کود دهی گیاهان آکواریومی و نابودی جلبک ها

گیاهان آکواریومی هم مثل تمام گیاهان طبیعی که در باغچه یا گلدان کاشته میشن برای رشد و نمو نیاز به مواد آلی یا کود دارن . در طبیعت گیاهات مواد آلی رو از بازمانده مدفوع و  لاشه گیاهان و جانوران داخل آب تامین میکنن ولی چون در محیط آکواریوم وجود مدفوع و باقی مانده غذا و ... باعث فساد آب و انتشار بیماری میشه و مدام آب آکواریوم سیفون و فیلتر میشه , به همین دلیل باید برای رشد بهتر گیاهان از کودهای مخصوصی که برای این منظور تهیه شده استفاده کرد . کود ها دو نوع هستن : یا بصورت مایع با ترکیبات آهن دار و یا بصورت قرص . بهترین نوع هم محصولات تترا هست که طبق دستور روی بطری یا جعبه باید مصرف بشه . اگر کود مایع باشه به مقدار ذکر شده در روی بطری رو باید در آب آکواریوم ریخت و اگر بصورت قرص باشه باید قرص رو بطور کامل در زیر ریشه گیاه در شن فرو کرد . این قرص ها هیچ ضرری برای ماهی ها نداره و باعث شادابی و رشد زیاد گیاهان آکواریومی میشه و بسیار مفید و لازمه برای رشد گیاهان آکواریومی شما . در کل گیاهان آکواریومی بیشتر نیاز به کودهای آهن دار دارن و در چنین محیطی بخوبی رشد میکنن . 

گیاه دارویی آنغوزه

آنغوزه از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان با خواص فراوان است.

---

گیاه تولید کننده آنغوزه به نام‌های فارسی خوراکما، آنگوزاکما و کورن کما، بوته ای بزرگ، علفی و چند ساله است که ارتفاع آن گاهی به 2/5 متر می‌رسد. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخیم با سطحی خشن است.

برگ‌های قاعده بزرگ و ضخیم هستند؛ به طوری که طول آن‌ها تا 60 سانتی متر می‌رسد. این برگ‌ها تقسیمات زیادی دارند به طوری که به قطعاتی (لوب دار) دندانه دار تبدیل می‌شوند.

گل‌های این گیاه زردرنگ هستند و به صورت گل آذین چتری در انتهای ساقه قرار می‌گیرند.

میوه ها دوفندقه ای، بیضی شکل و تقریباً مسطح می‌باشند که روی هر کدام پنج خط وجود دارد و کناره ها بال مانند هستند. رنگ میوه‌ها قهوه ای تیره است. از ریشه یا قاعده ساقه این گیاه بر اثر تیغ زدن ماده ای به نام اولئوگم رزین به دست می‌آید که به آنغوزه مشهور است. آنغوزه ابتدا شیری رنگ است و مزه ای تند و تلخ و نیز بوی بد و متعفنی دارد که تهوع آور است؛ به همین دلیل از قدیم به نام مدفوع شیطان معروف شده است. این گیاه در ایران (استان خراسان، بلوچستان، کرمان و نواحی جنوبی) وجود دارد.

تاریخچه

رزین آنغوزه به عنوان خلط آور، ضدنفخ، ضد اسپاسم روده ای و به صورت شیاف برای بهبود قولنج و همچنین سوسپانسیون آن برای فراری دادن سگ، گربه و دیگر حیوانات وحشی مورد توجه بوده است. مصرف آنغوزه خصوصا در میان آمریکایی‌های آفریقایی ادامه دارد. آنغوزه برای درمان سرطان شکم، میخچه، پینه، ادرارآور، مسکن و محرک به کار می‌رفته است. در درمان‌های عامیانه برای قطع قاعدگی، آسم، تشنج، خروسک، جنون و سرطان استفاده می‌شود. با این حال، اصلی‌ترین کاربرد آن به صورت رایحه در عطریات می‌باشد.

این گیاه با طعمی قوی‌تر از پیاز یا سیر به شکل گم رزین یا محلول همچنان در دسترس است. در داروخانه ها و فروشگاه های مواد غذایی سالم و محلی نیز به عنوان نگهدارنده یا ادویه به فروش می‌رسد. گاهی به میزان کم در برخی از شکلات‌ها، نوشابه ها، چاشنی‌ها و سس‌ها به کار می‌رود.

ترکیبات مهم

آنغوزه حاوی تعدادی ترپن و مواد محلول در چربی است که هنوز به طور کامل شناسایی نشده اند. همچنین حاوی 20 درصد اسانس، 65 درصد رزین و حدود 25 درصد صمغ می‌باشد.

