همیشه در نگهداری از کاکتوس ها این را به خاطر داشته باشید که کاکتوس به شدت گیاه حساسی است و گاهی پیش می آید که با یک جابه جایی این گیاه به اصطلاح قهر می کند و پژمرده می شود. و گاهی اوقات که به کاکتوس خود رسیدگی می کنید می بینید که ریشه ی این گیاه پوسیده شده است. در این زمان بهتر است که ریشه های سالم را از بقیه ی ریشه های ضعیف و پوسیده جدا کرد. این کار نیاز به آموزش ندارد. همین که شما گیاه خود را حس کنید و آن را دوست داشته باشید مهارت لازم را خود به خود پیدا خواهید کرد. اما بهتر است بعد از اصلاح ریشه برای اینکه آسیبی نبیند و استراحت کند و به قول معروف جا بیفتد تا حدود 10 روز از آب دادن جلوگیری کنید.برای تکثیر کاکتوس از کاشت دانه هم می توانید استفاده کنید اما در نظر داشته باشید که مدت زمان زیادی طول خواهد کشید تا گیاه رشد کند.
همانطور که در مطلب قبل گفته شد کاکتوس نباید در معرض مستقیم آفتاب قرار بگیرد اما نور را دوست دارد و بهتر است کنار پنجره باشد.
برای قلمه زدن به فصل توجه کنید , اوایل تابستان بهترین زمان برای قلمه زدن است. کاکتوس به سرعت تکثیر می شود اما باید از قلمه زدن گیاه پایه خود داری کنید چرا که به علت داشتن رطوبت زیاد,احتمال گندیدگی گیاه زیاد است.
برای قلمه زدن بهتر است که به این نکته توجه داشته باشید که از چاقویی تیز استفاده کنید و ساقه های بریده شده را تا چند روز در جریان هوای آزاد قرار دهید تا خشک شوند . زیرا ظرف و گیاه نم دار باعث پوسیدگی ریشه خواهد شد. سعی کنید خاکی را که برای گلدانتان آماده کرده اید مخلوطی از سنگ ریزه را داشته باشد تا باعث شود هم آب به سرعت خارج شود و هم هوا در ریشه ها در گردش باشد.
ـ خانواده: Primulaceae |
ـ نام علمی: primula vialii |
گیاه بوتهای دائمی به بلندی ۴۵ - ۳۰ و گستردگی ۳۰ - ۲۰ سانتیمتر است. دارای برگهای نیزهای شکل دندانهدار بوده و گلهای قرمز یا ارغوانی مایل به آبی آن به صورت سنبلهای استوانهای متراکم در اواخر بهار ظاهر میشوند. |
![]() |
ـ نیازها: |
به مکان آفتابی تا کمی سایه و خاک مرطوب با زهکش خوب نیاز دارند و حداقل دمای قابل تحمل آن ۵- درجه سانتیگراد میباشد. |
ـ ازدیاد: |
از طریق کاشت بذر تازه در بهار و تقسیم گیاه در اواسط بهار امکانپذیر است. |
کنار میوه درخت سدر است. کنار میوهای گرمسیری، سرشار از ویتامین اما ناشناخته است.
مرکز
پیدایش درخت کنار جنوب آسیای مرکزی شامل شمال غرب هند، افغانستان و مناطقی
از تاجیکستان، ازبکستان و چین است. درختان خودروی کنار در مناطق گرمسیری
ایران و عمدتا در استانهای سیستان و بلوچستان، هرمزگان، کرمان، فارس،
بوشهر و خوزستان یافت میشوند که به صورت پراکنده روییده و مردم از
میوههای آن استفاده میکنند. کشت تجاری کنار به صورت باغ یکدست از ارقام
پیوندی مرغوب در جنوب بلوچستان از حدود ۵۰ سال پیش متداول بوده که عمدتا
این ارقام از هند و پاکستان به کشور ایران وارد شدهاند. با توجه به
اقتصادی بودن محصول برداشت شده و وجود بازار مصرف مناسب برای میوه آن در
سالهای اخیر سطح زیر کشت این محصول در شهرستانهای چابهار، نیکشهر، سرباز و
حواشی ایرانشهر رو به گسترش است. کنار میوه مغذی و سرشار از ویتامین C و
مقادیر نسبتا خوبی از ویتامین B ،E و محتوی کلسیم، فسفر و آهن است. ارزش
غذایی میوه کنار از لحاظ پروتیین، مواد معدنی، کلسیم، فسفر، کاروتن و
ویتامین از سیب غنیتر و میزان کالری و ویتامین سی آن نسبت به پرتقال بیشتر
است. میوه آن براحتی هضم و اثر ملین دارد و آن شیرین و خوشمزه است. درخت
کنار مقاومترین درخت میوه به صورت درختچهای کوچک، خاردار با تاج پهن است.
درخت کنار نسبت به خشکی و خاکهای شور و قلیایی مقاوم و سازگار است. این
درخت در تابستان به خواب میرود که باعث کاهش نیاز آن به آب و میزان تبخیر
میشود. بنابراین بر خلاف مرکبات زمان کاشت نهال کنار، فصل تابستان است.
اجزا درخت کنار هم دارای مصرف دارویی از جمله ریشه و پوست آن برای رفع
اسهال خونی کابرد دارد. همچنین مغز بذر کنار مقوی بوده و از برگ آن برای
معالجه زخم بهره گرفته میشود. از خشک شده برگ سدر برای شستشوی موی سر
استفاده میشود و به دلیل خواصی که دارد موجب استحکام مو میشود. از چوب آن
برای ساخت ابزارآلات کشاورزی، صنایع دستی و زغال استفاده میشود. در اهمیت
درخت سدر همین بس که پیامبر اسلام در مورد آن سخن گفته اند. پیامبر گرامی
در مورد سدر فرمودند :آب دادن به سدر همانند آب دادن به فرد تشنه است.
