سبز نیوز

سبز نیوز

مطالب کاربردی گیاهان زینتی.گیاهان دارویی.کشت قارچ.کشت گلخانه ای.تراریوم و بونسای
سبز نیوز

سبز نیوز

مطالب کاربردی گیاهان زینتی.گیاهان دارویی.کشت قارچ.کشت گلخانه ای.تراریوم و بونسای

آموزش پرورش زنبور تریکوگراما(تصویری)

پرورش-زنبور-تریکوگراما
پرورش زنبور تریکوگراما
فرمت فایل دانلودی: .pdf
فرمت فایل اصلی: mkv
تعداد صفحات: 1
حجم فایل: 461
قیمت: 7000 تومان

بخشی از متن:
مجموعه کامل تصویری پرورش زنبور تریکوگراما از صفر تا صد

زنبور تریکوگراما حشره ریز و ظریفی است که حدود یک میلیمتر طول داشته و متعلق به خانواده ای از زنبورها تحت نام Trichogrammatidae می باشد . این خانواده از زنبور ها به طور کلی پارازیتوئید ( انگل ) تخم بویژه پروانه ها می باشند که تعدادی از این پروانه ها جزء آفات مهم و اصلی محصولات کشاورزی هستند و هر ساله کشاورزان و باغداران را وادار به مبارزه بر علیه آنها می نمایند . این زنبورها به واسطه پنجه پای سه بندی به راحتی قابل تشخیص بوده و به واسطه اینکه تخمهای انگلی شده ( پارازیت شده ) توسط این زنبور ها پس از چند روز سیاهرنگ می شوند ، در شرایط صحرایی براحتی قابل تشخیص و جمع آوری می باشند .
این زنبورها بسته به حجم تخم میزبان از یک تا چند عدد تخم داخل میزبان قرار می دهند و این تخمها حدودا پس از ۲۴ ساعت تفریخ شده و لاروهای زنبور از محتویات تخم میزبان تغذیه نموده و پس از چند روز سیاهرنگ می شوند ، در شرایط صحرایی براحتی قابل تشخیص و جمع آوری می باشند .
این زنبورها بسته به حجم تخم میزبان از یک تا چند عدد تخم داخل تخم میزبان قرار می دهند و این تخمها حدودا پس از ۲۴ ساعت تفریخ شده و لاروهای زنبور از محتویات تخم میزبان تغذیه نموده و پس از گذراندن سنین لار وی در داخل تخم میزبان تبدیل به شفیره می شوند . حشره کامل زنبور با سوراخ کردن پوسته تخم میزبان که به صورت تقریبا مدور می باشد از تخم خارج می شوند.لذا تخمی که می توانست لارو آفت خارج شده و به محصول خسارت بزند زنبور خارج شده و جلوی خسارت آفت در همان مراحل اولیه سد می شود و این یکی از محاسن انگلهای تخم آفت می باشد .
زنبورهای ماده خارج شده از تخم میزبان بلافاصله جفت گیری کرده و شروع به جستجو برای یافتن تخمهای میزبان بر روی گیاه می نمایند . یافتن تخم میزبان توسط زنبورها بیشتر با قدم زدن زنبورها صورت می گیرد ولی زنبورها قادر به پروازهای کوتاه بوده و در مواردی توسط باد نیز به مسافتهای طولانی منتقل می شوند .
این زنبورها به طور گسترده در فلات ایران حضور داشته و به طور طبیعی فعالیت قابل توجهی را روی آفات مختلف نشان می دهند . عمده حضور این زنبورها در باغات و مزارع اغلب به آخر فصل محدود می شود که در این زمان آفت عموما خسارت خود را به محصول وارد نموده اند . به همین دلیل و برای پر کردن خلا حضور به موقع زنبورها در زمان بروز آفت ، نیاز است تا زنبورها به تعداد لازم پس از تکثیر روی سایر میزبانهای آزمایشگاهی از قبیل بید غلات و بید آرد ، در مزارع رهاسازی شوند . زمان ، تعداد و دفعات رهاسازی زنبورها از موارد مهم در موفقیت رهاسازی زنبورهاست و در هنگام تکثیر و پرورش انبوه آزمایشگاهی نیز رعایت نکات و مسائل کنترل کیفیت و انتخاب اکوتیپ و گونه مناسب زنبورها از جمله موارد ضروری است که ضریب موفقیت را افزایش خواهد داد .
چنانچه مجموعه مسائل ذکر شده در انتخاب ، پرورش و رهاسازی زنبورها لحاظ شود نتایج بسیار مناسبی را میتوان از برنامه های کاربرد زنبورهای تریکوگراما بدست آورد و کاربرد سموم کشاورزی که اثرات مخرب زیست محیطی فراوانی را به همراه دارد را برای برخی از آفات مهم کشاورزی حذف و یا اینکه به حداقل رساند . در حال حاظر از این زنبورها به طور گسترده در مناطق شمالی کشور در مبارزه با کرم ساقه خوار برنج ، آفت کلیدی محصول برنج ، استفاده می شود . از آفات دیگری که در سطح کشور از این زنبور ها در جهت کنترل آنها در سطوح نسبتا محدود تری استفاده می شود ، می توان به کرم قوزه پنبه ، کرم ساقه خوار اروپایی ذرت ، کرم گلوگاه انار و کرم سیب اشاره نمود . نکته مهم در کاربرد زنبورها این است که انها به شرایط نامساعد محیط در هنگام رهاسازی ( همانند بارندگی و دماهای بالا ) و سمپاشی و یا بادبردگی سم از مزارع مجاور بسیار حساس بوده و در چنین شرایطی از بین رفته و نمی توان از رهاسازی انتظار موفقیت داشت.

