خصوصیات کندو زنبور عسل

خصوصیات یک کندو ازورود زنبورهای مهاجم جلوگیری کند. مقاوم در برابر اثرات مخرب نور خورشید و باران باشد. مانع از
نفوذ موریانه ها گردد. اغلب کندوها چوبی هستند و رایج ترین آنها به نامهای مدرن یا ملی هستند.

قسمتهای مختلف یک کندو از پائین به با لا تخته تحتانی - طبقه - پنجره ملکه - قابها و زیرسازی آنها - صفحه جدا کننده –
سرپوش ابزارآلات زنبورداری لباس کار زنبورداری - یک جفت پوتین یا چکمه خوب - یک جفت دستکش - توری جهت
پوشاندن صورت - دودی یا دودکن - کاردک زنبورداری - کلاه - برسی یا شاه پر- قفس ملکه - بچه گیر - یک قوطی کبریت
زنبوران عسل تندخو به سادگی به زنبوردار اجازه خارج کردن عسل از کندو را نخواهند داد. برای تخفیف Smoker دودی یا
دادن حملات آنها و یا اداره کردن زنبوران زمانی که کندو مورد بازدید قرار می گیرد از وسیله ای بنام دودی یا دود کن
استفاده میشود. برخی از دودکن ها از قلع و برخی از مس یا استیل ضد زنگ ساخته شده اند ویک دودکن باید دمنده قوی
(ماق) و مخزن آتش مناسب داشته باشد. بسته های مقوای نازک ،گونی کنف خشک و بخصوص پوسیده ،تکه های پارچه یا
لباس پشمی کهنه ،چوب پوسیده و پهن گاو بهترین سوختها برای دودکن به حساب می آیند.

کلروپلاست

سبزدیسهیا کلروپلاست دیسه‌هایی دارای سبزینه هستند که در سیتوپلاسم یاخته‌های گیاهی یافت می‌شود.

سبزدیسه‌ها به امواج مختلف طیف نوری حساس‌اند و با استفاده از سبزینهٔ خود انرژی فوتون‌ها را به مولکول‌های شیمیایی تبدیل می‌کنند.

شمار سبزدیسه‌ها به طور ژنتیکی معین است.

سبزینه

سبزینه یا کلروفیل، رنگیزه‌ای سبزرنگ است که در اکثر گیاهان، خزه‌ها و سیانوباکتری‌ها یافت می‌شود.

سبزینه بخش اعظم نور آبی و قرمز را جذب و نور سبز و زرد را از بین طیف‌های الکترومغناطیسی منعکس می‌کند. رنگ سبز گیاهان به دلیل انعکاس نور سبز از کلروفیل‌هاست.

وظیفهٔ سبزینه، نورساخت (فتوسنتز) در یاخته است که گیاه را قادر می‌سازد از نور خورشید انرژی کسب کند.

ماده ای شیمیایی است که تقریبا در برگ و ساقه تمام گیاهان و جود دارد و رنگ آنها را سبز می‌کند . گیاهان، برای ساختن غذایشان به کلروفیل نیاز دارند . نور خورشید که روی برگ درختان می تابد، با کلرو فیل واکنش می دهد تا دی اکسید کربن موجود در هوا و آّب مکش شده به وسیله ریشه گیاه از زمین را به غذای حاوی قند و نشاسته تبدیل کند.

به نژادی سوسن

جنس lilium پیشینه ایی بسیار تاریخی داشته و به حدود 36قرن می رسد. آثار این جنس در دوره های مینوان یافت شده است. سوسن در جشن های نقاشی و در گلجای ها بدلیل داشتن رنگ سفید خالص و بوی خوش گلی ویژه بود. سوسن از جنسLilium  و از خانواده Liliaceae بوده که شامل 96 گونه می باشد. تمام گونه ها در نیمکره شمالی پراکنده اند(°10 تا °60) اکثرا در آسیا، آمریکای شمالی و اروپا. منشا سوسن را چین گزارش کرده اند.

امروزه سوسن در باغبانی جای والایی را به عنوان گل بریدنی، گلدانی و یک گیاه باغچه ایی به خود اختصاص داده. حدود 1500 میلیون سوخ در سراسر دنیا تولید می شود، که اغلب در هلند ، ژاپن ، چین و ایالات متحده می باشد. اما اخیرا در نیمکره جنوبی هم کشت و کارشده کشورهایی مثل استرالیا و شیلی.

