دسته‌بندی کود ها

روش مصرف کودهای فسفر

روش مصرف کودهای فسفره :

زمان صحیح مصرف کودهای فسفاتی، آن است که در موقع حداکثر نیاز گیاه به فسفر، غلظت کافی این عنصردراطراف ریشه گیاه باشد .

مصرف نواری کودهای فسفاتی به موازات ردیفهای کشت، به جای پخش سطحی و اختلاط دانه های کود با خاک بر اثر شخم زدن، قابلیت استفاده فسفر را افزایش می دهد.

برای افزایش بازده زراعی باید کودهای فسفاتی محلول به صورت دانه ای و به طریقه نواری مصرف شود .

روش دیگر مصرف کود فسفاتی خیساندن بذرها در محلول این کود ها قبل از کشت می باشد. با این روش جذب فسفات و عملکرد هردو افزایش می یابد.

روش مصرف کود های فسفره کود فسفر کود ها

علیزاده جمعه 31 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 06:17 ق.ظ

0 نظر

فسفر

فسفر موجود در کودهای شیمیائی معمولاً بصورت یونهای و می باشد که فرمهای قابل جذب فسفر هستند.

اسید فسفریک نیز که از تجزیه مواد آلی خاک حاصل می شود قابل جذب گیاه است، اما بصورت کودشیمیائی مصرف نمی شود. غالباً درصد فسفر کودهای شیمیائی را بصورت درصد اکسید فسفر ذکر می نمایند.

قسمت اعظم کود فسفره ای که به خاک داده می شود. بوسیله کلسیم در خاکهای قلیائی و بوسیله آهن و آلومینیم در خاکهای اسیدی تثبیت می گردد. معمولاً تا کود فسفره ای که به خاک داده می شود در سال اول بصورت قابل جذب گیاه باقی می ماند و بخش کمی نیز طی سالهای آینده قابل جذب گیاه می گردد.

میزانهای فوق الذکر با روش کوددهی، بافت و ترکیب خاک ، سوابق مصرف کود فسفره در خاک و مقدار کود فسفری که مصرف می شود بستگی دارد. چون میزان محلول بودن و حرکت کود فسفره در خاک بسیار محدود است می بایستی کودهای فسفره را قبل از کاشت به خاک داد و آنها را مستقیماً در ناحیه توسعه ریشه قرار داد. حداکثر میزان محلول فسفر در pH 6 تا 5/6 مشاهده می شود.

بنابراین رساندن pH خاک به این حدود می تواند در افزایش محلول بودن و جذب فسفر موثر باشد. تغییر pH خاک در خاکهای اسیدی با اضافه کردن آهک و در خاکهای قلیائی با اضافه کردن گوگرد یا کودهای اسیدی انجام پذیر است. مصرف مقدار زیادی کود حیوانی نیز می تواند در نقصان pH خاک مفید باشد. میزان محلول بودن کودهای فسفره نیز متغیر است.

ترتیب محلول کودهای فسفره را می توان بصورت زیر نوشت :
با این که اسید فسفریک 54 درصد اکسید فسفر دارد و بسیار محلول می باشد، اما استفاده از این اسید قوی بعنوان کود بدون خطر نیست. امروزه به مصرف کودهای متراکم مانند سوپر فسفات تریپل و فسفاتهای آمونیم تمایل بیشتری نشان داده می شود.

فسفاتهای اخیر ناخالصی کمی از نظر عناصر مختلف دارند مثلاً سوپر فسفات تریپل فاقد گوگرد است، اما سوپر فسفات معمولی حدود 12 درصد گوگرد و 18 تا 21 درصد کلسیم دارد. مصرف کودهای ناخالص می تواند نیاز به بعضی عناصر را کاهش دهد.

فسفر کودها مواد معدنی

علیزاده جمعه 31 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 05:16 ق.ظ

0 نظر

فسفر

فسفر در گیاه نقش اساسی و مستقیمی در انتقال انرژی ایفا می کند.

مقدار فسفر در اعماق مختلف خاک یکسان نیست.

در خاکهای زراعی به علت افزایش کودهای فسفری معمولا مقدار فسفر افقهای سطحی بیش از افقهای عمقی است.

