گل ابری

منشأ ابری امریکای جنوبی بوده و از جمله گلهای بهاره وتابستانه است.عادت رشد  آن به صورت برافراشته،پهن شونده یا تپه ای شکل است ولی در اکثر انواع ان ارتفاع بوته کم است به طوری که گسترش بوته بیشتر از ارتفاع آن است .شاخه ها وبرگ ها خشن بوده  ودارای تک گل های کوچکی است که به طور مجموعه ای به تعداد زیاد روی بوته قرار می گیرد ویک حالت مجعد به بوته می دهند.گل ها به رنگ های آبی روشن ،آبی خاکستری ،صورتی وسفید مشاهده می شودمعمولأ به قدری گل می دهند که شاخه وبرگ تقریبأ پیدا نبوده وجلب توجه نمی کنند گل های ان دوام زیادی داشته که به همین دلیل به نام Ageratum به معنی همیشه جوان خوانده می شوند.

گل مناسبی برای ردیف جلویی حاشیه است ولی چون پر رشد است اگر به همراه گل های کوتاه مثل ناز و… کشت شود بر آنها غلبه می کند. 

بنت قنسول

این درختچه زیبا در موطن اصلی مکزیک و آمریکای مرکزی و با قرار گرفتن در شرایط ایده آل، تا ارتفاع 3 الی 4.5 متر رشد می کند. در دمای زیر 10 درجه  گیاه آسیب می بیند بنابر این به عنوان یک گیاه آپارتمانی عرضه می شود و در تولید آن سعی شده گیاه کوتاه در حدود 45 الی 60 سانتیمتر و برگ های فشرده و پرپشت بماند. این گیاه در روزهای کریسمس طرفداران خاصی دارد.

گل های این گیاه کوچک و فاقد ارزش زینتی است ولی برگ ها و دمبرگ های انتهایی گیاه به رنگ هایی قرمز، قرمز تیره، سفید، صورتی، کرم  در می آید که اصطلاحاً به آن گل می گویند.

امروزه بیش از صد رقم از این گیاه وجود دارد که مورد کاشت و پرورش دوستداران این گل قرار گرفته اند. این ارقام از نظر اندازه های برگه های رنگین و رنگ آنان با یکدیگر متفاوت اند.

آبیاری: به آب کافی و خاک مرطوب نیاز دارد. آبیاری باید در حدی باشد که حتماً از منافذ زیرین گلدان آب اضافی بیرون آید. آبیاری بیش از اندازه و خشکی کشیدن منجر به ریزش برگ ها می شود. بنابراین زمانی که گیاه را می خواهید آب دهید سطح خاک را بررسی کنید و اگر سطح خاک نیمه خشک- نیمه مرطوب بود این عمل را انجام دهید.

نور:

 این گیاه به مکانی پر نور و روشن نیاز دارد. پنجره های جنوبی و نورگیر ها بهترین مکان برای قرار دادن گلدان است. نور کم محیط باعث کم رنگ شدن و زرد شدن برگ ها و ریزش برگ های گیاه به خصوص برگ های پایینی و کدر شدن رنگ برگ  های رنگین این گیاه می شود.

دما:

 بهترین دما برای این گیاه 21-19.5 درجه سانتیگراد در طی روز و 16.5-15.5 درجه سانتیگراد در طی شب است. دمای محل نگهداری گیاه نباید زیر 10 درجه باشد.

هر مقدار که دما از 22درجهگرم تر شود عمر گل های این گیاه نیز کمتر می شود.

خاک:

از خاکی با زهکش خوب استفاده کنید. نوع خاک باید به صورتی باشد که بعد از آبیاری گل آلود و غرقاب نماند.  مثلاً مخلوطی از پیت موس+ پرلایت و یا خاک برگ +کوکوپیت برای این گیاه مناسب است. این گیاه زمانی که گل دارد نیازی به کوددهی ندارد.