بعنوان گل بریدنی سوسن اکنون در هلند از لحاظ اهمیت مقام چهارم را به خود اختصاص داده. در ایران برای تولید گل در عیدنوروز پیازها را در ماههای آذر تا دی در گلخانه کشت می کنند.

تکثیر:

ازطریق جدا کردن فلسهای پیازی می باشد که پس ازیک فصل رویشی پیازهای تشکیل شده از خاک خارج می شوند و مجددا کشت می گردند. پیازها بر اساس اندازه آنها درجه بندی می شوند بطوریکه پیازهای کوچک محیطی برابر با 15 تا 18 سانتی متر و پیازهای درشت محیطی به اندازه 25 تا 28 سانتی متر دارند. پیازهای کوچک بوته های کوچک و گل کمتری تولید می کنند. فصل برداشت پیاز سوسن مهر ماه است. زودتر از این زمان برداشت صورت نمی گیرد زیرا رشد و نمو در فصل پاییز انجام می شود.

در گلخانه حداکثر نور باید برای پرورش سوسن تامین شود در صورت کمبود نور به هر دلیلی بوته ها بلند شده و تعداد گل کمتری می دهند. طول روز در گلدهی سوسن تاثیری ندارد با این وجود در روزهای بلند بوته سوسن بلندتر و درشتر می شود.از تغییر طول روز برای تنظیم رشد و نمو استفاده نمی شود.

رشد و گلدهی سوسن تحت تاثیر مستقیم درجه حرارتی است که پیازها بعد از برداشت در تحت شرایط آن واقع می شوند.بعد از برداشت پیازها اگر آنها را به مدت 4 تا 6 هفته در حرارت 3 درجه سانتی گراد نگه داری شوند در حداقل زمان پیازها به گل خواهند رفت. اما این زودرسی با کوچکی و کمتر بودن تعداد گل ها همراه خواهد بود. زودرسی سوسن در 15 درجه سانتی گراد شب و 20 درجه سانتی گراد روز انجام می شود. اگر درجه حرارت از این دما ها کمتر شود رشد و نمو خوبی نخواهد داشت.

پیازها تا زمان کاشت در درجه حرارت 15 تا 10 درجه سانتی گراد انبار می شوند. خاک گلدان باید خاکی سبک و از اضافه کردن مقادیر زیادی تورب و مواد مشابه به خاک باید اجتناب نمود زیرا شرایط پوسیده شدن ریشه را فراهم می کنند.

ویژگی های بذر سوسن :

بذرها تخت بوده و حالت کاغذی دارند. افزایش از طریق بذر آسان بوده اما شکیبایی زیادی لازم دارد چرا که برخی از گونه ها هفت سال بعد از کشت بذر گل خواهند داد. بذرهای دیسک مانند حدود 3 تا 8 میلی متر قطر و حدود 2/1 میلی متر ارتفاع دارند ( بسته به گونه ) . مرکز بذر شامل رویان بوده که بوسیله سلولهای مرده احاطه شده اند که این سلولها  حالت پرمانند دارند. این حالت ظاهری به بذرها کمک می کند که توسط باد انتشار پیدا کنند.

بذرها برای تنژیدن به 3 تا 5 ماه دمای 45 تا 55 درجه فارانهایت نیاز دارند. تنژیدن بذر سوسن از نوع hypogeal ( زیر خاکی ) می باشد.

برخی از مشکلات کشت و کار سوسن :

1- سبز شدن زود هنگام در پاییز که قبل از درآوردن پیازها از خاک صورت می گیرد. در این صورت با احتیاط پیاز ها را خارج می کنند تا ساقه سبز شده نشکند زیرا برای رشد لازم می باشد.

2- بیماری لکه قهوه ایی برگها که عمدتا  به دلیل متوقف شدن رشد ریشه به هر دلیلی به وقوع می پیوندد. آبیاری منظم و به اندازه در این خصوص نقش مهمی بازی می کند زیرا آبیاری بیش از حد پوسیدگی ریشه و تشدید بیماری را به همراه دارد.

