آگلونما

آگلونما با نام علمی Aglonema treubii گیاه بسیار زیبایی است با برگ های ابلق، از خانواده آراسه. ساقه ها کوتاه و برگ های بیرون آمده از غلاف ، نیزه ای شکل و خم شده به طرف پایین با طول ۱۲ تا ۱۵ سانتیمتر (که گاه تا ۲۰ سانتیمتر نیز می رسند)؛ مقاومت خوبی در برابر سایه و خشکی دارد .

آگلونما در حدود چهل گونه گیاه علفی در هند و مالزی دارد که برخی از آنها به خاطر داشتن برگ های ابلق به عنوان گیاه زینتی در گلخانه ها نگهداری می شوند.
رایج ترین آنها دو نوع A.PICTA و A.TREUBII است. «آگلونما پیکتا» از مالزی آورده شده و دارای برگ هایی به رنگ سبز تیره با لکه های سفید به موازات رگبرگ های فرعی است. اما «آگلونما تروبی» که از جزایر سلب آورده شده گیاه زیباتری با برگ های کشیده و مقاوم به رنگ سبز روشن با لکه های خاکستری مایل به نقره ای است و در باغچه های آپارتمانی جلوه خاصی دارد.
در صورتی که مدت درازی از آن مراقبت شود تنها یک میوه خواهد داد.
▪ نیازها
ـ نور: به نور کافی احتیاج دارد، از آفتاب مستقیم بیزار است و تقریباً در همه جای آپارتمان که مقداری نور طبیعی داشته باشد می ماند .
ـ دما: در زمستان باید در داخل خانه نگهداری شود؛ حداقل دمای قابل تحمل این گیاه تا ۱۵ – ۱۰ درجه سانتیگراد است . در زمستان که رشد گیاه کندتر می شود باید آب آن را تقلیل داد و از نگهداری گیاه در نزدیکی شوفاژ یا بخاری خودداری نمود.
ـ آبیاری: اجازه دهید در بین دو آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود زیرا آب زیادی باعث پوسیدگی گیاه می شود.
(آگلونما تروبی احتیاج چندانی به نور و روشنایی ندارد. در بهار و تابستان هر دو هفته یک بار نیاز به کود محلول دارد. سطح خاک نیز باید همیشه نسبتاً مرطوب نگه داشته شود.)
ـ رطوبت هوا: برگ های آگلونما نسبت به خشکی هوا حساس هستند و بهتر است در آپارتمان های گرم و خشک هر روز سطح برگ ها با آب اسپری (ریز) شود.
ـ خاک: مخلوط خاک گلدانی (خاکبرگ، ماسه ، پیت، خاک باغچه) با قابلیت نفوذ خوب (به طور کلی خاک غنی از خاکبرگ و اسیدی را می پسندد).
ـ تکثیر: تکثیر این گیاه عمدتاً در فصل تابستان صورت می گیرد. مانند دیفن باخیا تکثیر می شود یعنی هم می توان ساقه بدون برگ را به صورت افقی در ماسه کاشت یا قلمه برگدار را کاشت یا از جوانه هایی که از خاک خارج می شوند استفاده کرد. باید دقت کرد که نباید هوا به ریشه برسد، بنابراین خاک اطراف ریشه را کاملاً فشرده می نمایند.
ـ تغییر گلدان: هر سه سال یک مرتبه در فصل بهار گلدان را عوض می کنند و این در موقعی است که ریشه، دو سوم فضای گلدان را اشغال کرده باشد.
▪ نکته: اگر برگ ها خیلی آویزان هستند برگ ها را دسته کنید و چند روز درون روزنامه بپیچید تا برگ ها شکل ایستاده به خود بگیرند .
▪ مشکلات نگهداری گیاه
- برگ ها پژمرده و نوک آنها قهوه ای می شود. علت آن کمی رطوبت هوای اطراف گلدان است.
- برگ ها مجعد و پیچیده می شود و لبه برگ ها قهوه ای می گردد. علت آن سردی بیش از اندازه هوا و کمی رطوبت هوای اطراف گلدان است.
- برگ ها روبه زردی می گذارد و لکه های سفیدی در سطح آن ظاهر می گردد. علت آن هجوم کنه های بسیار ریزی است که در محل دمبرگ و زیر آن وجود دارد. برای جلوگیری از آن باید با مالاتیون دو در هزار یک مرتبه در هفته از اول بهار سمپاشی نمود. همچنین غبار پاشی سطح و زیر برگ ها با آب ولرم باید به طور مرتب انجام گیرد.

