آموزش پرورش و نگهداری گیاه شمشاد

شمشاد 
مشخصات: اسم علمی این گیاه Euonymus japonicus ، از خانواده celastraceae میباشد.این جنس شامل ۱۷۶ گونه مختلف می باشد گیاهانی همیشه سبز ، زیبا و مناسب برای پرچین ها و هرس پذیر هستند.

شمشاد رسمی

این گونه بومی ژاپن بوده و ارتفاع آن در طبیعت به ۴ متر هم میرسد. برگهای آن براق چرمی و سبز تیره بوده و به شکل وار تخم مرغی با دندانه های کوتاه در لبه می باشد. گل آزین گرزن آن به طول ۵ سانتی متر و گلهای آن سبز مایل به سفید است و در وسط بهار ظاهر می شود شمشاد رسمی میوه های صورتی ونارنجی دارد. مهمترین مسئله در مورد این نوع شمشاد، نگاه داری آن خارج از آپارتمان در فصل تابستان و دادن کود کافی در زمستان ونگه داری داخل آپارتمان در محل خنک می باشد.

نگهداری و مراقبت :

نور و گرما: به مکان آفتابی یا نیمه سایه نیاز دارد  و حداقل دمای قابل تحمل آن ۵ درجه سانتی گراد است.

آبیاری :  آبیاری شمشاد باید بطور منظم انجام شود و خاک گیاه بهتر است قبل از آبیاری مجدد مرطوب باشد،

رطوبت :۵۰تا ۷۰ درصد

کود: می‌توان به میزان ۵ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از اردیبهشت تا شهریور به این گیاه کود داد.

خاک: خاک باغچه با کمی ماسه برای رشد و نمونه شمشاد رسمی مطلوب میباشد این گیاه در هر نوع خاک بازهکش خوب رشد می کندو خاک قلیایی را ترجیح می دهد.

کاشت : شمشاد از انواع گیاهان رایج در نواحی گرم و مرطوب است. این گیاه را به راحتی می توان در حیاط و حتی در فضای آپارتمان  پرورش داد. نورگیرترین قسمت آپارتمان را برای کاشت گیاه انتخاب کرده و گلدان ها را در آنجا قرار دهید. قبل از کاشت، گلدان ها را از خاک غنی از خاک برگ و کودهای گیاه پرکرده و آن را آبیاری کنید.
حداقل فاصله میان دو گیاه  در کاشت در باغچه و فضای سبز باید ۷۰ سانتیمتر باشد.

ازدیاد: برای تکثیر شمشادرسمی، از اواسط بهارتا اوایل تابستان، قلمه های انتهایی ساقه را به اندازه ۵/۷سانتیمتر ، با یک چاقوی تیز، جدا کنید.انتهای آنهارا در پودر هورمون ریشه زایی فروببرید ودر گلدانی باقطر دهانه ۱۴سانتیمتر، حاوی کمپوست مخصوص بذر وقلمه بکارید وبا کیسه پلاستیکی شفاف روی قلمه را بپوشانید.و قلمه ها را تا زمان ریشه دهی یعنی ۲۲ ماه سانتیگراد ونور مناسب نگاه دارید. سپس آنهار ا به تنهایی در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی، بکارید. در فرمهای ابلق گیاه، بسیار اهمیت دارد که د اری قلمه گیری، از شاخه هایی که برگهایشان فرم ابلق خود را از دست داده اند، جهت ازدیاد، استفاده نشود. حتی زمانی که گیاه رشد کافی کرده، ضروری است ساقه هایی را که رنگ برگهایشان سبز خالص می شود، به محض ظهور حذف نمایید.

تکثیر این گیاه به وسیله بذر و خوابانیدن شاخه  نیز صورت می‌گیرد.

هرس شمشاد  :

ـ زمان هرس: پائیز، بهار

شمشادها معمولاً هر مقدار و هر نوع هرسی را تحمل می کنند و بدون هرس نیز بوته ها زیبا و متراکم هستند. شکل و اندازه نهائی برای هرس بستگی به نوع شمشاد دارد. در بوته های جوان، هنگام انتقال به محل اصلی باید ریشه را نیز هرس نمود. پس از کاشت، بوته را تا سه سال مرتباً هرس کنیم تا متراکم گردد.

شمشادهائی را که به منظور استفاده از پرچین و با اشکال هندسی و مجسمه ای کاشته می شوند می بایستی مرتباً هرس نمائیم. قبل از پیدایش شاخه های جدید در بهار با استفاده از قیچی هرس، شاخه های تولید شده در اواخر تابستان قبل را هرس می کنیم، شاخه های جدید را بعد از آن که شروع به محکم شدن کردند قطع می نمائیم.

 برای ایجاد شکل بوته‌ای باید مداوم با هرس پنسمان (چیدن نوک شاخه‌ها) جوانه‌های جانبی را تحریک و شاخه‌های متراکم تولید کرد. در فرم‌های پرچینی نیز می‌بایست با توجه به فرم پرچین و به نسبت میزان رشد، آن را در یک یا چند نوبت هرس نمود.

گاهی به دلیل بیماری سفیدک، قسمت‌های داخلی را با هرس بازتر کرد؛ به طوری که از تجمع رطوبت در قسمت‌های داخلی تاج جلوگیری و نفوذ هوا به مرکز بوته بیشتر شود.

در آب و هوای معتدل، پرچین و اشکال مجسمه ای را در اواخر پائیز باید هرس نمود تا در زمستان شکل جالب توجه و جمع و جور داشته باشند.

معمولاً توصیه می شود که در هرس های پرچینی قسمت پائین بزرگتر یا مساوی قسمت بالا باشد تا قسمت بالا روی قسمت پائین سایه اندازی نداشته باشد.

بیماری ها ، افات و درمان : شمشادها به بیماری ها به خصوص سفیدک سطحی بسیار حساسند که به محض مشاهده بیماری و یا آثار پریدگی رنگ در برگ ها، سرشاخه و یا شاخه بیمار را سریعاً تا جائی که به نظر می رسد بیمار است قطع می نمائیم.

منبع:بوستان