مرغ مینا آنچنان به صاحبش وابسته نیست ولی پرنده ی حساسی است و رفتار صاحبش را در مورد خودش درکمیکنه.
در مورد هوش این پرنده همین بس که اگه شما چیزی هم به اون یاد ندید مرغ مینا فقط با شنیدن صدای دیگر پرندگان می تونه اون صدا ها را تقلید کنه و پرندگان دیگر را به شک بندازه.
باید در دوران اولیه(۴-۶ماه) زندگی خوب به اونا رسیدگی کرد تا بشه از هوششون به نحو احسن استفاده کرد.
در کل باید توی حداکثر اون شش ماه اول زندگی خوب با اون کار کرد.تا می تونید اونا در دست بگیرید و نوازش کنید و به اون غذا بدید و توی همین حین با اون صحبت کنید.حرف زدن با مرغ مینا باید با تکررفراوان همراه باشه.
مرغ مینای نر با استعداد تر نسبت به ماده است و راه شناسایی اونا هم خیلی سادست و اون اینه که مرغ مینای نر سق سیاهی داره(سقف دهانش سیاه است).
منبع:akeگنجشک ها پرندگانی هستند کوچک بامنقار کلفت ومخروطی وپاهای نسبتاً کوتاه که اغلب پر وبال رنگارنگ ندارند. بیشتر بصورت اجتماعی بسر میبرند وبطور دسته جمعی زاد و ولد میکنند. بروازی نیرومند دارند. نر وماده از لحاظ شکل تفاوت دارند. در سوراخهای درختان، شکاف دیوار وصخرهها لانه میسازند. بیشتر از دانهها ومواد گیاهی وگاه جانوری تغذیه میکنند.معمولآ به طول ۱۴ تا ۱۵ سانتیمتر است. گنجشک نر تارک خاکستری پررنگ پس گردن بلوطی، گلوی سیاه، گونهها وسطح شکمی سفید مایل به خاکستری است. در پرواز خط بالی کوتاه و نسبتاً واضح ودمگاه خاکستری دارد. پرنده ماده ونابالغ فاقد سیاهی گلو، در سطح پشتی قهوهای تیره ودر سطح شکمی سفید چرک است.
زیستگاه مناطق مسکونی، کشاورزی ، وبندرت دور از محل آدمی زندگی میکند. در سوراخها وپرچینها، روی شاخههای درخت ودر مناطق مختلف لانه میسازد. گنجشک امروزه تقریباً در همه جای دنیا یافت میشود. بیشتر گنجشکان آوازی دلفریب وموزیکال دارند. اغلب گنجشکان لانه خودرا در بوته زارها وعلفزارها میسازند، اما نوعی گنجشک لانه اش را در جاهای بلندتری نسبت به گنجشکان دیگر میسازد. گاهی لانه را برفراز درختان همیشه سبز تا ۸ متر ارتفاع میسازد. لانه آنها از خار و خاشاک والیاف گیاهی، وگاهی از شاخههای کوچک درختان است.
موسم تخم گذاری گنجشکها معمولاً از نیمه فصل بهار آغاز میشود و تا اواخر پائیز ادامه دارد. ماده از ۴ تا ۶ تخم سفید رنگ باعلائم سرخ ــ قهوهای میگذارد. گنجشکانی که در نواحی معتدل بسر میبرند گاه بافرا رسیدن پائیز و زمستان بسوی نواحی گرم مهاجرت میکنند.
منبع:ake
فنچ
فنچ ها از پرندگان قاره ی استرالیا اند که در گله های حتی چند هزار تایی در دشت های قاره ی استرالیا زندگی می کنند.فنچ ها زندگی اجتماعی را خیلی دوست دارند.
زیبایی،آواز این پرنده،شیطنت ها و از همه مهمتر قابلیت تکثیر بسیار آسان آن باعث جذب طرفداران این پرنده شده است.
فچ های نر دارای نوک پررنگ تر و قرمز اند،در زیر بال های نرها پرهای قهوه ای با خال های سفید و در سر گوشواره های نارنجی به چشم می خورد.ولی در ماده ها نوک کمرنگ تر و نارنجی و پرهای کم نقش و نگار تری به چشم می خورد.
