سبز نیوز

سبز نیوز

مطالب کاربردی گیاهان زینتی.گیاهان دارویی.کشت قارچ.کشت گلخانه ای.تراریوم و بونسای
سبز نیوز

سبز نیوز

مطالب کاربردی گیاهان زینتی.گیاهان دارویی.کشت قارچ.کشت گلخانه ای.تراریوم و بونسای

سانسوریا

سانسویریا یا شمشیری یا نیزه‌ای که در انگلیس گاهی به آن زبان مادر شوهر (Mother in lows tongue ) می گویند .
مشخصاتاسم علمی این گیاه Sansevieria trifasciata از خانواده Liliaceaeمی باشد. این جنس شامل ۶۰ گونه از گیاهانچندساله همیشه سبز است. گونه مورد نظر بومی غرب آفریقا بوده و ارتفاع آن درحدود ۴۵ سانتی متر ودر شرایط مناسب تا حدود یک متر می‌رسد . برگهای این گیاه مستقیم و شمشیری شکل هستند. برگها سبز تیره بوده، رگههای نوار مانند عرضی خاکستری دارند. در نوع ابلق این گیاه زینتی ، برگ ها مخلوطی ازسبز در متن و زرد در کناره ها هستند . این گیاه نسبت به شرایط نامساعد محیطی مقاوم بوده ودر نقاطمختلف منزل می توان آن را نگهداری کرد .گل آن ساقه ای زیبا و معطر میباشدو در شرایط مناسب گل می دهد.

مراقبت:این گیاه به سایه تا نور متوسط، حرارت زیاد، آبیاری اندک، رطوبت هوای ۷۰ تا ۹۰ درصد وخاک قلیایی احتیاج دارد.

توجه :  آبیاری زیاد از حد باعث پوسیدگی انتهای برگهایسانسویریا می شود.

خاکخاک جنگلی یا مخلوط خاکبرگ وماسه، برای این گیاه مناسب است.

درجه حرارت :بهترین رشدخودرادردمای بین۲۵- ۱۸درجه دارد

توجه : این گیاه به دمای زیرصفرحساس می باشد(عکس زیر)

نور :در جاهایی که نور مناسب باشد رشد مطلوب تری را خواهد داشت ولی به سایه و نور کم منازل نیز مقاوم است .

ازدیاداگرچه این نوع سانسویریا را می‌توانید ازطریق تقسیمات برگ تکثیر کنید. ولی، نوارهای زرد رنگی که در سر تا سر دوطرف طول برگ امتداد داد از بین می روند. بنابراین بهتر است، این گیاه رااز طریق پاجوش تکثیر کنید. اواخر بهار تا اواسط تابستان که گیاه در مقابلجابجایی مقاوم است. بهترین زمان برای تکثیر است.برای این کار، گیاه راازگلدان بیرون آورید و پاجوشهایی را که بلندی آنها به ۲۰ سانتیمتر میرسند، با دقت جدا کنید و درگلدان مناسب حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی و کاکتوس قرار دهید. اگر پاجوش زیاد تکانمی خورد چوبی را به عنوان تکیه گاه در گلدان بگذارید تا گیاه محکم شود. گلدان را در نور مناسب و دمای حدود ۱۸ تا ۲۱ درجه سانتیگراد نگاه دارید وسعی کنید خاک همیشه خیلی کم ،مرطوب باشد.

درقلمه برگ ، برگ ها را به قسمت هایی به طول ۱۰ سانتی متر بریده و در دمای ۲۰- ۱۸ درجه به صورت عمودی در محیط کشت (ماسه ) قرار می دهیم تا ریشه وجوانه نا بجا از محل بریده شده برگ ظاهر گردد . این روش تکثیر بسیار راحتاست ولی چنانچه از گونه های ابلق استفاده گردد ، گیاهان جدید ایجاد شدهدارای حاشیه طلایی نخواهند بود . طولانی بودن تا رسیدن به نتیجه مطلوب می باشد.

