ارگیل با نام علمی . Cocos nucifera L نخل زیبایی
متعلق به خانواده Arecaceae و جنس Cocos میباشد نخل نارگیل یک گیاه
گرمسیری است و پراکنش عُمده آن در بین عرضهای ('27 و°23 شمالی و جنوبی)
است .بنابراین نارگیل یک گیاه مخصوص مناطق استوایی است. و بهترین رشد آن
زمانی به دست میآید که آب و هوای گرم و مرطوب وجود داشته باشد، این گیاه
آب و هوای متعادلی را دوست دارد که نوسانات آن شدید نباشد . بهترین دمای
متوسط سالانه در حدود 27 درجه سانتی گراد میباشد و تفاوت حداقل و حداکثر
دمای شبانهروز نباید بیش از 7 درجه سانتی گراد باشد . به نظر میرسد دمای
پایین محدود کنندهتر از دمای بالاست . یخزدگی برای نخل نارگیل کشنده
است، دمای نزدیک نقطه انجماد میتواند باعث به تعویق افتادن رشد گیاه به مدت 6 ماه شود .
این گیاه در این مناطق در ارتفاعی که حداکثر 600 متر از سطح دریا
بالاتر است ، به خوبی رُشد و نمو میکند . بسیاری از محققان ارتفاع
900-800 متری را بالاترین حد برای تولید محصول تجارتی میدانند و در
بالاتر از 1000 متر از سطح دریا معمولاً نخلها میوه نمیدهند ، نیاز به
بارندگی به میزان 3000-1000 میلیمتر با پراکندگی مناسب در سال دارد .
پراکنش مناسب بارندگی، وضعیت زهکشی و ظرفیت نگهداری رطوبت توسط خاک مهمتر
از مجموع مقدار بارندگی است . نخل نارگیل گیاهی آفتاب دوست است و به نور
کامل آفتاب نیاز دارد ، متوسط میزان رطوبت نسبی هوا باید بالاتر از 60
درصد باشد. نارگیلها برروی انواع خاکها رشد
میکنند اما خاکهای سنگین برای رشد نارگیل چندان مطلوب نیست . این گیاه
توانایی تحمل محدوده وسیعی از pH را دارد لیکن بهترین pH برای نارگیل حدود
7-5/5 است.
مناطق انتشار در ایران :سواحل دریای عمانارزش غذایی میوه نارگیل : ترکیبات موجود در 100 گرم میوه نارگیل
ارقام مهم :ارقام طبیعی نارگیل دو دسته هستند : انواع پابلند و انواع پاکوتاه ارقام پابلند : نوع غالب اکثر کشورهای نارگیل خیز دنیا هستند ، آنها دارای تنهای کلفت و قاعده برآمدهای بنام Bole
هستند ، .ارتفاع آنها از 15 تا 30 متر متغیر است آنها معمولاً دیر بالغ
میشوند و در 7 تا 10 سالگی شروع به میوهدهی میکنند، ولی محصول زیادی
تولید میکنند و تا حدود 80 الی 90 سال بارده باقی می مانند.ارقام پاکوتاه :
قد و قامت این نخلها کوتاه بوده و نهایتاً به پنج متر میرسند . این
درختان زود بالغ میشوند و در 4-3 سالگی گل میدهند . این گیاهان عمدتاً
اتوگام هستند . تنه آنها باریک بوده و گاهی فاقد Bole گرچه محصول خوبی تولید میکنند ، ولی تمایل به باردهی نامنظم دارند.
ارقام هیبرید : امروزه
متخصصان اصلاح نباتات از تلاقی بین نارگیلهای مختلف به ارقام با ارزش و
پرمحصولی دست یافته اند ، در اکثر هیبریدها پایه مادری از انواع پابلند و
پایه پدری از نوع پاکوتاه میباشد که به هیبریدهای TXD معروفند.ازدیاد و خزانهکاری : جهت
کشت نخل نارگیل باید بعد از انتخاب زمین مناسب، به آمادهسازی زمین
پرداخت ، عملیات خزانهکاری و تهیه نهالهای مناسب نیز از جنبههای مهم
کار است.
آماده سازی خزانه :زمینی
که جهت خزانه کاری بذرها استفاده میشود باید دارای خاکی عمیق و حاصلخیز
بوده و زهکش آن در حد مناسبی باشد . برای مثال خاکی با بافت لوم شنی که از
لحاظ هوموس غنی است ، برای این منظور بسیار مطلوب و مناسب است . جهت
راحتتر بودن آبیاری دستی نهالها بدون اینکه آسیبی به آنها برسد، باید
عرض بستر خزانه حداکثر 2 متر باشد ، که در این فاصله 5-4 ردیف از بذرها کشت
میشوند.در
مدیریت خزانه میتوان به کنترل علفهای هرز، آبیاری منظم، مالچدهی،
ایجاد سایه مناسب در زمان تابشهای شدید آفتاب و کنترل آفات و بیماریها
اشاره کرد.