یوکا

با نام انگلیسیyucca  و نام علمی : yucca glorisaاز گیاهان دیر رشد و دارای برگهای بلند و شمشیر یافته است که بتدریج سن گیاه بالا می رود برگهای پائین ریخته شده و فقط در انتهای تنه تعدادی برگ باقی می ماند و باید اطراف آن را گلدانهای تزئینی قرار داد تا بدنما نباشد. برخی از ارقام یوکا به سرما مقاوم بوده و کشت و کار آْنها از سالها پیش در ایران معمول بوده است. این گیاهان از طریق کاشت بذر، پاجوش، قلمه ساقه یا قلمه ریزوم تکثیر می شوند.ساقه گل دهنده یوکا هر چند سال یکبار نمودار شده و گلهای سفید و کرم به تعداد زیاد به شکل زنگوله ای کوچک و وا ژگون می دهند. محل قرار گرفتن گل آذین وسط برگ است. گیاه یوکا را در منزل باید در محلی قرار داد که پر نور باشد گیاه یوکا را در تابستان باید در فضای آزاد قرار دادو در زمستان درجه حرارت محیط باید بین ۷ تا ۸ درجه سانتیگراد باشد. آبیاری گیاه در تابستان یک روز در میان و در زمستان یک روز در هفته است. تعویض گلدان : تعویض خاک گلدان یکی از ضروری ترین موارد سالم نگه داشتن گیاه خواهد بود.با توجه به اینکه خاک گیاه یوکا در هنگام خرید، مناسب گیاه نبوده و امکان از بین رفتن گیاه نیز وجود دارد، الزاماً باید بعد از خرید گیاه، تعویض خاک گلدان صورت گیرد و از خاکی سبک و غنی از مواد آلی استفاده شود تا علاوه بر سالم نگه داشتن گیاه و طول عمر بیشتر گیاه، همچنین باعث شود رشد گیاه تسریع گردد. اکنون بستر کاشت جدیدی توسط مهندس مهدی تجلی فر معرفی می شود که نام آن کوکوموس می باشد. بستر کاشت کوکوموس ترکیبی از بستر کاشت پیت موس و کوکوپیت است. اما بهتر است در هنگام تعویض گلدان و بکار بردن بستر کاشت کوکوموس، ترجیحاً از کوکوموس۳(۵۰% کوکوپیت و ۵۰% پیت موس)استفاده شود چون کوکوموس ۳ مطلوبترین بستر کاشت مورد نیاز گیاه بوده و باعث می شود رشد گیاه افزایش یابد.

تعویض خاک گلدان: هر دو سال یکبار در فصل بهار می باشد.

نکته: چون گیاه یوکا به خاک سبک نیاز دارد اگر بجای خاکهای معمولی از بستر کاشت بیشتر استفاده شود شرایط مناسبی رابرای گیاه فراهم می آورد که گیاه طول عمر بیشتری داشته باشد.