تکثیر:

این گیاه را می توان با قلمه چوب نرم تکثیر کرد. البته ساقه های که گلدار بودند اصلاً مناسب تهیه قلمه نیستند، بلکه بعد از قطع ساقه های گل (سرزنی) و جوانه زنی مجدد ساقه ها می توان از ساقه های جدید که رشد رویشی دارند قلمه تهیه کرد.

اگر بخواهید بنت کنسول خود را برای سال بعد نگه دارید در اوایل  بهار گیاه را سربرداری کنید. بهتر است بر روی هر ساقه 4-3 برگ باقی بماند یا 15-10 سانتیمتر از ساقه را باقی بگذارید و بقیه را قطع کنید. آخرین سربرداری ها باید در اواخر مرداد باشد. نتیجه این کار بدست آوردن گیاهی پرپشت است.

برای گل دادن گیاه با شروع فصل پاییز دمای محل گیاه باید حدود 15 درجه شود و

در طول روز به مقدار کافی نور دریافت کند و مهم ترین شرط لازم، میزان تاریکی مطلق شبانه 14 – 12 ساعت در شبانه روز برای گیاه است. با فراهم شدن چنین شرایطی 10 – 8 هفته بعد برگ های انتهایی گیاه تغییر رنگ می دهد یا در اصطلاح گیاه به گل می نشیند.

در صورت نیاز، در اواخر بهار و یا اوایل تابستان گیاه را می توان به گلدانی بزرگ تر منتقل کرد

مطالب مرتبط:

آکالیفا یا آکالیف مشاهده

آگاو یا آگاوه یا خنجری مشاهده

آناناس زینتی مشاهده

آنتوریوم مشاهده آ

روکاریا یا کاج مطبق یا کاج طبقه‌ای یا کاج خانگی مشاهده

مارچوبه زینتی یا شویدی – گردی – چتری مشاهده

برگ عبائی مشاهده

بگونیا برگی یا رکس مشاهده

گل مشعلی یا گل شمعی یا گل میگو مشاهده

فیکوس بنجامین مشاهده

گیاهان انرژی زا مشاهده

گیاه گرمازا مشاهده

شب‌بو دریایی مشاهده

آبوتیلون گل گاوپنبه‌ای مشاهده

کالادیوم یافیل گوش

مشخصات: اسم علمی گیاه فیل گوشCaladium bicolor ، از خانوده Araceae می باشد. این جنس دارای ۱۵ گونه مختلف است که تماما چند ساله بوده و در گلخانه پرورش داده می شودند. قسمت هوایی این گیاه در پاییز از بین می رود. ولی ریشه های غده ای آن در زمین باقی می ماند که باید آن را در محل خشکی، تا هنگام کاشت نگهداری کرد. گونه bicolor ، بومی آمریکای جنوبی بوده، دارای ارتفاعی در حدود ۲۲ تا ۴۰ سانتی متر می باشد و گسترش آن در حدود ۳۰ سانتی متر است. برگهای این گیاه تیر کمانی بوده و بر روی یک دمبرگ طویل قرار دارند. روی برگها ، لکه های سفید و قرمز دیده می شوند. بعضی از برگها دارای رگبرگها و لبه های سفید ، گرم و یا قرمز می باشند.

مراقبت: فیل گوش به نور متوسط، گرمای معمولی، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای ۷۰ تا ۹۰ درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را متوان هر دو هفته یکبار از بهار تا آخر تابستان به مقدار ۲ گرم در لیتر مورد استفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از خاک برگ، کود حیوانی و ذغال چوب وقطعات بسیار کوچک آجر، جهت نفوذ پذیری و تهویه، خاک مناسب کالادیوم است.