رزین آنغوزه به عنوان خلط آور، ضدنفخ، ضد اسپاسم روده ای و به صورت شیاف

برای بهبود قولنج و همچنین سوسپانسیون آن برای فراری دادن سگ، گربه

و دیگر حیوانات وحشی مورد توجه بوده است

داروشناختی و اثرات مهم

تاکنون مطالعات کلینیکی برای مشخص شدن اثرات درمانی آن صورت نگرفته است؛ اما در مطالعه ای که بر روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شده کلسترول سرم را پایین نیاورده است.

استفاده از عصاره الکلی (تنتور) باریجه سمیت سلولی علیه لنفومای سلول‌های سرطانی و لنفوسیت های انسانی را نشان داده است.

طریقه و میزان مصرف

* روزانه 0/3 تا 1 گرم در سه نوبت (جمعاً 0/9 تا 3 گرم در روز).

* تنتور: 2 تا 4 میلی لیتر در روز این مقدار را می‌توان در دو یا سه نوبت مصرف نمود.

سمیت و عوارض جانبی

مصرف خوراکی آن در بزرگسالان سمیتی نشان نداده است، ولی در کودکان می‌تواند ایجاد مسمومیت کند. همچنین در حد مصرف درمانی تاکنون عارضه خاصی از آن گزارش نشده، ولی ممکن است در بعضی افراد و یا با مصرف زیاد آن اسهال، نفخ، سوزش هنگام ادرار، سوزش معده، سردرد، گیجی و تشنج ایجاد شود. همچنین، صمغ آن ممکن است درماتیت های پوستی ایجاد کند. با توجه به اینکه آنغوزه دارای خاصیت قاعده آور است، مصرف زیاد آن می‌تواند موجب سقط شود؛ لذا توصیه می‌گردد در دوران بارداری و شیردهی مصرف نشود.

همچنین، کومارین های موجود در اولئوگم رزین آنغوزه ممکن است با داروهای ضد انعقاد تداخل کند.

در گزارشی آمده است، مصرف 50 تا 100 میلی گرم آنغوزه در افرادی که مشکل عصبی دارند، باعث تشنج می‌شود.

موارد منع مصرف

زنان باردار، زنان شیرده و کودکان

مهم‌ترین اثرات گزارش شده

حساسیت زا، ضد درد، ضد چسبندگی پلاکت‌ها، ضدعفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد تومور، تقویت کننده قوای جنسی، ضد نفخ، محرک CNS، هضم کننده، ادرارآور، شیرافزا، خلط آور، قارچ کش، کاهش دهنده پرفشاری خون، مسهل، موتاژنیک، محرک تنفسی، مسکن، تقویت کننده معده، محرک، تقویت کننده رحم و کرم کش.

نکات قابل توجه

1- آنغوزه از گونه های دیگری به دست می‌آید که مهم‌ترین آن‌ها فرولافوئتیدا و فرولا آلیاسئا هستند.

2- بوی بسیار تند آنغوزه که شبیه سیر می‌باشد، مربوط به ترکیبات گوگرددار آن است.

3- برای به دست آوردن آنغوزه گیاه از فصل بهار به بعد قسمت پایین ساقه (نزدیک به سطح زمین) و یا اصطلاحاً یقه گیاه را برش‌های عمودی یا افقی می‌دهند تا اولئوگم رزین (آنغوزه) به صورت شیرابه به بیرون تراوش کند. این ماده در مجاورت هوا سفت می‌شود که پس از سفت شدن آن را جمع آوری می‌کنند و دوباره گیاه را تیغ می‌زنند یا محل قبلی را برش دیگری می‌دهند تا دوباره اولئوگم رزین ترشح کند. این عمل چندین بار و گاهی تا دو ماه از فصل بهار صورت می‌گیرد. آنغوزه خارج شده به دو صورت اشکی (گرد و کروی با اندازه های مختلف) و توده ای و به رنگ‌های زرد تا قهوه ای تیره است که هرچه روشن‌تر باشد مرغوب‌تر و گران‌تر است. همچنین، نوع اشکی آنغوزه مرغوب‌تر و گران‌تر می‌باشد. آنغوزه مزه ای گس و تقریباً تند و سوزاننده دارد و دارای بوی نامطبوع شبیه ترکیبات گوگرددار است.

