آناناس زینتی

مشخصات: اسم علمی آناناس Ananas comosus و از خانواده Variegatus میباشد. آناناس گیاهی است بومی برزیل و کلمبیا برگهای آن چرمی بلند و نیزه ای با نوارهای طولی کرم و سفید رنگ در لبه است حاشیه برگها خصوص با خارهای قرمز رنگ می باشد. هنگام پیدایش گل، قسمت میانی گیاه، تماما به رنگ قرمز در می آید. این گیاه از سن سه یا چهار سالگی تولید میوه کوچکی مانند آناناس معمولی می نماید که بسیار سخت و خشبی است و قابل خوردن نمی باشد اگر میوه آناناس چیده نشود برگ های جدیدی روی آن ظاهر می شوند.

مراقبت: آناناس زینتی به نور متوسط، هوای گرم، آبیاری متوسط تا زیاد، رطوبت نسبی ۵۰ تا ۷۰ درصد خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۱ گرم در لیتر ، هر دو هفته یکبار، از فروردین تا شهریور ماه، مورد استفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از دو قسمت تورب، یک قسمت خاک برگ و کمی، خاک مناسبی برای این گیاه است.

ازدیاد: نگاه داری آناناس زینتی در آپارتمان بسیار مشکل است. گلدان آن باید درجای بسیار گرم و روشنی قرار بگیرد تا برگ ها رنگ زیبای خود رابه دست آورند. پس از تولید میوه نیز، برگ های اولیه به تدرج زرد شده و به جای آن پا جوش هایی به وجود می آیند که میتوانند تولید گیاه جدید بنمایند آناناس ابلق را می توان به دو روش تکثیر کرد. با استفاده از برگهای روزت که بالای میوه می رویند و پا جوشهایی که در اطراف پایه مادری به وجود آمده اند و روش اول کمی مشکل است. در این روش، قسمت بالای میوه را به فاصله ۵/۱ سانتیمتر مانده به پایه برگهای روزت، بریده و به مدت یک روز در مکان دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید تا خشک شود، سپس در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده وبه آرامی داخل گلدان با قطر دهانه ۱۱ سانتیمتر ، حاوی کمپوست گدانی مخصوص بذر و قلمه قرار دهید. گیاه و گلدان را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و دمای را ۲۴ تا ۲۷ درجه سانتی گراد، تا زمان ریشه دهی که ۲ ماه یا بیشتر طول می کشد، نگاه دارید. در روش دوم، زمانی که پاجوشها به اندازه ۱۰ سانتیمتر رشد کردند، آنها را با یک چاقوی تیز از پایه مادری جدا کنید و هر پا جوش را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و به تنهایی در گلدانی با قطر دهانه ۱۱ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی مخصوص بذر و قلمه بکارید آنگاه گلدان را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و خاک را مرطوب و دما را ۲۴ درجه سانتیگراد نگاه دارید ریشه دهی حدودا ۲ ماه طول می کشد. زمان تکثیر از اواسط بهار تا اواسط تابستان می باشد.

عوارض و درمان: اگر رشد گیاه شما متوقف شد و یا از گل و میوه اثری نبود، باید بدانید، یا هوا سرد است و یا گلدان به تغذیه مصنوعی احتیاج دارد. برگهای زرد شده و لکه های قهوه ای در سطح زیرین برگ نشانه فعالیت حشره آفت است. اگر هفته ای یکبار با سم حشره کش نفوذی، طبق دستور، گیاه را سمپاشی کنید علایم بر طرف می شود. قهوه ای شدن نوک برگ و خشک شدن آن در اثر خشکی هوا یا کم آبی گیاه حادث می شود اگر مشاهده کردید برگ های خشک ، چروکیده و لوله شده است ، گیاه را به محل گرمتری منتقل کنید و آبیاری را انجام دهید .و اگر برگها قهوه ای و چروکیده شدند گیاه را به محل خنکتری ببرید. لکه های سوخته در وسط برگ، نشانگر این است که غبار پاشی گیاه در آفتاب انجام شده و برگها آفتاب سوخته شده اند . در این صورت برگهای از بین رفته را با کارد خیلی تیز حذف کنید . مواد براق کننده نیز برای گیاه مضر است و به برگها منظره زنگ زدگی می بخشد، پارچه نرم یا اسفنج مرطوب برای تمیزی برگها کافی است . همچنین آبیاری زیاد از هر قاعده برگهای گیاه آناناس را می پوساند و برگها ریزش می کنند و در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یکبار آبیاری کافی است.