ازدیاد: گیاه کالادیوم از یک غده زیر زمینی رشد می کند که در طول زمستان در حالت خواب بوده و در بهار و تابستان رشد فعال خود را طی می کند. بسیار مهم است که پیش از عمل تکثیر از سلامت غده های گیاه که زمستان را دوام آوده اند، مطمئن شوید. زمانی که برگها پژمرده می شودند. غده ها را خارج کرده و در مکانی خشک و دمای ۱۶ در جه سانتیگراد انبار نموده و مراقب فساد قارچی آنها باشید. در اوایل بهار غده ا را در آورده و غده های جوان را از کنار پایه مادری جدا کنید و هر یک را به تنهایی در گلدانی با قطر دهانه ۹ تا ۱۱ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت ، بکارید. می توانید ازقارچ کش بنومیل، برای جلوگیری از هر نوع فساد و پوسیدگی استفاده کنید. غده ها باید سطحی کاشته شوند. دمای محیط را ، ۲۴ درجه سانتیگرا نگاه دارید و زمانی که رشد نمو آغاز شد، دما رابه۲۰ درجه سانتیگراد کاهش دهید. مراقب باشید، گیاه درمعرض جریان باد قرار نگیرد تا برگهای آن محافظت شود. درابتدای کاشت غده، باید به گیاه آب کمتری داد وقتی جوانه ها رشد کردند، آبیاری را زیادتر کرد. ضمنا خیس کردن برگها با آب ولرم، یک یا دوبار در روز بسیار مفید است. برگهای گیاه فیل گوش، ریز و ضعیف شود، یا به تغذیه یه مصنوعی احتیاج دارد و یانور کافی به آن نمی رسد و اگر برگها، چروکیده و خشک می شود، گیاه تشنه است و هوا هم خیلی گرم می باشد پس باید گیاه را آبیاری و غبار پاشی کنید. بجا ماندن قطرات آب روی برگها و یا قرار گفتن در مسیر شلوغ و پژمرده باعث می شود برگها شکاف بردارند. آبیاری بیش از اندازه و زهکشی نا مناسب سفیدکهای قارچی، و یا ساقه های زیر زمینی پدید می آورد. همچنین به واسطه آفتاب مستقیم و استفاده از مواد براق کننده شیمیایی، لکه های قهوه ای در وسط برگها نمایان میگردد.

عوارض و درمان: برگهای کمرنگ در کالادیوم به دلیل کافی نبودن نور می باشد. باید گیاه رابه محل روشن تری منتقل کنید. اگر مشاهده کردید برگها و ساقه ها بدشکل و چسبناک شده‌اند و حشرات سبز رنگی روی آن وجود دارند، گیاه را با سم حشره کش نفوذی هفته‌ای یک بار سمپاشی کنید. در اثر هوای سرد نیز حاشیه برگها قهوه ای و چین و چروک دار می شود و ساقه ها و برگها خود را می اندازند. این عوارض در پاییز طبییعی است، چون گیاه به سمت زمستان گذرانی می رود.

سانسوریا

سانسویریا یا شمشیری یا نیزه‌ای که در انگلیس گاهی به آن زبان مادر شوهر (Mother in lows tongue ) می گویند .
مشخصات: اسم علمی این گیاه Sansevieria trifasciata از خانواده Liliaceaeمی باشد. این جنس شامل ۶۰ گونه از گیاهانچندساله همیشه سبز است. گونه مورد نظر بومی غرب آفریقا بوده و ارتفاع آن درحدود ۴۵ سانتی متر ودر شرایط مناسب تا حدود یک متر می‌رسد . برگهای این گیاه مستقیم و شمشیری شکل هستند. برگها سبز تیره بوده، رگههای نوار مانند عرضی خاکستری دارند. در نوع ابلق این گیاه زینتی ، برگ ها مخلوطی ازسبز در متن و زرد در کناره ها هستند . این گیاه نسبت به شرایط نامساعد محیطی مقاوم بوده ودر نقاطمختلف منزل می توان آن را نگهداری کرد .گل آن ساقه ای زیبا و معطر میباشدو در شرایط مناسب گل می دهد.

مراقبت:این گیاه به سایه تا نور متوسط، حرارت زیاد، آبیاری اندک، رطوبت هوای ۷۰ تا ۹۰ درصد وخاک قلیایی احتیاج دارد.

