پرورش گوزن نسبت به پرورش گاو و گوسفند دارای سود بیشتری است
این حیوان هنوز در ایران کاملا شناخته شده نیست اما در بسیاری از کشورهای جهان مانند نیوزیلند و امریکای شمالی طرفداران زیادی دارد. گوشت گوزن نسبت به گاو دارای کیفیت بالایی است و همین امر یکی از دلایل محبوبیت پرورش گوزن به عنوان منبع غذایی است.همچنین به دلیل در خطر انقراض نبودن گوزن ها گرفتن مجوز های لازم برای پرورش گوزن به راحتی امکان پذیر است
این حیوان بهعنوان یکی از این حیوانات با گوشت حلال و قابل استفاده شناخته میشود که مزیتهای بیشماری هم برای مصرفکننده و هم سرمایهگذار دارد. همچنین از چرم و از لبنیات آنها هم استفادههای زیادی می شود. کشور ما ایران با توجه به داشتن اقلیمهای متنوع و مناسب پرورش گوزن و همچنین داشتن چندین گونهی بومی پتانسیل بالایی برای پرورش این حیوانات دارد.
آنچه در ادامه میآید شرح مختصری است بر نحوه پرورش و نگهداری از گوزنها و شرایط مورد نیاز آنهاست.
مزرعه پرورش گوزن یا deer farm در واقع به محوطهای باز گفته میشود که اطراف آن به وسیلهی فنس محصور شده است. گوزنهای یک مزرعه پرورشی به دو منظور نگهداری میشوند:
در دنیا ۲۶-۲۷ گونه گوزن زندگی میکند که تنها در ایران ۳ گونه قابل مشاهدست، و متأسفانه در اثر ۳ عامل مهم تخریب زیستگاه، افزایش جمعیت انسانی و شکار بیرویه و غیرمجاز، واقعاً در ایران شرایط مناسبی ندارن. گوزن، حیوانیست که در زیستگاههای جنگلی و نیمهجنگلی با مرز مرتع و استپی قادر به ادامه حیاته برخلاف پازن، قوچ و آهو که به ترتیب در زیستگاههای صخرهای- کوهستانی، تپه ماهوری- کوهپایهای و دشتی قابل مشاهده هستند؛ گوزن، پستانداری زوج سم و نشخوارکنندست و معده چهار قسمتی دارد.
شاخ که در نرها دیده میشود، از استخوان جمجمه رشد میکند و هر سال هم شاخ میافتد و شاخ جدیدی شروع به رشد میکند که در مدت رشد، پوست مخملی شکلی روی اونها پوشیده شده که نقش تغذیه و تکامل شاخها رو به عهده دارد.
در حال حاضر مرال و شوکا بیشتر در ارتفاعات جنگلی هشت شهرستان گیلان شامل: تالش، فومن، رودبار، شفت، رودسر، سیاهکل، لنگرود و ماسال زیست میکنند. جدا از شکار به کمک سلاحهای جدید، کاهش و نابودی جنگلها و پوشش گیاهی که همین کاهش و نابودی زیستگاههای این حیوانات رو به دنبال دارد و توسعه مناطق روستایی و شهری به اضافه آلودگیها، همگی عمده دلایلی هستند که بقای حیات در این مناطق رو به خطر میندازند و ناپدید شدن کل حیات وحش رو به دنبال دارند.
به گفته مورخان گوشت گوزن از ۴۰-۱۶ هزار سال پیش از میلاد مسیح به مصرف غذایی میرسیده است و گوشت مرال از ۴ هزار سال پیش از میلاد، حتی تا ۱۰ هزار قبل آن عمدهترین گوشتی بوده است که در سرتاسر اروپا مصرف میشده است. براساس چنین نظریههایی گمان میرود انسان از گوزن به عنوان یک حیوان نیمه اهلی نگهداری میکرده است. در حال حاضر نیز گلههای گوزن در نقاط شمالی کره زمین مانند اسکاندیناوی، روسیه، آلاسکا و در میان اسکیموها دیده میشود.
احتمال میرود پرورش گوزن در مزارع، مانند سایر دامها از دو هزار سال پیش در چین مرسوم بوده است اما پرورش گوزن در غرب در سال ۱۹۷۰ میلادی در اسکاتلند آغاز شد، و هر چند در آغاز جنبه مطالعاتی و تحقیقاتی داشته ولی به زودی اهداف اقتصادی نیز دنبال گشته است. در همین سالها در نیوزیلند پرورش گوزن برای تولید گوشت و صادرات به اروپا و همچنین شاخ گوزن برای صادرات به کشورهای آسیایی آغاز گردید. هم اکنون پرورش گوزن در بسیاری از نقاط جهان رایج است.