جذب فسفر به مقدار کافی در اوایل دوره رشد گیاه اهمیتی بسیار دارد. این اهمیت در اندامهای زایشی بیشتر مشهود است.

در تشکیل بذر نقش اسا سی داشته و به مقدار زیاد در بذر و میوه یافت می شود .

در زایش گیاه، گلدهی را متعادل کرده وموجب تقویت و ماندگاری گل میشود.

خاکهایی که فسفر بیشتری تثبیت می کنند در مقایسه با آنهایی که تثبیت کمتری دارند ، به کود فسفاته کمتری نیاز دارند.

مقدار فسفر جذب شده در خاکهای بکر، به دلیل اکسیدهای آهن و آلومینیوم تبادلی و پایین بودن پ.هاش ، از خاکهای زراعی بیشتر است.

در لایه سطحی خاکهای زراعی ، فسفر با نیروی کمتری به سطح ذرات خاک متصل می شود ،عنصر مذبور بیش از لایه های عمقی خاک برای گیاه قابل استفاده است.

وقتی فسفر به خاک افزوده شود ، حلالیت آن در اوایل بیش ازهر زمان دیگر است ، پس با گذشت زمان ازحلالیت و قابلیت جذب فسفات کاسته می شود.

اثرات متقابل فسفر با ازت :

افزایش عرضه ازت به گیاه باعث افزایش جذب فسفر می شود. این اثر مثبت را میتوان فزونی رشد (گسترش) ریشه در اثر افزایش ازت دانست.

اثرات متقابل فسفر و آهک:

افزودن آهک به خاکهای اسیدی، جذب فسفررا افزایش میدهد.

وجود کربنات کلسیم در مقیاس وسیعتر و بالا رفتن پ. هاش از حد خنثی ،

جذب فسفر کاهش می یابد.

اثرات متقابل فسفر باآهن، مس و پتاسیم:

اثر مذبور پیچیده بوده و تابع عوامل متعدد، ازجمله رقم کشت شده،

پ.هاش خاک و وضعیت محیط ریشه می باشد.

علائم و اثرات کمبود فسفردر گیاه:

علامت بارزکمبود فسفر، رنگ سبز تیره کدر(کثیف) مایل به آبی با ته رنگ برنزی یا بنفش برگها می باشد .

گیاهان مبتلا به کمبود فسفر کوچک و وامانده هستند. برگهایی خشک و سخت دارند و به همین دلیل کمبود فسفر را «خشک منظر» می نامند.

کمبود فسفر در مرکبات از رشد شاخه های جانبی، باز شدن شکوفه ها و جوانه ها و همچنین رسیدن میوه ها جلوگیری می کند.

کمبود فسفر سرعت رشد و نمو را کند کرده و از عملکرد می کاهد.

برکیفیت میوه و دانه اثر سوء بر جای می گذارد.

خاصیت انبار داری و مقاومت به سرما در محصولات مبتلا به کمبود فسفر کاهش می یابد.

فسفر کود فسفر کود ها

علیزاده پنج‌شنبه 30 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 11:21 ب.ظ

0 نظر

آهن

آهن :

غلظت آهن درخاک می تواند بین10-0/02 درصد متغیر می باشد.

این عنصر بصورت یون دو ظرفیتی وارد محلول خاک شده و به همین شکل جذب می گردد..

آهن در تنفس و اکسید و احیا در گیاه ضرورت دارد .

در ساخت کلروفیل و درنتیجه در غذا سازی نقش دارد .

اشکال جذب آهن

عمدتا“ بصورت یون 2 ظرفیتی جذب ریشه می گردد.

بصورت نمکهای آلی پیچیده (ترکیبات چنگالی) مثل کلاتها جذب ریشه گردد.

به شکل ترکیبات آلی پیچیده برروی برگ درختان پاشیده شود به وسیله برگها جذب می گردد.

علائم کمبود آهن در مرکبات

علامت اصلی کمبود آهن زردی یا کلروز برگهاست که در برگهای جوان دیده می شود.

رنگ پریدگی معمولا“ بین رگبرگها بوده و خود رگبرگها (بدون حاشیه) سبز باقی می مانند.