توتون

توتون با نام علمی Nicotiana Tabacum L و نام انگلیسی Virginian tobacco – Tobacco  از خانواده Solanaceae(سیب زمینی)گیاهی است یکساله به ارتفاع یک تا ۲ متر (گاهی بیشتر) و پوشیده از تارهای چسبنده بسیار کوتاه که از کلیه اندامهای آن بوی قوی و ناپسند استشمام می شود.توتون بومی استرالیا ونواحی گرمسیری آمریکا است. این گیاه ریشه راست دارد که طول آن با توجه به شرایط اقلیمی محل رویش بین ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر بوده که در مناطق خشک به ۲۰۰ سانتی متر هم می رسد. برگهای توتون نسبتاً بزرگ و فاقد دمبرگ و به اشکال قلبی شکل، تخم مرغی شکل نیزه ای شکل، خمیده (وسط برگ انحنا دارد) و یا صاف دیده می شود. ساقه آغوش، بیضوی و به رنگ سبز دارد. گلهای آن نر – ماده و گلی رنگ است کاسه گل آن لوله ای شکل، منتهی به ۵ تقسیم نوک تیز (غالباً نامساوی) و جام گل آن قیفی شکل و ۳ مرتبه بزرگتر از کاسه گل است. پنج پرچم دارد. میوه اش پوشینه ، بیضوی و محتوی دانه های (بذر) بسیار است. بذر بسیار کوچک و کم و بیش بیضی شکل و رنگ آن قرمز تیره ای چنانچه بذرها در شرایط مناسبی نگهداری شوند تا ۱ سال قوه رویشی خود را حفظ خواهند کرد.ارقام مشتق شده از N.alataو N.x sanderaeگیاهان مناسبی به عنوان گل یکساله باغچه ای هستند.در این ارقام روی گل به سمت پائین بوده و یا افقی است و در آفتاب کامل باز می ماند.تمام قسمت های گیاه سمی بوده و در صورتی که خورده شود ممکن است باعث ناراحتی شود و تماس با برگساره ممکن است باعث تحریک پوست گردد.

توتون دارای مواد موثره دارویی نیکوتین،نورتیکوتین،آنابازین،آناتابین،نیکوتیانین،تانن،روتین،بتائین،آسپاراژین،صمغ،گلی کوزیدهای تاهاسینین،تاهاسیلین،ایزوکرسیتین،آنزیمها،نیکوتیمین،میروزیمین،متیل پیرولیدین،پیپریدین،پیرولیدین،کومارین،اسکوپولتین،اسیدهای آلی و نمکها

خواص درمانی:خواب آور،مسکن اعصاب،معرق،قی آور،حشره کش و ضد عفونی کردن سطح خارجی بدن.

در  طب سنتی برای رفع کچلی و خم های عفونی و دفع شپش سر و دورکردن حشرات مورد استفاده قرار می گرفته است.

ابریشم مصری

 ابریشم مصری Casealpinia gillesii درختچه کوچک خزان پذیر از جنس Caesalpinia در خانواده بقولات – پروانه آسا است. این گیاه بومی مناطق استوایی آمریکا ، به طور عمده آرژانتین و اروگوئه است. در تگزاس ، و در سایر نقاط جنوب غربی ایالات متحده نیز گسترده است و در بسیاری از مناق جهان با عنوان پرنده بهشتی زرد شناخته می شود. 

  این درختچه‌ بسیار زیبا، با گل‌های تقریباً دائمی تابستانه، با پرچم‌های بلند قرمز رنگ که جلوه‌ای خاص به این درختچه می‌دهد بیشتر جهت کاشت در نواحی گرمسیری مناسب است

  ابریشم مصری ممکن است به ارتفاع ۳ تا ۴ متر بلندی برسد. این گیاه دارای تاج کروی اغلب شکل پذیر با پوست خاکستری مایل به سبز روشن تا قهوه‌ای روشن است. برگ‌های آن متناوب، دو شانه‌ای مرکب، به طول تقریبی ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر، با شانک‌های ۶ تا ۱۰ جفتی و برگچه‌های ۶ تا ۱۰ جفتی، خطی- مستطیلی، به طول ۵ تا ۷ و عرض ۲ تا ۲٫۵ میلی‌متر، به رنگ سبز روشن است.

