ارکیده

نگهداری از ارکیده آنقدرها هم که به نظر می رسد کار سختی نیست، به فکر خرید این گیاه زیبا باشید.

ارکیده انواع بسیار متنوعی دارد که همه آن‌ها به خانه گرم یا گل خانه پر حرارت و پر بخار نیاز ندارد، بلکه بعضی از انواع آن در خانه‌ای با هوای متبوع و در کنار پنجره پر نور و رو به آفتاب، می‌توانند سالم مانده و شاداب باشند. بیشترین نوع این گیاه در آسیا وجود دارد و آمریکای جنوبی از ارکیده‌های وحشی بسیار زیبایی غنی است.

ارکیده چهار گونه دارد:

1. ارکیده خاکی: ریشه‌های آن داخل خاک می‌باشد.
2. ارکیده بالا رونده: بالای درختان یافت می‌شوند، ریشه آن‌ها به پوست درخت چسبیده و از آن آب و غذا می‌گیرد.
3. ارکیده سنگ زی: روی سنگ و یا مقدار خیلی کمی خاک می‌روید.
4. ارکیده تغذیه کننده از مواد پوسیده: غذای مورد نیاز خود را از مواد مرده، فاسد و منحل شده می‌گیرند. آن‌ها یک رابطه همزیستی قابل تغییر با موادی که از آن‌ها تغذیه می‌کنند، دارند.

ارکیده بالا رونده و سنگ زی دارای برگ‌های ضخیم و فربه می‌باشند. شاخه و ریشه‌های هوایی آن‌ها، با گیاهی اسفنجی و نقره‌ای رنگی پوشیده شده که به آن ولامن (velamen) می‌گویند.

این پوسته، از ریشه‌های ارکیده در مقابل هر حمله کنندهٔ خارجی و رطوبت زیاد، محافظت می‌کند و ریشه را به تنه درخت و یا سطح سنگ، بسیار مستحکم، می‌چسباند. همچنین در مقابل اشعه ماورا بنفش، از ارکیده محافظت می‌کند. ولامن دارای سبزینه نیز بوده و به ارکیده در عمل فوتو سنتز کمک می‌کند.

کشت ارکیده تغذیه کننده از مواد پوسیده، در واقع غیر ممکن می‌باشد. بزرگ‌ترین ارکیده‌های جهان به این روش رشد کرده‌اند. اگر رطوبت آن‌ها کافی باشد، بسیار خوب رشد کرده و بزرگ و پهناور می‌شوند.

برگ‌های ارکیده ممکن است همیشه بهاری و سبز باشند و یا مانند بسیاری گل‌های دیگر، در فصول سرد خزان کنند. این برگ‌ها ممکن است کوچک یا بزرگ، محدود یا پهن آور باشند. ارتفاع بعضی از آن‌ها به ۳ متر هم می‌رسد. بعضی از ارکیده‌ها کوتاه، چاق و گوشتالو هستند. می‌توانند سبز روشن و یا تیره باشند. گونه‌های خالدار یا براق و نقره‌ای هم وجود دارد.

ارکیده دارای ۶ گلبرگ می‌باشد. از نشانه‌های آن، بوی خوش و رنگ زیبا است. تکثیر آن با کمک حشرات و در بعضی موارد با کمک حیوانات می‌باشد.

ارکیده‌های جدید، به طور مداوم به بازار می‌آیند؛ اما انواعی که در زیر می‌آیند، آسان‌تر از انواع دیگر آن رشد می‌کنند.

