انواع کاکتوس ها

کاکتوسها دارای گونه های فراوانی هستند که آنها را به سه گروه تقسیم میکنند . پرسکیازها که دارای برگ و ساقه می باشند وگروه دوم اپفیتها وگروه سوم کاکتوسهای بیابانی که دو گروه آخر فاقد برگ یا برگهای بسیار کوچک می باشند.

تمام کاکتوسها خار دار نیستند و همگی دارای سلولهایی با روزنه های هوایی در سطح پوست میباشند. زندگی این گیاه بر اساس خشکسالی ، کمبود مواد غذایی و گرمای شدید تابستان بنا شده است و در گرمای فصل تابستان گیاه به خواب میرود و هوای خنک موجب به گردش در آمدن شیره گیاهی و ایجاد گل می شود
.
برای آشنایی بهتر با کاکتوسها آنها را به دو دسته کاکتوسهای بیابانی و کاکتوسهای جنگلی تقسیم می کنیم.


1- گروه کاکتوسهای بیابانی
بومی منطق گرم و بیابانی هستند و بر عکس اسم آنها فقط تعداد محدودی می توانند در بستر شنی و سنگلاخ زندگی کنند . صدها گونه از کاکتوسها جزء این گروه هستند و اغلب آنها از طریق قلمه تکثیر می یابند و در ماههای مهر تا اسفند احتیاج به آبیاری ندارند و در تمام مدت احتیاج به نور مستقیم خورشید دارند و در غیر این صورت قادر به تولید گل نخواهند بود .


2- گروه کاکتوسهای جنگلی
این گروه بومی منطق گرم و جنگلی استوایی بوده و روی تنه درختان جنگلی به صورت اپیفیت زندگی میکنند .این گیاهان کمتر جنبه زینتی داشته و با برگهای پهن و ساقه های رونده آنها را میتوان شناخت .در زمستان برخی از آنها احتیاج کمی به آبیاری دارند و در تابستان هم بایستی از تابش مستقیم آفتاب محفوظ بماند

انواع کاکتوسهای بیابانی

گونه استروفیتوم یا کاکتوس شاخ بزی :
دارای ساقه هایی است که در مجموع یک کره چند پهلو را درست کرده و نقطه های سفیدی به شکل نوار بر روی سطوح هشت گانه آن دیده می شود و تسمه های تابداری سطح آنرا پوشانده است . در آبیاری آن باید دقت کامل شود . نوع دیگر آن استروفیتوم میریوستیگما یا کلاه اسقف ، دارای پنج تا شش قسمت و مجموعا به شکل کرهای چندپهلو می باشد که از قسمت فوقانی آن یک تاج طلا یی خارج شده و سطح کره را نقاط سفید رنگی پوشانده است.


گونه کاما ای سراوس :از انواع آن کاکتوس بادام زمینی که ساقه های آن شبیه به انگشت و به تعداد زیاد از یک محور خارج شده و دارای گل قهوه ای رنگ گل سرخی مانند است .سطح برگها را بر آمدگیهای سفید رنگی پوشانده و آنرا خارهای نرمی گرفته است .


گونه سفالو سرئوس سنیلیس :
بنام کاکتوس پیرمرد شناخته شده و دارای تارهای سفید رنگی است که همچون کلاه گیس بر سر گیاه نهاده اند . دارای ساقه ستون مانندی است که اطراف آنرا تارهای سفیدی پوشانده است . در زمستان به آب کمی احتیاج دارد و در تابستان لازمست مرتبا آبیاری شود . در بعضی از انواع آن از وسط سر این گیاه خارهای سفید نوک تیزی خارج شده که دست را آزار میدهد .


کلئیستو کاکتوس :
ساقه های بلند و استوانه ای دارد که سطح آنرا پرزهای سفیدی پوشانده و از تعریق گیاه جلوگیری می کند. دارای نقطه های در سطح بدنه است که خطوط راه راه برجسته ای را تشکیل داده و آنرا بنام کاکتوس مشعل نقره ای نامیده اند.


گونه های سرئوس :
که بنام کاکتوس ستونی مشهورند و ارتفاع آنها به 70 سانت میرسد و دارای بلورهای برجسته و خارهای تیز در سرتا سر آن پوشیده شده است. ساقه ستونی آن شش تا هشت پهلو میباشد . در زمستان احتیاج به هوای گرم حدود 15 تا 17 درجه دارد .


اکینو کاکتوس گروسنی :

بنام بشکه طلایی مشهور شده ، دارای ساقه کروی و تیغه های برجسته ای که لبه تیغه ها را تعداد بسیار زیادی خارهای زرد فرا گرفته است. در زمستان به آب کمی نیاز دارد . فقط در اواسط تابستان باید با حفاظ کم رنگی در مقابل آفتاب آنرا محفوظ نمود و کود پوسیده دامی لازم دارد.


اکینو سرئوس پکتیناتوس :دارای ساقه استوانه ای با شیارهای طولی و نقاط برجسته در مسیر این شیارها با خارهای بسیا روی هر برجستگی میباشد . دارای گلهای سرخ و صورتی زیبایی است که در کنار و پهلوی ساقه روی شاخه فرعی ظاهر میشود. خاک گلدان باید دارای مقدار زیادی ریگ و شن و تورب باشد .



