کاشت آناناس در گلدان

همه‌ی ما آناناس را در مغازه‌ها دیده‌ایم. آیا تا به حال به این فکر افتاده‌اید که خودتان هم یک آناناس بکارید؟

وسایل مورد نیاز

گلدان
خاک گلدان
آناناس تازه
کیسه‌ی پلاستیکی

١- گلدان را پر از خاک کنید.

٢- قسمت بالای آناناس را بچرخانید تا جدا شود. (بهتر است از یک بزرگ‌تر بخواهید که به شما کمک کند.)

٣- برگ‌های پایینی رااز ساقه جدا کنید و ساقه را در خاک بکارید.

٤- به گلدان آب بدهید و آن را درون یک کیسه پلاستیکی بگذارید. وقتی که ریشه‌ها شروع به رشد کردند کیسه‌ی پلاستیکی را بردارید و البته یادتان نرود که مرتب باید به گلدانتان آب بدهید.
البته اغلب این آناناس‌ها میوه نمی‌دهند و تنها به یک گیاه زیبای خانگی تبدیل می‌شوند ولی گاهی هم بعضی آن‌ها میوه می‌دهند.

گل سیکاس

سیکاس Cycas ، گونه ای از خانواده سیکاداسه Cycadaceae و از جنس سیکاس Cycas میباشد و درخت نواحی استوائی و نیمه استوائی محسوب می شود .

شاید از عنوان این شرح تعجب کرده باشید و بخود بگوئید ، سیکاس Cycas گیاه کوچکی است که در گلدان و در گلخانه تربیت می شود و اطلاق نام درخت به آن صحیح به نظر نمی رسد .

ولی باید به اطلاع خوانندگان گرامی و علاقمندان برسد که این گیاه به بلندی چند متر می رسد و بلندی گونه سیکاس Cycas medica که در ایالت کوئین لاند Queen Land واقع در شمال شرقی استرالیا وجود دارد ۲۰ متر است .

بودائی ها این درخت را نشانه جاودانی Im morteite می دانند .که گونه های مهمی نظیر سیکاس سیرسینالیس C.Circinalis و سیکاس رولوتا C.revoluta به بلندی ۱۰ تا ۱۵ متر و یا تنه خیلی کوتاه مانند سیکاس رومفی C.rumphii و سیکاس توآرسی C.thouarsii دارند .

این درخت در جنوب ژاپن در جزیره ماداگاسکار در آندونزی ، در هندوستان و در سریلانکا ( سیلان) و استرالیا وجود دارد .

درخت سیکاس Cycas در هیچ جا بطور انبوه و زیاد وجود ندارد بلکه به شکل دسته های کوچک در سواحل دریا دیده می شوند .

سیکاس Cycas با نگاه اول شبیه به درختان خانواده نخلها به نظر میآید و در قدیم آن را از خانواده نخل ها میدانستند و لینه Linne گیاه شناس مشهور نام علمی آن را ابتداء لینه Linne که از نام محلی نخل کوسکا Kuscas گرفته شده تعیین کرد و سپس آن را جزو طبقه سرخس ها ( به علت شباهت برگهای فنر مانند سرخس در موقع بازشدن ) دانست .

ولی حقیقت این است که سیکاس گیاه خاصی است و دردنیا کمتر خانواده هائی از گیاه ان با آن شباهت و قرابت دارند .

درخت سیکاس Cycas به حالت وحشی در ماداگاسکار وجود دارد .

ولی در قاره آفریقا از این درخت بطور وحشی دیده نمی شود .

و این امر می رساند که در موقع پیدایش این گیاه در این جزیره فاصله بین این جزیره و قاره آفریقا وجود داشته که متعلق به دوره زمین شناسی تریاس یعنی در حدود ۳۵ میلیون سال پیش است .

زیرا دانه سیکاس Cycas نمی تواند از راه دریا به خشکی یعنی ماداگاسکار برسد . چون دانه ها در مدت زمان کمی که روی آب بمانند نیروی نامیه خود را از دست می دهند .

در استرالیا نیز این گیاه بطور وحشی وجود دارد .

تنه این درخت از بقایای دمبرگها تشکیل شده ، سنگین و به مقدار کمی خشبی است و قسمت نزدیک به سطح زمین آن بسیار محکم است .