4- گرچه آنغوزه استفاده محدودی (آن هم در طب سنتی ایران) داشته، ولی یکی از اقلام مهم صادراتی فرآورده های گیاهی ایران است که خریداران آن را با روش‌های پیچیده تجزیه می‌کنند و ده ها ماده ارزشمند از قبیل اسانس، رزین و صمغ قابل مصرف در صنایع دارویی، بهداشتی، آرایشی و صنعتی از آن به دست می‌آورند. با توجه به اینکه تهیه آنغوزه پر زحمت و طولانی مدت است، قیمت نسبتاً گرانی دارد.

5- نام عمومی آنغوزه در جهان و در تجارت آزافتیداگم است که در کتب قدیمی منشأ جغرافیایی آن ایران ذکر شده و در گذشته بزرگ‌ترین تأمین کننده آن در جهان بوده است. گیاه تولید کننده آنغوزه در بعضی قسمت‌های افغانستان نیز وجود دارد؛ ولی وسعت آن در ایران از کشورهای دیگر به مراتب بیشتر است.

خواص آنغوزه به طور خلاصه

1. برای کشتن کرم‌های داخل باغچه هنگام آبیاری مقداری آنغوزه را در پارچه‌ای گذاشته و داخل آب جلوی شیلنگ بگذارید.

2. محرک نیروی جنسی است.

3. ادرارآور و ضد سوزش ادرار است.

4. برطرف کننده بلغم است.

5. هضم کننده غذا است.

6. درمان کننده رماتیسم و نقرس و سیاتیک است.

7. برای درد کمر و مفاصل مفید است.

8. درمان کننده امراض سینه از جمله آسم است.

9. دم کرده انجدان رومی تمیزکننده خون کبد است.

10. برای درمان تب‌ها سودمند است.

11. درمان کننده بواسیر

12. برای درمان ذات‌الریه، برونشیت و سرفه و سرماخوردگی به کار می‌رود.

14. خوردن انجدان باعث رفع سموم جانوران سمی می‌شود.

15. کاهش دهنده فشار خون

درخت گز

درخت گز 

نام علمی : Tamarix hispida

گز از درختجچه های مناطق بیابانی و شور می باشد. این گیاه اغلب در بستر آبراهه ها و رودخانه های شور و قلیایی نواحی خشک رویش دارد.

گیاهی است مقاوم به خشکی و سازگار با شرایط سخت بیابان ، دارای گلهایی قرمز رنگ که در فصل بهار و پاییز در انتهای انشعابات و ساقه ها مشاهده می شود.

اراضی شوری که خاک مرطوب داشته و یا تحت تاثیر جریانات فصلی رودخانه ها و آبراهه ها قرار دارند ، از جمله رویشگاههای درختچه گز محسوب می شود. این گیاه در انواع خاکها با بافت شنی – رسی ، سنگریزه دار و دشتهای سیلابی با خاکهای رسوبی عمیق یا نیمه عمیق دیده می شود. دامنه ارتفاع رویشگاه بین ٨٠٠ تا ١٢٠٠ متر از سطح دریا است.

این درختچه در رویشگاههای طبیعی همراه با سایر گونه های شور پسند مانند اشنان ، آنابازیس و علف شور اجتماعات طبیعی را بوجود می آورد. گز بواسطه ایجاد تپه های نبکای در اطراف خود ، نقش بسیار مهمی در حفاظت خاک نواحی شور بیابانی بعهده دارد. انشعابات فرعی و متراکم ساقه ها ، شکل کروی کپه ای به این درختچه می بخشد. گز علاوه بر قلمه از طریق جدا کردن پاجوش نیز قابل تکثیر است.

گیاه گز به شکل درخت یا درختچه است که برگهای آن کوچک سوزنی شکل و پولک مانند است. این گیاه بیشتر در جاهای خشک، کنار آبهای شور، در زمین های شوره زارو کنار رودخانه ها رشد می کند.گیاه گز نوعهای مختلفی دارد. بعضی از آنها مثل گز شاهی در جاهای مختلفی دیده می شوند.گیاه گز مقاومت زیادی دارد و در هر آب و هوایی رشد می کند. این گیاه حتی در منطقه های بلند و کوهستانی هم رشد می کند.

مناسبترین جا برای رشد و زیاد شدن آن منطقه های گرم وخشک بیابانی و خاکهای شور است. این گیاه در برابر تغییر دمای هوا مقاومت زیادی دارد.به علاوه مناسبترین خاک برای رشد گیاه گز، خاک لومی است.نزدیک دریا، شنهای ساحلی و اطراف رودخانه ها جای مناسبی برای رشد گیاه گز هستند.همچنین در کنار نهرهای زمین های شور و شنی و گودال های مرطوب و بستر رودخانه ها این گیاه به خوبی رشد می کند. بیماری ها و آسیب های گیاه گز

الف- در اثر یخبندان، برگ درختچه های گز در فصل پاییز و زمستان یخ می زند.