انواع ارکیده

• Cattleya‌: این نوع ارکیده را «ملکه ارکیده»‌ها می‌نامند. شکوفه‌های آن، سفید، زرد، صورتی، ارغوانی، کرم و قرمز هستند. برگ‌های آن سفت و سخت و جنس آن مانند چرم می‌باشد.
• Cymbidium: این نوع ارکیده بیشتر موجود است و به طور وحشی کشت می‌شود. برگ‌های آن بلند، باریک و سبز پررنگ هستند. آن‌ها می‌توانند روی درختان رشد کنند. از نوع ارکیده‌های خاکی می‌باشند. گل‌ها و شکوفه‌هایی که از این گیاه چیده شود، تا ۲ ماه دوام می‌آورند.
• Dendrobium: هم می‌تواند همیشه سبز باشد و هم می‌تواند در زمستان خزان کند. این نوع، در طیف بسیار گسترده‌ای از رنگ‌ها قابل تولید است.
• Miltonia: دارای برگ‌های سبز روشن و نرمی است که به راحتی آسیب می‌بیند. به این نوع بیشتر، ارکیده بنفش می‌گویند، زیرا مشخصه ممتاز این گیاه رنگ بنفش آن است.
• Odontoglossum: ارکیده همیشه سبزی که در انواع رنگ‌ها موجود است. تعیین مشخصه خاصی برای این نوع ارکیده، بسیار پیچیده و مشکل است.
• Oncidium: ارکیده «رقصان» یک نوع همیشه سبز می‌باشد که آن را با خصوصیت خاصی که دارد، متمایز و علامت گذاری می‌کنند؛ خصوصیت آن خالدار بودن و لکه‌ای بودن آن است.
• Paphiopedilum:ارکیده لغزنده که دارای برگ‌های پهن و سبز تیره می‌باشد. بعضی مواقع هم دارای برگ‌های لکه دار ی است که مشخصه و علامت بارز آن می‌باشد. گل‌های آن ممکن است خال‌دار، راه‌راه و بعضی مواقع کرک‌دار باشند.
• Phalaenopsis: ارکیده «پروانه زیبا» یکی از زیبا‌ترین انواع این گل است که دارای برگ‌های گوشتی و گل‌هایی در طیف وسیعی از رنگ‌‌ها می‌باشد.

زمانی که ارکیده می‌خرید، دقت کنید که حتماً تمامی لوازم مورد نیاز آن را تهیه نمایید. دقت کنید که ارکیده‌ای را که انتخاب می‌کنید از نوع مرغوب و خوب باشد، نه اینکه فقط ظاهر آن زیبا باشد. اگر نوع آن مرغوب نباشد زود از بین خواهد رفت.

نور و خاک گیاه 

• ارکیده را در مقابل نور درخشان و آفتابی قرار دهید، اما نه آفتاب داغ. اگر درصد رطوبت اطراف آن ۶۵ درصد باشد، بسیار مناسب است. زمانی که هوا آفتابی است، ارکیده‌هایی که داخل آپارتمان هستند، دوست دارند که مرطوب و نمناک شوند. از خشک کردن هوای اطراف این گیاه در زمستان خودداری کنید.
• دمای اتاق را برای ارکیده، اندازه گیری نمایید. مطمئن شوید که آن‌ها همیشه هوای تازه می‌گیرند، ولی هیچ‌گاه آن‌ها را در هوای خشک‌ رها نکنید.
• دقت کنید که این گیاه را هرگز در کنار سبد میوه نگذارید، زیرا گازی که از سیب ساطع می‌گردد، باعث از بین رفتن و افتادن غنچه‌های این گیاه می‌شود.
• با کمک یک دماسنج دمای مناسب برای ارکیده را اندازه گیری کرده و آن را با گیاهان دیگر خود که هوای مشابه ارکیده را دوست دارند، دسته بندی کنید و شرایط مناسبی را برای این دسته از گیاهان خود ایجاد نمایید.

آبیاری و نگه داری

در اواخر زمستان و بهار، زمانی که جوانه و انشعاب جدیدی در ارکیده به وجود آمد، او به آب و نور بیشتری نیاز دارد. هرچند، به خاطر داشته باشید که آب دادن بیش از حد به ارکیده آسان‌ترین راه برای از بین بردن آن است. آن‌ها برای رشد کردن بسیار به محیط مرطوب علاقه دارند، اما غوطه ور شدن در آب و همیشه خیس بودن را دوست ندارند.