در داخل تنه یا مغز آن مایع چسبنده و لزجی وجود دارد که ماده غذائی خوبی را تشکیل می دهد .

در روی تنه اصلی گاهی انشعاباتی بخصوص در درخت نر بوجود می آیند .

سیکاس Cycas درخت دو پایه ای است ( پایه نر و پایه ماده ) و پایه نر دارای کیسه محتوی گرده گل و گیاه ماده دارای تخمدان است .

برگهای پایه نر کوتاه ، پهن و کلفت بوده و در سطح زیر آن چندین کیسه گرده وجود دارد که بوسیله یک شکاف طولی مقدار بسیار زیادی گرده گل به خارج می ریزند .

برگهای پایه ماده مسطح است و از کرکهای خرمائی رنگ پوشیده شده و در سطح بالائی آنها شرابه ای انگشت مانند یا دندانه دار می باشد .

در حاشیه دو طرف مسطح دارای برگهای پایه ماده یک تا پنج تخمدان وجود دارند .

برگهای بارخیز در آغاز رویش بهم فشرده بوده ولی بعدآ از هم فاصله می گیرند و بالاخره برگهای حاوی انتهای تنه درختانی که دارای برگهای بارخیز هستند به رشد خود ادامه داده و تولید برگهای جدیدی گرداگرد انتهای گیاه می نمایند و هرساله برگهای جدیدی به همین شکل ظاهر می شوند .

طول برگهای سیکاس Cycas ممکن است به دو متر برسد و رنگ آنها سبز تیره می باشد .

عرض برگها نسبت به گونه سیکاس Cycas فرق می کند. به ترتیب که گونه سیکاس سی انسیالیسCiecinalis دارای پهنه برگ کم عرض و گونه سیکاس رولوتا C.revoluta دارای برگ نوک تیز یا نیزه ای میباشد .

برگهای قدیمی پس از ۳ تا ۵ سال ( در شرایط عادی ) زرد شده و می افتند . ( در سیکاس های زینتی باید برگهای زرد شده را قطع کرد ) برگهای پایه نر در گونه سیکاس رومفی C. rhumphlii به رنگ زرد روشن بوده و در موقع گل دادن بوی نامطبوعی پخش می کند .

و رومفیوس Rumphius طبیعی دان قرن هفدهم که این گونه به نام او مشخص گردیده ، گفته است که تحمل وجود چنین گیاه بدبوئی بسیار مشکل است .

● گشن گیری ( تلقیح) :

چند گرده گل پایه نر به علت وجود قطرات مایع چسبنده روی تخمدان قرار میگیرند و سپس داخل تخمدان شده و سبب تلقیح تخم میگردند و پس ازمدتی تولید دانه ای به رنگ قرمزروشن یا نارنجی تیره میشود .

قشر خارجی دانه که کم و بیش گوشتی می باشد قشر داخلی سفت سنگ مانندی را می پوشاند که داخل آن که اصطلاحا آنرا نَرَکی داخلی یا ( آندوسپرم Endosperme ) می نامند دارای تعدادی کروموزوم (n)است که پس از رسیدن دانه تامین غذائی مورد نیاز جنین را می نماید و از پوستک چوب پنبه ای پوشیده شده است داخل آن تخم قرار دارد و قسمتی از لپه های آن اغلب بهم چسبیده اند .

معمولا اندازه دانه ها از گردو بزرگتر نیست ولی در گونه سیکاس توآرسی C.thouarsii که ویژه ماداگاسکار است دانه ها به بزرگی تخم غاز می رسند.

اگر بی از یکسال از رسیدن دانه ها نگذشته باشد دانه ها به آسانی می رویند .

در آغاز رویش کلاهک انتهای ریشک پوسته را شکافته و ریشه خارج شده و بطرف زمین متوجه میشود . ولی لپه ها در داخل دانه میمانند و از مواد غذائی موجود در دانه تغذیه می کنند و این عمل سبب رشد گیاه ک شده و به زودی اولین برگ ظاهر می شود .

نکته بسیار جالبی که در اینجا می توان به اطلاع خوانندگان عزیز رسانید این است که ریشه های ویژه این گیاه در زیر ریشه های عادی قرار دارند و گروه ریشه های گوشتی دوشاخه ای ، انگشتی شکل با منظره مرجانی تمایلی به رشد به طرف پائین ندارند و با جلبکهای آبی رنگ ، مانند ، آنابنا همزیستی دارندو اگر این ریشه ها قطع شوند برگهای جوان به خوبی رشد خواهند کرد .