توجه :  آبیاری زیاد از حد باعث پوسیدگی انتهای برگهایسانسویریا می شود.

خاک: خاک جنگلی یا مخلوط خاکبرگ وماسه، برای این گیاه مناسب است.

درجه حرارت :بهترین رشدخودرادردمای بین۲۵- ۱۸درجه دارد

توجه : این گیاه به دمای زیرصفرحساس می باشد(عکس زیر)

نور :در جاهایی که نور مناسب باشد رشد مطلوب تری را خواهد داشت ولی به سایه و نور کم منازل نیز مقاوم است .

ازدیاد: اگرچه این نوع سانسویریا را می‌توانید ازطریق تقسیمات برگ تکثیر کنید. ولی، نوارهای زرد رنگی که در سر تا سر دوطرف طول برگ امتداد داد از بین می روند. بنابراین بهتر است، این گیاه رااز طریق پاجوش تکثیر کنید. اواخر بهار تا اواسط تابستان که گیاه در مقابلجابجایی مقاوم است. بهترین زمان برای تکثیر است.برای این کار، گیاه راازگلدان بیرون آورید و پاجوشهایی را که بلندی آنها به ۲۰ سانتیمتر میرسند، با دقت جدا کنید و درگلدان مناسب حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی و کاکتوس قرار دهید. اگر پاجوش زیاد تکانمی خورد چوبی را به عنوان تکیه گاه در گلدان بگذارید تا گیاه محکم شود. گلدان را در نور مناسب و دمای حدود ۱۸ تا ۲۱ درجه سانتیگراد نگاه دارید وسعی کنید خاک همیشه خیلی کم ،مرطوب باشد.

درقلمه برگ ، برگ ها را به قسمت هایی به طول ۱۰ سانتی متر بریده و در دمای ۲۰- ۱۸ درجه به صورت عمودی در محیط کشت (ماسه ) قرار می دهیم تا ریشه وجوانه نا بجا از محل بریده شده برگ ظاهر گردد . این روش تکثیر بسیار راحتاست ولی چنانچه از گونه های ابلق استفاده گردد ، گیاهان جدید ایجاد شدهدارای حاشیه طلایی نخواهند بود . طولانی بودن تا رسیدن به نتیجه مطلوب می باشد.

یاس رازقی

گل یاس رازقیJasminum sambac گونه ای درختچه ای کوچک و یا تاک رو با برگ های براق به رنگ سبز تیره و معطر از گل های کوچک سفید از جنس Jasminum و خانواده Oleaceae است

  هرچند به عنوان یاسمن عربی در زبان انگلیسی شناخته میشود ولی بومی عربستان نیست و زیستگاه های بومی آن آب و هوای مرطوب استوایی جنوب و جنوب شرق آسیا است ولی در آب و هوای منطقه خاور میانه نیز رشد خوبی دارد.

  گل یاس رازقی، گل ملی فیلیپین شناخته شده است که در آنجا به عنوان Sampaguita شناخته میشود. همچنین یکی از سه گل ملی اندونزی و در آنجا با عنوان Melati Putih شناخته میشود.

  بررسیهای دقیق آزمایشگاهی نشان داده است که مقدار مطلق عطر گل رازقی و تیره یاس ها در ساعات اولیه بامداد نخستین روز شکفتن گل ( حدود ساعت هشت ) بیشتر از همه اوقات است .

  دانشمندان گیاه شناس سه گونه متمایز از این گل به نامهای زیر تشخیص داده اند : ۱ ـ گونه بلا Bela : در مصر ، شبه جزیره عربستان ( زنبق کویت و بحرین ) و بنگال . ۲ ـ گونه موتیا Motia : در پنجاب هندوستان و سریلانکا . ۳ ـ گونه موگرا Mogra یا Moghra : در هندوستان ، چین ، افغانستان و ایران .