3- عارضه کمی گل به دلیل کشت پیازهای کوچک یا انبار کردن پیازها به مدت طولانی ویا خشکی هوای انبار روی می دهد.

4- ترکیدن جوانه های گل که به دلیل کمبود آب روی می دهد.

5- زردی و ریزش برگهای پایین که در نتیجه کمبود نور یا کمبود ازت است.

بیماری و آفات :

مهم ترین عامل بیماری زایی پوسیدگی ریشه در این گیاه ریزوکتونیا و پی تیم است. از این رو ضد عفونی کردن آمیخته گلدانی و سوخ ها ضروری است. مهمترین آفت سوسن شته ها بوده که به بخش انتهایی برگها حمله می کنند. با سم پاشی شته به راحتی کنترل می گردد.

واریته ها :

رقم های سوسن برای گل بریدنی در 3  گروه مهم هیبریدی مشخص جای می گیرند :

1) The Longiflorum hybrids

2) The Asiatic hybrids

3) The Oriental hybrids

گروه اول :

 شیپوری شکل بوده ، گلها به رنگ سفید خالص یک

عطر مشخص داشته، قابلیت پیش رسی در سراسر

 سال را داشته و روی گلهایش به طرف خارج می باشد.

گروه دوم :

دامنه ایی از رنگ های متنوع گل را در بر می گیرد.

 نمای گل قائم و ایستاده است بعضی ارقام زود و

 برخی دیر گل می دهند.

گروه سوم :

گلها عطری قوی داشته ، ساقه ایی مقاوم و سخت

 به رنگ  سبز تیره دارد.

سوسن چلچراغ :

نام علمی این سوسن  Lilium ledebourii  می باشد که به طور خودرو در دو نقطه از جهان می روید که هر دوی این مناطق در رشته کوه البرز قرار داشته و شامل تالش و داماش می باشد. از آنجا که شکوفه‌های این گل با رنگ سفید به صورت واژگون باز می شوند نام سوسن چلچراغی به خود گرفته است.

 زمان رویش این گل در ماه های خرداد و اوایل تیر است که به صورت گلی با قامت بلند به شکل واژگون شکفته می شود. شکوفه های این گل با رنگ سفید به صورت واژگون باز شده و انتهای گلبرگهای آن پوشیده از دانه های برجسته و پرچم های بسیار بلند است.

گل ملی سوسن چلچراغ، تنها گلی است که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و بنابه گفته کارشناسان این گونه گیاهی در جهان منحصر به فرد می باشد.

بهنژادی سوسن :

روش بهنژادی سوسن مانند هر گیاه دیگر به بهنژادی صفت مورد نظر بستگی دارد. با توجه به اندازه گل و بساک این گیاه دورگ گیری روشی ساده و موثر است. بساک های این گل درشت بوده و جدا کردن آنان قبل از خود گرده افشانی درصد اطمینان بالایی دارد. این درحالی است که از روش انتقال ‍ژن در سطح آزمایشگاه نیز جدیدا در حال گسترش می باشد.روش دیگر مورد استفاده توسط بهنژادگران ، انتخاب توده ای یا انتخاب تکی گیاه دارای صفت مطلوب می باشد.

به منظور دورگ گیری بساک ها را قبل از آنکه شکوفا شوند جدا می کنند.سوسن گیاهی خودگشن است و زمان شکوفا شدن بساک ارتباط تنگاتنگی با شرایط محیطی دارد که در هر منطقه باید زمان دقیق آن مشخص گردد.

صفات مهم در بهنژادی سوسن :

شکل گل

( قیفی شکل ، ترومپت شکل ، جامی شکل ، زنگی شکل ، ستاره ای شکل و حالت آویخته )

عمر گلجای گل بریده

عطر گل ها

رنگ گل

طعم و نشاسته سوخ ( دارای اهمیت در برخی از کشورها )

مقاومت به آفات و امراض

مقاومت به تحمل شرایط نامساعد محیطی

بذرگیری از سوسن:

بذرگیری از سوسن تقریبا راحت بوده و تنها لازم است که گل خشک شود. بعد از این مرحله قسمت انتهای گیاه را برداشت نموده و با عملیات های ساده کوبش و مالش بذرها استخراج می شوند.

