شباهت عجیب این گل به ساعت

گل ساعتی گیاهی چند ساله همیشه سبز از جنس Passiflora و خانواده گل ساعت:پاسیفلوراسه(Passifloracea) بومی پاراگوئه ، برزیل و شمال آرژانتین بوده که نام ژنریک این گیاه Passion fructus است. این گیاه برای اولین بار توسط محققین اسپانیا در سال 1529 میلادی کشف شد

رنگ گل ساعتی، صورتی و ارغوانی است و گلدهی آن در ماه‌های گرم سال طی تابستان و پائیز صورت می‌گیرد. گل‌ها اغلب معطر و حاوی شهد فراوانی هستند

گل ساعت ، گیاهی سریع الرشد است که ساقه های بلند و بالارونده ای را تولید می کند که می توانید قلمه های زیادی از آنها بگیرید

برگهای آنها منفرد، معمولاً با ظاهر پنجه ای و منتهی به دمبرگی است که غالباً به یک برجستگی در قاعده ختم می شود. گلهائی منفرد، نر - ماده و یا بر دو نوع نر و ماده ، یک پایه یا دو پایه دارند. مجموعه ای از برگهای کوچک نیز به صورت انولوکری گلهای آنها را از خارج فرا میگیرد

دمای کم زمستان عامل محدودکننده رشد گل ساعتی است و به همین دلیل در زمستان‌های سرد این گیاه از بین می‌رود و فقط جوانه شاخه‌های چند ساله زنده می‌مانند

سرمای زیاد و آسیب زمستان باعث می‌شود که در زمستان گل ساعتی را با خاک یا مالچ بپوشانیم تا در برابر هوای سرد آسیب نبیند. به سرما و یخبندان مقاوم بوده و برای رشد کامل و اتمام دوره رشد بایستی 150 روز از سال برای رشد آن بدون یخ‌زدگی باشد

گل ساعتی نور پسند بوده و برای رشد بهتر و کامل به نور کامل آفتاب نیاز دارد و سایه ممکن است باعث افزایش رشد رویشی شود که در این صورت سبب کاهش گلدهی شده و از نظر دارویی عملکرد گیاه پائین می‌آید به‌علاوه جنبه زینتی آن نیز کاهش پیدا می‌کند.  لذا وجود نور کامل برای گلدهی گل ساعتی ضروری است

کوددهی دو الی سه مرتبه در سال برای نگهداری قدرت رشد این گیاه لازم است.

گل اطلسی نگین باغچه شما

اطلسی دارای ارقام یکساله وچند ساله بوده ومنشآ آن  آرژانتین ،برزیل واوروگوئه است.گونه p.x hybridaحاصل تلاقی بین P.axillaris و P.integrifolia می باشد.در گل کاری از اکثر ارقام آن حتی ارقام چند ساله به صورت یک ساله استفاده می کنند.دارای  ساقه های نیمه چوبی و گل های نیمه قیف مانند است .انواع کم پر وپرپر دارد که نوع کم پر آن را به عنوان اطلسی معمولی می شناسیم وبیشتر در حاشیه کاری وتپه های گل به کار می رود.ارقام پرپر یا گل درشت آن که برخی از نظر کروموزومی تراپلوئید هستند امروزه رایج شده است.در اطلسی از خاصیت قدرت دورگه بسیار استفاده می شود. وگل های چند رنگ وستاره مانند از این طریق تولید می شوند.گل های اطلسی معمولی درارای گل های با عطر  ملایمی است که بویژه در شب استشمام می شود .در روز بوی خاصی ندارد.

گل اطلسی دارای رنگ های متنوعی است .جای رنگ زرد ان خالی بود که اخیرآ این رنگ هم از طریق به نژادی تولید شده است.برخی از آنها دارای پنج نوار سفید هستند که از وسط گل به سمت حاشیه گسترش یافته اند .برخی نیز دارای نوار سفد در حاشیه هستند.عادت رشد آن نامعین ودارای انواع پابلند وپا کوتاه است.برگ های این گیاه اندکی کرک دارو چسبنده است.