در مزارع معمولا به صورت تک گونهای صورت میگیرد ولی این در حالی است که برخی از دامداران با تجربه توانستهاند نتایج موفقیت آمیزی از نگهداری چند گونه در کنار هم را نیز به دست آورند. گوزنها با توجه به ویژگیهای ذاتی و طبیعیشان نیازهایی دارند که در هر مزرعه پرورشی باید به آنها توجه ویژه نمود. برای احداث یک مزرعه مناسب پرورش و نگهداری گوزنها باید به نکات مختلفی توجه کرد که مهمترین آنها به شرح زیر است.
برای شروع کردن این کار باید به تمام جوانب توجه نمود. باید اندازهی کار و مقدار هزینه مشخص گردد. و همچنین باید بازارهای عرضه پیشبینی و هدف گذاری گردند تا از خسارات ثانویه جلوگیری گردد.
مهمترین عامل در موفقیت هر فارم پرورشی انتخاب درست مکان و محل پرورش است. محلی که قرار است مزرعه در آن محل احداث گردد باید از نظر وجود منابع آبی به دقت مورد برسی قرار گیرد. همچنین وجود منابع غذایی مناسب گوزنها هم بسیار مهم است زیرا گوزنها در سیستمهای پرورشی نیز بخشی از غذای خود را از محیط دریافت میکنند. عامل دیگری که برای تعیین محل مزرعه بسیار مهم است بررسی آب و هوا و شرایط جوی در فصول مختلف سال است. همچنین نزدیکی یا دوری از راهها و جادههای اصلی نیز تا حد قابل توجهای تعیین کننده است.
اگر منطقه دارای عوارض طبیعی مثل تپه یا درختان بزرگ باشد دارای ارجعیت است زیرا چنین محیطهایی به گوزنها کمک میکند به محیط اثارت راحتتر عادت کنند و نگهداری از آنها راحتر باشد.
مازندران هم بهعنوان یکی از مناطق مستعد برای پرورش گوزن معرفی میشود و سوددهی بیشتر در مقایسه با پرورش گاو و گوساله، فرصت مناسبی برای پرورش این حیوان در مازندران به وجود آورده است.
شاید در ایران به خاطر نبود مزرعه گوزن امکان خرید گوزن وجود نداشته باشد ولی در کشورهای دارای این صنعت بهتر است گوزن از دامداریهای با تجربه که دارای مجوز های لازم و دامهایی سالم هستند صورت بگیرد. همچنین در خرید گوزن باید به اقلیم مورد نیاز آن توجه ویژهای شود و نژاد مناسب با شرایط آب و هوایی موجود انتخاب گرد تا بهترین بهرهوری را داشته باشد. در مواردی که مانند کشور ما مجبور به گرفتن حیوانات از طبیعت هستید باید حیوانات بعد از گرفته شدن کاملا زیر نظر گرفته شوند و در هنگام ورود به دامداری توسط دامپزشک از نظر داشتن یا نداشتن هر گونه بیماری چک گردند.
بسیج اقتصاد مقاومتی استان مازندران برای علاقهمندان به پرورش و تغذیه از گوشت گوزن طرح جدیدی را ارائه کرده است که طی آن از کسانی که بخواهند وارد عرصه تولید و پرورش گوزن شوند حمایت همه جانبهای به عمل میآورد. با مشارکت علاقهمندان تاکنون دو مرکز پرورش گوزن راهاندازی شده و قرار است پس از اتمام دوره آموزشی با پرداخت تسهیلات به آنان ۷۰ گوزن بالغ برای پرورش و ازدیاد نسل تحویل داده شود.
با توجه به اینکه گوزنها هم مانند گاو نشخوار کننده هستند از نظر جیره غذایی بسیار شبیه به آنها هستند ولی مشکل اصلی این است گوزنها هرگز مانند گاوها غذا را طی یک برنامه منظم نخواهند پذیرفت و اغلب غذا را در وعدههای کم و با فاصله میخورند. همچنین چون گوزنها کاملا اهلی نیستند تمایل زیادی به استفاده از علوفه تازه و شاخه و برگ درختان که غذای طبیعی آنهاست دارند و مدتی طول خواهد کشید که غذای آماده یا کنسانتره را از محل مشخصی دریافت کنند. اما در مجموع در ترکیبات غذایی این حیوانات باید از پروتیین و کربوهیدرات به درستی استفاده شود.