کارهای صورت گرفته در زمینه بهنژادی سوسن :

ژاپن کشور سوسن است. در مجموع 96 گونه در سراسر دنیا وجود دارد که 15 گونه آن بومی ژاپن است. سوسن در ژاپن به عنوان یک گیاه مقدس مورد توجه است.

بهنژادی سوسن به منظور بدست آوردن رنگ های جدید

آقای  A. Balode که بعنوان یک بهنژادگر سوسن لقب گرفته چندین سال بر روی بدست آوردن گستره ایی از رنگهای سوسن کار کرده است.

این برنامه بهنژادی شروعی بود برای بدست آوردن واریته های جدید با یک گستره وسیع از رنگها. در این پروژه گیاهان مادری پرورش یافتند و هیبریدها جداگانه  ارزیابی شدند. برای هر گیاه با شروع شکوفایی نخستین گل رنگها بطور جداگانه تجزیه و تحلیل می شد.در ارزیابی واریته ها بوسیله رنگ ‘Royal Horticultural Society Color Chart’ مورد استفاده قرار گرفت. تفاوت معنی داری بین و درون آمیزش ها پیدا شد.تجزیه و تحلیل رنگ اجازه نتیجه گیری نهایی ویژگی های نتاج را می داد. این یافت شد که واریته های درون نارنجی قرمز [ اگر به عنوان والد انتخاب شده بودند (‘Compass’, ‘Gran Paradiso’ and ‘Alisa’)  ] هیبریدی تولید می کردند با غالبیت رنگ نارنجی قرمز که بالای آن به رنگ  سفید بود.

در دگرآمیزی  Olga’ (apricot-white with brown spots) x ‘Arabeska’ (salmon-orange) گوناگونی زیادی مشاهده شد. صفاتی که از والد ماده به ارث برد ویژگی های غالب مشخصی بودند شامل : میان سایه ایی از صورتی رزی ، زردآلویی، نارنجی قزل آلایی با نقطه های قهوه ایی که در وسط قابل مشاهده بود. شباهت های هیبرید به والدین بوسیله رنگ تولیدی توسط شیپور سوسن هیبریدی در دگرآمیزی ‘Zemgale’ (creamy white, unspotted) x ‘White Henryi’ (white with yellow-orange centres) بود.  در مجموع 353 گیاه در 14 دگر آمیزی تخمین زده شد.  درآن موارد نشان داده شد که 41% هم غالبی در یک واریته در رنگ، 36% توسط والد ماده و 23% توسط والد نرتعیین می شود.

ورود بهنژادی در میان پلی پلویید های بین گونه ای سوسن ( یک مطالعه سیتوژنتیک مولکولی ) :

این مطالعه مداخله بهنژادی را در میان پلی پلوییدهای میوتیک و متوتیک شرح می دهد.این رخداد بوسیله تجزیه و تحلیل هیبریدهای سوسن بوسیله هیبریدیزاسیون ژنتیکی و بصورت in situ انجام شد. کاریوتیپ ( نقشه کروموزمی) گونه های  L. longiflorum و L.rubellum بوسیله روش های متداول و تکنیک سیتوژنتیکی مولکولی بدست آمد. مشاهدات میکروسکوپی وضع  کروموزم های میوتیک longiflorum ×L. Asiatic هیبرید های بین گونه ایی یک تیپ جدید از بازگشت نوسلار را آشکار کرد، بنابراین میوتیک بازگشت کننده نامحدود نامیده شد( (IMR. نخستین تقسیم بازگشت کننده(FDR) و دومین تقسیم بازگشت کننده (SDR) و IMR نسبت به  نتیجه نهایی ژنتیکی آنها مقایسه شد. دخول کروموزم های همولوگ و کروموزم های سیگمنت از گونه دهنده به درون پذیرنده بوسیله تکنیک رنگ آمیزی کروموزومی تجزیه و تحلیل شد.روش های اصولی نرعقیمی F1 هیبرید بین گونه ایی و BC آنها به طور تکی جای بحث دارد.

کارهای انجام گرفته  بهنژادی سوسن در آسیا :

عمده کشور توجه کننده به بهنژادی سوسن به منظور عادت و فرم رشد و گلدهی کشور ژاپن می باشد.سوسن های بومی ژاپن در 5 تا 4 گروه جای می گیرند.