اطلسی دارای چهار نژاد است که عبارتند از : 

بنت قنسول

این درختچه زیبا در موطن اصلی مکزیک و آمریکای مرکزی و با قرار گرفتن در شرایط ایده آل، تا ارتفاع 3 الی 4.5 متر رشد می کند. در دمای زیر 10 درجه  گیاه آسیب می بیند بنابر این به عنوان یک گیاه آپارتمانی عرضه می شود و در تولید آن سعی شده گیاه کوتاه در حدود 45 الی 60 سانتیمتر و برگ های فشرده و پرپشت بماند. این گیاه در روزهای کریسمس طرفداران خاصی دارد.

گل های این گیاه کوچک و فاقد ارزش زینتی است ولی برگ ها و دمبرگ های انتهایی گیاه به رنگ هایی قرمز، قرمز تیره، سفید، صورتی، کرم  در می آید که اصطلاحاً به آن گل می گویند.

امروزه بیش از صد رقم از این گیاه وجود دارد که مورد کاشت و پرورش دوستداران این گل قرار گرفته اند. این ارقام از نظر اندازه های برگه های رنگین و رنگ آنان با یکدیگر متفاوت اند.

آبیاری: به آب کافی و خاک مرطوب نیاز دارد. آبیاری باید در حدی باشد که حتماً از منافذ زیرین گلدان آب اضافی بیرون آید. آبیاری بیش از اندازه و خشکی کشیدن منجر به ریزش برگ ها می شود. بنابراین زمانی که گیاه را می خواهید آب دهید سطح خاک را بررسی کنید و اگر سطح خاک نیمه خشک- نیمه مرطوب بود این عمل را انجام دهید.

نور:

 این گیاه به مکانی پر نور و روشن نیاز دارد. پنجره های جنوبی و نورگیر ها بهترین مکان برای قرار دادن گلدان است. نور کم محیط باعث کم رنگ شدن و زرد شدن برگ ها و ریزش برگ های گیاه به خصوص برگ های پایینی و کدر شدن رنگ برگ  های رنگین این گیاه می شود.

دما:

 بهترین دما برای این گیاه 21-19.5 درجه سانتیگراد در طی روز و 16.5-15.5 درجه سانتیگراد در طی شب است. دمای محل نگهداری گیاه نباید زیر 10 درجه باشد.

هر مقدار که دما از 22درجهگرم تر شود عمر گل های این گیاه نیز کمتر می شود.

خاک:

از خاکی با زهکش خوب استفاده کنید. نوع خاک باید به صورتی باشد که بعد از آبیاری گل آلود و غرقاب نماند.  مثلاً مخلوطی از پیت موس+ پرلایت و یا خاک برگ +کوکوپیت برای این گیاه مناسب است. این گیاه زمانی که گل دارد نیازی به کوددهی ندارد.

تکثیر:

این گیاه را می توان با قلمه چوب نرم تکثیر کرد. البته ساقه های که گلدار بودند اصلاً مناسب تهیه قلمه نیستند، بلکه بعد از قطع ساقه های گل (سرزنی) و جوانه زنی مجدد ساقه ها می توان از ساقه های جدید که رشد رویشی دارند قلمه تهیه کرد.

اگر بخواهید بنت کنسول خود را برای سال بعد نگه دارید در اوایل  بهار گیاه را سربرداری کنید. بهتر است بر روی هر ساقه 4-3 برگ باقی بماند یا 15-10 سانتیمتر از ساقه را باقی بگذارید و بقیه را قطع کنید. آخرین سربرداری ها باید در اواخر مرداد باشد. نتیجه این کار بدست آوردن گیاهی پرپشت است.