  ابریشم مصری دارای گل ۲۰ سانتی متری که هر گل را دارای پنج گلبرگ زرد رنگ با ۱۰ پرچم قرمز بلند آشکار در در گل آذین خوشه‌ای انتهایی است که در اواخر بهار-اوایل تابستان ظاهر می شوند .

  میوه آن به طول ۶ تا ۹ سانتیمتر ، داسی شکل و حالت چرمی با ۲ تا ۵ دانه است.

  این گیاه دارای بوی نامطلوبی می باشد

  درختچه ابریشم مصری تا حدودی در برابر خشکی مقاوم و لیکن در برابر سرما حساس است بطوری که در مناطق سردسیری سر شاخه های آن خشک شده و لیکن در بهار سال آینده شروع به رشد و شاخه‌دهی می‌نماید.

  به عنوان درختچه زینتی اصولاً خاک‌های خوب و زراعی را ترجیح میدهد و لیکن در خاک‌های فقیر نیز می‌توان از آن استفاده کرد. بهترین خاک، مخلوط یک قسمت پیت ماس یک قسمت لوم دو قسمت شن و ماسه ، با سنگ ریزه های کوچک می باشد

  در طول ماه های زمستان ، گیاه را در اتاق سرد که در آن درجه حرارت شب تا ۹ درجه سانتیگراد است قرار دهید و آبیاری باید در طول این مدت، کم و ماهانه باشد

  مردمان بومی آمازون این گیاه را برای درمان تب ، زخم ، و سرفه استفاده می کنند

  تکثیر گیاه ابریشم مصری از طریق قلمه در اواخر تابستان تا اوایل پاییز و از طریق کاشت دانه امکانپذیر است

  باید توجه داشت که دانه و غلاف بذر سبز این گیاه سمی است و موجب تحریک، استفراغ شدید و سایر مشکلات داخلی شکم است

یاس رازقی

گل یاس رازقیJasminum sambac گونه ای درختچه ای کوچک و یا تاک رو با برگ های براق به رنگ سبز تیره و معطر از گل های کوچک سفید از جنس Jasminum و خانواده Oleaceae است

  هرچند به عنوان یاسمن عربی در زبان انگلیسی شناخته میشود ولی بومی عربستان نیست و زیستگاه های بومی آن آب و هوای مرطوب استوایی جنوب و جنوب شرق آسیا است ولی در آب و هوای منطقه خاور میانه نیز رشد خوبی دارد.

  گل یاس رازقی، گل ملی فیلیپین شناخته شده است که در آنجا به عنوان Sampaguita شناخته میشود. همچنین یکی از سه گل ملی اندونزی و در آنجا با عنوان Melati Putih شناخته میشود.

  بررسیهای دقیق آزمایشگاهی نشان داده است که مقدار مطلق عطر گل رازقی و تیره یاس ها در ساعات اولیه بامداد نخستین روز شکفتن گل ( حدود ساعت هشت ) بیشتر از همه اوقات است .

  دانشمندان گیاه شناس سه گونه متمایز از این گل به نامهای زیر تشخیص داده اند : ۱ ـ گونه بلا Bela : در مصر ، شبه جزیره عربستان ( زنبق کویت و بحرین ) و بنگال . ۲ ـ گونه موتیا Motia : در پنجاب هندوستان و سریلانکا . ۳ ـ گونه موگرا Mogra یا Moghra : در هندوستان ، چین ، افغانستان و ایران .

 نظر به اینکه مردم خوش ذوق کشور ما از قدیم گلهای معطر را بیشتر دوست می داشتند ، به پرورش این گل در شهرهای مختلف کم و بیش همت گماشتند ولی چون آب و هوای مطلوب آن سرزمینهای معتدل گرم و مرطوب می باشد ، امروزه پرورش آن بصورت گلدانی در استانهای گیلان ، مازندران ، فارس و خوزستان بیشتر متداول است . 

  در استانهای جنوبی و مناطقی که خطر سرمازدگی وجود ندارد ، یاس رازقی را در هوای آزاد پرورش می دهند و ساقه های نازک آنرا به داربست یا دیوار می بندند . 

  یاس رازقی ۰٫۵ تا ۳ متر (۱٫۶ تا ۹،۸ فوت) ارتفاع دارد و به طور گسترده ای برای گل های جذاب و معطر آن کشت می شود.