ب- موریانه از پوست شاخه های خشک شده گز تغذیه می کند ولی به تنه اصلی آن آسیب نمی رساند.

ج- بادهای شدید گاهی سبب ریشه کن شدن درختان گز می شود. دیده شده که گاهی در اثر بادهای شدید، تنه اصلی روی زمین قرار گرفته است. در نتیجه به جای اینکه ساقه اصلی رشد کند، شاخه های فرعی به طرف بالا رشد می کنند.

د- آفتهای و بیماریهای مهم گیاه گز عبارتند از : پروانه برگ خوار، سرخرطومی گز، پسیل گز، پروانه تار عنکبوتی، شپشک گز. سوسک های چوب خوار نیز از آفت های گیاه گز هستند. همچنین تعدادی از قارچ ها هستند که باعث پوسیدن ریشه گیاه گز می شوند.

نقش گیاهان آکواریومی در رشد ماهی ها

یکی از گزینه های خوب برای تزئین آکواریوم استفاده از گیاهان است که جلوه ای طبیعی به آکواریوم داده و ماهیان نیز احساس آرامش و امنیت بیشتری در کنار آن میکنند.

بسته به نوع آکواریوم و ابعاد آن باید از گیاهانی با ابعاد و شرایط نگهداری خاص استفاده کنیم .کاربرد گیاهان طبیعی با توجه به محدودیت دسترسی و نگهداری نمیتواند همیشه کارساز باشد. گیاهان پلاستیکی با ارائه اندازه ها و تراکمهای مختلفی از پوشش میتوانند به ما در رسیدن به ترکیب مناسبی از دکور آکواریوم کمک کنند.
بعضی ماهیان نیاز دارند تا در بین گیاهان مخفی شوند و یا با وجود گیاهان در آکواریوم از جلوه و رنگ بهتری برخوردار خواهند بود .
تعدادی نیز برای تخمگذاری به وجود گیاهان به عنوان بستری برای قرار دادن تخمها نیازمندند. وجود گیاه در آکواریوم برای این دسته از ماهیان علاوه بر ایجاد امنیت و آرامش به مانند محرکی برای تولید مثل عمل میکنند. 

سیستم های گرم کننده سالنهای مرغداری

سیستمهای حرارتی : یکی از فاکتورهای بسیار مهم پرورش و نگهداری انبوه پرندگان تأمین احتیاجات حرارتی محیط پرورش و نگهداری آنها در شرایط سنی مختلف است. 2- شرایط کلی مولدهای حرارتی در سالنهای مرغداری و اماکن مرتبط با صنعت مرغداری

1:یک منبع حرارتی مناسب و مطمئن باید قادر به تولید گرمای یکنواخت باشد و نیاز به مراقبت زیاد و همچنین سرویسهای روزانه – هفتگی – ماهانه و سالانه نداشته باشد و به سادگی قابل راه اندازی باشد، تکنسین های خاص ملزم به تعمیرات اساسی و جزئی آن را نداشته باشند و از تکنسین های معمولی بتوان جهت سرویس و نگهداری آنها استفاده نمود.

2: قیمت آنها با توجه به هزینه استهلاک ، هزینه تعمیرات و هزینه های اولیه و ثابت و ثانویه مناسب باشد و سالیان متمادی بتوان از این تجهیزات استفاده نمود.

3: باید قابل انطباق با شرایط سالن بوده و فضای زیادی را اشغال نکند. کارگران به راحتی در سالن کار نمایند و سیستم تهویه سالن مرغداری را دچار مخاطره نکند، حرارت تولید شده را به راحتی از طریق سیستم تهویه سالن هدر ندهد. حرارت تولید شده در پرندگان اغلب از روی میزان اکسیژن مصرفی آنها محاسبه می گردد، اگر پرنده در حال استراحت بوده رشد نکرده و یا اینکه چربی در بدن خود ذخیره ننمایند، درنتیجه یک ارتباط مستقیم بین اکسیژنی که توسط پرنده مصرف شده با مقدار حرارتی که تولید شده وجود دارد.