  تکثیر زنبور تریکوگراما :

 تولید انبوه زنبور تریکوگراما در انسکتاریوم نیاز به تکثیر این زنبور برروی میزبان واسط آزمایشگاهی می باشد که باید میزبان آزمایشگاهی خود نیز شرایطی را داشته باشد از جمله :

        «کوتاه بودن دوره زندگی»

1.  به سادگی بتوان آنها را در شرایط مناسب و در تمام طول سال فعال کرد

2.  تولید انبوه آن ممکن باشد

 

باتوجه به موارد یادشده بالا میزبان واسطی که در انسکتاریوم مورد استفاده قرار می گیرد پروانه  بید غلات (Sitotroga cereallela) وپروانه آرد (Ephestia kuehniella) می باشند که در انسکتاریوم بیشتر ازنوع اولی استفاده می شود .

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

میزبان واسط بید غلات (Sitotroga cereallela olivier) :

  حشرات بالغ پروانه های کوچکی هستند و اندازه آنها با بالهای باز بین 11 تا 19 میلی متر است . رنگ بال جلویی کاهی همراه با لکه های پراکنده تیره می باشد اما بالهای عقبی نسبتاً نازک و در کناره های عقبی دارای ریشک های درازی هستند . شاخک نخی است . پروانه ماده حدود 300 عدد تخم می گذارد .

 تخم بید غلات روشن ، تخم مرغی شکل و به طول حدود 5/. تا 7/0 میلی متر بوده و در یک گرم تخم بید غلات حدود چند ده هزار تخم وجود دارد و در شرایط مناسب می تواند درتمام طول سال فعالیت کند و سیکل زندگی آن با توجه به درجه حرارت و رطوبت بین 1 تا 4 ماه متغیر می باشد.

 

تهیه و شستشوی جو :

  به منظور انجام آلوده سازی جو در انسکتاریوم با توجه به حجم کار باید به مقدار کافی برای پرورش پروانه ی بید غلات از بازار خریداری شود . در هنگام خرید باید دقت کرد که دانه های خریداری شده درشت و با پروتئین بالا و هم از نظر قیمت ارزان باشند . معمولاً برای آلوده سازی می توان از جو ، گندم و یا ذرت استفاده نمود ، که به طور معمول به علت ارزان بودن از جو جهت آلوده سازی در انسکتاریوم استفاده می شود . جومورد استفاده باید تمیز و عاری از هر گونه آفت یا بیماری و همچنین عوامل خارجی باشد زیرا با توجه به شرایط مناسب انسکتاریوم عوامل مزبور به سرعت تکثیر می یابند وباعث کندی کار می شوند .