همچنین استفاده از ویتامینها و مواد معدنی نقش مهمی در شادابی و سلامت آنها بازی خواهد کرد. غذادهی در گوزن بسته به فصول سال متغیر است. در فصول گرم سال که غذای طبیعی بیشتر است باید هجم غذا کم و در فصول سرد سال باید جیره ی بیشتر همراه با مواد غذایی پر انرژی همچون ذرت در فهرست قرار گیرد تا حیوانات به مشکلی بر نخورند.
گوشت گوزن از گذشتههای دور به عنوان یکی از با کیفیتترین و لذیذترین انواع گوشتهای قرمز مد نظر آشپزان و مردم عادی بوده است. گوشت این حیوان از نظر مقدار چربی از گوشت گاو چربی کمتری دارد و گوشت یک گوزن در مقایسه با گوشت یک گاو هم سن بسیار نرمتر است. همچنین سختیهای شکار و دسترسی به گوشت این حیوانات در گذشته باعث شده تا همیشه از آن به عنوان یک غذای اشرافی یاد شود. همچنین چرم و پوست این موجودات هم بسیار با کیفیت و گران قیمت است. در مورد گوزنهای نر بالغ که دارای شاخهای گستردهای نیز هستند فروش کله همراه با شاخ به صورت تاکسی درمی شده هم یکی از درآمدهای جانبی هر مزرعه پرورش گوزن به شمار میرود.
با توجه به آنچه گفته شد میتوان به راحتی در کشور به پرورش و نگهداری گوزن پرداخت اما قبل از هر چیز برای شروع این کار باید با نژادهای بومی کشور و احتیاجات آنها آشنا شد تا بتوان به نتایجی مطلوب دست یافت. گونههای گوزن موجود در کشور عبارتند از:
۱- گوزن زرد ایرانی
ویژگیهای ظاهری:
نرها شاخهای بلند و نسبتاً پهنی دارند. رشد شاخها از یک سالگی به بعد
شروع میشود، ولی شاخکها از دو سالگی ظاهر میگردد. در اواخر فصل زمستان
شاخها میافتند و شاخهای جدید بلافاصله شروع به رشد میکنند و در تابستان
تکمیل میشوند. موها در فصل تابستان کوتاه است. رنگ پشت و پهلوها در این
فصل زرد متمایل به قرمز و زیر بدن و کفلها و دم سفید است. در قسمت پشت و
پهلوها خالهای سفید مشخصی دارد. در زمستان موها بلندتر و به رنگ خاکستری
با خالهای نامشخص است. گوزن زرد ایرانی دارای طول سر و تنه میان ۱۵۰ تا
۲۰۰ سانتی متر، دم ۱۶ تا ۲۰ سانتی متر و ارتفاع ۸۵ تا ۱۱۰ سانتی متر است.
این پستاندار وزنی برابر با ۵۰ تا ۱۳۰ کیلوگرم دارد.
زیستگاه:
در گذشته پراکندگی وسیعی از شمال افریقا تا عراق و ترکیه و ایران داشته که
در حال حاضر در تمام کشور های فوق بجز ایران منقرض شده است. در ایران این
گوزن در مناطق جنگلی زاگرس و جنگلهای گرمسیری خوزستان زندگی میکرد، ولی
پس از قرار گرفتن این پستاندار در وضعیت بقای هشدار، تعدادی از این گوزنها
به دیگر مناطق ایران و جهان منتقل شدند تا جمعیتهای دیگری از آن پدید
آیند. در حال حاضر پراکندگی طبیعی آن محدود به مناطق حفاظت شدهٔ دشت ناز
ساری، جزیره اشک در دریاچه ارومیه و مناطق دیگری در چهارمحالوبختیاری، یزد
و فارس است. گوزن زرد تا تابستان سال ۱۳۹۲ در دز و کرخه در خوزستان نیز
حضور داشت، اما با شیوع بیماری نسل آن در آن منطقه منقرض شد.
عادات:
گوزن زرد ایرانی عموماً شبگرد است و صبح زود و اوایل غروب فعالیت بیشتری
دارد. به صورت اجتماعی زندگی میکند. معمولاً مادهها، بچهها و نرهای
نابالغ در گروههایی جدا از دستهٔ نرهای مسن مشاهده میشوند. حس بینایی
گوزن زرد قویتر از مرال است و به خوبی شنا میکند. گوزن زرد در محیطهای
طبیعی بسیار محتاط است و به مجرد احساس خطر با خیزهای بلند فرار میکند.
گاهی نیز در میان بوتهها و درختان مخفی میشود. در تابستان به واسطهٔ پوشش
خالخالی، توانایی استتار خوبی دارد. در زمستان پوشش او تیرهتر میشود.
