هنگام هضم سیر جذب خون میشود. این ترکیب از طریق خون به ریهها راه پیدا میکند. به همین دلیل فرد با بازدم هوا از ریهها بوی سیر را در فضا منتشر میکند. برخی از این ترکیبات AMS از طریق پوست نیز منتشر میشوند. به همین دلیل است که گاه خلاص شدن از بوی بد سیر کار بسیار مشکلی است. فرد هر چه قدر هم که دهان خود را مسواک میزند و از دهانشویه استفاده میکند، نمیتواند این بوی بد را از بین ببرد. علت این است که در چنین مواقعی منشأ بوی بد ریهها هستند نه دهان.
بهترین و موثرترین راه خلاص شدن از دست بوی سیر، نخوردن سیر است. اگر میخواهید اصلاً بوی سیر ندهید، نباید سیر بخورید. اما با توجه به ارزش غذایی بالا و خواص فراوان سیر، مصرف آن بسیار مفید است و نباید از برنامه غذایی افراد حذف شود، بنابراین میتوانید برای کاهش بوی آن از راهکارهای زیر استفاده کنید. فراموش نکنید که شما هرچه قدر هم که تلاش کنید بوی سیر را در دهان خود از بین ببرید، همچنان از طریق ریههای شما منتشر میشود. به همین جهت نیز راهکارهایی که به شما معرفی میکنیم فقط بوی سیر را کاهش میدهند و آن را به طور کلی از بین نمیبرند.
موثرترین راه از بین بردن بوی سیر این است که ترکیبات سولفوری مولد این بو را از دهان حذف کنید. این کار را میتوانید با مسواک زدن، استفاده از نخ دندان و دهانشویه انجام دهید. همچنین باید زبان خود را حتماً مسواک بزنید. این کار برای از بین بردن بوی سیر بسیار مهم است. سایر راهکارهایی که به شما معرفی میکنیم نیز میتوانند کمک کنند. شما میتوانید از این راهها قبل یا بعد از مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان استفاده کنید، اما توجه داشته باشید که حذف ترکیبات سولفوری باید حتماً صورت بگیرد و این راهها را نمیتوان جایگزین حذف ترکیبات کرد. اگر شما بدون اینکه ترکیبات سولفوری را از بین ببرید، از راههای زیر استفاده کنید، اقدامات شما در کاهش بوی سیر تأثیر چندانی نخواهند داشت.
استفاده از لیموترش در کاهش بوی سیر بسیار موثر است. لیمو همچنین میتواند باکتریهای مولد بوی بد دهان را از بین ببرد. سعی کنید بعد از خوردن سیر یک تکه لیموترش را در دهان خود بگذارید و بمکید. همچنین اگر دست شما بوی سیر گرفته است، میتوانید با استفاده از آب لیمو، این بو را از بین ببرید.
در بسیاری از مواقع، سرآشپزها در کنار سیر از جعفری نیز برای پخت غذا استفاده میکنند، زیرا جعفری بوی سیر را کاهش میدهد. میتوانید برای کاهش بوی سیر، بعد از مصرف آن مقداری جعفری خام بجوید.
چای، خصوصاً چای سبز و چای نعناع، حاوی پلیفنول است. پلیفنول ترکیبات سولفوری که سیر ایجاد میکند را از بین میبرد. سعی کنید هنگام خوردن سیر یا پس از آن چای بنوشید.
این دانهها و گیاهان معطر میتوانند مانند جعفری بوی سیر را کاهش دهند.
در مطالعاتی که در سال 2010 صورت گرفت ثابت شد که مصرف شیر میتواند بوی سیر را کاهش دهد. محققان معتقدند که چربی موجود در شیر تأثیر ترکیبات سولفوری را در دهان کاهش میدهد. در نتیجه تأثیر شیر پرچرب در این خصوص بیش از شیر کم چرب است.
جویدن آدامس میتواند بوی سیر را بپوشاند و درعینحال تکههای سیر را که بوی سیر را منتشر میکنند از بین دندانهای شما خارج کند.
بسیاری از افراد معتقدند که جویدن دانههای کامل قهوه و یا آسیاب شده آن پس از خوردن سیر میتواند بوی سیر را کاهش دهد، البته لازم نیست این دانهها را بخورید. میتوانید پس از جویدن، آنها را از دهان خود خارج کنید.
اگر شما جزء آن دسته از افرادی هستید که سیر را به خاطر خواص غذایی و درمانی آن مصرف میکنند، میتوانید به جای مصرف سیر، از مکملهای آن استفاده کنید. این مکملها خواص سیر را دارا هستند، اما بوی بدی ندارند.
امیدواریم با استفاده از این راهها بتوانید بوی سیر را از بین ببرید و یا حداقل تأثیر آن را کاهش دهید.
میخک معمولاً به عنوان یک ادویه آشپزخانه و در ترکیب با فلفل، دارچین و زردچوبه و سایر ادویهها برای تهیه پودر ادویه کاری، مورد استفاده قرار میگیرد.
از روغن میخک نیز در تولید عطرها، صابونها و یا به عنوان ماده طعم دهنده در لوازم پزشکی و دندانپزشکی استفاده میشود.
این گیاه به علت زیبایی خاصی که دارد امروز در بیشتر نقاط دنیا به عنوان گیاه زینتی پرورش داده میشود البته در مناطق سردسیر این گیاه در گلخانه و گرمخانه نگه داری میشود.