پس از خریداری جو مورد نظر با شرایط ذکر شده ، جو را در داخل ظرف های پلاستیکی بزرگ معمولاً 80 کیلویی ریخته و داخل آن حدود 2 تا 3 عدد قرص فسفید آلومینیوم (قرص برنج) قرار می دهیم تا از بین رفتن آفات انباری اطمینان حاصل کنیم و پس از 48 ساعت آن را به داخل آون در درجه حرارت cº70 به مدت 24 ساعت و یا cº60 در مدت 48 ساعت قرار می دهیم . (می توان درداخل اتوکلاو بزرگ با حرارت cº100 و فشار 1 تا 5/1 اتمسفر به مدت 30 دقیقه قرار داد)

 قرار دادن در داخل آون موجب از بین رفتن قوه نامیه جو می شود همچنین خطر جوانه زنی را در طی مراحل پرورش از بین می برد . سپس اقدام به شستشوی جو می نمائیم . برای این کار پس از اینکه وزن جو را به کیلو مشخص کردیم ، آنرا در تشت بزرگ ریخته و با پرمنگنات پتاسیم 4% اقدام به شستشوی جو نموده و پس از حذف ناخالصی ها و جوهای پوک آنها رادر سبد های پلاستیکی 3 کیلوئی ریخته تا رطوبت لازم و مورد نیاز 16% را بدست آورد . می توان ارتفاع جو در درون سبدها را cm 5-4 گرفت ، تا تهویه راحت تر صورت گیرد (درصورت لزوم باید جهت تهویه و هوادهی از پنکه استفاده کرد).

 

آلوده سازی جو:

   برای آلوده سازی جوهای شسته شده تکثیر بید غلات می توان از تخم بید غلاتی که قبلاً تهیه کرده بودیم ، استفاده نمود . اگر تخم مورد نظر تازه باشد و از نظر آلودگی به کنه مطمئن باشیم    می توان آلوده سازی را به ازای هر یک کیلو جو شسته شده ، 5/1- 1 تخم استفاده نمود یعنی در داخل هر سبد سه کیلوگرمی حدود g 5/4 تخم سیتوتروگا مصرف می شود و در صورت عدم دسترسی می توان از تخم ذخیره شده در 9درجه سانتیگراد و رطوبت 85 درصد که حداکثر نزدیک به یک ماه از عمر آنها گذشته استفاده نمود.

در این صورت باید تخم ها را توسط فرمالین 10درصد ویا نئورون 2در هزار برای مبارزه با کنه های شکاری مضر در انسکتاریوم ضد عفونی کرد. بهتر است اول تخم ها را در درجه حرارت 1±24درجه سانتیگراد و در رطوبت 85 درصد قرار داد و قبل از  تفریخ آنها را به روی جو منتقل نماییم و سپس همه ی آنها را به اطاق آلوده سازی انتقال با شرایط یادشده بالا جابجا می نماییم. تفریخ تخم ها در این شرایط حدود 5-4 روز به طول می انجامد.

ضمن کنترل و نظارت دقیق درجه حرارت و رطوبت اطاق آلوده سازی ، جوی آلوده شده به مدت حدود 10روز بدون هیچگونه تغییری نگهداری می شود واز روز یازدهم با همزدن ملایم جو ایجاد تهویه می نماییم چنانچه رطوبت جو کاهش یابد . با پاشیدن آب مقطر و یا به همراه پرمنگنات و آب ولرم با اسپری رطوبت لازم را تأمین نموده که در این صورت باید دقت کرد از دادن رطوبت زیاد خودداری شود چون ممکن است رطوبت بیش از حد در جو های آلوده شده ایجاد کپک نماید.

 فعالیت لاروها که باعث افزایش دمای جو می شود ممکن است باعث تلفات شود . به منظور جلوگیری از این افزایش دمای ناگهانی می توان از روز 15 آلوده سازی ، سبد های حاوی جو را به مدت 5 ثانیه در داخل آب سرد قرار دهیم ، ازطرفی برای جلوگیری از نفوذ کنه ها و مورچه ها به داخل سبد ها، پایین میزها را در داخل ظرف آب قرار دهیم و یا با گریس کاملاً چرب نماییم.