  بوته گل رازقی پُر شاخ و برگ و نیمه بالارو است .برگهای آن دائمی ، صاف ، بیضی شکل و بی کرک با گلهای درشت ، پُر پَر که از نیمه اردیبهشت به بعد در طول مدت تابستان گلهای آن مرتبأ شکفته میشوند و هر گل حدود یک هفته تا ده روز دوام دارد .

  در استانهای کرانه دریای خزر که هوای زمستانی سرد است ، حتمأ باید گیاه را از گزند سرما محفوظ داشت و آنرا به مکان های پوشیده منتقل نمود و طبعأ در شهرستانهای مرکزی که سردتر است نگهداری این گل جز در گلخانه میسر نیست .

  چون گلهای رازقی و یاس رازقی از گروه نباتات آهک گریز میباشند ، خاک گلدان آنها باید بکلی فاقد مواد آهکی بوده و حتی آبی که به آنها داده می شود نباید قلیائی و دارای مواد آهکی باشد

 دفعات آبیاری به مقتضای فصل و درجه حرارت محیط فرق می کند . در تابستان بویژه در موسم گل دادن باید روزی یکبار به آن آب داد . 

  از موقعیکه غنچه گلها ظاهر می شود حتمأ باید بپای بوته کود داد . بهترین کود طبیعی که باغبانان با تجربه مصرف می کنند ، شیره کود گوسفندی است و طرز تهیه آن بدین طریق است که ۲ الی ۳ قاشق سوپخوری شیره کود را پس از بهم زدن بپای هرگلدان می ریزند . در محلهائی که تهیه کود طبیعی دشوار است ، مصرف کود شیمیائی مخلوط سولفات آمونیم و فسفات آمونیم به نسبت ترتیب سه و یک و بقدر یک قاشق غذا خوری در هر دو هفته از اواسط بهار به بعد توصیه می شود .

  از این گل برای تولید عطر و چای معطر استفاده می شود.   گل رازقی و یاس رازقی را معمولا از طریق خوابانیدن شاخه ، قلمه زدن و کشت پاجوش زیاد می کنند. لیکن ممکن است آنها را با پیوند نیز زیاد کرد . 

  تکثیر بوسیله خوابانیدن شاخه :  برای این منظور شاخه های بلند یکی دو ساله قسمت پائین بوته را در اواسط فصل بهار درون جعبه چوبی یا گلدان محتوی شن شسته نرم می خوابانند . بطوریکه سرشاخه ها با دو سه جوانه از خاک بیرون باشد . با انجام آبیاری مرتب پس از چندی از ساقه های درون شن ریشه های تازه می رویند . شش هفته بعد هنگامیکه ریشه ها رشد کافی یافتند باید شاخه ها را از زیر گلدان بریده و نهالهای جوان ریشه دار را درون گلدانهای حاوی خاک مناسب که قبلا ذکر شده بکارند تا بوته های مستقلی بوجود آیند . معمولا جهت تسریع عمل ریشه دادن ، قبل از خوابانیدن ساقه کمی از پوست شاخه را که درون جعبه یا گلدان قرار میگیرد با چاقو برش می دهند . باید دانست که چون خوابانیدن شاخه ها در سطح خاک جعبه یا گلدان فقط در مورد شاخه های زیرین امکان پذیر است و شاخه های فوقانی را نمی توان بعلت خطر شکستن بسطح زمین رسانید لذا بدین جهت ممکن است گلدانهای سبک وکوچکتری تهیه نموده شاخه های جوان بالای بوته را از سوراخ زیر گلدان داخل گلدان کرد و درون آن مقداری شن شسته ریخت و گلدانهای هوائی روی شاخه ها را بوسیله قیم در هوا نگهداشت یا روی طاقچه دیوار قرار داد . پس از ریشه دادن با ترتیبی که ذکر شد آنها را به گلدانهای جداگانه منتقل نمود . ذکر این نکته نیز لازم است که چون بر اثر قطع یکباره شاخه های ریشه دار بیم خشک شدن گیاه میرود بهتر است بریدن شاخه ها بتدریج صورت پذیرد. بدین ترتیب که پس از حصول اطمینان از رویش ریشه کافی ابتداء از زیرگلدان باندازه یک سوم قطر شاخه را برید و پس از یک هفته برش قبلی را تا دو سوم قطر شاخه عمیق تر کرد و سرانجام هفته بعد شاخه را از زیر گلدان بکلی قطع کرد و درون گلدان های جداگانه کاشت .