● آب و هوا و خاک :

بطوریکه توضیح داده شد درخت سیکاس Cycas آب و هوای استوائی و نیمه استوائی را دوست دارد . و رویش آن در مناطق معتدله با زمستانهای سرد باید در محلهای نسبتا گرم و گلخانه انجام شود .

این گیاه در تابستان به آب زیاد و منظم احتیاج دارد و مشروط بر اینکه گلدان طوری قرارر داده شود که آب از ته آن به آسانی خارج شود و در زمستان نباید گلدان را در سینی یا ظرف دیگری قرار داد که آب در زیر گلدان راکد بماند در غیر این صورت سیکاس زرد می شود .

این گیاه به خاک قوی که در عمق زیاد نرم باشد احتیاج دارد و بهترین خاک مخلوطی از ماسه و رُس و خاک برگ پوسیده است .

● موارد استفاده از سیکاس :

قبل از بحث در این خصوص باید توجه خوانندگان عزیز را به این نکته جلب نماید که قسمتهای مختلف این گیاه دارای سمیت کمی می باشند .

ولی بومیان با علم به این موضوع به خود تلقین می کنند که سم اگر بمقدار کم مصرف شود خاصیت درمانی دارد .

۱) برگهای این درخت که گاه به عنوان مواد غذائی مورد استفاده قرار می گیرد نسبتا سمی بوده ولی در جزایر کئی Kei و ملوک Maluques برگهای جوان را می برند و بعنوان سبزی می خورند .

۲) میلیونها برگ این درخت ( گونه سیکاس رولوتا C.revoluta ) از ژاپن به کشورهای اروپائی و آمریکای شمالی صادر و فروخته می شوند و در تاج گلهای روی قبور مردگان و عید آخرین یکشنبه قبل از عید پاک مورد استفاده قرار می گیرند .

۳) بومیان از دانه و آرد حاصل از مغز بعنوان آرد ساکو Sagous ، درخت سیکاس پس از خشک کردن ، شستن و گرم کردن استفاده می کنند .

۴) از دانه های این گیاه پس از پختن به عنوان دارو استفاده می شود .

۵) بومیان جزیره ملوک در قدیم دانه های این گیاه را پس از خشک شدن آسیاب کردن و پختن به صورت سوپ در مراسم عزاداری میخوردند.

۶) ساکنین جزایر ، سلب مایع بدست آمده از پختن دانه این گیاه را به بچه های خود می خوراندند تا از شیطنت آنها که مانع فعالیت و آزادی عمل درکارشان می شوند راحت شوند .

۷) سیکاس Cycas درمناطق معتدله به عنوان گیاه زینتی در منازل و باغات وگلخانه ها پرورش داده میشود .

● بیماریها و آفات :

تا کنون بررسیهای لازم در مورد آفات و بیماریهای این گیاه بعمل نیامده ، ولی از لحاظ فیزیولوژیکی معلوم گردیده که در روی برگ بعضی از سیکاس های موجود در باغات و منازل لکه های کوچک گرد سفید یا زرد رنگ مشاهده می شود که علت آن را کمی مقدار فسفر خاک می دانند .

ولی هنوز در ایران بررسیهای علمی درباره این گیاه به عمل نیامده است و در کتب خارجی نیز توضیحاتی در این خصوص داده نشده است .

● تکثیر :

زیاد کردن سیکاس Cycas به دو روش کاشتن بذر و یا قلمه زدن امکان پذیر است :

الف) کاشتن بذر :

زیادکردن این گیاه بوسیله کاشتن بذر رسیده آن میسر است .

ب) قلمه زدن :

اگر قسمت انتهائی تنه را قطع کرده و بعنوان قلمه در زمین قرار دهیم ، حتی اگر چند ماهی از قطع آن گذشته باشد ، شروع به تولید ریشه می نماید.

همچنین اگر تنه سیکاس Cycas را به قطعات کوچکی تبدیل کنیم و حتی پس از مدتی این قطعات را در خاک قرار دهیم سبز شده و ریشه می دهند .

در ژاپن عادت براین دارند که این نوع قلمه ها را در خاکی که با براده آهن مخلوط شده قرار دهند و به این طریق است که به گونه سیکاس رولوتا C.revoluta نام ژاپنی سوتتیسو Soteetsoe یعنی سبزی خارج شده از آهن داده اند .