ازدیاد نخل نارگیل :ازدیاد
تجارتی و مرسوم نخل نارگیل از طریق کشت بذر است ، بذرهای مناسب معمولاً
از باغهای تولید بذر بهدست میآیند . در این باغها بذرها یا از طریق
گردهافشانی آزاد ارقام منتخب و یا از طریق دورگگیری بین والدین سلکسیون
شده تولید میشوند . کشت بذرهای ناشناس جهت احداث باغها معمولاً ریسک به
حساب میآید، زیرا در مورد مزیت و ارزش نتاج حاصله نمیتوان اطمینان داشت.قبل
از کشت بذرها، بهتر است قسمتی از الیاف را که در سمت خروج جوانه برروی
بذر قرار دارد، چید تا سه چشم موجود در این قسمت در معرض دید قرار گیرد .
به این عمل پیرایش بذر گفته میشود . خیساندن بذرها در آب به مدت دو هفته
جوانهزنی بذر را به جلو میاندازد. بذرها
در بستر کشت به صورت اُفقی قرار داده میشوند، زیرا در این حالت آب درون
میوه در تماس با جنین قرار میگیرد و بنابراین میزان جوانهزنی بذر افزایش
یافته و نهالهای قویتری تولید میشود.بهترین
فاصله دو بذر در خزانه در حدود 45 سانتیمتر است، البته اگر هدف نگهداری
بلند مدت نهالها در خزانه باشد، میتوان فاصله دو بذر در خزانه را بیشتر
نمود و حتی این فاصله را تا حدود 90 سانتیمتر هم در نظر گرفت . عمقی که
بذر در آن کشت میشود باید چیزی در حدود 10-8 سانتیمتر باشد ، در این حالت
پوشش الیافی بذر همسطح خاک قرار میگیرد . بهترین تاریخ کشت بذر در
خرداد و تیر است.
نهالهای کوچک راحت تر در زمین مستقر میشوند، ولی نهالهای بزرگتر
گرچه شوک انتقال شدیدی را متحمل می شوند، ولی در سالهای اولیه نخلهای
بزرگتری را ایجاد میکنند و محصول بیشتری را نسبت به نخلهایی که در سنین
پایین تر منتقل شدهاند، تولید میکنند . در بررسیهای به عمل آمده مشخص
شده است که اگر نهالهای بذری 7 برگ داشته باشند به راحتی در زمین اصلی
مستقر میشوند و در آینده محصول خوبی تولید خواهند نمود.نهالهای
بذری روئیده در خزانه باید به کمک یک بیل از خزانه در آورده شوند . تمام
این مراحل باید با دقت انجام شود تا نهال از بین نرود.
در اکثر واریتهها تأخیر یک ماهه میان خارج کردن نهال از خزانه و
کاشت آن در زمین اصلی تأثیر چندان نامطلوبی برروی نهال نخواهد داشت، ولی
بهتر است از این ریسک تا جایی که ممکن است اجتناب کرد . به عنوان یک قانون
نباید بیشتر از آنچه که در یک روز کشت میشود، از خزانه خارج نمود . اگر
هدف انتقال نهالها از خزانه به نقاط دور باشد، باید از خشک شدن ریشههای
گیاه ضمن انتقال جلوگیری به عمل آورد ، ( در این حالت بهتر است که
ریشههای نهالها با مخلوطی از رُس، کود دامی و آب پوشانیده شوند).
ایدهآلترین روش انتقال نهالها که در آن ریسک از بین رفتن نهالها
بسیار کم میشود کشت نهالها در کیسههای پلیاتیلنی است . در این حالت
بعد از اینکه بذرها جوانه زدند و قبل از اینکه ریشهها ایجاد شوند،
بذرها به کیسههای پلیاتیلنی حاوی خاک مرغوب منتقل میشوند.
بهترین زمان انتقال نهالها به زمین اصلی بسته به کولتیوار 18-9
ماهگی است . در این سن هنوز مقداری از آندوسپرم بذر مصرف نگردیده است و به
عنوان یک ذخیره مطمئن غذایی در اختیار نهال قرار میگیرد.
سلام و عرض خسته نباشید
بنده مسئول بازرگانی مجله باغدار هستم خوشحال میشویم بتوانیم همکاری های خوبی انجام دهیم.
02166975176