  تکثیر با قلمه :  قلمه ها را باید در بهار قبل از باز شدن چشمها و رویش جوانه ها از شاخه های قوی یکی دو ساله که گل داشتند ، انتخاب نمود و آنها را به مدت یک هفته درون گونی کنفی یا پارچه کرباس مرطوبی پیچید و با پاشیدن آب پارچه را مرطوب نگهداشت . در پایان هفته آنها را به قلمه های کوچک تقسیم کرد بطوریکه هر قلمه ۳ ـ ۴ چشم داشته باشد . سپس قلمه ها را درون گلدانهای حاوی شن شسته کاشت و منتظر شد تا بعد از ۵ ـ ۶ هفته که قلمه ها ریشه کافی دادند آنها را به گلدانهای اصلی که تناسب خاک آن قبلا ذکر شده است انتقال داد .

  تکثیر از راه پیوند :   گل رازقی و یاس رازقی را می توان بوسیله پیوند روی یاس سفید (چمپا) نیز زیاد کرد . در بهار پیوند شکمی یا مجاورتی مناسب است و در پائیز پیوند شکافی رجحان دارد . حسن این طریق تکثیر آن است که چون یاس سفید را می توان تقریبأ در هر نوع آب و خاک عمل آورد و نظیر گلهای رازقی و یاس رازقی به خاک هوموسی اراضی جنگلی احتیاج ندارد و با پیوند آنها روی پایه یاس می توان از زحمت تهیه خاک هوموس رهائی یافت و از دادن آب قلیائی نیز نگران نشد .

   عطر گیری : در کشورهائی که کاشت گل رازقی و گونه های مختلف یاس در سطح وسیع و هوای آزاد متداول است ، صنعت عطر گیری فعالیت گسترده ای دارد . بنا به مندرجات آمار بین المللی ، تولید عطر گلهای تیره یاس در سال ۱۹۷۲ در کشورهای مختلف بقرار زیر بوده است : مصر ۳۵۰۰ کیلو گرم الجزایر ۶۰۰ کیلو گرم مغرب ۲۰۰۰ کیلو گرم فرانسه ۶۰۰ کیلو گرم ایتالیا ۱۸۰۰ کیلو گرم اسپانیا ۴۵۰ کیلو گرم اتحاد جماهیر شوروی و چین ( که تولید قابل ملاحظه و نامعلومی داشته اند ) در کشور چین این گلها را بیشتر برای معطر ساختن چای و تهیه عطری کشت می کنند . کارخانجات عمده عطرکشی در حومه شهر بزرگ کانتون متمرکز است. در هندوستان برای استخراج عطر رازقی گلبرگها را پَرپَر کرده ، روی دانه های کنجد می ریزند . سپس با عصاره گرفتن روغن کنجدهای معطر عطر مطلوب را بدست می آورند . در صنعت پیشرفته امروزی عطر رازقی را از طریق خیساندن گلبرگها در اتر نفت Etheropetrol یا بنزن Benzene استخراج مینمایند . ( نباید بنزن یا روغن بن با بنزن متعارف اشتباه شود . بنزن با فرمول شیمیائی C6 H6 آبگونه فرار و بی رنگی است که از قطران یا قیر ذغال سنگ بدست می آید و در لباس شوئی برای زدودن لکه های چربی و رنگ سازی مصرف می شود ) عطر رازقی گرانبهاترین عطر طبیعی است و گفته می شود که تهیه آن بصورت ساخت صنعتی امکان ندارد 