 نظر به اینکه مردم خوش ذوق کشور ما از قدیم گلهای معطر را بیشتر دوست می داشتند ، به پرورش این گل در شهرهای مختلف کم و بیش همت گماشتند ولی چون آب و هوای مطلوب آن سرزمینهای معتدل گرم و مرطوب می باشد ، امروزه پرورش آن بصورت گلدانی در استانهای گیلان ، مازندران ، فارس و خوزستان بیشتر متداول است . 

  در استانهای جنوبی و مناطقی که خطر سرمازدگی وجود ندارد ، یاس رازقی را در هوای آزاد پرورش می دهند و ساقه های نازک آنرا به داربست یا دیوار می بندند . 

  یاس رازقی ۰٫۵ تا ۳ متر (۱٫۶ تا ۹،۸ فوت) ارتفاع دارد و به طور گسترده ای برای گل های جذاب و معطر آن کشت می شود.

  بوته گل رازقی پُر شاخ و برگ و نیمه بالارو است .برگهای آن دائمی ، صاف ، بیضی شکل و بی کرک با گلهای درشت ، پُر پَر که از نیمه اردیبهشت به بعد در طول مدت تابستان گلهای آن مرتبأ شکفته میشوند و هر گل حدود یک هفته تا ده روز دوام دارد .

  در استانهای کرانه دریای خزر که هوای زمستانی سرد است ، حتمأ باید گیاه را از گزند سرما محفوظ داشت و آنرا به مکان های پوشیده منتقل نمود و طبعأ در شهرستانهای مرکزی که سردتر است نگهداری این گل جز در گلخانه میسر نیست .

  چون گلهای رازقی و یاس رازقی از گروه نباتات آهک گریز میباشند ، خاک گلدان آنها باید بکلی فاقد مواد آهکی بوده و حتی آبی که به آنها داده می شود نباید قلیائی و دارای مواد آهکی باشد

 دفعات آبیاری به مقتضای فصل و درجه حرارت محیط فرق می کند . در تابستان بویژه در موسم گل دادن باید روزی یکبار به آن آب داد . 

  از موقعیکه غنچه گلها ظاهر می شود حتمأ باید بپای بوته کود داد . بهترین کود طبیعی که باغبانان با تجربه مصرف می کنند ، شیره کود گوسفندی است و طرز تهیه آن بدین طریق است که ۲ الی ۳ قاشق سوپخوری شیره کود را پس از بهم زدن بپای هرگلدان می ریزند . در محلهائی که تهیه کود طبیعی دشوار است ، مصرف کود شیمیائی مخلوط سولفات آمونیم و فسفات آمونیم به نسبت ترتیب سه و یک و بقدر یک قاشق غذا خوری در هر دو هفته از اواسط بهار به بعد توصیه می شود .

  از این گل برای تولید عطر و چای معطر استفاده می شود.   گل رازقی و یاس رازقی را معمولا از طریق خوابانیدن شاخه ، قلمه زدن و کشت پاجوش زیاد می کنند. لیکن ممکن است آنها را با پیوند نیز زیاد کرد . 

