گل کاغذی حدود 14 گونه درختچه ای و بالاروندۀ گرمسیری دارد و در بسیاری از نقاط گرمسیری و نیمه گرمسیر جهان کاشته می شود.
در ایران میتوان آن را در خوزستان مشاهده کرد. دلیل زیبایی آن گلها هستند. در اینجا واژۀ گل واژهای عمومی است، زیرا که قسمت زیبای آن در واقع گل حقیقی نبوده و در حقیقت برگهای تغییر شکل یافتهای به نام براکته (Bract) هستند. گل کاغذی خاک حاصلخیز با زهکشی خوب و با واکنش اسیدی و مکانهای آفتابی را ترجیح می دهد. شدت نور بالا موجب گلدهی خوب گل کاغذی است. مکانهای با نور کم و یا سایه مناسب پرورش این درختچه نیستند، به طوری که براکته ها در چنین مکانهایی ریزش پیدا میکنند. مکانهای گرم و خشک با دماهایی بالاتر از 38 درجه سانتیگراد را میتواند تحمل کند، ولی در مکانهایی که دمای حداقل شب 18 درجه و دمای روز بین 24 تا 35 درجه سلسیوس داشته باشند، گلدهی آن خوب خواهد بود. در مکانهایی که خاک به طور دائمی مرطوب باشد، گلدهی آن با مشکل روبرو خواهد شد. در مقابل بادهای با سرعت بالا خسارت دیده و جهت ترمیم مجدد، زمانی نسبتاً طولانی نیاز دارد. عادت رشدی و جلوه زیبای گل کاغذی، آن را برای طراحی بسیار مناسب کرده است. این درختچه میتواند برای طراحی و تهیۀ پرچین (Hedge)، حصار و پوشش زمین شیبدار مورد استفاده قرار گیرد. از گل کاغذی برای کنترل رشد علفهای هرز مناطق کوهستانی استفاده شده است. ارقام پاکوتاه آن پوشش زمین مناسبی را به وجود می آورند. گل کاغذی میتواند به صورت یک درخت گل دهندۀ کوتاه تک تنه، در چمن و یا به صورت آبشار در سراشیبی ها پیرایش شود. گل کاغذی همچنین میتواند در گلدان پرورش یابد. گل کاغذی خشکی را تحمل کرده و تا حد امکان آبیاری کم باید صورت گیرد. این درختچه به آبیاری مفرط پاسخ منفی نشان میدهد، ولی نباید اجازه داد که خشکی زیاد و طولانی شود. گلکاغذی به هرس پاسخ خوبی نشان میدهد. اگر به طور منظم هرس نشود انبوه شده و باعث بروز بیماری و حملۀ آفات می شود.