یکی از مشاغل خانگی که علیرغم خطرناک بودن آن سود بالایی را نصیب پرورش دهندگان خود میکند، پروش عقرب است. پرورش عقرب در ایران به ویژه در مناطق کویری کشور به دلیل مساعد بودن شرایط محیطی پرورش این جانور میتواند به یکی از مشاغل مفید تبدیل شود و به رفع مشکل بیکاری در این مناطق کمک قابل توجهی نماید.
در ایران بیش از 60 گونه عقرب وجود دارد که سم 4 نوع آن ارزشمند و دارای خواص درمانی است. جالب است بدانید از هر 150 هزار عدد عقرب به طور میانگین 25 گرم سم خشک عقرب به دست می آید و هر گرم زهر عقرب هفتاد تا هشتاد میلیون تومان به تناسب غلظت آن خریده میشود. بنابراین در صورت آشنایی با نحوه صحیح پرورش و نگهداری عقرب سود کلانی در انتظار میباشد. در این بخش از ستاره قصد داریم تا شما را با نحوه پرورش عقرب و شرایط محیطی مورد نیاز این جانور آشنا کنیم. با ما همراه باشید.
پرورش عقرب باید در جعبههای شیشهای که با ظروف پلاستیکی با دربهای محکم جمع آوری میشوند، باشد. عقربها به سرعت تکثیر میشوند و در هر بار شمار زیادی عقرب (رقمی معادل صد عقرب)متولد میشود؛ فصل خرید عقربها از مهرماه تا اواسط اردیبهشت است. شرایط نگهداری عقربها به شرح زیر میباشد:
نور: عقربها محیط تاریک را میپسندند بنابراین نوردهی چندانی مورد نیاز نیست. دقت داشته باشید که فضاهای مربوط به تهویه را حتما با توریهای دارای سوراخ ریز بپوشانید، زیرا عقربها از هر سوراخی برای فرار استفاده میکنند. همچنین بهتر است از یک دوره روشنائی و تاریکی متناوب برای محیط نگهداری عقرب استفاده کنید که زمان تاریکی آن اندکی از زمان روشنائی بیشتر باشد.
آب: نیاز آبی بدن عقرب بسیار پایین ست، با این وجود لازم است یک ظرف آب کم عمق (آنقدر که عقرب در آن غرق نشود) نیز در محیط نگهداری عقرب قرار داده شود.
محل نگهداری: برای پرورش عقرب، باید از محلهای سرپوشیده استفاده کنید. به عنوان مثال میتوانید یک تانک (مخزن) کوچک شیشه ای رو در نظر بگیرید، قسمت پایینی تانک باید با شن بیابانی یا شنهای ساحلی پر شود. لازم است تانک دارای تهویه مناسب باشد و مواردی مثل کنده درخت و ظرف آب کم عمق نیز به رشد بهتر عقربها کمک میکند. همچنین تامین گرما و رطوبت مناسب یک مسئله حیاتی برای پرورش عقرب می باشد.
سم عقرب از خواص درمانی و دارویی بسیاری برخوردار است و در پزشکی و داروسازی از آن استفاده فراوان میشود. زهر این جانوران کوچک از ترکیبات شیمیایی متنوعی تشکیل شده است که هر کدام خواص درمانی متفاوتی دارد. بعضی از اجزای سمی عقرب، برای درمان بیماری های اتوایمیون (بیماری هایی که ناشی از کارکرد نادرست سیستم ایمنی بدن است) نظیر ام اس، لوپوس، بیماری کورن، پسوروزیازیس و آرتریت روماتوئید، کولیت زخمدار، بیماری التهاب روده بزرگ، سیروز صفراوی، دیابت نوع 1 و 2 و بعضی دیگر مورد توجه قرار گرفته است.
همچنین از سم عقرب میتوان بر علیه انواع تومورهای بدخیم، سرطان بافت هم بند، تومورهای مغزی و نخاعی، سرطان پستان و همچنین در تشخیص سرطان های ریه، پوست، مری، گردن رحم و کولون استفاده نمود. کاربرد دیگر آن در پزشکی در اختلالات انعقادی، پرفشاری خون، بیماری های عروقی مغزی و به عنوان آنتی بیوتیک بر علیه قارچ ها، باکتری ها، انگل ها و ویروس ها است.
برخی از گونه های عقرب از سمیترین جانداران کره
زمین هستند. زهر
عقرب مایعی بیرنگ و شفاف است که خاصیت قلیایی تا خنثی دارد و در واقع نوعی
پروتئین است. زمانی که فردی توسط عقرب گزیده میشود، این سم باعث نابودی گلبولهای
قرمز خون میشود و در محل گزش نیز تغییر رنگ موضعی و تورم دردناک ایجاد میکند.
علاوه بر آسیب به گلبولهای قرمز، زهر عقرب علائم عصبی نیز ایجاد میکند که شامل بیقراری، تشنج، راه رفتن نامتعادل، آبریزش از دهان، حساسیت شدید پوست به لمس، انقباضات ماهیچهای، درد شکم و کاهش کارکرد سیستم تنفسی و در موارد شدید مرگ است.
مطالب مرتبط:
پرورش عقرب و سم گیری از آن در ایران
آشنایی با نحوه پرورش عقرب و فواید زهر عقرب