برای گل دادن گیاه با شروع فصل پاییز دمای محل گیاه باید حدود 15 درجه شود و

در طول روز به مقدار کافی نور دریافت کند و مهم ترین شرط لازم، میزان تاریکی مطلق شبانه 14 – 12 ساعت در شبانه روز برای گیاه است. با فراهم شدن چنین شرایطی 10 – 8 هفته بعد برگ های انتهایی گیاه تغییر رنگ می دهد یا در اصطلاح گیاه به گل می نشیند.

در صورت نیاز، در اواخر بهار و یا اوایل تابستان گیاه را می توان به گلدانی بزرگ تر منتقل کرد

مطالب مرتبط:

آکالیفا یا آکالیف مشاهده

آگاو یا آگاوه یا خنجری مشاهده

آناناس زینتی مشاهده

آنتوریوم مشاهده آ

روکاریا یا کاج مطبق یا کاج طبقه‌ای یا کاج خانگی مشاهده

مارچوبه زینتی یا شویدی – گردی – چتری مشاهده

برگ عبائی مشاهده

بگونیا برگی یا رکس مشاهده

گل مشعلی یا گل شمعی یا گل میگو مشاهده

فیکوس بنجامین مشاهده

گیاهان انرژی زا مشاهده

گیاه گرمازا مشاهده

شب‌بو دریایی مشاهده

آبوتیلون گل گاوپنبه‌ای مشاهده

نحوه کشت گل جعفری

شرح:

این گیاهان یکساله، مختص مکزیک و آمریکای جنوبی، می باشند، و از خانواده ی گل آفتابگردان می باشند. Tagetes erecta، گل جعفری آفریقایی، قادر است تا ارتفاع 4_2 پایی رشد کند، و گلهای بزرگ، منفرد، و مضاعفی را تولید می کند که به رنگهای نارنجی یا زرد می باشند.

Tagetes patula، گل جعفری فرانسوی، قادر است به ارتفاعی حدود 9 اینچی، تا 2 پایی، نائل شود؛ و گل ها به رنگ های زرد، یا زردی که با رنگ قهوه ای مایل به قرمز مشخص شده است، ظاهر می شوند. دو رگه های برانگیخته شده از گل های جعفری فرانسوی و آفریقایی، به رنگ قرمز یکپارچه، برخی به رنگ زرد یکپارچه، و برخی به صورت ترکیبی از رنگ های قرمز و زرد طلایی، ظاهر می شوند. گلها مضاعف می باشند، دارای ضخامتی بین 3_2 اینچ می باشند؛ گیاهان، انبوه می باشند، و می توانند تا بلندای حدود 18 اینچی رشد کنند.

گیاهان، در سرتاسر تابستان و پائیز شکوفه می دهند، و بقدر گلهای تقلیل یافته، بزرگ می باشند. T. tenuifolia (signata) pumila، گل جعفری کوتوله ی ( قد کوتاه ) خاتم دار، مختص مکزیک می باشد، و در میان گیاهان انبوه که بلندی بالای یک پا دارند، می روید. شاخ و برگ آن، به طور ظریفی تقسیم می شوند، و گلهای نارنجی منفرد زیادی، در ضخامتی حدود یک اینچ، بوجود می آیند. گیاه، همان اندازه به مراقبت نیاز دارد که گل جعفری کوتوله ی فرانسوی نیاز دارد. T. lucida، ترخون زمستانی نیز مختص مکزیک می باشد

این گیاه چند ساله ی انبوه نیمه سخت، به عنوان یک گیاه یکساله تلقی می شود، و به بلندای 1 تا 2 پایی رشد می کنند. ترخون زمستانی، مربوط به گل جعفری باغی می باشد، و آنها ساقه های دراز بی شاخ وبرگ، و برگهای نرم و باریک ساده ای دارند. شاخ و برگ ترخون زمستانی، رنگ سبز میانه ای دارد نه رنگ سبز نیلی، همچون برگهای ترخون فرانسوی.