  تکثیر بوسیله خوابانیدن شاخه :  برای این منظور شاخه های بلند یکی دو ساله قسمت پائین بوته را در اواسط فصل بهار درون جعبه چوبی یا گلدان محتوی شن شسته نرم می خوابانند . بطوریکه سرشاخه ها با دو سه جوانه از خاک بیرون باشد . با انجام آبیاری مرتب پس از چندی از ساقه های درون شن ریشه های تازه می رویند . شش هفته بعد هنگامیکه ریشه ها رشد کافی یافتند باید شاخه ها را از زیر گلدان بریده و نهالهای جوان ریشه دار را درون گلدانهای حاوی خاک مناسب که قبلا ذکر شده بکارند تا بوته های مستقلی بوجود آیند . معمولا جهت تسریع عمل ریشه دادن ، قبل از خوابانیدن ساقه کمی از پوست شاخه را که درون جعبه یا گلدان قرار میگیرد با چاقو برش می دهند . باید دانست که چون خوابانیدن شاخه ها در سطح خاک جعبه یا گلدان فقط در مورد شاخه های زیرین امکان پذیر است و شاخه های فوقانی را نمی توان بعلت خطر شکستن بسطح زمین رسانید لذا بدین جهت ممکن است گلدانهای سبک وکوچکتری تهیه نموده شاخه های جوان بالای بوته را از سوراخ زیر گلدان داخل گلدان کرد و درون آن مقداری شن شسته ریخت و گلدانهای هوائی روی شاخه ها را بوسیله قیم در هوا نگهداشت یا روی طاقچه دیوار قرار داد . پس از ریشه دادن با ترتیبی که ذکر شد آنها را به گلدانهای جداگانه منتقل نمود . ذکر این نکته نیز لازم است که چون بر اثر قطع یکباره شاخه های ریشه دار بیم خشک شدن گیاه میرود بهتر است بریدن شاخه ها بتدریج صورت پذیرد. بدین ترتیب که پس از حصول اطمینان از رویش ریشه کافی ابتداء از زیرگلدان باندازه یک سوم قطر شاخه را برید و پس از یک هفته برش قبلی را تا دو سوم قطر شاخه عمیق تر کرد و سرانجام هفته بعد شاخه را از زیر گلدان بکلی قطع کرد و درون گلدان های جداگانه کاشت .

  تکثیر با قلمه :  قلمه ها را باید در بهار قبل از باز شدن چشمها و رویش جوانه ها از شاخه های قوی یکی دو ساله که گل داشتند ، انتخاب نمود و آنها را به مدت یک هفته درون گونی کنفی یا پارچه کرباس مرطوبی پیچید و با پاشیدن آب پارچه را مرطوب نگهداشت . در پایان هفته آنها را به قلمه های کوچک تقسیم کرد بطوریکه هر قلمه ۳ ـ ۴ چشم داشته باشد . سپس قلمه ها را درون گلدانهای حاوی شن شسته کاشت و منتظر شد تا بعد از ۵ ـ ۶ هفته که قلمه ها ریشه کافی دادند آنها را به گلدانهای اصلی که تناسب خاک آن قبلا ذکر شده است انتقال داد .

  تکثیر از راه پیوند :   گل رازقی و یاس رازقی را می توان بوسیله پیوند روی یاس سفید (چمپا) نیز زیاد کرد . در بهار پیوند شکمی یا مجاورتی مناسب است و در پائیز پیوند شکافی رجحان دارد . حسن این طریق تکثیر آن است که چون یاس سفید را می توان تقریبأ در هر نوع آب و خاک عمل آورد و نظیر گلهای رازقی و یاس رازقی به خاک هوموسی اراضی جنگلی احتیاج ندارد و با پیوند آنها روی پایه یاس می توان از زحمت تهیه خاک هوموس رهائی یافت و از دادن آب قلیائی نیز نگران نشد .

   عطر گیری : در کشورهائی که کاشت گل رازقی و گونه های مختلف یاس در سطح وسیع و هوای آزاد متداول است ، صنعت عطر گیری فعالیت گسترده ای دارد . بنا به مندرجات آمار بین المللی ، تولید عطر گلهای تیره یاس در سال ۱۹۷۲ در کشورهای مختلف بقرار زیر بوده است : مصر ۳۵۰۰ کیلو گرم الجزایر ۶۰۰ کیلو گرم مغرب ۲۰۰۰ کیلو گرم فرانسه ۶۰۰ کیلو گرم ایتالیا ۱۸۰۰ کیلو گرم اسپانیا ۴۵۰ کیلو گرم اتحاد جماهیر شوروی و چین ( که تولید قابل ملاحظه و نامعلومی داشته اند ) در کشور چین این گلها را بیشتر برای معطر ساختن چای و تهیه عطری کشت می کنند . کارخانجات عمده عطرکشی در حومه شهر بزرگ کانتون متمرکز است. در هندوستان برای استخراج عطر رازقی گلبرگها را پَرپَر کرده ، روی دانه های کنجد می ریزند . سپس با عصاره گرفتن روغن کنجدهای معطر عطر مطلوب را بدست می آورند . در صنعت پیشرفته امروزی عطر رازقی را از طریق خیساندن گلبرگها در اتر نفت Etheropetrol یا بنزن Benzene استخراج مینمایند . ( نباید بنزن یا روغن بن با بنزن متعارف اشتباه شود . بنزن با فرمول شیمیائی C6 H6 آبگونه فرار و بی رنگی است که از قطران یا قیر ذغال سنگ بدست می آید و در لباس شوئی برای زدودن لکه های چربی و رنگ سازی مصرف می شود ) عطر رازقی گرانبهاترین عطر طبیعی است و گفته می شود که تهیه آن بصورت ساخت صنعتی امکان ندارد 