آگاو

اسم علمی گیاه آگاوAgave Americanaو بخشی ازخانواده خنجریان (Amaryllidacea) است. در حدود ۲۰۰ گونه در جنس این گیاه وجود دارد. بیشتر این گیاهان ازکشور مکزیک هستند، هر چند که آنها در جنوب ایالات متحده و آمریکای جنوبی نیز وجود دارند. مردم بومی آمریکا از آگاو برای تهیه مواد غذایی، الیاف، صابون، نوشابه، و دارو به مدت طولانی استفاده میکردند. در بسیاری از مناطق گرمسیری از این گیاه در حال رشد برای تولید SISAL طناب، ریسمان چند لا و کیسه استفاده میشود و در مکزیک برای تهیه نوشیدنی الکلی تکیلا SAP از جوانه های گل آگاو tequilana استفاده میشود. گیاهان آگاو بسیار به کندی رشد می کنند، و بنابراین می تواند بسیار گران باشند.
این گیاهان دارای گل برگ گوشتی (شاداب) هستند که دارای یک نقطه نوک تیز و یا ستون فقرات مشخص شده ای میباشند. حاشیه برگ ها ممکن است صاف یا خاردار باشد. برگهای این گیاه به صورت طوقه ای و نسبتا ضخیم و آبدار و قسمت انتهایی برگ تا حدی قابل انعطاف است. برگ های گوشتی و چرمی و زمخت گیاه آگاو، خارهای خمیده، تیز و محکم در طول حاشیه خود و یک خار بلند و تیز در نوک هر برگ دارد.
گیاهان آگاو با نام رایج “گیاه قرن” به دلیل عادت شکوفه دادنش شناخته شده است. این ایده به این دلیل است که این گیاهان برای ۱۰۰ سال زندگی می کنند، شکوفه میدهند و بعد می میرند. در حالی که این درست است که آگاو monocarpic هستند، بدین معنی که یکبار شکوفه میدهند و پس از آن میمیرند ، تنها چند گونه از این گیاه در صورت وجود بعد از ۱۰۰ سال این کار را انجام میدهند. وقتی آگاو شکوفه می کند، آن را به بالا می فرستد تا یک ساقه گل بزرگ از مرکز گیاه به سرعت رشد کند. ارتفاع ساقه شکوفه اغلب چندین برابر بیشتر از خود گیاه است. این خصلت اغلب جلب مردم را شگفت زده میکند که گیاه آگاو آنها در باغ خود برای یک سال وبه طور ناگهانی و به سرعت رشد زیادی میکند.و این دلیل این است که اغلب مردم در این زمان سعی می کنند این گیاه را بطور کامل بشناسند و اطلاعات بیشتر در مورد آنها کسب کنند.

از آنجا که آنها دارای برگ های گوشتی و سبز شاداب و نقاط تیزی هستند بسیاری از مردم با نگاه کردن به آنها به یاد کاکتوس یا cacti می افتند.