در فصل پائیز یا زمستان، آن گلهای زرد طلائی کوچکی تولید می کند که از یک لایه ی واحدی از گلچه های شعاعی، و کلاله مرکزی از گلچه های گرده ساخته شده است. شاخ وبرگ، زمانی که ترخون فرانسوی، نا بهنگام می باشد، رایحه ی مطبوعی، با بساوشی از Anise دارند، و جایگزین خوبی می باشند.

در گلدان گذاری :

زمانی که این گیاهان در بیرون کاشته می شوند، آنها نباید خاک خیلی غنی داشته باشند، بخاطر اینکه، این، رشد نباتی وافری را به خرج تولید گل باعث می شود.

آنها باید 15_12 اینچ، مجزا کاشته شوند. آنها حتی سریعتر گلدهی می کنند اگر آنها، کشت و کار بذر در خانه را، از کشت و کار مستقیم آن، در خارج از منزل ترجیح دهند.

وقتی که آنها به عنوان گیاهان گلخانه ای به کار می روند، آنها برا ی ارائه ی زمستانی و بهاری، عالی می باشند. آنها گیاهان گلدانی ، و گلهای قلمه ای دلپذیری را ایجاد می کنند. خاک آنها نباید خیلی غنی باشد، و گلدان ها نیاز به زهکشی خوبی می باشند.

وقتی که گیاهان، محفظه های خودشان را با ریشه ها اشغال کردند، استعمال هفتگی کود آبی رقیق کردنی، سودمند خواهد بود. این گیاهان، باید به صورت تمام وقت کاملاً در معرض نور آفتاب قرار گیرند، و باید جو خنک و تهویه ای داشته باشند.

دما در شب، امکان دارد 50 درجه شود؛ در روز های راکد، آن می تواند حدود 5 درجه، و در روزهای آفتابی، 10 تا 15 درجه بالاتر، افزایش یابد. شکوفه دهی زودتر، و گلهای بیشتر، امکان دارند از Tagetes، که در یک گلخانه، در فصل زمستان می رویند احراز شوند اگر، روشنی روز با نور مصنوعی ( ساختگی ) جابجا شده باشد ( لامپ مهتابی یا گداخته ). ترخون زمستانی، قابل کشت در داخل و خارج از خانه می باشد. همانند یک گیاه خانگی، ترخون زمستانی، قلمه های زمستانی سبکی را جهت استفاده ی هموار ارزانی می دارد.

ترخون زمستانی، وقتی که تر وتازه به کار برده می شود، بهترین می باشد. 3 تا 6 اینچ از رأس شاخه را بواسطه ی برگهای لطیف، ببرید. اگر آنها به دقت خشکیده اند، برگها، اندکی از رایحه ی آنها را حفظ خواهند کرد.

تکثیر :

بذرها، می توانند 6 تا 12 هفته قبل از اینکه گیاهان در بیرون از منزل، کاشته شوند، در یک گلخانه، جایی که درجه حرارت حفظ می شود، کشت و کار ( تخمکاری ) شوند.

بذرها در گلدان ها یا مکان همواری که با خاک های شنی الک کرده ی ریزی پر شده، و به سبکی با خاک پوشانده شده اند، پراکنده می شوند. محفظه ها را با شیشه بپوشانید، و به آنها، بواسطه ی نور آفتاب، سایه بیندازید. اگر آنها مرطوب نگاه داشته شوند، آنها در عرض چند روز شروع به رشد خواهند کرد.

وقتی که گیاهان نوزاد دارای ارتفاعی بین 1 یا 2 اینچ می باشند، آنها می توانند به مکان مسطحی که دارای عمقی بین 3 تا 4 اینچ می باشد، و با کمپوست ( کود آلی ) رسی یا شنی پر شده است، منتقل شوند. آنها باید 3 یا 4 اینچ، به صورت مجزا فاصله دار شوند. پس از این، آنها باید در قاب سردی، تا زمانی که آنها در بیرون از خانه کاشته می شوند، گذارده شوند.