 

پروانه گیری :

   به محض ظهور اولین پروانه های حاصل از آلوده سازی که از حدود روز هیجدهم به بعد مشاهده می گردند ، جوهای داخل سبد را به ظرفهای آلومینیومی که آنها را قاب می نامیم ، انتقال دهیم . هر قاب گنجایش حدود kg10-8 جورا دارد (قاب رااز قبل داخل اتاق قرارداده ایم) سپس ازانتقال جو درداخل قابها به کاور انتقال می دهیم . جنس کاورهای مورد استفاده در انسکتاریوم آلومینیومی بوده که قسمت روبرو و بالا جهت انجام تهویه دارای توری و در پایین به صورت مخروطی شکل که محل هدایت و جمع آوری پروانه ها است و به وسیله یک ظرف به طور روزانه تخلیه می گردد.

 از هر کاور بطور معمول می توان حدود یکماه روزانه پروانه گیری نمود که درصورت عدم آلودگی به کنه های شکاری می توان آنرا بیشتر از یکماه ادامه داد ولی به منظور جلوگیری ازهرگونه آلودگی احتمالی از کاور ها به مدت طولانی پروانه گیری نمی شو.  

درجه حرارت مناسب اتاق پروانه گیری حدود cº1±22 و رطوبت 5±80 درصد می باشد و در رطوبت بالاتر نوسان تولید پروانه بالاتر می باشد. پس از پروانه گیری همه پروانه ها را درظرفی ریخته و در معرض باد قرار داده تا پولکهای اضافی به حداقل برسند. به طور متوسط در هرگرم 250 پروانه نروماده وجود دارند . در هر قیف حدود 13-8 گرم پروانه می ریزیم که در فصل سرما می توان در قیف بیشتر و در فصل گرما کمتر ریخت تا ایجاد مشکل نکند.

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

اتاق تخم گیری :

تخم ریزی تریکو گراما

   پس از اینکه پروانه ها را در هر قیف تقسیم نمودیم ، توسط درپوش توری در انتهای قیف و بالای آن مسدود گردیده و درروی قفسه های موجود در اتاق تخم گیری مرتب کنار هم قرار می دهیم و با تنظیم درجه حرارت cº2±24 ورطوبت مناسب اتاق تخم گیری 5±65 درصد می توان از قیف حاوی پروانه ها از روز بعد تخم گیری نمود . در این صورت انتهای قیف ها یعنی توری و کف     قفسه ها را با برس تمیز و سپس تخم های تولیدی را جمع آوری می نماییم .

 عمل تخم گیری از پروانه ها ممکن است 5-3 روز طول بکشد که میزان تخم گیری از پروانه ها درروز دوم حداکثر می باشد . پس از روز آخر تخم گیری ، پروانه های موجود در قیف ها را حذف و قیف ها را شستشو و ضد عفونی می نماییم. پس از انجام عملیات تخم گیری از پروانه ها و جمع آوری روزانه تخم ، الک نمودن تخمهای استحصالی به منظور پولک زدایی و حذف مواد زاید صورت می گیرد.

 

اتاق زنبور :

   بهترین درجه حرارت برای تکثیر زنبور تریکوگراما حرارت cº1±26 در رطوبت نسبی 5±65 درصد بوده است ولی به منظور افزایش قدرت زنبورها در محیط خارج می توان شرایط اتاق زنبور را در فواصل معینی تغییر داد . به عنوان مثال در طول روز چند دقیقه درجه حرارت را بالاتر از حد یاد شده افزایش می دهند و برای شب نیز درجه حرارت به مدت چند دقیقه پایین تر از حد مزبور کاهش می یابد .

 این تغییرات درجه حرارت با توجه به منطقه رها سازی زنبور در نظر گرفته می شود . روشنایی اتاق زنبور را در طول 24 ساعت به نسبت 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی نگه می داریم . این عمل به منظور جلوگیری از خستگی زنبور و افزایش درصد پارازیتی صورت می گیرد.         

در انسکتاریوم تخم بید غلات تولیدی را ممکن است برروی کاغذ A4 به صورت زیر قیفی و یا به صورت دستی به شکل نوار کلیشه ای که ابتدا با محلول 10% قند یا عسل و یا با چسبهای گیاهی چسبانیده شده و تخم بید غلات روی آن پاشیده می شود ، در شرایط اتاق زنبور در داخل کعب قرار می دهیم .