رگهای آگاو دراز , سفت و قوی است . ابتدا الیاف آگاو با وسیله مخصوص الیاف گیری خارج می شود . الیاف گرفته شده , شسته شده و برای اینکه تمام مواد خارجی گیاهی از الیاف گرفته شود , کوبیده و شانه می شود و پس از آن مجددا چندین بار در آب شسته می شود و برای سفید شدن , آن را در آفتاب پهن می کنند .
له شده برگ آگاو به صورت ضماد برروی زخمهای دیر علاج اثر داده می شود و از آن نتایج مفید در التیام زخم و جراحات بدست می آورند
ریشه آگاو معرق است وجوشانده آن به مصارف درمانی مذکور می رسد . در دامپزشکی از آن جهت درمان ضرب دیده گی اعضای اسب و قاطر استفاده می شود .
ساقه آگاو دارای شیرینی است که پس از گرفتن شیره , آن را تبخیر و تلغیظ نموده و به شکل شربت شیرین غلیظی به نام عسل ماگی در بازار عرضه می نمایند
در چین از گیاه آگاو آمریکائی برای تهیه حشره کش استفاده می شود . درهند از ریشه آگاو آمریکائی به عنوان مدر , معرق و ضدعفونی کننده استفاده می شود
شیره برگهای آن ملین و مدر و قاعده آور است ودر مواردکمبود ویتامین Cداروی مفیدی است .
در هند و چین از شیره برگها بعنوان ملین و مدر استفاده می شود . در مورد گونه Agave angustifolia که گونه پرورشی است از شیره برگهای آن برای تسکین درد دندان و ناراحتی چشم استفاده می شود . با توجه به خواص و کاربرد فراوان آگاو در داروسازی و صنعت و همچنین سازگاری این گونه در بیشتر نقاط ایران توصیه می شود مطالعات و بررسیهای عمیقتری در خصوص سازگاری گونه های مختلف این گیاه در ایران و استان گلستان انجام شود تا استفاده بهینه از این گیاه کم توقع انجام شود .
مغزگیاه آگاو سرشار ازساکارین است و وقتی پوست آن کنده شود آنرا می توان خورد، شیرین و مغذی اما نسبتا فیبری است. بذر را در آرد ترکیب کرده و به عنوان غلیظ کننده در سوپ یا اینکه در ساخت نان بکار می برند. شیره ای که ازساقه گل دهنده می گیرند به عنوان شربت استفاده می کنند
شیره گیاه آگاو را همانند ضماد بر روی جراحتها می گذارند. شیره همچنین در درمان اسهال و اسهال خونی بکارمی رود. شیره ضد عفونی کننده، معرق، ادرارآور وضدیبوست است.
دم کرده برگهای ریزریزشده، مسهل وعصاره برگ برای درمان ضرب دیدگی بکار می رود. همچنین در درمان دیرهضمی، نفخ شکم، یبوست وزردی بکارمی رود. شیره ضدعفونی کننده وازرشد باکتریها در معده و روده جلوگیری می کند. از برگها داروی استروئیدی می سازند. یک صمغ از ریشه و برگ می گیرند که در درمان دندان درد بکار می رود. ریشه معرق وادرارآورمی باشد. آن همچنین در درمان سفلیس بکار می رود.
از ساپونین گیاه صابون می سازند(در ریشه می باشد). وقتی ریشه و برگ را خرد می کنند و سپس با آب آنرا می جوشانند، ساپونین از آن استخراج می شود. گیاه خاصیت حشره کشی دارد. یک فیبر قوی از برگها می گیرند که از آن طناب، نخ و پارچه می سازند. ساقه های گل دهنده خشک شده همانند یک پوشش ضدآب بکار می رود .

آزالیا

با نام علمی :Azalea Rhododendron گیاهی است  از خانواده اریکاسه و دارای گونه های بسیار که هیبریدهای مختلفی از ان بوجود امده است.زادگاه اصلی ان چین و japanهست که بصورت درختچه های زینتی پرورش داده میشوند.
از گونه های مهم ان : هیبرید ازالیا ایندکا و دیگری ازالیا زاپونیرکه بنام رودودندرون ابتوسوم نامیده میشود.
رنگهای سایه دار صورتی. نارنجی. قرمز و سفید ان دارای شادابی و برازندگی خاصی است.
این گیاه را در زمستان در گلخانه پرورش میدهند و در بهمن و اسفند به گل مینشیند.
خاک گلدان بایستی مرطوب باشدو بتدریج که گلهای ان پزمرده میشوند بایستی انها را حذف نمود تا گلهای جدید زودتر ظاهر شوند.
پس از سپری شدن فصل سرما میتوان انها را در محل سایه روشن در هوای ازاد نگهداری کرد. در موقع خرید گلدان ازالیا باید گلدانی را انتخاب کرد که تعداد شکوفه های بیشتری دارد و فقط تعداد کمی از غنچه ها شکفته باشند.
نگهداری گلدان ازالیا در اپارتمان بسیار مشکل بوده و پس از چند روز برگهای خود را از دست میدهد.و بتدریج گیاه از بین میرود.
بنابراین باید گلدان را در محلی که درجه حرارت ان از ۱۵ درجه بالاتر نرود نگهداری کرد. و خاک گلدان بایستی مرطوب بوده و در محل پر نور ساختمان قرار گیرد و هوای اطراف ان را بطور مرتب روزی ۴ بار غبارپاشی کرد. و در نقاط مختلف اتاق در کنار گیاه اسفنج مرطوب قرار داد. همچنین میتوان گلدان را در باغچه در داخل خاک در محل سایه افتاب قرار داد. بطوری که خاک باغچه تا سطح لبه گلدان را بپوشاند. و در شهریور ماه انرا بداخل گلخانه گرم انتقال داد.