آنتوریوم

مشخصات: اسم علمی آنتوریوم، Anthorium scherzerianum و از خانواده Araceae می باشد. آنتوریوم گیاهی است بومی گواتمالا و کوشاریکا این گیاه مانند ساقه اصلی بوده و ارتفاع آن به بیش از ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر می رسد، دارای برگهای کمی پهن، سبز تیره و به طول بیش از ۱۸ سانتیمتر می باشد گلها با اسپات قرمز، صورتی، زرد و یا سفید در اواخر بهار یا فصل تابستان ظاهر می شوند . از وسط اسپات گل آذین سنبله ای بیرون می آید که زرد یا قرمز رنگ است. دوام گل آنتوریوم زیاد بوده و ۲ تا ۳ ماه پایدارمی ماند. آنتوریوم به طور کلی به سرما و آب سنگین و نمک دار، حساس است و در زمستان باید حدود ۶ تا ۸ هفته به آن استراحت داد یعنی مقدار آب را کم نمود ه و حرارت را ۱۵ درجه سانتیگراد نگه داشت.

مراقبت: آنتوریوم به نور متوسط ، هوای گرم، آبیاری فراوان، رطوبت نسبی ۷۰ تا ۹۰ درصد و خاک اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر، هر ۳ هفته یکبار، از اسفند تا آذر ماه مورد استفاده قرارداد. بهتر است از کودهای آلی نیز استفاده شود.

خاک: خاک گلدان آنتوریوم عبارت است از تورب با کمی ماسه.

ازدیاد: آنتوریوم رطوبت محیطی را می‌پسندد و درجه حرارت ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتیگراد بهترین درجه حرارت برای گل کردن آن می باشد. این گیاه دارای انبوهی از ریشه های آبدار، سست وگوشتی است که به نظر می رسد گیاه را از داخل گلدان به خارج هل میدهد.به وسیله جداکردن توده ریشه ها در جائی که گیاهان کوچک مجزا درکنار گیاه مادری مشاهده می شوند، تکثیر آنتوریوم صورت می گیرد. هرگز ریشه را با زور جدا نکنید و سعی کنید گیاهانی را از کنار پایه مادری جدا کنید ، که رشد فعال داشته و برگهای جدید تولید کرده اند. سپس آنها را در گلدانی با قطر دهانه ۱۳-۱۱ سانتیمتر ، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت، بکارید. مراقب باشید گیاهچه به زیر خاک فرو نرود و کمی بالاتر از سطح خاک قرار بگیرد. دمای محیط را روی ۲۴ درجه سانتیگراد تنظیم کرده و رطوبت را بالا نگه دارید. برای این منظور یا مرتب مه پاشی کنید و یا گلدان یا کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید.

عوارض و درمان: در صورتی که گلدان شما برگهای جدید ریز و رنگ پریده ای می دهد و گلهای آن ظاهر نمی شود. تغذیه مصنوعی را شروع کنید چون ظاهرا خاک گلدان خیلی فقیر است. و اگر فقط با ظاهر نشدن گلها روبه رو شدید، نور محیط رشد گیاه مناسب و کافی نیست، پس آن را به محل پرنورتر اما دور از اشعه مستقیم آفتاب منتقل کنید. این عارضه ممکن است مربوط به آبیاری زیاد از اندازه هم باشد. در زمستان هفته ای ۱ بار آبیاری کافی است. برگهاس خیلی پر پشت اما بدون گل بیانگر غنی بودن زیاده از حد خاک می باشد. و باید در زمستان خاک گلدان را تعویض و تعدیل کرد حمله قارچ به این گیاه لکه های قهوها ی روی برگ ها تشکیل می دهد و باید با محلول قارچکش نفوذی سمپاشی صورت گیردو برگهای خیلی صدمه دیده، حذف شوند. اگر در زمستان هوا خیلی سرد و مرطوب باشد برگها زرد شده و به سمت پایین ، می پیچد بنابراین باید گلدان را به محل گرمتری منتقل نمود و آبیاری را کمتر کرد در صورتی که برگهای سبز می پیچد هوا سرد و خشک است. برگهای سیاه شده در نتیجه سرمای زیاد، ایجاد می شوند و برگهای نازک ، کم آب و زرد رنگ معرف گیاه تشنه می باشد. اگر زخمهای سفید پنبه ای در زیر برگ و قاعده آن تشکیل شوند. یعنی حشرات آفت در حال فعالیت است می توانید هر دو هفته یکبار با سم حشره کش نفوذی گیاه را سمپاشی کنید و با پنبه آغشته به سم زخمها را خیس نمایید. عامل ایجاد رشته های تار عنکبوتی در سطح برگ کنه ریز قرمز است. باید با پارچه مرطوب برگهار ا تمیز کنید و با سم کنه کش گیاه را سمپاشی نمایید. تامین رطوبت در کاهش آفت موثر است .اگر برگها براق بودن خود را از دست داده اند روزانه با آب ولرم برگها را پاشی کنید چون علت این امر می تواند هوای خشک باشد. صدمات فیزیکی برگها را شکافدار و مریض نشان می دهد بنابراین گلدان را از محل پر تردد دور کنید و برگهای صدمه دیده را قطع نمایید.

آروکاریا یا کاج مطبق یا کاج طبقه‌ای یا کاج خانگی

مشخصات:‌ اسم علمی کاج مطبق Araucaria excelsa و از خانواده Araucariaceae می باشد. این گیاه بومی جزیره نور فولک درجنوب کالدونی جدید است. ارتفاع آن ۱ تا ۲ متر و گسترش آن ۸۰-۹۰ سانتیمتر می باشد . گیاهی است همیشه سبز و دارای برگ های سوزنی آروکاریا به مرور ، شاخه های تحتا نی خود را از دست می دهد . یک واریته آن دارای قد کوتاهی است که در گلدان کاشته می شود. درتابستان میتوان گلدان آن را در هوای آزاد و نیمه سایه یعنی در سایه سایر درختان قرارداد. رشد این گیاه بسیار بطئی است.

مراقبت: کاج مطبق به نور معمولی ، هوای خنک ، خاک همیشه خیس، رطوبت نسبی بین ۵۰ تا ۹۰ درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد .

کود: ۲ گرم در لیتر سولفات آمونیوم ، هر سه هفته یکبار از فرودین تا شهریور ماه، احتیاجات غذایی این گیاه را بر آورده می کند.

خاک: مخلوطی از دو قسمت خاک برگ، یک قسمت تورب و یک قسمت ماسه خاک مطلوب آروکاریا می باشد.

ازدیاد: این گیاه را نمی توان به آسانی تکثیر کرد ولی با کمی حوصله و پیشتکار می توانید موفق شوید. کاج مطبق از طریق کشت بذر از اواسط بهار تا اوایل تابستان ، در دمای حدود ۲۰ درجه سانتیگراد تکثیر می شود. بذرها را به صورت تک یا پراکنده در سینی بذر یا ظروف کم عمق با قطر دهانه ۱۴ سانتیمتر، حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه بکارید. سعی کنید میزان رطوبت را توسط پوشاندن ظرف با یک ورقه پلاستیکی شفاف یا شیشه بالا ببرید البته گاهگاهی پوشش را بردارید تا از یجاد رطوبت بیش از حد جلوگیری شود و یا اینکه فضای کوچکی را جهت تهویه در پوشش ایجاد کنید. هنگامی که بذر ها جوانه زدند و به بلندی ۵ تا ۵/۷ سانتیمتر رسیدند، می توانید نشاءها را به آرامی بیرون آورده و در گلدانی حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید.

مارچوبه زینتی یا شویدی – گردی – چتری

مشخصات: اسم علمی مارچوبه Asparagus واز خانواده Liliaceae می باشد. این جنس دارای گو نه های بسیاری است. دو گونه آن از نظر زینتی حائز اهمیت هستند. زیرا هم به صورت گیاهان گلدانی و هم آویزی در آپارتمان مورد استفاده قرا می گیرند. این گیاهان دائمی و دارای ساقه های نازک و منشعب می باشند. اغلب به خاطر شاخه های برگ مانند تغییر شکل یافته که کلادود نام دارند، پرورش داده می شوند. مارچوبه نرمه بومی افریقای جنوبی است و یک واریته رونده دارد که به طول ۲ تا ۳ متر با گسترش ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر می رسد. در موقع جوانی دارای منظره‌ای پرپشت و متراکم بوده و به عنوان گیاه گلدانی پرورش داده می شود. ولی به تدریج گیاه به صورت بالا رونده در آمده و ساقه های اصلی تولید شاخه های افقی می کند. این گونه واریته دیگری دارد که پا کوتاه بوده و به بلندی ۲ تا ۳۰ سانتی متر می رسد. این گونه دارای منظره پرپشت و متراکم است میوه ای این گیاه سته، کروی شکل، کوچک و قرمز می باشد. مارچوبه زبره، بومی آفریقای جنوبی و ناتال است ارتفاع بوته ۳۰ سانتی متر و گسترش شاخه ها ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتی متر می باشد. این گیاه در منزل بهتر از مارچوبه نرمه مقاومت دارد و هم چنین، چون دارای شاخه های آویزان است به عنوان گلدان آویزی مصرف دارد. برگ های آن سوزنی شکل و خشن تر از برگ های سید و ریزی دارد. میوه آن سته قرمز رنگ است.

مراقبت: این گیاه به نور زیاد، هوای گرم، آبیاری فراوان، رطوبت نسبی ۵۰-۷۰ درصد و خاک قلیایی نیز دارد.

کود: ازاواسط بهار و تا اواخر تابستان هر دو هفته یک بار می توان به مقدار ۳ گرم در لیتر، کود برای مارچوبه مصرف کرد.

خاک: نوع خاک مورد نیاز این گیاه مخلوطی است که از دو قسمت خاک برگ و یک قسمت خاک باغچه فاقد آهک .

ازدیاد: آسپارگوس را میتوان از طریق کاشت بذر در بهار، در دمای حدود ۲۱ درجه سانتیگراد در کمپوست مخصوص بذر و قلمه تکثیر کرد. رشد گیاه در این روش بسیار کند است. حتی زمانی که نشاءها جوانه می زنند، میزان رشد گیاه به قدری کند است که برای داشتن گیاهی به اندازه معقول و دلخواه، لازم است چند ماه منتظر بمانید. روش بهتر، برای تکثیر سریعتر گیاه، تقسیم بوته مادری، در اواسط بهار و تابستان است. ابتدا خاک را مرطوب کرده و گیاه مادری را از گلدان بیرون آورید. ریشه های گیاه را از هم باز کنید و با استفاده از یک چاقوی تیز، توده ریشه ها را به قسمتهای مساوی و مرتب تقسیم کرده، هر کدام را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید دقت کنید که خاک را همیشه مرطوب نگاه داشته و گیاهان را در محیطی با نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید تا رشد کنند.

برگ عبائی

مشخصات: اسم علمی برگ عبائی Aspidistra elatior واز خانواده Liliaceae میباشد. برگ عبائی گیاهی است بومی چین و ژاپن که داری ریزوم بوده و بدون ساقه هوایی می باشد. برگهای آن سبز تیره ، براق،پهن و به طول ۳ تا ۵۰ سانتیمتر است. همچنین دمبرگ بلندی دارد که مستقیما از سطح خاک بیرون می آید. ارتفاع بوته در حدود ۳۰ سانتیمتر و گسترش آن به ۵۰ سانتیمتر می رسد. برگ عبائی گلهای ریزی دارد که ارغوانی وفنجانی مانند است و روی سطح خاک و در قسمت تحتانی گیاه، در اواخر تابستان ظاهر میشود و فاقد زیبایی است. عمر این گیاه زیاد است و سالهای متمادی بدون تغذیه و تعویض گلدان در اطاق می ماند. یکنوع ابلق آن نیز وجود دارد که داری نوار کرم رنگ می باشد و بسیار جالب است. برگ عبایی گیاهی است بسیار مقاوم خشکی، تغییرات درجه حرارت و همجنین نور کم را به خوبی تحمل می کند. در تابستان باید گلدانها را در نیم سایه بگذارید و اگرنه آفتاب برگها را می‌سوزاند.

مراقبت: این گیاه به نور کم تا متوسط هوای خنک، خاک همیشه مرطوب، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی نیاز دارد.

کود: در تابستان ، هر دو هفته یکبار، میتوان به این گیاه ۳ گرم در لیتر کود داد.

خاک: خاک معمولی همراه با ماسه و تورب و کمی مواد آلی، خاک مطلوب گیاه برگ عبائی است.

ازدیاد: اواسط بهار تا اویل تابستان بهترین زمان برای جدا کردن ریزومهای فشرده و بزرگ این گیاه به منظور تکثیر است. قسمتهایی از گیاه را که شامل دو برگ یا بیشتر می باشد با چاقوی تیز، از گیاه مادری جدا کنید. هر قسمت را به تنهایی در گلدانی با قطر دهانه ۹ تا ۱۱ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید. البته برای به دست آوردن گیاهی مناسبتر، می توانید هر ۲ یا ۳ قلمه را در یک گلدان قرار دهید. دما را حدود ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و خاک را به ویژه در هفته های اول تکثیر مرطوب نگه دارید، تا سرعت ریشه دهی افزایش یابد.

بگونیا برگی یا رکس

بگونیا برگی یا رکس
مشخصات: اسم علمی بگونیا برگی Begonia rex و از خانواده Begoniaceae می باشد. جنس بگونیا دارای ۹۰۰ گونه مختلف از گیاهان چند ساله همیشه سبز علفی و گیاهان خزان کننده است که برای برگ ها و گل های زیبایشان پرورش داده می شودند. گونه های مختلف این جنس از گیاهانی به طول چند سانتیمتر تا گونه هایی به طول ۳ متر تشکیل یافته است. تعدادی از گونه ها نیز به صورت بالا رونده می باشند. بگونیا گیاهی است تک پایه یعنی گلهای نر و ماده بر روی یک گیاه قرار دارند. گل های نر ، معمولا زیبا هستند و گلهای ماده را با تخمدان بال دارش می توان به آسانی تشخیص داد بونیا برگی بومی آسام است و درای ریزوم گوشتی می باشد. ارتفاع آن به ۳۰ سانتی متر و گسترش آن به ۴۵ سانتی متر می رسد. این گونه را به خاطر برگهای زیبایش پرورش می دهند. این گیاه برگهای سبز تیره و چروکیده ای دارد که در نزدیکی لبه برگی نقره ای رنگ می شود. گاهی رنگ های دیگری مانند قرمز، کرم یا ارغوانی در سطح برگ دیده می شوند. گلهای آن معمولا ارغوانی کم رنگ وبه قطر یک سانتی متر هستند که در تابستان ظاهر می شوند و فاقد زیبایی می باشند و باید از گیاه جدا گردند.

مراقبت: گیاه رکس به نور متوسط، دمای معمولی خاک همیشه مرطوب رطوبت هوای متوسط تا زیاد یعنی ۵ تا ۹۰ درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز بگونیا رکس را می توان به میزان ۱ گرم در لیتر، هر هفته یک بار، از فروردین تا آبان ماه، مورد استفاده قرا داد.

خاک: مخلوطی از تورب، خاک برگ نرم و ماسه به نسبت مساوی، برای رشد این گیاه مناسب است.

ازدیاد: بگونیای رکس را می توانید با استفاده از یک روش مخصوص و غیر معمول تکثیر کنید. بهار و تابستان بهترین زمان برای تکثیر این گیاه است. یک برگ بالغ را که خیلی هم پیر نباشد، انتخاب کنید و با استفاده از یک چاقی تیزکه به بافت برگ صدمه نرساند و آن را له نکند، برگ را به بخشهای منظم در قالب طبیعی آن ببرید. سپس قطعات برگ را به آرامی و با دقت بردارید و از سطح پشتی برگ و میان رگبرگهای اصلی، در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و روی سطح کمپوست مخصوص بذر و قلمه، در داخل سینی بذر، بخوابانید و به آرامی روی سطح خاک فشار دهید. سپس روی تکه های برگ را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و در دمای حدود ۲۱ درجه سانتیگراد نگاه دارید زمانی که گیاهچه های کوچک به وجود آمدند و به طول۵/۲ سانتیمتر رسیدند، کیسه پلاستیکی را بردارید و هر کدام را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید. باید مرتبا زیر پوشش پلاستیکی بررسی شود تا اگر برگها دچار فساد و پوسیدگی شده بود، بیرون آورده و با قارچ‌کش سمپاشی صورت بگیرد.

عوارض و درمان: اگر لکه های خاکستری متمایل به قهوه ای روی برگها مشاهده کردید، باید گیاه را با قارچ کش طبق دستور سمپاشی کنید و گلدان را به محل خشک و اکسیژن ببرید. ممکن است گازهای داخل آشپزخانه این عارضه را ایجاد کرده باشد. تغذیه مصنوعی و تعویض گلدان با یک درجه بزرگتر می تواند جلوی به وجود آمدن برگهای جدید کوچک و کم رشد را بگیرد. افتادن برگها در زمستان نتیجه هوای سرد است گلدان را به محل گرمتری حدد ۱۳ درجه سانتیگراد منتقل کنید مشکل رفع می شود.

قارچهای بیماری زایی به اسم سفیدک میتواند روی برگها لکهای پودری سفید ایجاد کنددر این صورت با سموم قارچکش گیاه را سمپاشی کنید و گلدان بگونیا را به محل با هوای خشک و اکسیژن دار ببرید . اگر تارهای عنکبوتی زیر برگها مشاهده گردید و با برگهای جدید کمرنگ مواجه شدید، می توانید با یک سم کنه کش هر چهار ده روز یک بار گیاه را سمپاشی کنید صورتی که برگها لوله شد و حاشیه آنها خشک و چروکیده است، حتما از تشنگی رنج می برد فورا آن را آبیاری کرده و به محل سردتری که زیر ۱۸ درجه سانتیگراد باشد منتقل کنید.اگر برگهای بگونیا حالت موازییکی پیدا کرد و لکه های زردی روی ان به وجود آمد و لوله ای و بد شکل شد، باید گیاه را از گدان خارج کنید تا به گیاهان دیگر سرایت نکند زیرا عامل این مشکل ویروسی است و راه چاره ای ندارد. همچنین رنگ پریدگی برگها و ریزش آنها و غده ای شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت نماید می باشد و سیاه شدن و پوسیده شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت قارچهای بیماری زا است به راحتی درمان پذیر نیست ومعالجه آنها مقرون به صرفه نمی باشد آبیاری زیاد از حد و سردی هوای محیط به طور همزمان باعث پوسیدگی ساقه و یقه گیاه شده و آن را از بین می برد.

Begonia tuberosa بگونیا پرپر – عروس صدبرگ

بگونیاها یکی از پرطرفدارترین گیاهان زینتی در بین گلکاران ایران و جهان هستند. تنوع بسیار زیاد در شکل برگ و رنگ گلها و گونه‌های خاص و متفاوت در بین بگونیاها باعث شده‌است که در سطح گسترده‌ای در جهان کاشته و نگهداری شوند. از اولین انواع بگونیاها که وارد ایران شده و گلهای صورتی و برگهای براق چرمی شکل دارد به نام «گل عروس» معروف شده‌است و سایر بگونیاها را هم نوعی از این گیاه برشمرده و عناوین مختلفی متشکل از کلمه عروس به آنها خطاب میکنند. مانند بگونیا پاکلاغی یا عروس پاکلاغی، بگونیا رکس یا عروس رکس، بگونیا پوست ماری یا عروس پوست ماری، بگونیا هندی یا عروس هندی و …

یکی از کارهای جالبی که متخصصات به‌نژادی روی این جنس از گیاهان انجام داده‌اند تولید انوع بگونیاهایی است که دارای گلهای پرپر هستند. در حالی که گیاهان قدیمی گلهای ساده و کم‌پر تولید میکردند این گونه‌های جدید گلهایی با گلبرگهای بیشتر شبیه گل رز تولید میکنند که باعث شده‌است بسیار پرطرفدار باشند. این گونه از بگونیاها گاهی به دلیل داشتن غده یا پیازمانند در محل طوقه گیاه به بگونیا پیازی نیز معروف هستند.

شرکت معظم سینجنتا-گولداسمیت واریته Go-Go‌ را معرفی کرده‌است که گلهای درشت، خوش رنگ و پرپر تولید میکند. سبزینه گیاه بسیار خوشرنگ و جذاب است. ودر باغچه‌کاری گلدان و سبدهای آویز و همچنین به عنوان گیاه خانگی و گلدان پشت پنجره استفاده میشود.

کاشت بذر:

جنس بستر نرم و مرطوب مانند ترکیب کوکوپیت+پیت ماس پیشنهاد میشود. در بگونیاها روی بذر را نمیپوشانند. (بستر را خیس میفرمایید بذر را روی بستر قرار میدهید و مختصری فشار میدهید تا به سطح تماس پیدا بکند. و بذر زیر بستر دفن نمیشود. روی سطح باقی میماند)
pH مطلوب بستر: ۵.۵-۵.۸ و EC زیر ۰.۷۵

نیاز نوری:

برای جوانه زنی بذر نور لازم است. و نباید بذرها را پوشاند. (وجود ۱۰۰-۱۰۰۰ لوکس نور جوانه زنی را بهبود میبخشد)

بگونیا پرپر گیاهی روز بلند است و در شرایط طول روز بیش از ۱۳.۵ ساعت به گلدهی میرسد. در طول روز کمتر از ۱۲ ساعت گیاه گلهای ساده و کم‌پر تولید کرده و اقدام به تولید Tuber (شکلی از پیاز گیاهان، غده گیاهی) میکند.

پس از رشد گیاه اگر در باغچه کاشته شود میباید از نور مشتقیم و شدید آفتاب حفاظت شود. ولی در خانه معمولا پشت پنجره‌ها جای مناسبی برای این گیاه است.

راهنمای کاشت تولید کننده – لطفا برای تصویر بزرگتر کلیک بفرمایید.

دما:

برای جوانه زنی بذر دمای ۲۳ درجه ایده‌آل است. ولی بعد از رشد گیاهچه دما به  ۱۸-۲۰ درجه کاهش پیدا میکند. و پس از رشد کامل گیاه دمای محیط عادی برای گیاه مناسب است.

رطوبت:

در ده روز اول کاشت بذر رطوبت بستر و محیط ۱۰۰درصد مناسب است. پس از رشد گیاه نیز بگونیاها گیاهانی رطوبت دوست هستند و میباید بستر و هوای اطراف گیاه به نسبت مرطوبت باشد.

طول مدت رشد:

در شرایط ایده‌آل از کاشت بذر تا گلدهی ۱۵- ۱۸ هفته زمان میبرد.

نکته: در شرایط تجربی که گلکاران ایرانی داشته‌اند، جوانه‌زنی بذرها گاهی تا چندماه طول کشیده است. لذا توجه به این نکته بسیار مهم است و نباید به زودی ناامید شد.

مشکلات و بیماریها:

به بیماریهای قارچی مانند فیتیوم، ریزوکتونیا، بوتریتیس و … حساس است.

به آفات مکنده مانند شته‌ها، شپشکها و تریپس حساس است.