کعب اتاقک های مکعب مستطیل شکل هستند که سه طرف آن با پارچه های مشکی پوشانیده شده و در یک طرف توسط پلاستیک بدون چین و چروک در مقابل لامپ فلورسنت مهتابی قرار می گیرد . درون اتاقک روبروی نور حدود سه ردیف سیم به فاصله تقریبی 30 تا 40  سانتی متر (به اندازه قد یک کاغذ A4) جهت نصب صفحات حاوی تخم بید غلات می باشند . کاغذهایA4  حاوی تخم بید غلات مدت 24 ساعت در مقابل نور مستقیم لامپ فلورسنت قرار می گیرند و مدت 24 ساعت در داخل اتاقک (کعب) در کنار نور و مدت حدود 48 ساعت در اتاق زنبور خارج از کعب قرار داده می شود و از روز پنجم به داخل انکوباتور با درجه حرارت 14 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 80-70 درصد تا مرحله مشاهده پیش شفیرگی و چشم قرمز شدن قرار می گیرند و با انجام نمونه برداری بینو کولاری به محض چشم قرمز شدن و تشکیل جنین اجازه تولید تریکوکارت داشته و برابر برشهای مورد استفاده استاندارد عملیات برش کاغذ حاوی تخم زنبور پارازیت شده را می توان انجام داد و برروی کاغذ های تریکو کارت که به رنگ سبز در هر دورو روغنی ، ضد آب ، 240 گرمی پس از چسب زدن برروی کاغذ های تریکو کارت عملیات نصب کاغذ حاوی زنبور را انجام می دهند .

 

شرایط استاندارد زنبور تولیدی به شرح زیر است :

·        حفظ کامل خلوص گونه یا اکوتیپ

·        تعداد نسل پارازیت حداکثر 6 نسل

·        حداقل باروری در طول 7 روز 40 عدد تخم هر زنبور ماده

·        مرگ و میر زنبور ماده بعد از 7 روز حداکثر 20%

·        متوسط درصد ظهور 85%

·        نسبت جنسی حداقل50% زنبور ماده باشد

·        افراد بی بال حداکثر 5%

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

آماده سازی و نگهداری زنبور :

انسکتاریوم تریکوگراما

جمع آوری زنبور از طبیعت : باتوجه به این که زنبور در شرایط طبیعت با شروع فصل سرما قبل از شفیرگی به دیاپوز می رود در پایان فصل زراعی از روی محصولات دیر کاشت و یا پر محصول برنج دستجات تخم پارازیته کرم ساقه خوار برنج جمع آوری و به انسکتاریوم جهت پرورش و تکثیر سوش های بوی و محلی منطقه انتقال می یابد . با توجه به این که زنبورهایی که در محیط انسکتاریوم به صورت مصنوعی پرورش داده ایم باید حذف کنیم و زنبورهای طبیعی را جایگزین آنها کنیم .

 

ذخیره سازی :


   چنانچه در مرحله پرورش و تکثیر نیاز به تولید تریکوکارت باشد تخم های پارازیته شده پس از برگشت از اتاق زنبور و انتقال در داخل انکوباتور سپس تبدیل به تریکوکارت می گردد ، اما اگر فعلاً نیازی به تولید تریکوکارت نباشد و زمان کافی در اختیار باشد تخم های پارازیت شده جهت افزایش حجم کار کعب ها در اتاق پرورش در نظر گرفته می شود . به شرطی که تخم های تولیدی بید غلات روزانه جوابگوی زنبور در داخل کعب باشد به این معنی که همزمان با تکثیر زنبور بایستی به اندازه 3 تا5 برابر بسته به جمعیت زنبور ماده باید تخم سفید بید غلات دراختیارزنبورقرارگیرد .

 تولید یا فراهم تخم سفید چنانچه ممکن نباشد بایستی ما بقی زنبورها در سرد خانه به طور موقت نگه داری تا پس از رفع وارد چرخه گردد و یا اینکه تبدیل به تریکوکارت شوند سپس وارد سردخانه گردند . پس از تولید تریکوکارت و انجام مرحله ی کیفی ، تریکوکارت ها در داخل سرد خانه با درجه حرارتºc1±4 و رطوبت نسبی 80 تا 85 درصد نگه داری می شوند تا جهت رهاسازی در اراضی تحت پوشش بیولوژیک مورد استفاده کشاورزان ذینفع قرار گیرند .