توتون

توتون با نام علمی Nicotiana Tabacum L و نام انگلیسی Virginian tobacco – Tobacco  از خانواده Solanaceae(سیب زمینی)گیاهی است یکساله به ارتفاع یک تا ۲ متر (گاهی بیشتر) و پوشیده از تارهای چسبنده بسیار کوتاه که از کلیه اندامهای آن بوی قوی و ناپسند استشمام می شود.توتون بومی استرالیا ونواحی گرمسیری آمریکا است. این گیاه ریشه راست دارد که طول آن با توجه به شرایط اقلیمی محل رویش بین ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر بوده که در مناطق خشک به ۲۰۰ سانتی متر هم می رسد. برگهای توتون نسبتاً بزرگ و فاقد دمبرگ و به اشکال قلبی شکل، تخم مرغی شکل نیزه ای شکل، خمیده (وسط برگ انحنا دارد) و یا صاف دیده می شود. ساقه آغوش، بیضوی و به رنگ سبز دارد. گلهای آن نر – ماده و گلی رنگ است کاسه گل آن لوله ای شکل، منتهی به ۵ تقسیم نوک تیز (غالباً نامساوی) و جام گل آن قیفی شکل و ۳ مرتبه بزرگتر از کاسه گل است. پنج پرچم دارد. میوه اش پوشینه ، بیضوی و محتوی دانه های (بذر) بسیار است. بذر بسیار کوچک و کم و بیش بیضی شکل و رنگ آن قرمز تیره ای چنانچه بذرها در شرایط مناسبی نگهداری شوند تا ۱ سال قوه رویشی خود را حفظ خواهند کرد.ارقام مشتق شده از N.alataو N.x sanderaeگیاهان مناسبی به عنوان گل یکساله باغچه ای هستند.در این ارقام روی گل به سمت پائین بوده و یا افقی است و در آفتاب کامل باز می ماند.تمام قسمت های گیاه سمی بوده و در صورتی که خورده شود ممکن است باعث ناراحتی شود و تماس با برگساره ممکن است باعث تحریک پوست گردد.

توتون دارای مواد موثره دارویی نیکوتین،نورتیکوتین،آنابازین،آناتابین،نیکوتیانین،تانن،روتین،بتائین،آسپاراژین،صمغ،گلی کوزیدهای تاهاسینین،تاهاسیلین،ایزوکرسیتین،آنزیمها،نیکوتیمین،میروزیمین،متیل پیرولیدین،پیپریدین،پیرولیدین،کومارین،اسکوپولتین،اسیدهای آلی و نمکها

خواص درمانی:خواب آور،مسکن اعصاب،معرق،قی آور،حشره کش و ضد عفونی کردن سطح خارجی بدن.

در  طب سنتی برای رفع کچلی و خم های عفونی و دفع شپش سر و دورکردن حشرات مورد استفاده قرار می گرفته است.

ابریشم مصری

 ابریشم مصری Casealpinia gillesii درختچه کوچک خزان پذیر از جنس Caesalpinia در خانواده بقولات – پروانه آسا است. این گیاه بومی مناطق استوایی آمریکا ، به طور عمده آرژانتین و اروگوئه است. در تگزاس ، و در سایر نقاط جنوب غربی ایالات متحده نیز گسترده است و در بسیاری از مناق جهان با عنوان پرنده بهشتی زرد شناخته می شود. 

  این درختچه‌ بسیار زیبا، با گل‌های تقریباً دائمی تابستانه، با پرچم‌های بلند قرمز رنگ که جلوه‌ای خاص به این درختچه می‌دهد بیشتر جهت کاشت در نواحی گرمسیری مناسب است

  ابریشم مصری ممکن است به ارتفاع ۳ تا ۴ متر بلندی برسد. این گیاه دارای تاج کروی اغلب شکل پذیر با پوست خاکستری مایل به سبز روشن تا قهوه‌ای روشن است. برگ‌های آن متناوب، دو شانه‌ای مرکب، به طول تقریبی ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر، با شانک‌های ۶ تا ۱۰ جفتی و برگچه‌های ۶ تا ۱۰ جفتی، خطی- مستطیلی، به طول ۵ تا ۷ و عرض ۲ تا ۲٫۵ میلی‌متر، به رنگ سبز روشن است.