۲- مرال یا گوزن قرمز
ویژگیهای ظاهری:
مرال از بزرگترین انواع گوزن است و در برخی کشورها مانند انگلستان و
ایرلند بزرگترین پستاندار وحشی محسوب میشود. دودیسی جنسی در این گونه
شدید است و نرها با داشتن شاخ و اندازهٔ بزرگتر از مادهها متمایزند. وزن
جنس نر این حیوان بهطور میانگین ۱۶۰ تا ۲۴۰ کیلوگرم، طول بدن ۱۷۰ تا ۲۳۰
سانتیمتر است. در جنس ماده وزن بین ۱۲۰ تا ۱۷۰ کیلوگرم و طول بدن ۱۶۰ تا
۲۱۰ سانتیمتر است.
۳- شوکا
ویژگیهای کلی:
نوعی گوزن کوچک بومی اورآسیا به رنگ سربی یا سرخ است که بیشتر در مناطق
سردسیر زندگی میکند. شوکا با ۹۵ تا ۱۳۵ سانتیمتر طول و ۶۵ تا ۷۵ سانتی
متر ارتفاع در ناحیهٔ شانه و ۱۵ تا ۳۰ کیلوگرم وزن، گوزنی نسبتاً کوچک است.
نرها شاخ دارند و مادهها بدون شاخاند. شاخ نرها در پاییز میافتد. غذای
شوکا علفها، برگها، جوانهها، قارچها و میوهها است و بهویژه به
علفهای لطیف و نورس و مرطوب علاقه دارند.
پرورش مرال ممکن است حق انتخاب خوبی برای برخی فعالیت های کوچک یا پاره وقت کشاورزی باشد، اما پرورش دهندگان باید توجه داشته باشند که لازم است در مورد بازاریابی محصولاتشان بسیار فعال باشند همچنین باید در مورد پرورش گوزن و کارهای مربوط به آن آگاهی کافی داشته باشند.
هرچند پرورش تجاری گوزن به نسبت صنعت جدیدی است با این حال بیش از ۱۰۰ میلیون دلار درآمد سالانه برای کشورهای اصلی پرورش دهنده مانند نیوزیلند، ایرلند، بریتانیای بزرگ و آلمان تولید میکند. نیوزیلند به تنهایی سالیانه بیش از۱۰۰۰ تن گوشت گوزن به ایالات متحده صادر میکند. به خاطر تقاضای در حال افزایش برای محصولات گوزن، حداقل احتیاجات زمین برای پرورش و سازگاری گوزن به چراگاههای حاشیهای، پرورش گوزن در آمریکا به طور پیوسته و یکنواخت در حال رشد میباشد. آمریکا بیش از ۲۰ درصد گوشت گوزن مورد نیاز برای بازارهای داخلی را تامین میکند و این بازار سالیانه رشد ۳۰-۲۵ درصدی را تجربه کرده است. امتیازات پرورش این نژاد عبارتست از:
پرورش گوزن احتیاج به امکانات خاصی شامل زمین چراگاه، منبع آب تازه و
پناهگاه طبیعی برای زایمان مانند درختان یا درختچهها دارد. همچنین مرال از
داشتن یک منبع آب برای غلتیدن لذت میبرد.
نرخ تراکم مرال ۱۵ راس بالغ و بچههای شیرخوارشان در هکتار می باشد.
ناحیههای چرا باید با ۱۷ ریف از سیم به ارتفاع حداقل ۱۹۰ سانتیمتر
فنسبندی شود. برای محافظت عبور بچه گوزنها و شکارگرها از زیر فنسها، یک
ردیف سیم خاردار در سطح زمین یا یک ردیف سیم دارای شوک الکتریکی درست در
بالای سطح زمین اضافه نمایید.
همچنین برای محافظت گوزنها از باد، بارانهای سرد و آفتاب داغ تابستان یک ردیفی از درختان و یا یک سایبان سه طرفه تدارک ببینید. همچنین به تسهیلات جابجایی دارای راهروها، دروازهها، آغلهای متراکم کننده و غرفهها مورد نیاز است. یک یدک کش با دیوارههای یکپارچه و بامنبع نوری برای نقل و انتقال گوزنها مناسب میباشد. پیش از ساخت تسهیلات جدید و یا خرید تجهیزات جابجایی، میبایست همه عملیات مزرعه را در نظر بگیرید تا تخمین بزنید چه چیزی مورد نیاز است.
طرح توجیهی فنی و مالی و اقتصادی پرورش آهو قوچ و میش 1500 راسی سال 96
مطالب مرتبط:
توجیه اقتصادی پرورش خاویار