 

استفاده در شالیزار (رها سازی) :

   براساس تحقیقات انجام شده ، رها سازی زنبور تریکوگراما هنگام فعالیت پروانه ساقه خوار در مرحله تخم آفت می باشد . با توجه به این که کرم ساقه خوار برنج 2 تا 3 نسل در سال دارد اولین رها سازی نسل اول وقتی که 50% نمونه برداری های انجام شده در مزرعه و در داخل ساقه، شفیره باشد انجام می گیرد. رها سازی دوم در همین نسل یک هفته تا ده روز بعد انجام می گیرد .

اولین رها سازی زنبور در نسل دوم این آفت

همزمان با ظهور شب پره آفت ساقه خوار و دومین رها سازی در این نسل در اوج پرواز شب پره ها صورت می گیرد . اولین رها سازی در نسل سوم این آفت ، نظر به اینکه تداخل نسل دوم و سوم وجود دارد و نمی توان این دو نسل را از یکدیگر تفکیک نمود ، کاری بسیار دشوار می باشد . در این صورت با توجه به شکار ساقه خوار از طریق تله نوری یا فانوسی می توان تعداد شکار شب پره ها را تعیین نمود . اما رها سازی در این مرحله همزمان با شروع فعالیت آفت (نقطه مینیمم) و تکرار آن به فاصله یک هفته تا ده روز برای سه بار الزامی است .      

دراراضی شالیکاری با نصب تله های فانوسی و شکار پروانه ساقه خوار برنج و بیولوژی آفت ، زمان رها سازی تریکوکارت معین می گردد . حدود 24 تا 48 ساعت قبل به منظور آماده سازی تریکوکارت از داخل سرد خانه به اندازه مدت یاد شده قبل از رها سازی در شرایط بیرون از سرد خانه نگهداری تا سپس در طبیعت در شرایط مزرعه رها سازی صورت گیرد . چون در صورت عدم رعایت این مورد ممکن است درصد خروج زنبور را به حد قابل ملاحظه ای کاهش دهد . عمل رها سازی را در خزانه و زمین اصلی می توان انجام داد .

 طبیعی است هرچه متوسط تعداد پروانه های شکار شده در تله ها بیشتر باشند ، لزوم رها سازی و مبارزه با تریکوگراما بیشتر احساس می شود . محل نصب تریکوکارت در مزرعه در نسل اول شامل خزانه و زمین اصلی توسط اتصال تریکوکارت به چوب به اندازه قد بوته گیاه و در نسل دوم اتصال تریکوکارت به چوب در قسمت فوقانی یعنی در 3/1 فاصله بالای بوته می باشد .

 کارتها را طوری روی چوب در مزرعه می بندیم که زنبور تریکوگراما یک تا دو روز بعد از آن بیرون بیاید . تعداد زنبور برای هربار رها سازی 100 هزار عدد می باشند که حدود 100 تا 150 کارت می شوند . شایان ذکر است که هر گرم زنبور شامل 70 هزار عدد می باشند .

(این توضیحات صرفا جهت افزایش اطلاعات کاربران می باشد و با مطالب درون پکیج های آموزشی متفاوت است)

زنبور تریکوگراما

سابقه پژوهشی :

   نتیجه رها سازی زنبور تریکوگراما که فقط در نسل دوم ساقه خوار در سه نوبت به فواصل یک هفته تا ده روز انجام گرفت ، در مجموع بهتر از مزارع سمپاشی شده بوده است . میزان سفید شدن خوشه (White Head) در ارقام بینام ، خزر و سپیدرود در مزارع رهاسازی شده در آخرین نمونه برداری نزدیک به زمان برداشت محصول به ترتیب 09/1 ، 52/2 ، 05/1 با میانگین 46/1 درصد بوده است .

