شیشم در سراسر جهان یکی از درختان مهم برای استفاده از چوب آن است.
علاوه بر استفاده از چوب آن، برای تهیۀ سایه کاربرد زیادی دارد. مهمترین خصوصیت آن رشد نسبتاً سریع و سازگاری با هوای گرم و خشک است. شیشم(ششم) دارای ارتفاعی حدود 30 متر است، ولی در ایران به چنین ارتفاعی نمیرسد. تاج عمودی این درخت تنک دیده میشود. شیشم بومی مناطق کوهستانی هیمالیا در هندوستان، پاکستان و نپال است. به صورت انبوه در جنگلهای رسوبات آبرفتی دیده میشود. خاکهای متخلخل همراه با رطوبت کافی بهترین خاک برای شیشم است، ولی میتواند در زمینهای با تهویۀ ضعیف و خاکهای رسی سنگین نیز به رشد خود ادامه دهد. باکتریهای ریزوبیوم با ریشه های این درخت گره تشکیل داده و نیتروژن هوا را تثبیت میکنند. نهالهای این درخت به شرایط سایه مقاوم بوده و در چنین شرایطی قادر به رشد هستند.