گل کاغذی

اسم علمی گل کاغذی Bougainvillea glabra واز خانواده Nyetaginaceae می باشد. گل کاغذی بومی برزیل است و دارای گونه های مختلف می باشد. ارتفاع این گیاه در گلدان حداکثر در حدود ۲ تا ۵/۳متر است. این گونه کولیتواری دارد که حتی موقعی که کوچک است به گل میرود . برگها نسبتا سبز روشن و تخم مرغی شکل می باشند. گل آذین آن پانیکول بوده و به صورت جامی و انتهایی ظاهر می شوند. گلهای این گیاه زیبا نیست، کاسه گل لوله ای ، زرد و کوچک بوده فاقد جام گل می باشد . ولی دارای براکته‌های رنگین و زیبایی است که اطراف گلهای کرم رنگ را احاطه نموده اند. این گیاه احتیاج به هرس دارد. معمولا در اواسط زمستان باید ۳/۱ شاخه ها را کوتاه کرده و شاخه های ضعیف را حذف نمود. در تابستان می توان این گیاه را در هوای آزاد و کاملا آفتابی قرار داد.

مراقبت: گل کاغذی به نور زیاد، حرارت زیاد، خاک همیشه مرطوب رطوبت هوای معمولی یعنی ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر،هر هفته، از فروردین تا مهر ماه، مورد استفاده قرا داد.

خاک: خاک رس آهکی برای رشد گل کاغذی مناسب است.

ازدیاد: بهترین زمان برای تکثیر این گیاه از اواسط بهار تا اوایل تابستان می باشد. قلمه های انتهایی یا ساقه ای را به اندازه ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر، با یک چاقوی تیز یا قیچی باغبانی، از گیاه مادری جدا کنید. ابتدا قلمه ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید. سپس هر قلمه را در گلدانی با قطردهانه ۹ سانتیمتر ، حاوی حدود ۲۴ درجه سانتیگراد نگاه دارید. همچنین قلمه باید در شرایط نورمناسب و کافی، ولی دور از تابش مستقیم خورشید قرار گیرند تا از سوختگی و پژمردگی گیاه جلوگیری شود. زمانی که ریشه دهی انجام شد، کیسه پلاستیکی را بردارید و در گلدانی با قطر دهانه ۱۳ سانتیمتر و کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید.

آلسترومریا

نام علمی:
Alstro meria spp.
خانواده:
ALSTROMERIACEAE
گیاه دائمی با ریشه های غده ای که گلهای زیبا و فراوان آن در فصل تابستان ظاهر می شوند و گلها دارای عمر طولانی بوده و به صورت گل بریده مورد استفاده قرار می گیرند.
نیازها: مکان آفتابی و محفوظ از باد و باران، خاک غنی از مواد آلی و دارای زهکشی خوب، حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتیگراد است ولی در زمستانهای سرد باید روی غده های در حال استراحت گیاه را با یک لایه خاک پیت و یا خشک پوشاند.
ازدیاد: از طریق کاشت بذر یا تقسیم گیاه در اول بهار امکان پذیر است.

منبع: سایت خبری ویستا

از بنفشه آفریقایی بیشتر بدانیم

 این گیاه با رنگ های متنوعش می تواند رنگین کمان باغچه و یا خانه شما باشد.