میزان (W.H) همین سه رقم در ایستگاه برنج رشت با مصرف سم گرانول دیازینون به ترتیب 48/3 ، 70/1 ، 12/2 درصد با میانگین 37/2 درصد بوده است . از نظر مقایسه (W.H) ارقام مزارع رها سازی شده و سمپاشی نشده میزان (H.W) بینام و سپیدرود در مزارع رها سازی شده کمتر از مزارع سمپاشی شده است ولی در مورد رقم خزر برعکس می باشد . در توجیه این مسئله باید به این نکته اشاره کرد که برنج خزر زودتراز دورقم دیگر کشت شده بود و با حمله نسل اول خیلو برخورد کرد در صورتی که برنجهای بینام و سپیدرود در این مقطع جذابیتی برای کرم ساقه خوار نداشتند و چون هیچ گونه مبارزه ای برای کنترل نسل اول خیلو به کار گرفته نشد جمعیت آفت در رقم خزر زیاد شد . بنابر این می توان چنین استنباط کرد که اگر برنجی زود و یا به موقع کشت شود و به نسل اول کرم ساقه خوار حساسیت داشته باشد ، رها سازی برای کنترل این نسل ضروری می باشد . ولی در برنجهای دیر کاشت و یا در برنجهایی از تیپ سپیدرود که رشد اولیه آن کند بوده و کمتر مورد توجه نسل اول آفت ساقه خوار قرار می گیرد ، می توان با رهاسازی مناسب در نسل دوم آفت جلوی خسارت را گرفت .

 از جمله کارهای آزمایشگاهی که انجام گرفت ، تعیین جنسیت 100 زنبور بالغ تریکوگراما در چند تاریخ بوده است . همان طور که پیداست در تاریخهای اواخر خرداد و اوایل تیر که درجه حرارت معتدل تر می باشد ، نسبت ماده به نر بیشتر است ولی زمانی که هوا گرم تر شد نسبت نر افزایش پیدا کرد .

 

تاریخ شمارش

تعداد نر

تعداد ماده

جمع

21/03/70

02/04/70

19/04/70

28/04/70

28/04/70

04/04/70

40

36

50

42

52

54

60

64

50

58

48

46

100

100

100

100

100

100

  

 رها سازی :

   تعیین مناسب ترین زمان برای رهاسازی زنبور تریکوگراما به منظور افزایش کارایی مبارزه بیولوژیک و کاهش هزینه ها در سیستم های تولید انبوه اهمیت فراوانی دارد  .

 

جهت روشن نمودن این موضوع طرحی طی سالهای 73-71 با برنج بینام در گیلان به اجرا درآمدکه تیمارهای آن عبارت بودند از :

1.    یک بار رهاسازی زنبورتریکوگراما درنسل اول ساقه خواربرنج وعدم رها سازی در نسل دوم

2.    دو بار رهاسازی زنبورتریکوگراما درنسل اول ساقه خواربرنج وعدم رها سازی در نسل دوم

3.    یک بار رهاسازی زنبورتریکوگراما درنسل اول ساقه خواربرنج و دوبار در نسل دوم

4.    دو بار رهاسازی زنبورتریکوگراما درنسل اول ساقه خواربرنج و دوبار در نسل دوم

5.    دوبار رهاسازی زنبورتریکوگراما درنسل دوم ساقه خواربرنج وعدم رها سازی در نسل اول

6.    سه بار رهاسازی زنبورتریکوگراما درنسل دوم ساقه خواربرنج وعدم رها سازی در نسل اول

7.    شاهد با دوبار مبارزه شیمیایی در نسل اول و دوم کرم ساقه خوار برنج مطابق عرف

8.    شاهد بدون انجام هیچ گونه مبارزه بیولوژیک و شیمیایی با کرم ساقه خوار برنج

 

نتایج بدست آمده نشان می دهد که تیمار « سه بار رهاسازی در نسل دوم ساقه خوار و عدم رها سازی در نسل اول » طی سالهای 73-1371 به ترتیب با داشتن 07/1 ، 28/1 ، 31/1 درصد (W.H) کمترین میزان خسارت ولی تیمار « یک باررهاسازی در نسل اول ساقه خوار و عدم رهاسازی در نسل دوم » با داشتن 02/10 ، 21/3 ، 22/3 درصد (W.H) بیشترین میزان خسارت را داشته است .

 تیمار شاهد « بدون هیچ گونه عملیات بیولوژیک و شیمیایی با کرم ساقه خوار » در سال 71 به دلیل وجود مشکلاتی انتخاب نشد ولی در سال بعد از نظر میزان خسارت کرم ساقه خوار در آن مشابه تیمار « یک بار رهاسازی در نسل اول و عدم رهاسازی در نسل دوم » بوده است .