این، پس از آن می باشد که همه ی خطرات سرمازدگی سپری شده اند، و آب و هوا، گرم و آرام می باشد. همچنانکه زمان برای کشت آنها در خارج از خانه نزدیک می شود، آنها نیازمند این می باشند تا با افزودن سیستم تهویه ای و بالأخره با در معرض هوا گذاری آنها، مقاوم شوند.

بذرها همچنین می توانند مستقیماً خارج از خانه، جایی که آنها با پاشیدن کم آنها در بستر بذر آماده برای کشت رشد می کنند، پس از اینکه خطر سرمازدگی سپری شد، کشت و کارشوند.

آنها تا وقتی که نزدیک تر از 10 اینچ، جدا از هم نمی باشند، رقیق می شوند. این روش، همچنانکه در ابتدا ذکر شد، اگر گیاهان در داخل خانه قرار گیرند، شکوفایی گل ها را به تأخیر خواهد انداخت. مکانی که شما برای این گیاهان بر می گزینید، باید کاملاً در معرض نور آفتاب قرار گیرند، اگر آنها موفق شوند.

برای شکوفه دهی زمستانی، زمانی که در یک گلخانه رویانده می شوند، بذرها باید در ماه آگوست یا سپتامبر کشت و کار شوند، برای شکوفه دهی بهاره، آنها را در ماه ژانویه کشت و کار کنید.

نهال باید به مکان های هموار ( فلت ) نشاء شوند، یا جداگانه، در گلدان های کوچک، و بعداً چنانکه نیاز شد، داخل گلدان های بزرگتر. گلدان هایی که دارای ضخامتی ( قطر ) بین 7_5 اینچ می باشند، قالب های خوبی می باشند تا، گلکاری گیاهانتان را داخل آنها انجام دهید.

شما می توانید یک تا سه گیاه را داخل یک گلدان بکارید. ترخون زمستانی، که به آسانی ریشه دار می شود، معمولاً بوسیله ی قلمه زنی تکثیر می شود. قلمه زنی را در اوایل پائیز، قبل از اینکه آنها شروع به شکوفه دهی کنند، انجام دهید، و آنها را در درون گلدانها قرار دهید.

پرورش پیچ اناری

این گیاه رونده از خانواده بینو نیاسه Bignoniaceae بوده برگهایش مرکب و نامنظم و گلهائی به رنگ قرمز نارنجی دارد .

دو نوع از این گیاه رونده تا کنون شناخته شده است که دارای شاخه های نیرومند بالارونده و برگهای آویخته می باشند .
1 ـ C. radicans : یا یاس ویرجینی بوسیله ریشه های هوائی و ساقه های بلند خود به دیوار متصل می شود .

ریشه های هوائی مجهز به چنگکهائی برای اتصال به دیوار ، پایه یا داربست می باشند .
گلهای لوله ای نارنجی و براق این گیاه در اوایل پائیز شکفته میشوند و بشکل یک دسته گل در انتهای ساقه ایکه در همان سال رشد کرده است ظاهر میشود و یک رقم از این دسته دارای گلهای زرد رنگ هستند .

2 ـ C. chinensis یا C. grandiflora : شاخه ها و گلهای درشت تری نسبت به سایر انواع خود دارد به دلیل فقدان چنگکهای ریشه ای از مقاومت کمتری برخوردار است و اصولا این دسته دارای قدرت کمتری از دسته قبلی هستند و گلهای دهان باز آن به رنگ قرمز یا نارنجی براق می باشند.

نوع دورگِه C. tagliabuana : به نام مادام گالن Mme Galen دارای گلهای قرمز است که در تیر و مرداد گل می دهد و با سایر مشخصات آن مثل ارقام قبلی می باشد .
اصولا پیچ اناری گیاهی کم توقع بوده احتیاج چندانی به تغذیه کافی و در نتیجه کود ندارد .
هوای سرد چندان ناراحتی برای این گیاه تولید نمی کند .