رگبرگها بصورت شبکه سبز در زمینه زرد ظاهر می شوند.

آهن و خاکهای مازندران

اگر خاک قلیایی باشد و کود حیوانی بالا نباشد مرکبات تا حدی از این کمبود صدمه می بینند.

در خاکهای مازندران که رس بالا دارد، جذب آهن به شدت کم میشود

بالا بردن ماده آلی خاک یکی از راههای افزایش جذب آهن است.

کود آهن

کود آهن در ترکیب کود های کاملی که کشاورزان استفاده می کنند وجود دارد.

در مناطقی که کمبود شدید است با محلولپاشی جبران می شود.

ازسولفات آهن و ترکیبات چنگالی مانند سکوسترین و دی تی پی آ برای رفع سریع کمبود استفاده می گردد.

اهن کودها

علیزاده پنج‌شنبه 30 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 11:13 ب.ظ

0 نظر

هیومیک اسید چیست

زمانی بود که تصور می رفت هر موجود زنده ای پس از مرگ بطور کامل به عناصر تشکیل دهنده اش تجزیه شده، به طبیعت باز می گردد. گرچه این مطلب تا حدود زیادی درست است، اما از چند دهه قبل دانشمندان متوجه شدند که تجزیه بافتهای مرده همیشه بطور کامل انجام نمی شود. لااقل در موارد خاص و در شرایط ویژه ای میکروارگانیسم های تجزیه کننده مواد آلی، پلیمرهای ویژه ای را می سازند که به تشکیل نفت، زغال سنگ و یا مواد هیومیکی منجر می شود.

اگر یکصد کیلوگرم بافت گیاهی مثلا برگ خشک را در زیر لایه نازکی از خاک قرار دهید و گرما، رطوبت و اکسیژن کافی برای آن تامین کنید ظرف مدت چند ماه که در بهترین شرایط کمتر از یک فصل نیست، پس مانده های گیاهی به 15 کیلو گرم کمپوست تبدیل می شوند.

کمپوست در واقع ماده ارگانیک نیمه تجزیه شده است و با چشم غیرمسلح می توان بافتهای گیاهی را در آن تشخیص داد.

چنانچه روند تجزیه ادامه یابد میکروارگانیسمهای تجزیه کننده موجود در خاک که عمدتا از قارچهای میکروسکوپی می باشند سرانجام در مدت زمانی که هیچگاه کمتر از یکسال نخواهد بود از 15 کیلوگرم کمپوست چیزی حدود 3 کیلو گرم ماده نرم قهوه ای رنگی به جای می گذارند که به آن هوموس گفته می شود.

در هوموس با چشم غیر مسلح آثاری از بافت گیاهی مشاهده نمی شود، اما در زیر میکروسکوپ سلولهای گیاهی قابل شناسایی هستند. بنابراین هوموس نیز مراحل میانی تجزیه را طی می کند.

اگر باز شرایط مناسب برای فعالیت میکروارگانیسمها یعنی گرما، رطوبت، اکسیژن و مواد معدنی مناسب فراهم باشد، از 3 کیلوگرم هوموس در دوره ای که ممکن است به دهها و یا صدها سال نیز برسد، سرانجام چیزی حدود 1 کیلو گرم ماده سیاه رنگ مایل به قهوه ای به نام هیومیک اسید تشکیل خواهد شد.

از آنجا که این ماده در شرایطی خاص pH اسیدی ضعیف ( 8/3 تا 5 ) پیدا می کند و مشتق از هوموس می باشد به نام هیومیک اسید شناخته می شود.

اما حقیقتا هیچ شباهتی به اسیدهای شناخته شده چه معدنی و چه آلی ندارد. مواد هیومیکی در واقع طیف وسیعی از ترکیبات آلی – معدنی گوناگون نظیر اسیدهای آمینه، پپتیدها، فنولها، آلدئیدها و اسیدهای نوکلئیک در پیوند با انواع کاتیونها می باشند که مجموعاً ترکیب بسیار پیچیده و شگفت انگیزی را ساخته اند که می تواند میلیونها سال درطبیعت دوام بیاورد و اعمال بسیار شگرفی را انجام دهد که قابل قیاس با هیچ ترکیب دیگری نیست.