در قدیم میخک ادویه ای گران قیمت بود که تنها پادشاهان و ثروتمندان میتوانستند از آن استفاده کنند.
1- تحریک دستگاه گوارش و کمک به هضم غذا و متابولیسم: در طب سنتی چین از این چاشنی برای درمان حالت تهوع و مشکلات گوارشی استفاده میشود. میخک جریان آنزیمی را افزایش داده و در نتیجه فعالیت گوارشی را تقویت میکند. به علاوه میخک تأثیر بیحسی موضعی دارد و به همین دلیل برای درمان معده درد و حالت تهوع مفید است.
2- کاهش درد دندان: استفاده از میخک برای کاهش دندان درد موثر است و همچنین به کاهش عفونتهای دهانی کمک میکند. آغشته کردن محل پوسیدگی دندان به روغن میخک در تسکین درد دندان موثر است.
میخک تقویت کننده مغز است و کسانی که حافظه ضعیف دارند باید از دم کرده
میخک استفاده کنند
اوژنول همانند بیحسکنندههای موضعی موجب مهار هدایت پیامها از گیرندههای حس درد به طور محیطی میشود و با مهار التهاب و تاثیر بر مسیر درد به صورت مرکزی موجب تسکین درد مزمن نیز می گردد. میخک در حدود 20 برابر قدرتمندتر از اوژنول و دیگر ترکیبات ضد درد می باشد.
3- درمان سرفه: جویدن میخک به همراه یک تکه کوچک از نمک معمولی به تولید بیشتر آب دهان کمک کرده و در نتیجه تحریک پذیری در گلو را کاهش میدهد.
4- کاهش استرس و آرام کردن تنشهای روانی: اگر احساس میکنید استرس دارید مقداری آب را به همراه کمی برگ ریحان، برگ نعنا و میخک بجوشانید سپس از این جوشانده برای تهیه چای سیاه استفاده کنید. این نوشیدنی را همراه با کمی عسل مصرف کنید. معجون گیاهی به دست آمده، تنشهای شما را تسکین میدهد.
5- میخک درمان کنندهی سرطان است و حتی از ابتلا به سرطان نیز جلوگیری میکند.
غنچههای گیاه میخک پس از باز شدن یعنی قبل از این که رنگ خاکستری و ارغوانی آن تبدیل به قرمز شود، باید چیده و خشک شوند، میخک که به عنوان ادویه و دارو به کار میرود، پودر این غنچهها است.
غنچه میخک دارای 16 درصد و ساقههای درخت در حدود 5 درصد و برگهای آن دارای 2 درصد اسانس روغنی است که از تقطیر این قسمتها به دست میآید.
اسانس میخک دارای بویی قوی و طعمی سوزاننده است و این اسانس سفید رنگ است و اگر در مجاورت هوا قرار گیرد رنگ آن تیره و غلیظ میشود.
اسانس میخک دارای اوژنول، اربوفیلین، الکل بنزیلیک، بنزوات دو متیل، فورفوول و اتیلن است.
اوژنول که ماده اصلی میخک است آرام کننده و ضد عفونی کننده است و از آن در دندانپزشکی برای آرام کردن درد دندان استفاده میشود.
* میخک از نظر طب قدیم ایران خیلی گرم و خشک است و دارای خواص بسیاری است.
* برای رفع دندان درد و گوش درد یک قطره از اسانس میخک و یا روغن آن را روی دندان بمالید و یا در گوش بچکانید.
* میخک تقویت کننده مغز است و کسانی که حافظه ضعیف دارند باید از دم کرده میخک استفاده کنند.
* این گیاه برای رفع سردرد مفید است، ضعف اعصاب را درمان میکند و برای رفع تنگی نفس موثر است.
* کسانی که مبتلا به بیماری وسواس هستند برای درمان آن باید میخک بخورند.
میخک جریان آنزیمی را افزایش داده و در نتیجه فعالیت گوارشی را تقویت میکند.
به علاوه میخک تأثیر بیحسی موضعی دارد و به همین دلیل برای درمان معده درد
و حالت تهوع مفید است
* مقوی معده و جهاز هاضمه است، کبد و کلیه را تقویت میکند، سکسکه را برطرف میکند.
* کسانی که قطره قطره ادرار میکنند برای درمان آن باید چای میخک بنوشند.
* میخک اشتها آور است و بدن را تقویت میکند.
* برای ترمیم قرنیه چشم و برطرف کردن لکه در چشم، میتوان چند قطره از محلول آبی میخک در چشم چکاند.
* میخک تب بر و برای گردش خون و قلب مفید است.
* برای درمان کمردرد، چای میخک و یا دو قطره اسانس میخک را با آب گرم و یا چایی مخلوط کنید و بنوشید.
* نوشیدن یک فنجان چای میخک بعد از غذا، گاز و درد معده را از بین میبرد.
* استفاده از میخک، گرفتگی عضله را از بین میبرد.
برای تهیهی چای یا دمکردهی میخک، مقدار 10 گرم میخک را با یک لیتر آب جوش مخلوط و به مدت 5 دقیقه دم کنید.
همان طور که گفته شد، میخک بسیار گرم است و بنابراین برای گرم مزاجان مناسب نیست و ممکن است باعث ناراحتی کلیه و رودهها شود. این گونه افراد باید میخک را با صمغ عربی مخلوط کنند و سپس بخورند.