بیش از 8 گونه از 15 گونه ایی که در ژاپن رشد می کنند بومی این کشور می باشد.در ژاپن سالانه 67 میلیون سوخ و 57 میلیون گل بریدنی تولید می شود. هیبرید های شرقی و هیبرید های آسیایی تقریبا در سراسر این کشور تولید می شود. بسیاری از واریته های هیبرید های آسیایی بوسیله بهنژادگرهای خصوصی و ایستگاه های تحقیقاتی توسعه یافته اند.آقای Nishimura در ناگانو تلاقی 

L. formosanum  با  L. longiflorum  را از حدود سال 1928 شروع و رقمی به نام L. formolongi  را معرفی کرد که دارای این مشخصات بود: گلدهی در سال اول در افزایش با بذر و داشتن برگ های پهن مانند

L. longiflorum . همانطور که L. longiflorum بوسیله بذر افزایش می یافت به منظور پیش رسی برای گل بریده، مشکل آلودگی ویروسی بوجود نمیامد.

تکنیک های غلبه بر ممانعت های بین گونه ایی، کشت رویان، کشت خامه و گرده وغیره در ژاپن گسترش یافته. اخیرا برخی هیبریدهای جدید از تلاقی

L. longiflorum   و L. formolongi با دیگر گونه ها ظاهر شده به منظور کشت رویان مورد استفاده قرار می گیرند.

علاوه بر ژاپن در کشور چین نیز نگاهی ویژه به سوسن می شود. در این کشور بدلیل فرهنگ و جشن های خاص آنان سوسن به عنوان یک ماده افزودنی به غذاهایشان مورد توجه است.

سوخ سوسن بعنوان یک سبزی خوراکی بحساب می آید که سرشار از نشاسته بوده و بعضا بسته به گونه تلخ می باشد. ارقام غیر تلخ شامل lancifolium, L. pumilum   L.  بوده که در مقیاس وسیعی در چین بعنوان جزیی از یک غذای سالم در مراسمات ویژه استفاده می شود. در آنجا به میزان زیاد در تابستان میل می شود چون معتقد اند که می تواند باعث کاهش دمای درونی بدن شود.بهنژاد گران در چین از زمان های دور تمام تلاش خود را برای بدست آوردن سوخ های غیر تلخ معطوف داشته اند . نتیجه نهایی این تلاش ها معرفی چند رقم غیر تلخ بسیار مطلوب بوده که معرفترین و مناسبترین آنها Lilium brownii  بوده که به صورت بخار در مراسمات و بعنوان غلیظ کننده سوپ ها ودر فرآیندها برای استخراج نشاسته  استفاده شده. مزه و بافت این گونه با سیب زمینی مقایسه می شود.
بهنژادی به منظور افزایش طول عمرگلهای هیبریدهای سوسن آسیایی

Ki-Byung Lim وJ.M. van Tuyl در مرکزتحقیقات بین المللی Business واحد ژنتیک و بهنژادی در هلند در سال 2002 بین واریته های سوسن آسیایی تلاقی انجام داده و تفاوت هایی در طول عمر گل های بوجود آمده مشاهده شد. نتایج برای طول عمر گلها، بصورت جداگانه و مجموع گلها آنالیز شدند و گیاهان نوید بخش برای آزمایشات بعدی انتخاب شدند. همگروه های واریته های والدی با 73 گیاه انتخاب شده و سری اول تحقیقات انجام شد.در بین فاکتور مورد بررسی، طول عمر گل به تعداد گل های هر ساقه، سرعت باز شدن گل و جذب آب وابستگی بیشتری داشت.مقدار طول عمر گل در هر گیاه تکی ظاهر شده با آنکه در همگروه ظاهر شده بود مقایسه شد. شمار گلها، جذب آب و ساقه های زودتر تشکیل شده همبستگی متوسطی با طول عمر گلهای تکی داشتند، درحالی که دیگر فاکتورها مثل تعداد برگ، وزن ساقه و ارتفاع همبستگی نشان ندادند. جذب آب توسط ساقه در طی بعد از برداشت با طول عمر گل تکی همبستگی منفی نشان داد .