به طور کلی نرها از ماده ها زیباترند. غذای اصلی فچ ها ارزن است که آنها با نوک خود پوست آن را کنده و مغزنرم آن را صرف می کنند.اما دادن سبزی جات و میوه های تازه مانند:کاهو،جعفری،گشنیز،کل ،سیب و...را نباید فراموش کرد.سنگریزه ها هم باید در دانخوری باشند تا به خرد شدن دانه ها در سنگدان کمک کنند.
درون لانه را پنبه ی زده شده قرار دهید.پرنده های جفت شده لانه ای را انتخاب کرده و سپس پنبه های درون آن را به بیرون برده به هم می بافند و دوباره به لانه برده لانه را آماده می کنند.عمل لانه سازی بسیار زیباست.
بعد از آماده شدن لانه پرنده ها مدتی در آن رفت و آمد می کنند و سپس تخم گذاری می کنند.هر پرنده ی ماده بین 4-
6 تخم می گذارد. هر تخم به فاصله ی یکروز گذاشته و به همین ترتیب هم جوجه می شوند. بعد از اتمام تخم گذاری فنچ های جفت شده هر کدام به نوبت روی تخم ها می خوابند تا پس از 14 تا 16 روز جوجه ها در آیند.
منبع:ake
مرغ عشق (Budgerigar) یکی از اعضا کوچک خانواده طوطیها محسوب میشود. مهد این پرنده زیبا استرالیا میباشد.در طول قرن 19 و 20 هزاران جفت از این پرنده به سایر قارهها آورده شد و خیلی زود توانست جای خود را به عنوان یکحیوان خانگی محبوب باز کند. رنگهای زیبا، صدای دلنشین، توانایی تقلید صدا، طبیعت اجتماعی، نگهداری آسان وقیمت ارزان، مرغ عشق را به یکی از محبوبترین پرندگان تبدیل کرده است.
مرغ عشق در رنگهای متنوعی وجود دارد که از جمله آنها سبز، زرد، آبی و شیری میباشد. در طبیعت به کمک منقارقوی و شکل انگشتان پاهایش، دو انگشت رو به جلو و دو تا رو به عقب به راحتی از شاخهها بالا میرود.
مرغ عشق حدودا در 3 ماهگی بالغ میشود. برجستگی روی قاعده منقار در غالب پرندگان نر بالغ آبی روشن یا بنفشو در ماده بالغ قهوهای است. البته این رنگ در نابالغین کاملا مشخص نیست ضمن اینکه هنگام بیماری یا پیری رنگبتدریج کم میشود.
مرغ عشق ماده در هر نوبت به طور متوسط 4-6 تخم میگذارد. جوجهها 16-18 روز بعد از تخم بیرون آمده و24-28 روز در لانه میمانند. در طول این مدت جوجهها به شدت وابسته به مادر هستند.
مرغ عشق خیلی زود اهلی شده و به خانه خو میگیرد. میتوان به آن یاد داد که روی انگشت بنشیند
منبع:ake
عقاب - عقاب در حال شکار - پرندگان شکارچی - سریعترین حیوان - بیماریهای عقاب - عقاب در حال پرواز
عقاب - عقاب در حال شکار - پرندگان شکارچی - سریعترین حیوان - بیماریهای عقاب - عقاب در حال پرواز
عقاب معمولاً از ۷۶ تا ۸۹ سانتی متر از نوک منقار تا انتهای دم طول، واز ۳ تا ۶ کیلو وزن، وبالهایش دومتر بلندی دارد.
سر عقاب بزرگ وپوشیده از پر است. چشمانی درشت دارد که هریک ازآنها در یک طرف سرش قرار دارد. از قدرت بینائی فراوان بهره مند میباشد. عقابها میتوانند از فراز آسمانها شکار خود را ببینند واز نقاط بلند همچون صاعقه بر سر شکار نگونبخت فرود آیند. منقار نیرومند وتندی دارند. منقار عقاب طلائی به پنج سانتی متر میرسد. برخی از عقابها منقاری بزرگتر دارند. رنگ وبال وطول وشکل عقابها از منطقه تا منطقهٔ دیگر اختلاف دارد به طوریکه در عقابهای آسیائی و اوروپائی وآمریکائی تفاوت آن نمایان است. عقابها باپاهایی نیرومند و به رنگ زرد و روشن دارند. عقابها برای درهم شکستن شکار خود از منقار وچنگال پاهای خود استفاده میکنند. پاهای عقاب طلائی پوشیده از پر (ریش) است، اما قسمت پائین پاها بدون پر میباشد.