فتونیا

Fittonia Acanthaceae نام این جنس به افتخار دو خواهر انگلیسیM&F.Fitton نویسنده کتاب ” طبیعت را حمایت کنیم ” گذاشته شده است . گیاهان این جنس پایا با برگهای زینتی برای گلخانه های گرم مناسب میباشند . اگر چه آنها را به عنوان گیاه آپارتمانی و خانگی بکار می برند ولی نگهداری آنها در شرایط اتاق بسادگی امکان پذیر نیست در زبان انگلیسی بدلیل برگها و شبکه های فراوان به این گیاه Nerve plant و یا Mosaic plant اطلاق میگردد. دو گونه از این گیاه که به عنوان برگهای زینتی مورد استفاده قرار میگیرد عبارتند است از : ۱- F. argyroneura ( فتونیای رگ برگ سفید ) : که بومی پرو میباشد . طول برگهای بیضی شکل آن تا ۱۰-۱۲ سانتیمتر میرسد و رنگ آنها سبز تیره میباشد که رگ برگهای بسیار زیاد و کرم رنگ آن مانند اسکلت ماهی کاملا نمایان است . گلهای کوچک و اغلب کرم رنگ با کناره های زرد می باشد که در انتهای ساقه ظاهر می شوند و باید آنها را چید . این گیاه تقریبا بیشتر در سطح گلدان پیدا می کند و ارتفاع آن هیچگاه زیاد نمی شود واریته های مینیاتوری از این گیاه بنام F.a.nana که بسیار جالب است توجه به علا قمندان بگل را بسیار جلب نموده است ۲- F.verschaffeltii ( فیتونیای رگ برگ قرمز ) این گونه نیز بومی کشور پرو و شبیه گونه قبلی است ولی پرورش و نگاهداری أن ساده تر بوده و برای اتاق مناسب تر از گونه قبلی میباشد . برگهای سبزتیره أن بزرگترو ضخیم تر و رگ برگهایش به رنگ صورتی پر رنگ می باشد روش کاشت خاک مناسب این گیاه مخلوطی از پیت و ماسه است . رشد این گیاه کند و جزو گیاهانی است که نگهداری أنها بسیار مشکل است به گرمای مناسب و رطوبت و همچنین رطوبت هوا نیاز دارند . سرما به همراه رطوبت هوا باعث مرگ فوری أنها میگردد. ریختن أب سرد روی برگهای آنها و تابش مستقیم نور به آنها زیان بار است F.argyroneura در زمستان ۱۳ درجه سانتیگراد را تحمل میکند و سرمای زمستان برای گونه F.argyroneura ۱۶ درجه سانتیگراد می باشد . خاک آن در هوای سرد و زمستان خشک باشد . گرمای زیاد در تابستان برای آنها زیان آور نمی باشد و نور آفتاب را بمدت کوتاه نیز تحمل می کنند ولی خاک گلدان نباید کاملا خشک باشد برعکس در زمستان می توان مقدار زیاد تری نور مستقیم آفتاب را در دسترس آن قرار داد . به تغییر درجه حرارت و جریان هوا حساس میباشد در نور مصنوعی بخوبی رشد می کند . معمولا یک یا دو بار تعویض گلدان ضرورت پیدا می کند و توجه داشته باشید که هنگام تعویض گلدان خاک گلدان از مقدار مناسب pet برخوردار باشد . از سال دوم به بعد و هنگام فصل رویش کود کامل مایع رقیق هر هفته به آن داده شود . هنگام رویش به آب فراوان و بدون مواد آهکی نیاز دارد . برای ازدیاد رطوبت محیط به فراوانی گیاه را اسپری کنید و یا میتوانید ظرف زیر گلدان را پر از ماسه کرده و آنرا کاملا خیس کنید از این طریق رطوبت گیاه تامین می شود. مخلوطی از دو گونه فوق منظره جالب و بسیار زینتی را ایجاد می کند . این گیاه به ویژه برای تراریوم و یا قرار گرفتن در بطری Bottle garden مناسب می باشد روش ازدیاد بوسیله تقسیم گیاه و یا جوانه های ریشه دار از ماه فروردین به بعد و قراردادن آنها در حرارت ۲۱ درجه سانتیگراد تا زمانی که خوب مستقر شوند بوسیله قلمه انتهایی و کاشت آنها در ماسه مرطوب و peat که بخوبی ریشه می دهند . قلمه این گیاه در آب نیز بخوبی ریشه می دهند . پس از اینکه ریشه هابه یک سانتیمتر رسیدند باید آنها را بلافاصله در peat و ماسه کاشت. توجه کنید که قلمه های این گیاه به سرعت آب خود را از دست می دهند و باید زود کاشته شود . آفات این گیاه مورد حمله شپشک آرد الود قرار میگیرد .