  ابریشم مصری دارای گل ۲۰ سانتی متری که هر گل را دارای پنج گلبرگ زرد رنگ با ۱۰ پرچم قرمز بلند آشکار در در گل آذین خوشه‌ای انتهایی است که در اواخر بهار-اوایل تابستان ظاهر می شوند .

  میوه آن به طول ۶ تا ۹ سانتیمتر ، داسی شکل و حالت چرمی با ۲ تا ۵ دانه است.

  این گیاه دارای بوی نامطلوبی می باشد

  درختچه ابریشم مصری تا حدودی در برابر خشکی مقاوم و لیکن در برابر سرما حساس است بطوری که در مناطق سردسیری سر شاخه های آن خشک شده و لیکن در بهار سال آینده شروع به رشد و شاخه‌دهی می‌نماید.

  به عنوان درختچه زینتی اصولاً خاک‌های خوب و زراعی را ترجیح میدهد و لیکن در خاک‌های فقیر نیز می‌توان از آن استفاده کرد. بهترین خاک، مخلوط یک قسمت پیت ماس یک قسمت لوم دو قسمت شن و ماسه ، با سنگ ریزه های کوچک می باشد

  در طول ماه های زمستان ، گیاه را در اتاق سرد که در آن درجه حرارت شب تا ۹ درجه سانتیگراد است قرار دهید و آبیاری باید در طول این مدت، کم و ماهانه باشد

  مردمان بومی آمازون این گیاه را برای درمان تب ، زخم ، و سرفه استفاده می کنند

  تکثیر گیاه ابریشم مصری از طریق قلمه در اواخر تابستان تا اوایل پاییز و از طریق کاشت دانه امکانپذیر است

  باید توجه داشت که دانه و غلاف بذر سبز این گیاه سمی است و موجب تحریک، استفراغ شدید و سایر مشکلات داخلی شکم است

آگاو

اسم علمی گیاه آگاوAgave Americanaو بخشی ازخانواده خنجریان (Amaryllidacea) است. در حدود ۲۰۰ گونه در جنس این گیاه وجود دارد. بیشتر این گیاهان ازکشور مکزیک هستند، هر چند که آنها در جنوب ایالات متحده و آمریکای جنوبی نیز وجود دارند. مردم بومی آمریکا از آگاو برای تهیه مواد غذایی، الیاف، صابون، نوشابه، و دارو به مدت طولانی استفاده میکردند. در بسیاری از مناطق گرمسیری از این گیاه در حال رشد برای تولید SISAL طناب، ریسمان چند لا و کیسه استفاده میشود و در مکزیک برای تهیه نوشیدنی الکلی تکیلا SAP از جوانه های گل آگاو tequilana استفاده میشود. گیاهان آگاو بسیار به کندی رشد می کنند، و بنابراین می تواند بسیار گران باشند.
این گیاهان دارای گل برگ گوشتی (شاداب) هستند که دارای یک نقطه نوک تیز و یا ستون فقرات مشخص شده ای میباشند. حاشیه برگ ها ممکن است صاف یا خاردار باشد. برگهای این گیاه به صورت طوقه ای و نسبتا ضخیم و آبدار و قسمت انتهایی برگ تا حدی قابل انعطاف است. برگ های گوشتی و چرمی و زمخت گیاه آگاو، خارهای خمیده، تیز و محکم در طول حاشیه خود و یک خار بلند و تیز در نوک هر برگ دارد.
گیاهان آگاو با نام رایج “گیاه قرن” به دلیل عادت شکوفه دادنش شناخته شده است. این ایده به این دلیل است که این گیاهان برای ۱۰۰ سال زندگی می کنند، شکوفه میدهند و بعد می میرند. در حالی که این درست است که آگاو monocarpic هستند، بدین معنی که یکبار شکوفه میدهند و پس از آن میمیرند ، تنها چند گونه از این گیاه در صورت وجود بعد از ۱۰۰ سال این کار را انجام میدهند. وقتی آگاو شکوفه می کند، آن را به بالا می فرستد تا یک ساقه گل بزرگ از مرکز گیاه به سرعت رشد کند. ارتفاع ساقه شکوفه اغلب چندین برابر بیشتر از خود گیاه است. این خصلت اغلب جلب مردم را شگفت زده میکند که گیاه آگاو آنها در باغ خود برای یک سال وبه طور ناگهانی و به سرعت رشد زیادی میکند.و این دلیل این است که اغلب مردم در این زمان سعی می کنند این گیاه را بطور کامل بشناسند و اطلاعات بیشتر در مورد آنها کسب کنند.