محل زندگی
سر عقاب محل زندگی عقابها:علفزار و جنگلهای زمینهای پست وبر فراز کوههای بلند ونا هموار، ودر نقات دورد دست، ودر نقات تقریباً دست نخورده انسان زندگی میکنند. باپرها وبالهای بلند، عقاب میتواند به آسانی پرواز وشکار خود را از زمین بلند کند. عقاب گاه، با بالهای خود به شکار ضربه میزند. اما نمیتواند با بالهایش بجنگد. عقاب هنگام جنگ از منقار وپاهای نیرومند خود استفاده میکند، بیشتر عقابها قهوهای رنگ و یا سیاه رنگ هستند. جوجه عقابها تا سن بلوغ خود که چهار سال طول می کشد پر وبال کامل ندارند.
بال عقابها معمولاً از ۲۵ تا ۳۵ سال تقریباً عمر میکنند، البته گاه تا ۴۵ سال و حتی بیشتر هم عمر کردهاند.
قلمرو عقاب از پنجاه تا ۱۷۰ کیلومتر مربع پیش بینی کردهاند. آشیانه عقابها بیشتر بر فراز بلندیها، بالای درختان بلند وشکاف صخرهها وکوههای مرتفع وپرتگاهها میباشد.
چشمان عقاب
شما امکان دارد به کسی که چشمان تیزی داشته باشد ، بگویید که چشمانت مثل عقاب می بیند ؛ ولی باید گفت این حرف اصلا صحت ندارد ! یک عقاب گر (Bald Eagle) که در حال پرواز بر فراز یک چمنزار است و در حال جستجوی موشهایی است که از روی برگها عبور می کنند ، قدرت دیدی حدودا 8برابر قویتر از ما دارد. ممکن است هنگامی که به سر یک عقاب نگاه می کنیم ، چشمانش به نظر کوچک بیایند؛ ولی قسمتی که ما می توانیم ببینیم ، در واقع قله یک کوه یخ است ! اندازه حقیقی کره چشم عقاب که درون جمجمه عقاب قرار گرفته است ، در مقایسه با استانداردهای انسانی بسیار بزرگ است و فضایی که اشغال می کند از مغز عقاب بیشتر است ! در درون این حدقه های چشم ، سلولهای حساس به نور قرار گرفته اند که تعدادشان از سلولهای انسانی بسیار بیشتر است.تعداد این سلولها در متراکم ترین منطقه درون چشم انسان ، حدود 200هزار عدد است.در حالی که این عدد در مورد عقاب به 5/1 میلیون بالغ می شود. همچنین چشمان عقاب نسبت به حرکت و تضاد حساس تر از رنگ اشیاست.این امر به این پرنده بلند پرواز کمک می کند که بتواند صیدش را از فاصله 2کیلومتری پیدا کند. یکی از نقاط ضعف چشمان عقاب این است که آنها درون جمجمه عقاب بی حرکت و ثابت هستند. به همین دلیل ، اگر عقاب بخواهد از زاویه دیگری به اشیا بنگرد، مجبور است سرش را بچرخاند. علاوه بر این ، دانشمندان تخمین می زنند که حدود 80درصد اطلاعاتی که عقابها از محیط اطرافشان دریافت می کنند، از طریق چشمانشان است و این امر اهمیت حسهای چشایی ، بویایی و لامسه را به حداقل کاهش می دهد. در واقع اگر شما سر یک عقاب را به وسیله چیزی بپوشانید، عقاب بلافاصله بیهوش می شود، چون مغزش به دلیل عدم ورود اطلاعات کافی از چشمانش ، از کار می افتد. همین پدیده ، پزشکان را قادر می سازد که بدون استفاده از مواد بیهوش کننده ، اعمال جراحی کوچک را روی عقابها انجامدهند. فقط کافی است که سر آنها را بپوشانند.