این گیاه اولین بار توسط یک نظامی آلمانی به نام بارون وال‌تر فن سنت پول از آفریقای شرقی (تانزانیا) به اروپا رفت و به همین دلیل به آن سنت پائولا (Saint Paulia) می‌گویند. از آن زمان تا کنون این گیاه به یکی از محبوب‌ترین گیاهان آپارتمانی تبدیل شده است. از گیاه بنفش رنگ اولیه، رنگ‌های متنوع و زیبای بنفش کم رنگ، آبی، قرمز، صورتی، سفید و ارغوانی تولید شده‌اند.

نکته جالب توجه در این گیاه بی‌تفاوت بودن آن نسبت به طول روز است که موجب می‌شود این گیاه در تمام طول سال گل دهد. نگهداری از بنفشه‌های آفریقایی کار چندان دشواری نیست. البته این گیاهان نسبت به محیط اطرافشان کمی ایرادگیر هستند، ولی با کمی توجه می‌توان گلدان‌های سالم، زیبا و پر گل پرورش داد.

محیط 

دمای هوای مناسب برای بنفشه آفریقایی بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‎گراد است و در صورت وجود رطوبت تا ۲۸ درجه را هم تحمل می‌کند. در زمستان از تماس برگ‌های گیاه با شیشه یخ زده پنجره‌ها جلوگیری کنید. این گیاه بسیار به رطوبت علاقه‌مند است و می‌توانید برای فراهم کردن محیط زندگی اصلی این گیاه که جنگل‌های تانزانیاست، از یک حقه استفاده کنید. داخل زیر گلدانی را پر از سنگ‌های کوچک کنید و گلدان را روی آن‌ها بگذارید. سپس تا حدی در آن آب بریزید که به سوراخ‌های کف گلدان نرسد و مواظب باشید که آب خشک نشود. این آب بخار می‌شود، به برگ‌های گیاه می‌رسد و  شرایطی شبیه به محیط اصلی‌ برای گیاه فراهم می‌آورد. حتی می‌توانید موقع حمام رفتن گلدان خود را هم ببرید، این گیاه از همراه شدن با شما لذت خواهد برد.

نور 

بنفشه آفریقایی نیاز فراوانی به نور دارد، ولی به طول روز حساس نمی‌باشد. آفتاب مستقیم برگ‌های گیاه را خراب می‌کند و حتی در بعضی موارد گل دهی گیاه را مختل می‌سازد. ایده‌آل‌ترین محل از نظر نور پشت پنجره‌های شرقی ساختمان است. اگر در منزلتان پنجره شرقی ندارید، گلدان‌های بنفشه را پشت پنجره‌های شمالی قرار دهید. اگر در میهمانی‌هایتان برای تزیین میز شام یا می‌زهای پذیرایی، گلدان‌ها را جا به جا کرده‌اید، پس از اتمام میهمانی آن‌ها را پشت پنجره بر گردانید. در صورت مناسب نبودن نور پنجره‌ها، لامپ‌های فلورسنت را به فاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتری برگ‌ها قرار دهید و مانند طول روز آن را خاموش و روشن کنید. اگر برگ‌های گیاه‌تان لکه‌های زرد یا قهوه‌ای پیدا کرده است، نور مستقیم زیادی به آن‌ها تابیده و اگر گیاه‌تان گل نمی‌دهد، نور کافی دریافت نمی‌کند.