در همه خاکهای کشاورزی، هیومیک اسید بطور طبیعی وجود دارد و در واقع بخش زیادی از مواد ارگانیک خاک را تشکیل می دهد. میزان ایده ال مواد آلی در خاکهای کشاورزی بین 4 تا 6 درصد است.

درخاکهای کشاورزی اروپا این میزان بین 2 تا 4 درصد و در بعضی از نقاط اروپای شرقی نظیر اوکراین به 6 درصد می رسد. در مقابل در ایران به جز نوار ساحلی شمال، میزان ماده آلی خاک در اکثر نقاط کشور زیر 1 درصد و در بسیاری نقاط حتی زیر 1/0 درصد است.

تا بحال کسی موفق به تجزیه کامل مواد هیومیکی نشده است.

اما در بررسی های ابتدایی سه بخش عمده در آن قابل تشخیص است:

1) هیومیک اسید که در مواد قلیایی، محلول و در آب و اسید نامحلول است.

2) فولویک اسید که درآب، مواد قلیا و اسید محلول می باشد.

3) هیومین که در مواد قلیا، اسید و آب نا محلول است.

خواص هیومیک اسید

1. ساختار خاک را بهبود می بخشد؛

2. به ریشه زایی بهتر کمک می کند؛

3. باعث نگهداری بیشتر آب در خاک می شود؛

4. به رشد سریع باکتریهای مفید درخاک کمک

می کند؛

5. به انحلال و آزادسازی عناصر ماکرو و میکرو کمک کرده و در نتیجه نیاز به کودهای شیمیایی را به نحو محسوسی کاهش می دهد؛

6. مقاومت به شوری، کم آبی و سرما را افزایش

می دهد؛

7. از سمیت کودها و عناصر اضافی موجود درخاک

می کاهد؛

8. دوام آن زیاد است و تا چند سال اثر آن در خاک باقی می ماند؛

9. مقاومت گیاه را در مقابل انواع بیماریها افزایش داده و نیاز به مصرف سموم را به نحو محسوسی کاهش

می دهد؛

10. سرعت جوانه زنی بذر را افزایش می دهد؛

11. با طبیعت سازگار است و خطری برای گیاه و یا محیط زیست ندارد؛

12. هیومیک اسید بهترین عامل طبیعی کلات کننده عناصر فلزی خاک است.

میزان و چگونگی استفاده اسید هیومیک در خاک:

نحوه و میزان مصرف اسید هیومیک در باغات پسته بسته به نوع آبیاری (تحت فشار یا غرقابی) و دبی آب در دسترس متفاوت است. چنانچه سیستم آبیاری باغات تحت فشار بوده و دور آبیاری بین 12 تا 18 روز باشد می توان از اسفندماه به فاصله هر دو نوبت آبیاری یک نوبت اقدام به مصرف اسید هیومیک مایع در سیستم کرد. میزان مصرف در نوبت اول 10 لیتر و در نوبتهای بعدی 5 لیتر توصیه می شود.

در صورتیکه دور آبیاری بیشتر از 18 روز باشد، مقدار مصرف در نوبت اول به 15 لیتر و در نوبتهای بعدی به 8 لیتر افزایش می یابد.

در صورتی که در سیستم های تحت فشار کودهای ماکرو محلول نیز از طریق تانک کود در سیستم تزریق میگردد باید توجه نمود که اسیدهیومیک با سولوپتاس بصورت همزمان مصرف نگردد زیرا مخلوط این دو کود ماده ای ژل مانند ایجاد می کند.

زمانی که اسید هیومیک مصرف می شود می توان میزان مصرف کودهای ازته را تا 30 درصد کاهش داد زیرا پیوند بین اسید هیومیک و ازت به نوعی از شستشوی بیش از حد ازت نیز جلوگیری می کند.

بهترین زمان تزریق، 4 ساعت پس از شروع آبیاری است تا اسید هیومیک بتواند همراه آب به همه جای خاک نفوذ پیدا کند.