خاکهای آهکی ضرر زیادی برای این گیاه ندارند و اصولا با هر شرایطی خود را تطبیق میدهد .
در مکانهای آفتابرو گلهایش زودتر ظاهر می شود .

طرز تکثیرز :
این گیاه به سه طریق قلمه زدن ، جداکردنپاجوش و خواباندن شاخه تکثیر میشود .

معرفی و پرورش انواع رز

گیاه رز از گیاهان بسیار زیبایی است که طرفداران بسیاری را در جهان به خود اختصاص داده است.این گیاه زیبا از 3 روش بذر،پیوند زدن و قلمه زدن تکثیر پیدا میکند.در این مقاله به روش تکثیر با قلمه زدن میپردازیم.

وسایل مورد نیاز:
بوته سالم گل رز
قیچی باغبانی که تیغه اش باید تمیز و تیز باشد.
هورمون ریشه زایی که میتواند مایع یا پودری باشد.
گلدان مناسب
بستر مناسب

بوته سالم گل رز به گیاهی اطلاق میشود که در شرایط خوب زیستی (منظور آب ، تغذیه و نور کافی میباشد ) رشد کرده باشد و شاخه ها سالم و عاری از هر گونه بیماری قارچی یا سایر بیماریها باشند.
برای قلمه زدن معمولا از شاخه هایی استفاده میشود که در طی همان سال رشد کرده اند و مسن و چوبی نیستند.در این مواقع بطور دقیق نمی توان قطر ساقه را اعلام کرد زیرا ساقه هایی با قطرهای مختلف معمولا تولید میشوند و می توان هم از ساقه های نازک و هم از ساقه های کلفت برای اینکار استفاده نمود ، اما معمولا در صنعت باغبانی عنوان میکنند که از ساقه قوی و کلفتی که سنی کمتر از یکسال دارد برای اینکار استفاده نمود.بهترین زمان برای قلمه زنی تجاری فصل پائیز میباشد که گیاه از حالت رویش و تولید برگ و ساقه خارج شده است ، اگر در این زمان قلمه زده شود گیاه دیگر در هنگام فرآیند ریشه زنی انرژی خود را برای تولید برگ و ساقه از دست نمیدهد.لازم به ذکر است که در سایر فصول سال نیز میتوان اینکار را انجام داد اما با شرایطی سخت تر! به عنوان مثال قلمه هایی که در فصل بهار و تابستان گرفته میشوند هنگامیکه برای ریشه زنی در بستر مناسب قرار گرفته اند شروع به تولید برگ و ساقه میکنند که میتواند منجر به آلودگی قارچی در برگها و یا از دست رفتن انرژی کافی قلمه برای تولید ریشه شود.اگر در فصل گلدهی میخواهید اقدام به قلمه زدن بکنید بهتر است از شاخه هایی که در نوک ساقه دارای یک گل سالم هستند استفاده کنید زیرا این شاخه ها از سایر شاخه ها قوی تر میباشند.

شما میتوانید از گلهای رزی که در گلفروشی ها فروخته میشود هم استفاده کنید.البته سعی کنید هنگامی از این شاخه ها استفاده بکنید که هنوز تیغشان از آنها جدا نشده است زیرا در هنگام جدا کردن تیغ ها آسیب زیادی به ساقه وارد میشود.البته باید این نکته را مد نظر قرار دهید که این گونه گلها بیشتر برای شرایط گلخانه ای پرورش داده میشوند و ممکن است بعضی از آنها نسبت به شرایط نامساعد محیطی ، خشکی و یا حتی سرما حساس باشند اما بازهم ارزش یکبار امتحان کردن را خواهند داشت.