آبیاری و تغذیه 

ریشه بنفشه آفریقایی به آب حساس می‌باشد و آبیاری زیاد باعث از بین رفتن گیاه می‌شود. برای آبیاری بنفشه‌های آفریقایی همیشه ۳ اصل مهم را رعایت کنید:

1. تا زمانی که سطح خاک گلدان کاملاً خشک نشده است، هرگز به آن آب ندهید. ابتدا با انگشت خود سطح خاک را فشار دهید، اگر خاک به انگشت شما چسبید، یعنی مرطوب است و فعلاً به آبیاری نیازی ندارد. اگر نچسبید، زمان آبیاری گلدان است. تعداد دفعات آبیاری گلدان در ماه ممکن است در فصول مختلف تغییر کند.
2. هرگز گلدان را از بالا آب ندهید و از زیر گلدانی‌های پهن و عمق‌دار برای آبیاری استفاده کنید. هر وقت خاک گلدان خشک شد، زیر گلدانی را پر از آب کنید و وقتی خاک سطح گلدان مرطوب شد، آن را خالی کنید.
3. هرگز گلدان را با آب شیر منزل آبیاری نکنید، زیرا آب شیر حاوی مقدار زیادی مواد معدنی می‌باشد که برای گیاه مناسب نیست. آب‌پاش را با آب شیر پر کرده و حداقل یک شبانه روز در دمای اتاق‌‌ رها کنید تا دما و رسوبات آب برای گیاه مناسب شود. بهتر است هربار که گلدا‌‌ن‌هایتان را آبیاری کردید، برای دفعه بعد آب‌پاش را پر کرده و کنار بگذارید.

برای پرورش گیاه و افزایش گل‌دهی آن از کود‌های مناسب مانند کریستالون یا کودهای بارور کننده بنفشه آفریقایی استفاده کنید. هر دو هفته یکبار آن را به میزان ذکر شده بر روی بسته کود، در آبی که می‌خواهید به گیاه بدهید، حل کرده و گیاه را آبیاری کنید.

تکثیر 

آسان‌ترین راه برای تکثیر بنفشه آفریقایی قلمه زدن برگ‌های آن است. برگ‌های سالم یک گیاه سالم را انتخاب کنید و از نزدیکی محل اتصالشان به بوته ببرید. بر روی یک شیشه خالی مربا، یک لایه سلفون بکشید و روی شیشه را کاملاً بپوشانید. وسط سلفون را با نوک کارد سوراخ کنید، داخل شیشه را از آب پر کرده و آن را‌‌ چند ساعت رها کنید. سپس ساقه قلمه را از سوراخ سلفون داخل آب بگذارید و قلمه را پشت پنجره بگذارید. حدوداً پس از یک ماه قلمه دارای ریشه‌های بسیار کوچکی شده و آماده قرار گرفتن درون خاک می‌شود. بهترین فصل برای قلمه زدن تابستان است.

برای کاشتن قلمه، گلدان‌های کوچک مناسب‌تر هستند. گلدان‌ها را از خاک مخصوص بنفشه آفریقایی پر کرده و خاک را کاملاً فشرده کنید. در وسط گلدان با انگشت سوراخی به عمق ۵ سانتی متر ایجاد کرده، ساقه قلمه را در آن قرار دهید و دور آن را با خاک پر کنید تا در جایش محکم شود. زیر گلدانی را از آب پر نموده، آن را ۲ ساعت‌‌ رها کرده و سپس خالی کنید. صبر کنید تا جوانه‌های کوچک کم‌کم از خاک بیرون آیند. برای بیرون کشیدن برگ‌های تازه، خاک را با دست کنار نزنید، این جوانه‌های کوچک راه خود را به سطح خاک باز خواهند کرد. در فصل بهار با کاشت بذر بنفشه آفریقایی نیز می‌توان آن‌ها را تولید کرد.

گلدان 

گلدان مناسب بنفشه آفریقایی باید کم عمق باشد و زیر گلدانی‌ای عمیق داشته باشد. ته گلدان را سوراخ کنید و بهتر است با سنگ ریزه روی سوراخ‌ها را بپوشانید، یعنی روی هر سوراخ یک سنگ ریزه بگذارید.

برای آشنایی بیشتر با گیاهان آپارتمانی و نگهداری آنها این آلبوم کمک‌تان می‌کند.