اگر چه استفاده از اسید هیومیک در آبیاری غرقابی کمی مشکل به نظر می رسد اما برای رفع آن راه حل وجود دارد. در روش اول می توان پس از کالیبره کردن بشکه شیردار برای هر هکتار، آن را سر جوی آب قرار داده و اسید هیومیک مصرفی برای یک هکتار را در آن ریخته و پس از آنکه آب تا نصف کرتها را پر کرد شیر بشکه را باز کرده تا اسید هیومیک به آرامی و همراه با آب به همه جای کرت نفوذ پیدا کند.

در سیستم های آبیاری غرقابی به دلیل آنکه آب سطح بیشتری از خاک را می خیساند مقدار مصرف برای نوبت اول 20 لیتر در هکتار و برای حداکثر 2 نوبت دیگر 10 لیتر در هکتار محاسبه گردیده است.

در روش بعدی می توان پس از کالیبره کردن یک تانکر 2000 لیتری سمپاشی برای یک هکتار، میزان اسید هیومیک مصرفی را در تانک آب ریخته و زیر سایه انداز درخت پاشید وسپس آبیاری را انجام داد.به دلیل اینکه اسید هیومیک دارای باندهای آزاد فراوانی است و دور از انتظار نیست که این باندها ببا مولکولهای محلول در آب پیوند تشکیل دهند استفاده از آنها با محلول سم به هیچ عنوان مجاز نیست.

شایان ذکر است که مولکول اسید هیومیک بسیار بزرگ و حجیم می باشد به طوری که ورود آن به داخل سلولهای برگ غیر ممکن است اما در کودهایی که اسید فولیک همراه با اسید هیومیک است بدلیل کوچکتر بودن مولکول اسید فولیک و اثر آن به عنوان عامل کلات کننده، مصرف این نوع کودها همراه با کودهای محلولپاشی امکان پذیر است.

بر این اساس مصرف اسید هیومیک به تنهایی به عنوان کود محلولپاشی که متداول شده است بسیار بی مورد است زیرا علاوه بر آنکه جذب نمی شود هیچ ماده مغذی نیز به همراه ندارد که در تغذیه موثر باشد.

اسید هیومیک از تبلیغات تا واقعیت

چنانچه در منابع آمده است اسید هیومیک شکل خام نوعی زغال سنگ گیاهی است. اولین بار دکتر لئونارد در ایالت داکوتای شمالی در آمریکا این معادن را کشف کرد سپس در بعضی از مناطق پر باران آفریقا نیز یافت شدند.

اما تاکنون گزارشی از کشف این منابع در آسیای شرقی وجود ندارد. بنابر این به اسید هیومیک تولید این کشورها باید به دیده شک نگریست.

اکثر اسید هیومیک های موجود در بازار با مقدار زیادی اوره مخلوط می شوند و لذا به محض باز کردن درب گالن اسید هیومیک بوی تند آمونیاک به مشام می رسد. یک اسید هیومیک مرغوب هیچ بویی ندارد.

ضمن آنکه مدت کوتاهی پس از استفاده از این نوع اسید هیومیک (مخلوط با ازت) رشد زیاد ناشی از مصرف کود ازته بروز می نماید و این اتفاق این تلقی را ایجاد می کند که ترکیب مزبور کالای مرغوبی است اما در واقع چنین نیست. نوع دیگر اسید هیومیک های موجود در بازار اسید هیومیک گرانول است که در واقع همان پودر زغال سنگ است که با بنتونیت و اوره گرانول شده است و مصرف آنها به دلیل وجود عناصر سنگین بسیار خطرناک است زیرا 2 تا 3 سال پس از مصرف، منجر به افزایش عارضه سرخشکیدگی در باغ خواهد شد که ناشی از اثرات مضر فلزات سنگین موجود در آنهاست و لذا به هیچ وجه نباید استفاده شود.