ارکیده در تابستان، زمانی که به زیبایی در حال رشد است، به مواد مغذی، آب و حرارت ملایم نیاز دارد. در انتهای تابستان و نزدیکی پائیز، به نور زیاد نیاز داشته و میزان آبی که به آن‌ها داده می‌شود، باید به آرامی کاهش یابد.

انتهای پاییز و اوایل زمستان، زمانی است که این گیاه استراحت می‌کند و سپس دوباره گل می‌دهد. در این زمان به نور بیشتر و آب کمتری نیاز دارند.

برای تغذیه این گیاه می‌توان از کودهای گل دهی استفاده نمود، اما دقت کنید که این کود‌ها را فقط زمانی مصرف کنید که ارکیده در زمان رشد و پیشرفت فعال باشد.

مشکلات

ارکیده نیز مانند دیگر گیاهان، از مشکلاتی مانند شته، کرم ریز قرمز، ویروس‌ها و دیگر آفات گیاهی رنج می‌برد. اکثر این مشکلات را خودمان با کارهای غلط به وجود می‌آوریم. آبیاری بیش از حد یا کمتر از میزان مورد نیاز، زیاده روی در تغذیه با کود و نور زیاد یا کم می‌تواند به گیاه ما آسیب برساند. همچنین دمای بیش از حد زیاد و یا خیلی کم نیز باعث ایجاد مشکلاتی برای ارکیده شما می‌شوند.

سیکلمن پورپوراسنس

با نگهداری سیکلمن پورپوراسنس در آپارتمان خود، از رنگ زیبا و عطر شامه نواز آن بهره مند شوید.

این نوع سیکلمن دارای برگ‌های جالبی به شکل قلب است که سبز ساده و یا با نقش‌های نقره‌ای هستند. بر خلاف اکثر گونه‌ها، این گیاه برگ‌هایش را از دست نمی‌دهد. رنگ گل‌هایش دارای تنوعی از رنگ صورتی کم رنگ تا سرخ می‌باشد که با رایحه‌ای خوش همراه است. این گیاه در سایۀ درختان و بوته‌های بزرگ و جایی که خاک برگ دارد، بهتر رشد می‌کند. اگر پورپوراسنس از مرحلۀ پیاز کاشته شود، یک یا دو فصل زمان می‌خواهد تا خوب رشد کند؛ پس بهتر است این گیاهان را زمانی که در گلدان سبز شده‌اند، تهیه کنید. 

گیاه برگ بیدی

برگ هایِ خوش رنگ بنفش و طرحدارِ این گیاه دارای جذابیتِ مسحور کننده‌ای هستند.

سال‌ها پیش، قبل از اینکه پرورشِ گیاهان به یک تجارت تبدیل شود، هر زنِ خانه داری می‌دانست که چگونه باید گیاهِ آپارتمانی برگ بیدی را پرورش دهد. باغبانان نیز قلمه هایِ این گیاه را باه همسایه‌ها و دوستانِ خود هدیه می‌دانند و این گونه بود که این گیاه از محلی به محلِ دیگر انتشار پیدا می‌کرد.