از آنجا که آنها دارای برگ های گوشتی و سبز شاداب و نقاط تیزی هستند بسیاری از مردم با نگاه کردن به آنها به یاد کاکتوس یا cacti می افتند.

رگهای آگاو دراز , سفت و قوی است . ابتدا الیاف آگاو با وسیله مخصوص الیاف گیری خارج می شود . الیاف گرفته شده , شسته شده و برای اینکه تمام مواد خارجی گیاهی از الیاف گرفته شود , کوبیده و شانه می شود و پس از آن مجددا چندین بار در آب شسته می شود و برای سفید شدن , آن را در آفتاب پهن می کنند .
له شده برگ آگاو به صورت ضماد برروی زخمهای دیر علاج اثر داده می شود و از آن نتایج مفید در التیام زخم و جراحات بدست می آورند
ریشه آگاو معرق است وجوشانده آن به مصارف درمانی مذکور می رسد . در دامپزشکی از آن جهت درمان ضرب دیده گی اعضای اسب و قاطر استفاده می شود .
ساقه آگاو دارای شیرینی است که پس از گرفتن شیره , آن را تبخیر و تلغیظ نموده و به شکل شربت شیرین غلیظی به نام عسل ماگی در بازار عرضه می نمایند
در چین از گیاه آگاو آمریکائی برای تهیه حشره کش استفاده می شود . درهند از ریشه آگاو آمریکائی به عنوان مدر , معرق و ضدعفونی کننده استفاده می شود
شیره برگهای آن ملین و مدر و قاعده آور است ودر مواردکمبود ویتامین Cداروی مفیدی است .
در هند و چین از شیره برگها بعنوان ملین و مدر استفاده می شود . در مورد گونه Agave angustifolia که گونه پرورشی است از شیره برگهای آن برای تسکین درد دندان و ناراحتی چشم استفاده می شود . با توجه به خواص و کاربرد فراوان آگاو در داروسازی و صنعت و همچنین سازگاری این گونه در بیشتر نقاط ایران توصیه می شود مطالعات و بررسیهای عمیقتری در خصوص سازگاری گونه های مختلف این گیاه در ایران و استان گلستان انجام شود تا استفاده بهینه از این گیاه کم توقع انجام شود .
مغزگیاه آگاو سرشار ازساکارین است و وقتی پوست آن کنده شود آنرا می توان خورد، شیرین و مغذی اما نسبتا فیبری است. بذر را در آرد ترکیب کرده و به عنوان غلیظ کننده در سوپ یا اینکه در ساخت نان بکار می برند. شیره ای که ازساقه گل دهنده می گیرند به عنوان شربت استفاده می کنند
شیره گیاه آگاو را همانند ضماد بر روی جراحتها می گذارند. شیره همچنین در درمان اسهال و اسهال خونی بکارمی رود. شیره ضد عفونی کننده، معرق، ادرارآور وضدیبوست است.
دم کرده برگهای ریزریزشده، مسهل وعصاره برگ برای درمان ضرب دیدگی بکار می رود. همچنین در درمان دیرهضمی، نفخ شکم، یبوست وزردی بکارمی رود. شیره ضدعفونی کننده وازرشد باکتریها در معده و روده جلوگیری می کند. از برگها داروی استروئیدی می سازند. یک صمغ از ریشه و برگ می گیرند که در درمان دندان درد بکار می رود. ریشه معرق وادرارآورمی باشد. آن همچنین در درمان سفلیس بکار می رود.
از ساپونین گیاه صابون می سازند(در ریشه می باشد). وقتی ریشه و برگ را خرد می کنند و سپس با آب آنرا می جوشانند، ساپونین از آن استخراج می شود. گیاه خاصیت حشره کشی دارد. یک فیبر قوی از برگها می گیرند که از آن طناب، نخ و پارچه می سازند. ساقه های گل دهنده خشک شده همانند یک پوشش ضدآب بکار می رود .