***اگر مایل به مطالعه بیشتر راجع به کود های اسید هیومیک و روش و میزان استفاده از آن ها در درختان میوه زراعت و... هستید میتوانید مجموعه مقالات روش استفاده از اسید هیومیک را از اینجا دانلود نمایید

دانلود

مطالب مرتبط:

اثرات اسید های هیومیک روی درختان میوه

تولید اسید هیومیک با استفاده از پسماند های آلی

کود هیومیک اسید چیست؟

کود ها هیومیک اسید اسید هیومیک در پسته میزان مصرف در باغات پسته مقدار و زمان مصرف در پسته میزان مصرف در خاک مقدار و زمان مصرف غرقابی میزان مصرف اسد هیومیک بارانی

علیزاده یکشنبه 19 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 02:37 ب.ظ

0 نظر

بهترین زمان تهیه کود سبز

گیاه کودی انتخاب شده باید در زمان گلدهی یا خوشه بستن به
زیر خاک برده شود. زیرا که قبل از این زمان، رشد و نمو
قسمت های سبزینه ای گیاه کافی نبوده و از برگرداندن آن
ماده آلی زیادی به خاک اضافه نخواهد شد. کود سبز به منظور
تقویت زمین از لحاظ مواد آلی غذایی مورد استفاده قرار می
گیرد که بدین منظور گیاهان، برای مدت زمانی معین در مزرعه
کاشته شده و بعد از رشد کافی به زمین برگردانده می شوند.

از گیاهان زراعی گوناگون اعم از علوفه ای و بقولات مانند
انواع شبدر، عدس، باقلا و ... و همچنین گیاهان خودروی
مانند ختمی، گل بنفشه، مرغ و حتی بعضی از اجزای گیاهی
مانند ساقه و برگ سیب زمینی و شلغم می توان به عنوان کود
سبز استفاده کرد.

گیاهانی برای تهیه کود سبز مناسب هستند که:

1- دارای رشد سریعی بوده ومدت کوتاهی زمین زراعی را اشغال
کنند.

2- پرشاخ و برگ، شاداب و سرشار از مواد غذایی باشد تا هم
با سایه خود مانع سبز شدن بذر علف های هرز شوند و هم زیر
خاک بردن آنها به سادگی انجام گیرد.

3- کم توقع بوده و برای حداکثر رشد خود به کود حیوانی یا
شیمیایی کمتری احتیاج داشته باشند.

4- نیاز آبی آنها بسیار کم باشد که این ویژگی در مناطق
گرمسیری و خشک اهمیت بیشتری دارد.

- مزایای استفاده از کودهای سبز

1- تأمین ماده آلی: یکی از اثرات استفاده از کودهای سبز
تأمین ماده آلی خاک است، به خصوص زمانی که کود حیوانی کافی
در دسترس نبوده و یا بقایای گیاهی به جا مانده در زمین به
حدی نباشد که بتواند مقدار هوموس خاک را در حد مطلوبی نگاه
دارد. پس از برگرداندن کود سبز در خاک، هم قسمت های هوایی
و هم ریشه های آن پوسیده شده و ماده آلی خاک را افزایش می
دهد. کود سبز در زمین های سبک (شنی) ایجاد چسبندگی می کند
و در زمین های سنگین (رسی) خاک را پوک و سبک می کند.

2- افزایش ازت: کود سبز علاوه بر کربن آلی، مقداری ازت آلی
به خاک اضافه می کند. این مقدار ازت بر حسب شرایط، ممکن
است ناچیز یا قابل توجه باشد. برای مثال چنانچه یک گیاه
لگومینه (گیاهان خانواده بقولات) به خاک برگردانده شود، با
توجه به این که بیشتر این گیاهان در شرایط مساعد، آمادگی و
قدرت جذب و تثبیت ازت آزاد هوا را دارند. احتمال افزایش
ذخیره ازت خاک زیاد است، حال آن که با برگرداندن گیاهی غیر
لگومینه به خاک فقط در شکل ازت اولیه اک تغییر حاصل شده
(ازت معدنی به آلی تبدیل می شود) و در مقدار آن افزایشی به
وجود نخواهد آمد.

3- حفاظت خاک: در ماه هایی از سال که خطر فرسایش خاک وجود
دارد، برای آن که خاک بی حفاظ نباشد، ازیک گیاه پوششی
استفاده می شود. این گیاهان در مناطقی که باران های
زمستانه زیاد است از نشست خاک های سنگین و همچنین از
فرسایش خاک های سبک جلوگیری می کند. این گیاهان در مناطق
بادخیز با پوشاندن خاک،سرعت باد را در سطح کم کرده و خاک
را در مقابل کنده شدن حفظ و در جای خود نگه می دارد.
بهترین نمونه از گیاهان پوششی، چاودار زمستانه و یولاف
بهاره است.