گلهای شاخه بریده واریته هایی از سوسن که طول عمر 7 روز دررطوبت و دمای 0تا 1- را داشتند تنها 3 روز در حالت خشک دوام دارند. برای این آزمایش 10 واریته تجاری سوسن در سال 1992 به هلند انتقال یافتند.حدود 2000 دانهال پرورش یافتند تا سوخهای آنان به بلوغ برسند.در سال 1995 نخستین آزمایش طول عمر تحت شرایط کنترل شده محیطی انجام شد و حدود 100 ژنوتیپ انتخاب شدند. 65 ژنوتیپ و واریته والدی برای انتخاب نهایی کاشته شدند.

واریته 921492-2 با 11 روزبیشترین طول عمر را داشت. پس از آن واریته های921425-2 ، 921425-1 ، 921421-1 با 10 روز مقام دوم ، 921442-2 با 9 روز مقام سوم و  Fashion  با 8 روز مقام چهارم را به خود به اختصاص دادند.

هیبریداسیون بین گونه ایی در سوسن :

جنبه های کاربرد اقتصادی و تاکسونومی گونه های هیبریدی در بهنژادی :

سوسن بیش از 80 گونه دارد که در 7 گروه طبقه بندی شده اند. در این گروه ها ارقام پرورش یافته از Sinomartagon, Archelirion و Leucolirion بیشترین اهمیت را در بازارهای اقتصادی را دارند. در حال حاضر بیشتر سوسن های اصلاح شده امید بخش، از رقم های جدیدی که از هیبریداسیون بین گونه ایی با ورود تیمارهای مفید ژنتیکی از گونه ها یا مواد اصلاح کننده متعلق به گونه های وحشی  که تاکنون استفاده از آنها برای اصلاح اقتصادی رایج نیستند، بدست آمده اند. ما داریم تقریبا تمام دگر آمیزهای گوناگون را تلاقی می دهیم واز 1980 در بیش از 28 دگرآمیزی موفقیت هایی به دست آورده ایم. هیبریدهای نسل اول بین گونه ایی مشخصات فنوتیپی بینابین نشان می دهد. هیبریدهای بین گونه ایی یا بین نژادی پرزحمت است اما مدارکی پیدا شده مبنی بر موفقیت بیشتر که موثر ازشکل رویان است.

بنابراین به منظور تحقیق روی موفقیت هیبرید درون گونه ایی بین خویشاوندان دور، گونه ها به چندین آزمایشگاه در دنیا انتقال یافتند. برای موفقیت اصلاح دورگه های درون گونه ایی نه تنها تولید نسل اول هیبرید درون گونه ایی بلکه همچنین موفقیت تولید متوالی نسل ها با استفاده از هیبرید درون گونه ایی  ورود تیمارهای با ارزش  اهمیت دارد. یکی از تلاقی های امید بخش بین شرقی ها ( (Orientalsچندین گونه مانند L. henryi, Asiatics, و trumpet lilies  می باشد.

ورمی کمپوست

:
ورمی کمپوست عبارتست از مدفوع کرم هایی که از زباله یا کود دامی تازه یا هر مواد آلی دیگر تغذیه کرده و مواد
آلی را به ذرات خیلی ریز خرد میکنند.

ورمی کمپوست نتیجه ی هضم طبیعی غذا در سامانه هاضمه ی کرم ها ی

خاکی است و دوره ی رشد گیاه را بوسیله داشتن میکروارگانیسم و همچنین مواد آلی فعال و تسریع می نماید .

مجوز های قانونی پرورش قورباغه

نخستین آمار ثبت شده از پرورش قورباغه به قاره آمریکا در قرن 19 برمیگردد. این روش شامل محدود کردن استخرهای طبیعی و رها سازی بچه قورباغه ها در آن بود. روشی که تا به امروز همچنان مورد استفاده است. در این روش از غذای دستی استفاده نمی شد و قورباغه ها از تولیدات طبیعی حوزه آبی استفاده میکردند.

در برخی مزارع قورباغه ها را در قسمتهای ساحلی جمع آوری میکردند تا از لارو حشراتی که روی قطعات گوشت در حال فساد یا سایر ضایعات غذایی رشد میکردند تغذیه کنند. به این ترتیب بسترهای ایده آلی جهت تولید غذای زنده فراهم میکردند.

امروزه با تکمیل روشهای تغذیه ای امکان تغذیه دستی در چنین محیطهایی فراهم شده است.