مراقبت از گیاه برگ بیدی

این گیاه به نورِ غیر مستقیم و درخشان نیاز دارد. اگر نور بیش از حد کم باشد، طرحِ رویِ برگ‌ها از بین می‌رود. خاکِ گیاه را همواره مرطوب نگه دارید اما به یاد داشته باشید که نباید به این گیاه مستقیماً از تاجِ آن آب بدهید (فقط به خاکِ گیاه آب بدهید) چون اینکار موجبِ پوسیدگی و فسادِ برگ بیدی می‌شود. باید در زمستان که خاکِ گیاه کمتر خشک می‌شود میزانِ آبیاری را کم کنید. گیاه را به طورِ مرتب با آب اسپری کنید. به صورتِ ماهانه گیاه‌تان را با یک تقویت کننده مایعِ نیمه قوی تغذیه کنید.
نکته مهمِ دیگر در پرورشِ این گیاه این است که شاخه هایِ بلندِ آن را کوتاه کنید. طولِ شاخه‌های را به میزانِ ¼ کم کنید تا تولیدِ شاخه‌های جدید و پُرپشت گیاه را تقویت نمایید.
یکی از دلایلِ اصلیِ این پرسش که «چگونه باید از گیاهِ برگ بیدی‌ام مراقبت کنم؟»، طولِ عمرِ کمِ این گیاه است. این گیاهِ آپارتمانی زیاد عمر نمی‌کند. مهم نیست که چقدر از او مراقبت کنید، در هر حال این گیاه پس از مدتی برگ هایِ پایه خود را از دست می‌دهد؛ در حالی که ساقه‌های بلند شده به عمرشان ادامه می‌دهند. پس اگر دیدید که مجبورید هر سال گیاه برگ بیدیتان را از نو بعمل بیاورید، تعجب نکنید.

چگونه قلمه هایِ این گیاه را رشد دهیم؟

3 راه برایِ تجدیدِ گیاه‌تان وجود دارد. اولین راه که مؤثر‌ترین راه نیز هست، این است که 12 قلمه از گیاه‌تان گرفته و انتهایشان را داخلِ یک گلدانِ پر از خاکِ تازه قرار دهید؛ خاک را به مدتِ چند هفته مرطوب نگه دارید. خواهید دید که گیاه‌تان نشانه‌های رشد را ظاهر می‌سازد. همیشه اطمینان حاصل کنید که خاکِ گیاه‌تان استفاده نشده و تازه است. زیرا نمکی که در خاک‌های کهنه و قدیمی شکل می‌گیرد برای این گیاهِ آپارتمانی مضر و سمی است.
همچنین ساقه‌های دراز شده گیاه دوست دارند که در آب ریشه کنند. پس 12 قلمه از این ساقه‌های دراز را گرفته و داخلِ یک لیوان آب قرار دهید. سپس آن‌ها را مقابل یک پنجره رو به آفتاب قرار دهید؛ در عرضِ زمانِ کمی خواهید دید که قلمه‌هایتان ریشه کرده‌اند.
راهِ دیگر تماسِ ساقه‌ها با خاکِ مرطوب است، اطمینان حاصل کنید که ساقه‌تان در تماس با خاک قرار گرفته است، این ساقه در محلِ برخورد با خاک ریشه خواهد کرد و در آن محل گیاهِ برگ بیدی جدیدی شروع به رشد خواهد کرد.

کالانکوآ

این گیاه گزینه‎ای خوبی برای کاشته شدن در سبد‎های آویز است و می تواند به آپارتمان شما زیبایی خاصی ببخشد.