راسته
گنجشگ - تیره شهدخوار
نام
انگلیسی : Purple Sunbird
نام
فرانسوی :
Soui-manga asiatique
اندازه
شهد خور 9.5 سانتیمتر ، پرنده ای است بسیار کوچک و پرجنب و جوش ، با منقاری دراز
و خمیده به پایین که با هیچ پرنده دیگری اشتباه نمی شود . پرنده نر در تابستان تماما سیاه است ، با
جلای بنفش و سبز ، روی سینه اش نوار باریکی به رنگ قهوه ای مسی و در هر طرف سینه
لکه بزرگی از پرهای قرمز و زرد دارد .
پرنده
ماده در سطح پشتی قهواه ای مایل به سبز و سطح شکمی به رنگ زرد روشن است شاهپرهای
کناری دم قهوه ای در انتها سفید رنگ می باشد ، پرنده نر در زمستان شبیه پرنده ماده
است و در سطح شکمی نواری به رنگ بنفش براق از چانه تا وسط شکمش دیده می شود .
دمی
کوتاه و به مانند مرغ مگس دارد.
این
پرنده معمولا جفت جفت دیده می شود در حالیکه مرتب بال می زند از بوته ای به بوته
دیگر به دنبال حشرات و بهره گیری از شهد گلها پرواز می کند .
صدای
پرنده:
صدای
این پرنده تکرار شش نوبت "چی ی وت- چی ی وت، Cheewit-Cheewit"
است.
همچنین پرنده نر صدای شبیه "دزی ت- دزی ت،Dzit-Dzit
" و نیز "ته سوی ت، tsweet"
دارد.
زیستگاه :
بوتهزارهای
مناطق خشک ، بیشه ها و درختهای اطراف زمینهای زراعتی ، باغ ها و جنگل های تنک .
لانه
ای گلابی شکل می سازد که مدخل آن در کنار قرار دارد و به شاخه درخت یا بوته آویزان
است .
پراکندگی
و حفاظت:
شهد
خور پرندهای است بومی ایران و در گذشته نه چندان دور به صورت فراوان در استان
هرمزگان، بلوچستان و نواحی اطراف آن دیده می شده و اما در حال حاضر اطلاع دقیقی از
وضعیت این پرنده در دست نیست.
در
جزیره کیش می توانید تعداد بیشماری از این پرنده را در میان نخل های جزیره مشاهده
کنید.
این
پرنده در حال حاضر نیاز به برنامه حفاظتی ویژه ندارد.
سینه
سرخ، 14 سانتی متر طول دارد و به دلیل صورت و سینه قرمز نارنجی اش به راحتی تشخیص
داده می شود.
نر
و ماده همشکل ، پرنده ای کوچک و تپل که بی گردن به نظر می رسد، چشم های سیاه و
بزرگ و بالهای کوتاه دارد. سطح پشتی قهوهای زیتونی یکدست است.
زیر
تنه اش سفید مایل به خاکستری است. منقار و پاهایش تیره است.
سینه
سرخ نابالغ فاقد قرمزی سینه است اما قهوه ای تر دیده می شود و پر از لکه های قهوه
ای و نخودی است. (معمولا در پایان تابستان پس از پر ریزی، رنگ پرو بال پرنده بالغ
را می گیرد.)
اغلب
در حال جست و خیز در نزدیکی زمین و جاهای سایه دار دیده می شود. معمولا راست می
نشیند.
آواز
بسیار زیبایی دارد و معمولا در جایی مرتفع نشسته و آواز می خواند.
از
نابالغ دم سرخ معمولی با دم قهوهای پررنگ ( نه بلوطی ) و از نابالغ بلبل ، بوسیله
اندازه کوچکتر ، سطح شکمی نخودیرنگتر و دم قهوهای پررنگ تشخیص داده می شود
صدای
پرنده:
سینه
سرخ صدایی ساده و آهنگین دارد و با ملودی های زیبا می خواند، شبیه "تی ک، tik"
یا
"تی ک-ایک، tic-ik" و
نیز "ته
سی پ، tseep" شنیده می شود.
زیستگاه :
سینه
سرخ در باغ های سایه دار، پرچین ها و جنگل های با پوشش زیر آشکوب به سر می برد و
در سوراخ ها، شکاف درختان و انتهای پرچین ها آشیانه می سازد.
پراکندگی :
سینه
سرخ از دسته پرندگانی است که زمستانها از پراکندگی نسبتا زیادی برخوردار است و نیز
به تعداد نسبتا فراوان در ایران زادوولد می کند