بعد از انتخاب یک ساقه مناسب آن را با یک قیچی باغبانی که کاملا استریل شده است قطع کنید.هنگام قطع کردن حواستان را جمع کنید که ساقه را از جائی قطع کنید که گیاه رز شما بتواند ساقه های جدیدی از بندهای انتهایی آن ساقه تولید بکند به این معنی که ساقه را از انتها قطع نکنید و یک یا دو بند از همان ساقه را روی گیاه مادری باقی بگذارید.انتهای قلمه باید به گونه ای باشد که از بند پائینی به اندازه یک سانتیمتر فاصله داشته باشد.اصولا انتهای قلمه را با زاویه 45 درجه برش میدهند زیرا اینکار باعث ریشه دهی بهتری میشود.قلمه ای که میخواهید بکارید باید حداقل 2 بند داشته باشد و طول قلمه نیز کمتر از 10 سانتیمتر نباشد ، قلمه کوتاهتر از 10 سانتیمتر انرژی کمتری برای ریشه زنی خواهد داشت و قلمه بلندتر از 10 سانتیمتر هم هنگام پوشاندنشان با نایلون به مشکل برمیخورند.اندازه مناسب قلمه حدود 10 تا 15 سانتیمتر میباشد.هنگامیکه قلمه با اندازه مناسب تهیه گردید اگر قلمه شما دارای گل و یا میوه میباشد آنها را قطع کنید و بعد از آن تمامی برگها به غیر از برگ بالای قلمه قطع نمائید.

هورمونهای ریشه زایی که در حال حاضر در بازار موجود میباشند یا بصورت مایع و یا بصورت پودری میباشند.معمولا برای شرایط غیر استریل از هورمونهای پودری استفاده میشود زیرا هورمونهای مایع با مرطوب کردن ته قلمه میتوانند باعث ایجاد آلودگی شوند.
هورمونهای تجاری داری مقدار کمی از NAA و یا IBA و یا هر دو باهم هستند.این هورمونها مصنوعی هستند و باعث القای تولید ریشه در گیاه میشوند.باید بخاطر داشته باشید که بعضی از گونه های گیاه رز قدرت بسیار ضعیفی برای ریشه زنی دارند و قلمه آنها منجر به تولید ریشه نمیشود وباید از طریق پیوند تکثیر شوند و بعضی از گونه های رز هم با توجه به اینکه میتوانند ریشه زایی راحتی داشته باشند ، ریشه هایی حساس به بیماری دارند و این گونه هم باید با روش پیوند زدن تکثیر پیدا کنند، بنابراین لازم است قبل از هرگونه اقدام از وضعیت نوع گونه خود مطلع شوید.
انتهای قلمه را به اندازه 2 تا 3 سانتیمتر درون هورمون ریشه زایی فرو ببرید و خارج کنید.ساقه را درون قوطی بتکانید تا اضافات هورمونها ریخته شود.

***کودهای ریشه زایی موجود در بازار اصولا باعث افزایش ریشه زایی میشوند و برای ریشه دار کردن قلمه های فاقد ریشه کاربردی ندارند.

گلدان مناسب با توجه به تعداد قلمه های شما میتواند متفاوت باشد.در صورتیکه تمایل دارید خیلی سریع به نتیجه برسید بهتر است بجای گلدان از یک بطری پلاستیکی سفید و یا نیمه شفاف استفاده کنید و با سوراخ کردن انتهای آن ،گلدان را برای مرحله بعدی آماده سازید.علت استفاده از این بطریها این است که خیلی از افراد برای دیدن اینکه قلمه شان ریشه زده یا خیر آن را از بستر خارج میسازند که این امر باعث خراب شدن قلمه میشود ، اما با استفاده از این بطریها براحتی متوجه ریشه زنی گیاه بدون خارج کردن آن از بستر میشوید.