گل ساعت

نام علمی: Passiflora caerulea ● نام انگلیسی: Passion Flower از خانواده Passifloraceae این گیاه دارای نام های فارسی زهره الساعه،جرج الفلاک،ابوسبقه الوان،نیز می باشد 

این گیاه دارای مواد موثره نظیر آلکالویید ها (هارمین،هارمن،هارمالین،هارمالل،هارمول)،فلاونوئیدها،اسیدهای چرب،سیتوسترول، استیگماسترول و صمغ می باشد.

این گیاه مسکن،خواب آور،آرام بخش،ضد تشنج،ضد هیستری،ضد آسم است واین گیاه به عنوان آرام بخش و نیرو دهتده و ضد تشنج مصرف سنتی دار.د

گل ساعتی گیاهی سریع الرشد است که ساقه های بلند و بالارونده ای را تولید می کند که می توانید قلمه های زیادی از آنها بگیرید. از اوایل تابستان، قلمه های ساقه ای به طول ۱۰ سانت را با استفاده از یک چاقوی تیز بریده و سپس برگهای های پائینی قلمه را جداکنید. انتهای قلمه را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و در گلدانی متوسط حاوی کمپوست بذر و قلمه بکارید و با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید. گلدانها را در دمای ۲۰-۱۸ درجه تا زمان ریشه دهی که حدوداً یک ماه به طول خواهد انجامید نگاه دارید. پس از ریشه دهی و تشکیل گیاه جدید، کیسه پلاستیکی را بردارید و به طور منظم با کود مایع تغذیه کنید و به پروش و رشد گیاه در نور مناسب و کافی تا اواخر پائیز و اوایل زمستان ادامه دهید. سپس آبیاری را کاهش دهید. آبیاری باید به اندازه ای باشد که علائم کم آبی در گیاه ظاهر نشود. دراوایل بهار گیاه جدید را دوباره در گلدانی با اندازه بزرگتر حاوی کمپوست گلدانی بکارید. ممکن است در طول سال، از اوایل تا اواسط تابستان مجبور به تعویض گلدان شوید. البته تا جایی که ممکن است، تا زمان گلدهی گیاه در بهار، این کار را انجام ندهید.