‎کالانکوآ بومی مناطقِ خشک بوده و گیاهِ گوشتیِ (با برگ‎های آبدار) محبوبی به شمار می‌‎آید. انواعِ مدرنِ این گیاه به دلیلِ فُرمِ برگ‎‌ها و گل‎های خود محبوب هستند. گل‎های این گیاه در رنگ‎های قرمز، صورتی، زرد و سفید موجود هستند. مانندِ بسیاری از گیاهانِ دیگری که دارایِ برگ‎های گوشتی‎اند، رشد دادنِ این گیاه کارِ مشکلی نیست، فقط باید در آبیاری آن‌ها دقت کنید، به خصوص در فصلِ زمستان (این گیاه در زمستان به آبِ زیادی نیاز ندارد).
نور: این گیاهان مکان‎های آفتابی و نورِ درخشانِ خورشید را ترجیح می‌‎دهند؛ به ویژه در تابستان که فصلِ رشدشان است. در طولِ زمستان آن را مقابلِ یک پنجره جنوبی قرار دهید.
آب: در طولِ تابستان به گیاه به‎طورِ متوسط آب داده و در زمستان آبیاری را کاهش دهید. بینِ دفعاتِ آبیاری اجازه دهید که سطحِ خاک کاملاً خشک شود. در فصلِ زمستان گیاه می‌‎تواند تقریباً بدونِ آب سر کند. برای اطلاع از بی‎آبیِ گیاه میزانِ گوشتی بودنِ برگ‎‌ها را چک کنید.
دما: این گیاه گرما را دوست دارد. اجازه ندهید دما از ۱۳ درجه پایین‎‌تر رود.
خاک: خاکِ مخلوطِ معمولی گلدان مناسب است.
تقویت کننده: در طولِ تابستان، در هر هفته دو بار این گیاه را با تقویت کننده مایع، تقویت کرده و یا از قرص‎های تقویت کننده‎ای که موادشان به آرامی و به تدریج آزاد می‌‎شوند، استفاده کنید.
پرورش این گیاه مشکل نیست و با کمی مراقبت، گیاه‎تان با گل‎های بسیار زیبایی به شما جایزه خواهد داد. بسیاری از مردم با پایانِ فصلِ شکوفه‎دهی گیاه را دور می‌‎اندازند، اما این کار ضرورتی ندارد. تنها کافی است که سرِ گل دهنده گیاه را ببرید، به شیوه مراقبتِ خود ادامه دهید و قدری کمتر به گیاه آب بدهید. کالانکوآ به طورِ طبیعی باید در بهار گل بدهد، اما پرورش‎دهندگانِ حرفه‎ای کاری می‌‎کنند که گیاه در سراسرِ سال گل‎دهی داشته باشد. این گیاه گزینه‎ای خوبی برای کاشته شدن در سبد‎های آویز است (دو تا از آن‌ها را درونِ یک سبد بکارید).

گیاه خال صورتی

این گیاه با رنگ های جذاب خود در کنار گیاهان دیگر، جلوه زیبایی به آپارتمان یا باغچه شما می دهد.

گیاه خال صورتی یک گیاهِ زیبا با برگ‌های خالدار است که در مقابلِ گیاهانِ دیگر بسیار جذاب به نظر می‌رسد. آن‌ها را میانِ توده‌ای از سرخس‌ها و پیچک‌های سبز رنگ قرار دهید تا تضاد زیبایی در رنگ‌هایشان نمایان شود. رایج‌ترین نوعِ موجودِ این گیاه در بازار نوعِ صورتی آن است، اما در سال‌های اخیر پرورش دهندگان انواعی را در رنگ‌های سفید و قرمز نیز پرورش داده‌اند. آن‌ها همچنین گیاهانی را با رنگ‌های پُررنگ‌تر و تضاد‌های درخشان‌تر پرورش داده‌اند، که بیشتر جلوه می‌کنند.
پرورش گیاهِ خال صورتی زیاد دشوار نیست و تنها نقطه ضعفِ آن‌ها معمولاً طولِ عمرِ کوتاه‌شان است. پس از گلدهی گیاه می‌خوابد و یا می‌میرد. بنابراین بهتر است در هر بهار گیاهانِ جدیدی خریداری کرده و یا سعی کنید که گیاهانِ جدیدی را از آن بگیرید. البته باید بگوییم که تکثیرِ این گیاه آسان و یا سریع نیست.
شرایط مناسب برای پرورش:

نور:

نورِ درخشان بهترین گزینه است. اگر این گیاه را در نورِ کم رشد دهید، برگ‌های آن به طورِ یکپارچه سبز می‌شوند که با ویژگی زیبای این گیاه (ترکیبِ رنگِ سبز و صورتی) در تضاد است. اگر گیاه‌تان به قدرِ کافی رنگارنگ نیست، آن را در معرضِ نورِ مستقیم آفتاب قرار دهید تا رنگ‌ها پررنگ‌تر شده و تضادِ بیشتری نیز پیدا کنند.
آب:

خاکِ گیاه را در فصلِ تابستان که فصلِ رشد است، مرطوب نگه داشته و در زمستان میزانِ آبیاری را کاهش دهید. اگر گیاه‌تان گل داد و پس از آن به فازِ خواب وارد شد، میزانِ آبیاری را به طورِ قابلِ توجهی کاهش دهید و به همین نحو به طورِ مرتب آبیاری را ادامه دهید تا اولین نشانه‌های رشد پدیدار شود.
تقویت کننده: در طولِ فصلِ رشد، با یک تقویت کننده مایع گیاه‌تان را تقویت کنید، این کار موجبِ افزایشِ گلدهی می‌شود.
خاک:

یک خاکِ سبک، با زهکشیِ بالا بسیار مناسب است. می‌توانید از خاک‌های غنی شده و تقویت شده نیز استفاده کنید.
تکثیر:

این گیاه می‌تواند از طریقِ بذر و یا قلمه تکثیر شود. اگر می‌خواهید این گیاه را از دانه پرورش دهید، دانه‌ها را در اوایلِ بهار، در داخلِ خانه و مکانی آفتابگیر بکارید و هنگامِ جوانه زنی، سرِ جوانه‌هایی که ضعیف ترند را با نیشگون قطع کنید. به آن‌ها به میزانِ کافی آب بدهید و آن‌ها را زیرِ نورِ درخشانِ خورشید قرار دهید تا بهترین رنگِ گیاه را داشته باشید.
شما می‌توانید این گیاه را از طریقِ قلمه زدنِ ساقه نیز تکثیر کنید اما این کار چندان رایج نیست؛ زیرا این گیاه بسیار کُند ریشه می‌کند؛ بنابراین باید صبور باشید و از هورمون‌های ریشه دهی استفاده نمایید.
تعویضِ گلدان:
در بهار و یا در هنگامی که ریشه‌های گیاه گلدان را پُر کرده‌اند، باید گلدان را عوض کنید. در واقعِ اکثرِ این گیاهان بیش از یک یا دو سال قبل از شکوفه دهی زنده نمی‌ماند و در صورتِ زنده ماندن نیز بسیاری از مردم پس از شکوفه دهی و وارد شدنِ گیاه به فازِ کُمون (خواب) به خود زحمتِ نگه داریِ گیاه را نمی‌دهند. اگر رشدِ گیاه‌تان در اواسطِ تابستان متوقف شد، به احتمالِ زیاد ریشه‌ها گلدان را پُر کرده‌اند؛ بنابراین بهتر است گلدانِ گیاه را تعویض کرده و گلدانِ بزرگتری در اختیارش قرار دهید.

کاشت آووکادو

می توانید گیاه آووکادو را تا زمانی که بزرگ شود، در خانه و به عنوان یک گیاه آپارتمانی نگهداری کنید.

گیاه آووکادو یک درختِ واقعی است که می‌تواند تا ارتفاعِ 9 تا 18 متر رشد کند. رشد دادنِ این گیاه در منزل سرگرم کننده و آسان است. بسیاری از باغبانان گیاهِ آووکادو را به یک گیاهِ آپارتمانی تبدیل کرده‌اند. این افراد معمولاً کاشتِ این گیاه را از دانه آن آغاز می‌کنند و این کار را با درآوردنِ هسته میوه آووکادو و ریشه دار نمودنِ آن انجام می‌دهند.
آووکادو از گیاهان بومی آمریکای مرکزی و جنوبی بوده و درختی همیشه سبز است. میوه این گیاه بسیار مغذی است و حاوی میزانِ زیادی ویتامین، مواد معدنی و چربی‌های مفید است. از این میوه در بسیاری از سالاد‌ها و انواعِ سوپ‌ها و خوراک‌ها استفاده می‌شود. خصوصاً آووکادو در بسیاری از دستورالعمل‌های غذایی اسپانیایی و مکزیکی رایج است.
آووکادو همچنین «گلابی تمساح» نیز نامیده می‌شود.