4- تأمین مواد بیوشیمیایی خاک: کود سبز به عنوان ماده
غذایی مورد استفاده میکروارگانیسم های خاک قرار می گیرد و
گاز کربنیک، گاز آمونیاک، ترکیبات نیتراته و بسیاری از
ترکیبات ساده و پیچیده دیگر را تولید کرده و مورد استفاده
نباتات زراعی قرار می دهد.

- روش های کشت کودهای سبز

کودهای سبز را بر حسب شرایط مختلف می توان به طور کلی به
دو صورت اصلی و فی مابین کشت کرد. از جمله مزایای انتخاب
روش صحیح کشت این است که هم از فاصله زمانی موجود عد از
برداشت و کاشت نباتات زراعی استفاده بیشتر شده و هم از خاک
و از رطوبتموجود در آن به طور کامل استفاده می برند و
ادوات و ماشین آلات کمتری هم به کار گرفته می شد.

منظور از کشت اصلی آن است که، مانند گیاهان زراعی، کود سبز
هم در فصل معین و به صورت یک زراعت اصلی یا تنها کاشته
شود. زمان کشت اصلی می تواند پاییز و یا در بهار باشد. جز
در مورد گیاهانی مثل ذرت، ذرت خوشه ای و یا یونجه که در
بهار کشت می شوند، کشت دیگر کودهای سبز در پاییز انجام می
گیرد.

قابل ذکر استدر مواردی کهاز کشت یک کود سبز نتیجه مطلوبی
به دست نمی آید، توصیه می شود که دو گیاه را به صورت مخلوط
با هم به عنوان کود سبز کشت کرد. لازم است که این دو گیاه
از نظر خصوصیات زراعی مثل رشد و نمو شاخه، برگ و ریشه و
همچنین خصوصیات آب و هوایی و نیازهای غذایی هماهنگی خاصی
با یکدیگر داشته باشند. بهترین مثال از کشت مخلوط یولاف و
نخودفرنگی و یا چاودار و ماشک است. کشت فی مابین در فاصله
زمانی بین برداشت و کشت دو گیاه زراعی متوالی انجام می
گیرد. اگر این کود سبز بعد از یک گیاه صیعی در اواخر
تابستان یا اوایل پاییز کشت شده و دوران رشد آن تا زمستان
یا حتی بهار سال آینده که زمین برای زراعت گیاه اصلی بعدی
آماده می شود، ادامه یابد به آنها کشت فی مابین زمستانه می
گویند. مانند انواع غلات به خصوص جو، چاودار، ماشک گل خوشه
ای، چچم ریشک دار، شبدر گل میخکی و...

اگر کود سبز در فاصله بین برداشت زراعت اصلی پاییزه سال
قبل و کاشت زراعت اصلی پاییزه سال بعد کشت شود، به آن کشت
فی مابین تابستانه می گویند. (کاشت در اواخر بهار و برداشت
در اواخر تابستان یا اوایل پاییز) مانند انواع شبدر، شلغم،
چغندر علوفه ای، ذرت خوشه ای و...

- شرایط برگردندن کود سبز به زمین

بهتر است کود سبز را پیش از برگرداندن، غلطک زده و اگر طول
ساقه ها بلند است، آنها را درو کرد. در نتیجه ی این عمل
ساقه های بلند، روی زمین خوابیدهو زیر خاک کردن آنها به
وسیله گاوآهن آسانتر صورت می گیرد. شخم باید در جهت خط
غلطک انجام گیرد زیرا در غیر این صورت گیاه کاملاً دفن
نشده و مقدار زیادی از آن در مجاورت هوا خشک شده و از بین
می رود.

پس از شخم و دفن کود سبز باید زمین را نیز غلطک زد تا با
مساعد شدن شرایط تهویه زمین، پوسیدن کود تسریع شود. برای
بهبود وضع تهویه در مناطق پرآب هم لازم است که زمین زهکشی
شود.