همچنین فرمودند: هرکس درخت سدر را قطع نماید خدا او را در آتش جهنم می
افکند. در موارد اجباری قبل از قطع درخت سدر بهتر است قربانی داده و
استغفار کنیم.
گل کاغذی حدود 14 گونه درختچه ای و بالاروندۀ گرمسیری دارد و در بسیاری از نقاط گرمسیری و نیمه گرمسیر جهان کاشته می شود.
در
ایران میتوان آن را در خوزستان مشاهده کرد. دلیل زیبایی آن گلها هستند.
در اینجا واژۀ گل واژهای عمومی است، زیرا که قسمت زیبای آن در واقع گل
حقیقی نبوده و در حقیقت برگهای تغییر شکل یافتهای به نام براکته (Bract)
هستند. گل کاغذی خاک حاصلخیز با زهکشی خوب و با واکنش اسیدی و مکانهای
آفتابی را ترجیح می دهد. شدت نور بالا موجب گلدهی خوب گل کاغذی است.
مکانهای با نور کم و یا سایه مناسب پرورش این درختچه نیستند، به طوری که
براکته ها در چنین مکانهایی ریزش پیدا میکنند. مکانهای گرم و خشک با
دماهایی بالاتر از 38 درجه سانتیگراد را میتواند تحمل کند، ولی در
مکانهایی که دمای حداقل شب 18 درجه و دمای روز بین 24 تا 35 درجه سلسیوس
داشته باشند، گلدهی آن خوب خواهد بود. در مکانهایی که خاک به طور دائمی
مرطوب باشد، گلدهی آن با مشکل روبرو خواهد شد. در مقابل بادهای با سرعت
بالا خسارت دیده و جهت ترمیم مجدد، زمانی نسبتاً طولانی نیاز دارد. عادت
رشدی و جلوه زیبای گل کاغذی، آن را برای طراحی بسیار مناسب کرده است. این
درختچه میتواند برای طراحی و تهیۀ پرچین (Hedge)، حصار و پوشش زمین
شیبدار مورد استفاده قرار گیرد. از گل کاغذی برای کنترل رشد علفهای هرز
مناطق کوهستانی استفاده شده است. ارقام پاکوتاه آن پوشش زمین مناسبی را به
وجود می آورند. گل کاغذی میتواند به صورت یک درخت گل دهندۀ کوتاه تک تنه،
در چمن و یا به صورت آبشار در سراشیبی ها پیرایش شود. گل کاغذی همچنین
میتواند در گلدان پرورش یابد. گل کاغذی خشکی را تحمل کرده و تا حد امکان
آبیاری کم باید صورت گیرد. این درختچه به آبیاری مفرط پاسخ منفی نشان
میدهد، ولی نباید اجازه داد که خشکی زیاد و طولانی شود. گلکاغذی به هرس
پاسخ خوبی نشان میدهد. اگر به طور منظم هرس نشود انبوه شده و باعث بروز
بیماری و حملۀ آفات می شود.
شاهپسند در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران به عنوان گیاه زینتی گلدار در باغچه ها کاشته می شود.
به
علت زیبایی گلها و نگهداری آسان در طراحی منظره باغ های شخصی و عمومی
مورد استفاده قرار میگیرد. کاربردهای دارویی مهمی دارد. مثلا جوشانده
برگهای آن خاصیت ضد روماتیسمی دارد. شاهپسند گیاهی با عادت رشد درختچه
ای بوده و ارتفاعی که معمولاً دیده شده 1 تا 3 متر است. این گونه به شدت
متنوع است، به طوری که حدود 600 رقم زینتی، وحشی و دورگه از آن وجود دارد.
تماس پوست با شاخ و برگ آن موجب بروز خارش و ایجاد حساسیت می شود. رنگ
گلها در شاه پسند متنوع بوده و به رنگهای زرد، نارنجی، قرمز، سفید،
صورتی و بنفش دیده می شود. رشد شاخه های آن در دمای حدود 5 درجه
سانتیگراد متوقف میشود. با وجود اینکه شرایط خشک را به مدت طولانی تحمل
میکند. ولی علاقمند به خاکهای همیشه مرطوب است به طوریکه در خاکهای ضعیف
و حتی شن تقریبا خالص مرطوب رشد و نمو میکند.
ختمی چینی متعلق به تیره پنیرک بوده و اصولاً گیاهی است که اجداد آن مشخص نیستند.
عادت
رشد آن درختچه ای بوده و ارتفاع آن می تواند به 9 متر برسد، ولی اغلب
کوتاه تر است. گلدهی آن در بهار و تابستان بوده و رنگ آنها در ایران قرمز
است. گلهایش شبیه زنگوله هستند. در چین از شیرۀ گل های آن به عنوان واکس
برای کفش استفاده میشود، به همین دلیل گاهی به آن Shoe-black flower
میگویند. خاکهای زهکشی شده، حاصلخیز، غنی از مواد آلی و آفتابگیر با
واکنش کمی اسیدی برای آن مناسبتر است. گلهای آن عمر کوتاهی داشته و پس از
حدود 24 ساعت پژمرده میشوند. گلدهی ختمی چینی روی شاخه های جدید اتفاق
میافتد، به همین دلیل هرس شاخه ها در بهار و تابستان، گلدهی را بیشتر
میکند. ولی هرس شدید در تابستان موجب حذف جوانه گلها شده و گلدهی را تا
مدتی تحت تاثیر قرار میدهد.