آزالیا

با نام علمی :Azalea Rhododendron گیاهی است  از خانواده اریکاسه و دارای گونه های بسیار که هیبریدهای مختلفی از ان بوجود امده است.زادگاه اصلی ان چین و japanهست که بصورت درختچه های زینتی پرورش داده میشوند.
از گونه های مهم ان : هیبرید ازالیا ایندکا و دیگری ازالیا زاپونیرکه بنام رودودندرون ابتوسوم نامیده میشود.
رنگهای سایه دار صورتی. نارنجی. قرمز و سفید ان دارای شادابی و برازندگی خاصی است.
این گیاه را در زمستان در گلخانه پرورش میدهند و در بهمن و اسفند به گل مینشیند.
خاک گلدان بایستی مرطوب باشدو بتدریج که گلهای ان پزمرده میشوند بایستی انها را حذف نمود تا گلهای جدید زودتر ظاهر شوند.
پس از سپری شدن فصل سرما میتوان انها را در محل سایه روشن در هوای ازاد نگهداری کرد. در موقع خرید گلدان ازالیا باید گلدانی را انتخاب کرد که تعداد شکوفه های بیشتری دارد و فقط تعداد کمی از غنچه ها شکفته باشند.
نگهداری گلدان ازالیا در اپارتمان بسیار مشکل بوده و پس از چند روز برگهای خود را از دست میدهد.و بتدریج گیاه از بین میرود.
بنابراین باید گلدان را در محلی که درجه حرارت ان از ۱۵ درجه بالاتر نرود نگهداری کرد. و خاک گلدان بایستی مرطوب بوده و در محل پر نور ساختمان قرار گیرد و هوای اطراف ان را بطور مرتب روزی ۴ بار غبارپاشی کرد. و در نقاط مختلف اتاق در کنار گیاه اسفنج مرطوب قرار داد. همچنین میتوان گلدان را در باغچه در داخل خاک در محل سایه افتاب قرار داد. بطوری که خاک باغچه تا سطح لبه گلدان را بپوشاند. و در شهریور ماه انرا بداخل گلخانه گرم انتقال داد.

گل کاغذی

اسم علمی گل کاغذی Bougainvillea glabra واز خانواده Nyetaginaceae می باشد. گل کاغذی بومی برزیل است و دارای گونه های مختلف می باشد. ارتفاع این گیاه در گلدان حداکثر در حدود ۲ تا ۵/۳متر است. این گونه کولیتواری دارد که حتی موقعی که کوچک است به گل میرود . برگها نسبتا سبز روشن و تخم مرغی شکل می باشند. گل آذین آن پانیکول بوده و به صورت جامی و انتهایی ظاهر می شوند. گلهای این گیاه زیبا نیست، کاسه گل لوله ای ، زرد و کوچک بوده فاقد جام گل می باشد . ولی دارای براکته‌های رنگین و زیبایی است که اطراف گلهای کرم رنگ را احاطه نموده اند. این گیاه احتیاج به هرس دارد. معمولا در اواسط زمستان باید ۳/۱ شاخه ها را کوتاه کرده و شاخه های ضعیف را حذف نمود. در تابستان می توان این گیاه را در هوای آزاد و کاملا آفتابی قرار داد.

مراقبت: گل کاغذی به نور زیاد، حرارت زیاد، خاک همیشه مرطوب رطوبت هوای معمولی یعنی ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر،هر هفته، از فروردین تا مهر ماه، مورد استفاده قرا داد.

خاک: خاک رس آهکی برای رشد گل کاغذی مناسب است.

ازدیاد: بهترین زمان برای تکثیر این گیاه از اواسط بهار تا اوایل تابستان می باشد. قلمه های انتهایی یا ساقه ای را به اندازه ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر، با یک چاقوی تیز یا قیچی باغبانی، از گیاه مادری جدا کنید. ابتدا قلمه ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید. سپس هر قلمه را در گلدانی با قطردهانه ۹ سانتیمتر ، حاوی حدود ۲۴ درجه سانتیگراد نگاه دارید. همچنین قلمه باید در شرایط نورمناسب و کافی، ولی دور از تابش مستقیم خورشید قرار گیرند تا از سوختگی و پژمردگی گیاه جلوگیری شود. زمانی که ریشه دهی انجام شد، کیسه پلاستیکی را بردارید و در گلدانی با قطر دهانه ۱۳ سانتیمتر و کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید.