منداب

منداب
خصوصیات: منداب بومی ایران که از بلوچستان تا نواحی اطراف دریای خزر یافت می شود از گونه Eruca sativa  می باشد . دو گو نه اس یکی B.napus یا کلزای معمولی و دیگری B. compestris .

منداب ریشه مستقیم و توسعه یافته ای دارد که به آن صفت مقاومت به خشکی می دهد .

گلهای سفید یا زرد منداب با گل آذین خوشه ای در انتهای ساقه ها مشاهده می شود . لقاح بصورت دگرگشنی انجام می گیرد . میوه منداب نیامی است .

سازگاری: منداب گیاهی است سرما دوست و بلند روز که همانند گندم دارای انواع پائیزه و بهاره است .

مقاومت منداب به خشکی تقریباً مشابه گندم بوده و تولید موفق آن در دیمکاری به حدود 400 میلی متر آب نیاز دارد . با اینحال به رطوبت زیاد خاک نیز سازگاری ندارد .

تولید منداب در اغلب خاکها با اسیدیته حدود خنثی امکان پذیر است . منداب شوری متوسط خاک را بخوبی تحمل می کند . بطور کلی ،‌قدرت تولیدی منداب در خاکهای فقیر بیش از غلات است .

تاریخ کاشت: منداب می تواند در حداقل حرارت 2 درجه سانتیگراد شروع به جوانه زدن نماید .

تاریخ کاشت منداب در کشت پائیزه کمی قبل از گندم است .

آفات و امراض: مبارزه با این حشره با یخ آب زمستانه برای از بین بردن تخمها در خاک و سمپاشی لاروها و حشرات بالغ با سموم فسفره یا کار با ماتها می باشد .

برداشت: برداشت زمانی است که نیامها برنگ قهوه ای متمایل شده باشد .

موارد استفاده: روغن بعضی از انواع منداب دارای مقدار قابل توجهی ماده سمی اسید اروسیک است.