 به طور کلی باید گفت که رها سازی زنبور در نسل دوم ساقه خوار بسیار کار سازتر از رها سازی های نسل اول می تواند آفت کرم ساقه خوار را کنترل کند  . تیمار « سه بار رهاسازی زنبور تریکوگراما در نسل دوم کرم ساقه خوار و عدم رهاسازی در نسل اول » از سال 71 تا 73 به ترتیب با داشتن 96/0 ، 18/1 ، 90/0 درصد (W.H) کمترین میزان خسارت را از کرم ساقه خوار نسبت به بقیه تیمار ها داشته است .

 تیمار « یک بار رهاسازی زنبور تریکوگراما در نسل اول کرم ساقه خوار بدون رها سازی زنبور در نسل دوم » طی این سه سال به ترتیب با داشتن 92/ 10 ، 21/3 ، 44/3 درصد (W.H) بیشترین میزان خسارت را از کرم ساقه خوار از خود نشان داده است . تیمار « شاهد بدون هیچ گونه عملیات شیمیایی و بیولوژیک مبارزه باآفات » در سال 71 انتخاب نگردیده بود ولی در سالهای 72 و 73 میزان (W.H) آن به ترتیب 22/3 ، 44/3 درصد بوده است که تقریباً مشابه تیمار « یک بار رها سازی زنبور تریکوگراما در نسل اول ساقه خوار و عدم رها سازی در نسل دوم » بوده است .

این نتابج این معنی را می رساند که زنبور های رها سازی شده در مقطع نسل دوم خیلو دارای تأثیر بیشتری از لحاظ کنترل آفات هستند . در تفسیر این مسئله باید گفت : اگر در مزارعی در نسل اول ساقه خوار رها سازی زنبور تریکوگراما صورت نگیرد ، گرچه ممکن است صدماتی به صورت پژمردگی جوانه مرکزی (Dead Heart) بروز کند ولی چون گیاه در این زمان معمولاً در مرحله رشد سبزینه ای (Vegetative) است ، این فرصت را دارد که با تولید پنجه های جدید این گونه صدمات را تا حدودی زیاد جبران نماید .

 بر عکس اگر در مزارعی فقط در نسل اول کرم ساقه خوار زنبور تریکوگراما رها سازی شود ، احتمال دارد آلودگی این نسل را کنترل کند ولی در نسل دوم پروانه های مزارع مجاور به آنجا وارد شده و چون رها سازی زنبور و یا سم پاشی در این نسل در آن صورت نمی گیرد آلودگی و خسارت آن زیاد می شود . شایان ذکر است که جبران صدمات حاصل از حمله نسل دوم کرم ساقه خوار به مراتب کمتر از نسل اول است و فقط برنج های زود نشاء تا حدودی می تواند حمله نسل دوم را تحمل کرده و کاهش محصول ناشی در آنها پدیدار نشود  .

در مورد نسل سوم خیلو نیز باید گفت که خوشبختانه در گیلان اکثریت برنجهای کشت شده درزمان ظهور نسل سوم برداشت شده و یا درحال برداشت هستندودرسالهای معمولی مشکل حمله نسل سوم در مزارع برنج گیلان وجود ندارد مضافاً اینکه میزان پارازیتیسم تخمهای کرم ساقه خوار در این مقطع (شهریور ماه ) معمولاً بالا است و اگر هم رها سازی صورت گیرد ، راندمان کافی نخواهد داشت .

 این نکته را نباید از نظر دور داشت که اگر در یک منطقه وسیع با در نظر گرفتن شعاع پرواز پروانه های کرم ساقه خوار رهاسازی زنبور تریکوگراما صورت گیرد کل جمعیت کرم ساقه خوار آن منطقه کاهش می یابد که اثرات آن در نسل دوم و سوم نیز بروز خواهد کرد ولی اگر رها سازی ها در یک منطقه به صورت مجزا و پراکنده صورت گیرد ، مزارعی که در نسل دوم در آنها رها سازی انجام می گیرد آلودگی و خسارت کمتری را متحمل خواهند شد . منظور این است که اجرای مبارزه بیولوژیک در سطوح وسیع و یکپارچه (Community level) دارای تأثیر بیشتر می باشد .

با دانلو این مجموعه به طور حتم شما پرورش دهنده حرفه این پارازیت آفت ها خواهید شد

تولید تریکوگراما
تریکوگراما pdf
پرورش تریکوگراما

دانلود فایل