چگونه گیاه آووکادو را رشد دهیم؟
در اینجا مراحل ساده رشد دادنِ این گیاه را به شما آموزش می‌دهیم:

• میوه آووکادو را برش داده و آن را باز کنید.
• با دقت هسته میوه را خارج کنید و مواظب باشید که با چاقویتان به آن آسیبی نرسانید.
• هسته را تمیز کنید و اجازه دهید تا به مدت یک شب بیرون مانده و خشک شود.
• سپس پوشش (پوسته) خشک شده و کاغذیِ بیرونیِ میوه را جدا کنید.
• هسته میوه دارایِ یک سرِ مسطح و یک سرِ نسبتاً تیز‌تر است. آن را از سطحِ صاف داخلِ آب قرار دهید. برای این کار:
• 3 یا 4 خلال دندان را در اطرافِ هسته فرو ببرید.
• یک لیوان کوچک یا شیشه خالی مربا را از آب پُر کنید.
• هسته را طوری داخلِ ظرفِ آب قرار دهید که خلال دندان‌ها رویِ لبه ظرف قرار گرفته و سطحِ صافِ هسته داخلِ آب فر رود (سمتِ تیز خارج از آب و به سمتِ بالا قرار بگیرد- مطابق شکل).
• میزانِ آب را به گونه‌ای تنظیم کنید که 3/1 تا 2/1 هسته داخلِ آب قرار بگیرد.
• سپس ظرفِ آب را به همراهِ هسته داخلِ آن داخلِ کمد، کابینت و یا هر فضایی که دور از نور خورشید است، قرار دهید.
• سپس به طورِ منظم به آن سر بزنید و در صورتِ لزوم به آن آب بیافزایید.

در عرض 10 تا 12 هفته، دانه ریشه خواهد کرد و سپس جوانه‌ای نیز در بالایِ آن ظاهر خواهد شد. پس از آن می‌توانید دانه را از آب خارج کرده و آن را در خاک بکارید.

هنگامی که گیاه‌تان به ارتفاعِ 15 تا 20 سانتی‌متر رسید، می‌توانید بالایِ ساقه آن را فشار دهید تا به رشدِ عرضی و پُر شدنِ گیاه‌تان کمک کنید. درخت آووکادو باید سال‌ها رشد کند. این گیاه می‌تواند در داخلِ خانه پرورش داده شود. در مناطقِ جنوبی این گیاه را در خارج از خانه رشد می‌دهند.

این گیاه را به طورِ کامل آبیاری کنید. در فاصله بین آبیاری ها اجازه دهید که خاکِ گیاه کاملاً خشک شود. می‌توانید به خاکِ گیاه‌تان ماهی یکبار یک تقویت کننده عمومی بیافزایید. گیاه آوکادوتان نورِ خورشید متوسط تا زیاد  را ترجیح می‌دهد.

نگهداری از گیاه سیکلمن

سیکلمن گیاهی با گل های زیباست که در سایه نیز به خوبی رشد می کند. همین امر آن را برای نگهداری در آپارتمان ایده آل می سازد.