فروکاکتوس لاتیس پینوس :
که بنام کاکتوس قلاب ماهیگیری نامگذاری شده . ساقه آن کروی ، هشت پر و به رنگ خاکستری مایل به سبز و شبیه به هندوانه خاردار است و رشته هایی که تمام سطح کره را پوشانده مانند قلاب ماهیگیری میباشد .


اسپوستوآ لاناتا :
آنرا بنام پیرمرد پروای نامگذاری کرده اند . دارای ساقه استوانه ای و دارای شیارزهای برجسته طولی و سطح ساقه و شیارها را موهای نرم نقره ای پوشاننده .

اکینو فوسولو کاکتوس :
دارای ساقه کروی چین داری است که سطح آنرا زائده های طویل بسیاری پوشانده و بنام کاکتوس مغزی نامگذاری شده است .


گیمنو کالی سیوم :
از خانواده کاکتاسه و از گونه های معروف آن میهانوویچی ای هیبوتان که از یک ساقه کروی شکل که بر روییک پایه چهار پر سوار است تشکیل گردیده و این دو پایه بر روی هم پیوند زده شده اند . گلهای بسیار زیبای قرمز رنگ تولید میکنند که جذابیت خاصی دارد .این گباه تابع رژیم گلخانه های سرد است و به آب کمتری احتیاج دارد .


مامی لاریا :
دارای ساقه های کروی و زائده های قلاب مانند و موهای سفید پر پشتی تمام کره ساقه را احاطه نموده و با گلهای بسیار زیبای ارغوانی ،سفید و صورتی ، زیبایی خاصی پیدا نموده . همچنین روی سطح فوقانی آن دارای بر آمدگیهای کروی شکلی است و بعضی از آنها دارای شیره گیاهی سفید رنگی است و بایستی برای تکثیر آن جوانه آن را جدا نموده و در خاک ماسه و شنی و خاک برگ بکارند .

کاکتوسهای بیابانی در چه شرایطی گل می دهند :

بعضی از کاکتوسها حتی دردوره جوانی ایجاد گل میکنند ولی بعضی از آنها مانند اپول تیا و سرئوس در شرایط عادی گل نخواهد داد .
بعضی از کاکتوسها که تقریبا 50 درصد در کاکتوسها را شامل می شود ، در بین سنین سه تا پنج سالگی گل میدهد و هر سال گل آنها تجدید میگردد .اگر چه فصل گل دهی در حدود ماههای بهار میباشد ، ولی بعضی از کاکتوسها در شرایط خاصی در سر تا سر سال گل میدهند .یکی از شرایط تولید گل این است که همیشه گل ، فقط روی بوته های آماده به رشد گل میدهد و برای آماده نگهداشتن بوته برای گل دادن و مواظبت از آن در دوره تابستان و ایجاد محیط استراحت دردوره زمستان است . همچنین مقدار ریشه هر اندازه درگلدان متراکم تر باشد امکان تولید گل روی بوته فراهم تر است .


طرز نگهداری کاکتوس بیابانی

· درجه حرارت
درجه حرارت مود نیاز در فصل بهار تا پاییز 14 تا 21 درجه و در زمستان آنرا به داخل آپارتمان و در محل پر نوری که درجه حرارت حدود 15-10 درجه باشد ، منتقل میکنند.


· آبیاری
در ماه فروردین مقدار آبیاری را افزایش داده و از خرداد به بعد آبیاری بطور متوسط انجام میپذیرد .در هر صورت بین دو آبیاری بایستی سطح گلدان نسبتا خشک شود و در اواخر تابستان آب آنرا کم کردهو از مهر ماه به بعد آب آن قطع می شود و فقط در مواقعی که گیاه ممکن است چروک بردارد اقدام به آبیاری سبک میکنند. چنانچه آب محلی سنگین است بایستی از آب باران استفاده کرد .


· تغییر گلدان
گیاهان جوان را در فروردین هر سال تغییر گلدان میدهند ، ولی گیاهان بزرگ احتیاج به تغییر گلدان ندارند . فقط در مواقع ضرورت گلدان آنرا به گلدان بزرگتری که تنها دو سانت از گلدان قبلی بزرگتر باشد تبدیل میکنند . در مورد اپیفیلوم نبایسیتی گلدان را تعویض نمود زیرا در صورتی گل میدهد که ریشه متراکم باشد .


·تکثیر

قلمه های برگی یا جوانه های کناری آن بخوبی ریشه میدهند. هنگام قلمه زدن بهار و تابستان است و باید توجه کرد ( نکته مهم در تکثیر )که قلمه را بایستی به مدت سه تا چهار روز در هوای آزاد نگهداشته و حتی قلمه های بزرگ را یک تا دو هفته نگهداشته و در بستر شن و خاک و برگ پوسیده که در زیر بستر ، کود پوسیده و خاک و شن ریخته شده ، قلمه می زنند .
روش دیگر تکثیر به وسیله بذر است که در حرارت 21 تا 25 درجه در بهار کاشته می شود.