در خارج از ایالات متحده نخستین استخر پرورشی در کشور برزیل احداث شد. این مزارع پیشگامانی بودند که ناملایمات این کار، تکنیک های جدید و موثر و سختی های عملیاتی این صنعت را تجربه کردند و طبیعتا امروزه از برترین های این صنعت هستند.  

شرایط زیستی کرمهای خاکی

بررسی تجربی نشان م یدهد که کرمها از هر نوع روشنایی کریزانند آنها روزها به حالت مخفی بوده و شب هنگام
چنانچه نوری به آنها بتابد سریعًا خود را به عقب م یکشند همه کرمهای خاکی نسبت به ارتعاشات مکانیکی از
قبیل صدای پای شدید در روی زمین حساسند. از قرار معلوم قادر به شنیدن ارتعاشات صوتی موجود در هوا
نیستند. اگر آنها را مثلاً با بیل زدن باغ برگردانند همان طور که از نور فرار م یکنند در صدد تماس با زمین بر
م یآیند. به دلیل آنکه تنفس کرمها بستگی به رطوبت کوتیکول پوست دارد به همین خاطر کرمها نسبت به محیط
مرطوب بیشتر از خشکی سازگاری دارند. گازهای شیمیایی نامطبوع و یا تحریک کننده موجود در هوا باعث عقب نشینی کرم به داخل سوراخ خود م یگردد. بطور کلی شرایط زیستی کرمهای خاکی بر حسب گونه بسیار متفاوت
بوده و شدت فعالیت آنها تحت تاثیر عوامل مختلف محیطی قرار م یگیرد که اهم آنها به شرح زیر خلاصه م یشود:
حرارت:
کرمهای خاکی در شرایط حرارتی خاص م یتوانند زندگی نمایند. تمام فعالیتهای حیاتی نظیر تولید مثل، رشد و
پراکنش آنها تحت تاثیر درجه حرارت محیط م یباشد. مث ً لا مدت لازم برای خارج شدن کرمها از پیله بستگی به
درجه حرارت محیط دارد.
تهویه:
کرمهای خاکی برای ادامه حیاط نیاز به تهویه ی مناسب دارند بدین خاطر زمینهای رسی سنگین و یا خاکهای
بدون تخلخل محیط زیست مناسبی برای این موجودات نیستند.
:PH پ- هاش
خاک حساس بوده بطوریکه در بسیاری از موارد این عوامل تنوع و توزیع گونه ها را PH کرمهای خاکی نسبت به
در خاک محدود م یسازد.
رطوبت:
مقدار رطوبت و خشکی محیط زیست کرمهای خاکی یکی از عواملی است که در پراکنش عمودی و افقی آنها موثر
است. این موضوع در کشورهای مختلف که دارای عرض جغرافیایی متفاوت هستند به خوبی آشکار است از
آنجایی که حدود ۷۵ تا ۹۰ درصد وزن بدن کرم خاکی را آب تشکیل م یدهد نیاز آنها به آب بسیار زیاد بوده و در
صورت خشک شدن خاک اکثرًا از بین م یروند.
تغذیه:
غذای اصلی کرم های خاکی بقایای مرده و پوسیده گیاهی به انضمام بقایای ریشه ی گیاهان و نیز کود دامی است.
کرم های قرمز بارانی بیشتر مواد زائد آشپزخانه را نیز خواهند خورد ضایعات سبزیجاتی که در حین تهیه غذا
بوجود م یآید برای کرمها قابل استفاده م یباشد. مانند پوست سیب زمینی، هویج، کاهو، کلم، کرفس، سیب،
پوست موز، گریپ فروت و پوست پرتقال، برگ چای، چای کیسه ای، تفاله قهوه، کاغذ و مقوا . بعضی از ضایعات
زودتر از سایر مواد به کود تبدیل م یشوند. پوست موز حدود یک هفته طول م یکشد در حالی که پوست پرتقال
حدود یک ماه طول خواهد کشید تا کام ً لا تجزیه گردد. نوع و مقدار مواد غذایی در دسترس نه تنها بر روی
جمعیت کرم های خاکی بلکه بر روی انواع گونه های موجود و نرخ رشد و .... تاثیر م یگذارد.