احتیاجات طیور و متابولیزم پرنده ها بسیار بالا است و مقدار هوای مورد نیاز آنها در واحد وزن نسبت به سایر دامها زیادتر است، بطور مثال طیور پنج برابر انسان در وزن مساوی احتیاج به اکسیژن دارند، میزان هوای مورد نیاز برای جوجه ها به ازای هر کیلوگرم وزن زنده بدن حدود 2 فوت مکعب در دقیقه می باشد، با رشد جوجه ها میزان نیاز آنها به اکسیژن بیشتر است و تهویه اهمیت بیشتری می یابد که مقدار قابل ملاحظه ای از هوای گرم شده در سالن مرغداری توسط هواکشها از سالن خارج می شود. 3- انواع مولدهای حرارتی در سالنهای مرغداری : - چهارشاخ وفر - انواع بخاریها - هیترهای معمولی - دمنده های هوای گرم - مادرهای مصنوعی - سیستم های تابشی - سیستم گرمایش از کف ( کف خواب ) ( floor heating ) 4- موارد استفاده از مولد های حرارتی : بر حسب نحوه پرورش و نوع کار در سالنهای پرورش طیور استفاده از مولدهای مختلف و دستگاه های گرم کننده دو گونه است  

پرورش هندوانه آناناسی یا هندوانه زرد در ایران

بیش ازپنجاه نوع هندوانه وجودداردکه هندوانه "کریمسون سوییت"یکی ازآنهاست.این هندوانه درایران بیشتربه نام هندوانه زردیا"هندوانه آناناسی"معروف است. 

هندوانه زرداخیرادرمناطق جنوبی ایران ازجمله دشت جگین شهرستان جاسک وچابهار کشت می شود. این هندوانه درتمام فصول سال یافت می شود،امادرتابستان به نقطه اوج خودمی رسد.

 درهندوانه های معمولی رنگدانه ای به نام لیکوپن وجودداردکه باعث ایجادرنگ قرمزدرآنها می شودوخاصیت آنتی اکسیدانی دارد،ولی هندوانه ی آناناسی فاقداین رنگدانه است وبه همین دلیل زردرنگ می باشد.لیکوپن مسئول ایجادرنگ قرمزدرگوجه فرنگی وگریپ فروت نیز می باشد. به گفته محققان،لیکوپن هندوانه زرددراثرتغییرات ژنتیکی مختلف درطی زمان،ازبین رفته است.

نکته قابل توجه این هندوانه غیر معمول،رنگ زردروشن متمایل به نورآفتاب می باشد.ازدیگرمشخصات متمایزآن بافت نرم آن می باشدکه مزه ای شیرین ونیروبخش دارد،گاهی اوقات هم دانه های سیاه درلابه لای بافت گوشتی آبداراین میوه دیده می شود. هندوانه های زردچه بیضی شکل وچه گرد،انواع جالب وقابل توجهی هستندکه مزه آنهاکمی بامزه هندوانه معمولی قرمزرنگی که می خوریم متفاوت است،اماپوست آن هاشبیه همان هندوانه های قرمزرنگ است. چون هندوانه آناناسی فاقدرنگ دانه لیکوپن است خاصیت آنتی اکسیدانی زیادی ندارد،امااین نوع هندوانه دارای ویتامینهایBوA می باشدکه برای چشم بسیارمفیدبوده،همچنین اسیدآمینه سیترولین موجوددراین نوع هندوانه برای سلامت سیستم قلب وعروق وسیستم ایمنی بدن بسیارمفیداست .

منبع:جامعه مجازی مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی

نحوه کاشت و انواع گیاهان آکواریومی

دنبال مطلب مناسبی برای کاشت گیاه توی آکواریوم می گشتم آخه میخوام توی آکواریوم خونه گیاه بکارم که به این مطلب برخوردم گفتم برای شما بزارم.

انواع گیاهان آکواریومی

به طور کلی گیاهان آکواریومی باید دارای خصوصیاتی مانند کوچک بودن نسبی ، رشد نسبی ، زیبایی و مقاومت در برابر تغیِیرا ت داخل آکواریوم باشند .هر گیاهی که واجد این خصوصیات باشد برای مصرف در داخل آکواریوم مناسب است .از آنجا که وارد کردن و حمل و نقل گیاهان گاهی توام با مشکلات است باید از انواع گیاهان آبزی موجود در آبگیرها بخصوص مرداب بندر انزلی و گیاهانی که احتمالا" در آبگیرهای جنوبی کشور یافت می شود استفاده کرد .اکثرا به علت گرمتر بودن آب آکواریوم ، در مقایسه با محیط زیست طبیعی ، این گیاهان را ممکن است نتوان بخوبی نگهداری کرد .اگر چه در حال حاضر انواع زیادی از گیاهان برای نگهداری در آکواریوم ها شناخته شده اند ،اما 5 جنس از آنها از نظر مصرف بر انواع دیگر برتری یافته اند که عبارتند از :