در بعضی مواقع در صورت امکان می توان کود سبز را در جایی
کاشته و پس از برداشت آن را در جای دیگری به زیر خاک برد.

علیزاده سه‌شنبه 24 اردیبهشت‌ماه سال 1392 ساعت 03:01 ب.ظ

0 نظر

آزو کمپوست

آزو کمپوست AZO COMPOST

کمپوست مخلوطی از مواد آلی مختلف خصوصاً آزولا بوده که توسط میکروارگانیسمها در یک محیط گرم، مرطوب و با تهویه مناسب تهیه شده و مواد و عناصر غذایی خود را در خاک به شکل قابل جذب در اختیار گیاه قرار می‌دهد.

%	عنصر
5/3 – 5/2	نیتروژن
00/1 – 15/0	فسفر
50/5 – 25/0	پتاسیم
25/1 – 45/0	کلسیم
50/0 – 25/0	منیزیم
75/0 – 20/0	گوگرد
50/3 – 15/0	سلسیم
25/1 – 15/0	سدیم
75/0 – 50/0	کلر
50/0 – 04/0	آلومینیوم
50/0 – 04/0	آهن
2500 - 60	منگنز(ppm)
250 - 2	مس (ppm)
750 - 25	روی (ppm)

فواید استفاده از کمپوست:

• در ایجاد کشاورزی پایدار مناسب است و از کاهش محصول جلوگیری کرده و باعث افزایش آن می‌گردد.

• ذخیره کننده بزرگی از عناصرو آب بوده و به این ترتیب اعتماد و دلگرمی کشاورزان با استفاده از آن در مزارع بیشتر می‌شود و قابلیت ذخیره آب در خاک را افزایش می‌دهد.

• باعث بهبودی ساختمان خاک شده و عملیات شخم را آسانتر می‌کند همچنین قابلیت ذخیره آب در خاک را افزایش می‌دهد.

• هوموس و مواد آلی خاک را افزایش داده و بعضی از ویتامین‌ها، هورمونها و آنزیمهای مورد نیاز را تأمین می‌کند که این مواد نمی‌توانند بوسیله کودهای شیمیایی تأمین گردند. بنابراین در خاکهای با کمبود مواد آلی بسیار مفید و مناسب می‌باشد.

• در جلوگیری از تغییر اسیدیته خاک همانند یک بافر عمل می‌کند.

• وقتی که در هنگام مرحله کمپوست شدن درجه حرارت به 60 درجه یا بیشتر می‌رسد، عوامل پاتوژن و بیماریزا، تخم انگلها، بذور علفهای هرز را از بین برده و آنها را نابود می‌کند.

• کمپوستی که کاملاً آماده شده و رسیده باشد، براحتی با خاک در حال تعادل قرار می‌گیرد و تهویه خاک را بهبود می‌بخشد.

• کودهای اضافه شده را براحتی و با جلوگیری از تلف شدن و هدر روی در اختیار گیاه قرار می‌دهد.

• بسیاری از عناصر‌و مواد غذایی پر‌مصرف‌و ‌کم‌مصرف را که در‌خود داشته است در خاک آزاد کرده‌و در اختیار‌گیاه قرار می‌دهد.

• وزن مخصوص ظاهری خاک را به شدت کاهش داده و بنابرای برای خاک سنگین و رسی بسیار مناسب و مفید است.

• چون ظرفیت نگهداری عناصر در سطح آن زیاد می‌شود، بنابراین در کاهش عناصر و مواد غذایی گیاه در خاکهای سبک و شنی بسیار مناسب و مفید است.

• آزولا گیاهی مفید برای شالیزار می‌باشد در صورتیکه رشد مناسب و معقولی در منطقه داشته باشد. ولی اقلیم و شرایط منطقه و همچنین افزایش آلودگی آبها در منطقه به عناصر مختلف خصوصاٌ ازت و فسفر باعث رشد زیاد‌و بی‌رویه آن شده است بطوریکه امروزه تهدیدی بسیار جدی برای شالیزارها، استخرها، آب‌بندانها و تالابها شده و رشد برنج و جمعیت آبزیان را در معرض خطر قرار داده است.

رایس کمپوست RICE COMPOST