بستر مناسب برای کاشت قلمه زیر میتواند مخلوطی از بسترهای زیر باشد:
ماسه
کوکوپیت
پیت ماس
پرلیت
ورمی کولیت

از آنجائیکه کوکوپیت انسجام بیشتری دارد از پیت ماس مناسب تر میباشد.شما میتوانید با مخلوط کردن کوکوپیت با پرلیت یا ورمی کولیت و ماسه بستر مناسبی برای قلمه خود فراهم کنید.مخلوط کوکوپیت و پرلیت از آنجائیکه هم ارزانتر و هم سبکتر میباشد نسبت به سایر مخلوطها مناسبتر است.هنگام استفاده و مرطوب کردن کوکوپیت و پرلیت برای چلوگیری از ایجاد بیماری در قلمه ها از مقداری قارچ کش استفاده کنید.رطوبت بستر نباید خیلی زیاد و یا خیلی کم باشد بطوریکه بستر باید مرطوب باشد اما نه در حدی که وقتی مقداری از از آنرا در دست میفشارید آب از دست چکه کند و همچنین نباید رطوبتش کم باشد به طوریکه باعث خشک شدن قلمه شود.
بعد از اینکه گلدان و یا بطری پلاستیکی را با بستر مناسب پر کردید قلمه ها را به آرامی در بستر فرو کنید سپس این گلدان را درون یک کیسه پلاستیکی قرار دهید و یا طبق عکس ته یک بطری نوشابه را بریده و روی قلمه ها قرار دهید.کار شما به اتمام رسیده است.
ریشه دهی قلمه ها معمولا از 3 هفته تا چند ماه بطول میکشد(منظور از ریشه دهی شروع رویش ریشه نیست بلکه کامل شدن و رشد مناسب ریشه میباشد) هنگامیکه ریشه ها در درون بطری ظاهر شدند و گیاه شروع به رشد کرد میتوان چند سوراخ در بالای بطری پلاستیکی روی قلمه ها ایجاد کرد تا قلمه ها کم کم به شرایط رطوبت کم عادت کنند.هنگامیکه قلمه ها بخوبی ریشه دار شدند و شروع به رشد کردند کم کم آنها را با نور آشنا کنید و سپس درون یک گلدان مناسب بکارید و پشت پنچره قرار دهید تا به نور عادت کنند سپس بعد از قوی شدن گیاه آن را درون باغچه یا محل مورد نظر بکارید.

کاشت آناناس در گلدان

کاشت آناناس در گلدان

همه‌ی ما آناناس را در مغازه‌ها دیده‌ایم. آیا تا به حال به این فکر افتاده‌اید که خودتان هم یک آناناس بکارید؟

وسایل مورد نیاز

گلدان
خاک گلدان
آناناس تازه
کیسه‌ی پلاستیکی

١- گلدان را پر از خاک کنید.

٢- قسمت بالای آناناس را بچرخانید تا جدا شود. (بهتر است از یک بزرگ‌تر بخواهید که به شما کمک کند.)

٣- برگ‌های پایینی رااز ساقه جدا کنید و ساقه را در خاک بکارید.

٤- به گلدان آب بدهید و آن را درون یک کیسه پلاستیکی بگذارید. وقتی که ریشه‌ها شروع به رشد کردند کیسه‌ی پلاستیکی را بردارید و البته یادتان نرود که مرتب باید به گلدانتان آب بدهید.
البته اغلب این آناناس‌ها میوه نمی‌دهند و تنها به یک گیاه زیبای خانگی تبدیل می‌شوند ولی گاهی هم بعضی آن‌ها میوه می‌دهند.

مطالب مرتبط:

کاشت کیوی مشاهده

آناناس زینتی مشاهده

پرورش هندوانه آناناسی یا هندوانه زرد در ایران مشاهده

هورمون های گیاهی مشاهده

اتیلن و دیگر هورمونهای گیاهی مشاهده

احداث گلخانه و تجهیزات مورد نیاز مشاهده