چگونه گیاه سیکلمن را پرورش دهیم؟
گیاه سیکلمن، گیاهی رایج و محبوب است که هم در آپارتمان و هم در بیرون رشد داده می‌شود. مراقبت از این گیاه بسیار آسان است. سیکلمن از اعضای خانواده پامچال است. این گیاه بومی اروپا، شمال آفریقا و غرب آسیا است. 20 گونه از این گیاه وجود دارد که سرسخت‌تر هستند. این گیاه برگ‌های زیادی به رنگ سبز تیره و قلب شکل دارد. شکوفه‌های این گیاه می‌توانند در دامنه گسترده‌ای از رنگ‌ها باشند. همانطور که گفته شد مراقبت از این گیاه بسیار آسان است. به دلیل اینکه این گیاه در شرایط نیم سایه به خوبی رشد می‌کند، گیاه آپارتمانی بسیار خوبی به شمار می‌آید. اکثرِ گونه‌های این گیاه تا ارتفاع 15-10 سانتیمتری رشد می‌کنند و بنابراین گزینه‌های خوبی برای کاشت در گلدان به حساب می‌آیند. در صورتی که می‌خواهید این گیاه را در خارج از خانه پرورش دهید، توصیه می‌کنیم که آن‌ها را در اطرافِ درختان و یا در باغ‌های سنگی بکارید (یعنی مکان‌های شبیه به زیستگاه‌های بومی این گیاهان).
نکته: گیاه سیکلمن گیاهی سمی به شمار می‌آید و پیاز و ریشه‌های این گیاه نیز سمی هستند.
 تکثیر گیاه سیکلمن
سیکلمن اغلب از غده (ریشه آن) منتشر می‌شود. برای تکثیرِ این گیاه باید ریشه غده مانندِ آن را به بخش‌هایی تقسیم کنید. هر بخش باید دارای یک چشم باشد. این بخش‌های تقسیم شده را دوباره بکارید، و این کار را در سطحِ زیرینِ خاک انجام دهید. همچنین می‌توانید دانه‌های سیکلمن را از شکوفه‌های رسیده آن برداشت کنید. متخصصان کشاورزی از این روش برای کِشتِ گونه‌های جدید استفاده می‌کنند. تکثیر گیاه از راهِ دانه‌ها زمانِ بیشتری را در مقایسه با تکثیر از طریق غده ریشه می‌طلبد.
چگونه سیکلمن را رشد دهیم- مراقبت از گیاه
گیاه سیکلمن در انواع مختلف خاک با دامنه گسترده‌ای PH، به خوبی رشد می‌کند. اما این گیاهان بهترین رشد خود را در خاک غنی، زهکش، با PH اندکی اسیدی، انجام می‌دهند. قبل از کاشتِ این گیاه می‌توانید کمپوست و کود ارگانیک را با خاک مخلوط نمایید. غده‌های تقسیم شده گیاه سیکلمن را درست در زیرِ خاک بکارید (عمق کاشتتان از 2.5 تا 5 سانتی‌متر تجاوز نکند).
این گیاه را به طورِ کامل آبیاری کرده و برای آبیاری بعدی اجازه دهید تا خاکِ گیاه به طورِ کامل خشک شود. در صورتی که این گیاه را در آپارتمان آبیاری می‌کنید، به آن از پایین (و نه از روی برگ‌ها و گل‌ها) آب بدهید. اجازه ندهید که خاکِ گیاه به مدت زمانِ طولانی خیس باقی بماند، زیرا در این صورت به احتمال زیادی پوسیدگی ریشه رخ خواهد داد. به این گیاه به طورِ ماهانه تقویت کننده بدهید و برای گیاهان آپارتمانی از تقویت کننده مایع استفاده نمایید.
گونه‌های مختلفِ گیاه سیکلمن در زمان‌های مختلفی گل می‌دهند. برای افزایشِ شکوفه دهی، تقویت کننده‌ای که حاوی فسفرِ زیاد است را به گیاه افزوده و سطحِ نورِ دریافتی گیاه را افزایش دهید.
حشرات و بیماری‌ها
گیاه سیکلمن به ندرت دچارِ بیماری و آفت می‌شود. رایج‌ترین مشکلِ این گیاه گندیدگی و فسادِ ریشه است که می‌توان با انتخاب خاک زهکش برای گیاه از آن پیشگیری کرد. برای زهکشی بهتر، باید در زیرِ گلدانِ این گیاهِ آپارتمانی سوراخی را ایجاد نمایید.
دوام و سرسختی گیاه
اکثرِ گونه‌های این گیاه سرسخت و مقاوم هستند اما برخی در برابر سرما و یخبندان دوام نمی‌آورند. اگر از میزانِ مقاومتِ گونه خود آگاه نیستید، با رسیدن فصل سرما این گیاهان را بپوشانید و یا به داخلِ منزل منتقل کنید.