لیندا

لیندا :

این گیاه به نخل دم اسبی و لیندا مشهور است اما نام علمی آن BEUCARNEA RECURVATA است. بومی جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و به زندگی بیابانی عادت دارد. برگ های آن باریک و کشیده و ضخیم و مقاوم ، مجنون و آویزان و فنری است. این برگ ها سطح مقطع کمی دارند تا مانع از هدر رفتن آب گیاه شوند. حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ ها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ضخیم می شود و شکل عجیبی به خود می گیرد و نام انگلیسی آن به معنی پای فیل به همین علت است. پایه بسیار بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره می نماید.
ارتفاع لیندا ممکن است به دو متر هم برسد. با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می روید که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید فوراً حذف گردند.
نور : در نور کامل بهترین رشد را دارد، اما گیاه خود را به نور متوسط هم عادت می دهد و در نیم سایه نیم آفتاب هم رشد خوبی دارد. هر چند وقت یکبار گلدان را به محل پر نور برده، کلاً سعی شود نور آن کافی باشد (نور مستقیم آفتاب ارجحیت دارد).
دما : حرارت مناسب برای این گیاه، «بسیار گرم» است. اما با حرارت متوسط هم تطبیق می یابد (اگر در محل خنک پرورش یافته است بهتر است به ندرت آبیاری شود). در زمستان حرارت 10 تا 13 درجه برای آن مناسب است. در صورت افت دما آبیاری را قطع کنید.

آبیاری : چون این گیاه توانایی نگهداری آب را در درون خود دارد، باید گذاشت تا خاک گلدان ، بین دو آبیاری، تقریباً به طور کامل خشک شود. سطح رطوبت نیز بهتر است پایین نگه داشته شود.
جهت مرطوب نگهداشتن گلدان 2 تا 3 بار در هفته در تابستان آبیاری نمایید. در بهار و پاییز هفته ای یکبار و در زمستان به آن هر سه هفته یکبار آب دهید. در زمستان و دمای پایین در صورت آبیاری زیاد از اندازه، برگ ها ریزش می کنند.
خاک : بهترین خاک، خاک لیمونی است ( ترکیبی از رس ، شن ، مواد آلی که بهتر است در مواد آلی از خاک برگ بیشتری استفاده شود تا خاک کمی از لوم سبکتر باشد ) برای تعویض گلدان همیشه یک ترکیب سبک - با شن و ماسه - انتخاب کرده که زه کشی خوبی داشته باشد... قرار دادن گیاه در گلدان بزرگ تر، باعث رشد گیاه می شود.
تکثیر : کاشت بذر در خاک پیت در هوای گرم یا ریشه دار نمودن جوانه های ظاهر شده روی ساقه .