فتونیا

Fittonia Acanthaceae نام این جنس به افتخار دو خواهر انگلیسیM&F.Fitton نویسنده کتاب ” طبیعت را حمایت کنیم ” گذاشته شده است . گیاهان این جنس پایا با برگهای زینتی برای گلخانه های گرم مناسب میباشند . اگر چه آنها را به عنوان گیاه آپارتمانی و خانگی بکار می برند ولی نگهداری آنها در شرایط اتاق بسادگی امکان پذیر نیست در زبان انگلیسی بدلیل برگها و شبکه های فراوان به این گیاه Nerve plant و یا Mosaic plant اطلاق میگردد. دو گونه از این گیاه که به عنوان برگهای زینتی مورد استفاده قرار میگیرد عبارتند است از : ۱- F. argyroneura ( فتونیای رگ برگ سفید ) : که بومی پرو میباشد . طول برگهای بیضی شکل آن تا ۱۰-۱۲ سانتیمتر میرسد و رنگ آنها سبز تیره میباشد که رگ برگهای بسیار زیاد و کرم رنگ آن مانند اسکلت ماهی کاملا نمایان است . گلهای کوچک و اغلب کرم رنگ با کناره های زرد می باشد که در انتهای ساقه ظاهر می شوند و باید آنها را چید . این گیاه تقریبا بیشتر در سطح گلدان پیدا می کند و ارتفاع آن هیچگاه زیاد نمی شود واریته های مینیاتوری از این گیاه بنام F.a.nana که بسیار جالب است توجه به علا قمندان بگل را بسیار جلب نموده است ۲- F.verschaffeltii ( فیتونیای رگ برگ قرمز ) این گونه نیز بومی کشور پرو و شبیه گونه قبلی است ولی پرورش و نگاهداری أن ساده تر بوده و برای اتاق مناسب تر از گونه قبلی میباشد . برگهای سبزتیره أن بزرگترو ضخیم تر و رگ برگهایش به رنگ صورتی پر رنگ می باشد روش کاشت خاک مناسب این گیاه مخلوطی از پیت و ماسه است . رشد این گیاه کند و جزو گیاهانی است که نگهداری أنها بسیار مشکل است به گرمای مناسب و رطوبت و همچنین رطوبت هوا نیاز دارند . سرما به همراه رطوبت هوا باعث مرگ فوری أنها میگردد. ریختن أب سرد روی برگهای آنها و تابش مستقیم نور به آنها زیان بار است F.argyroneura در زمستان ۱۳ درجه سانتیگراد را تحمل میکند و سرمای زمستان برای گونه F.argyroneura ۱۶ درجه سانتیگراد می باشد . خاک آن در هوای سرد و زمستان خشک باشد . گرمای زیاد در تابستان برای آنها زیان آور نمی باشد و نور آفتاب را بمدت کوتاه نیز تحمل می کنند ولی خاک گلدان نباید کاملا خشک باشد برعکس در زمستان می توان مقدار زیاد تری نور مستقیم آفتاب را در دسترس آن قرار داد . به تغییر درجه حرارت و جریان هوا حساس میباشد در نور مصنوعی بخوبی رشد می کند . معمولا یک یا دو بار تعویض گلدان ضرورت پیدا می کند و توجه داشته باشید که هنگام تعویض گلدان خاک گلدان از مقدار مناسب pet برخوردار باشد . از سال دوم به بعد و هنگام فصل رویش کود کامل مایع رقیق هر هفته به آن داده شود . هنگام رویش به آب فراوان و بدون مواد آهکی نیاز دارد . برای ازدیاد رطوبت محیط به فراوانی گیاه را اسپری کنید و یا میتوانید ظرف زیر گلدان را پر از ماسه کرده و آنرا کاملا خیس کنید از این طریق رطوبت گیاه تامین می شود. مخلوطی از دو گونه فوق منظره جالب و بسیار زینتی را ایجاد می کند . این گیاه به ویژه برای تراریوم و یا قرار گرفتن در بطری Bottle garden مناسب می باشد روش ازدیاد بوسیله تقسیم گیاه و یا جوانه های ریشه دار از ماه فروردین به بعد و قراردادن آنها در حرارت ۲۱ درجه سانتیگراد تا زمانی که خوب مستقر شوند بوسیله قلمه انتهایی و کاشت آنها در ماسه مرطوب و peat که بخوبی ریشه می دهند . قلمه این گیاه در آب نیز بخوبی ریشه می دهند . پس از اینکه ریشه هابه یک سانتیمتر رسیدند باید آنها را بلافاصله در peat و ماسه کاشت. توجه کنید که قلمه های این گیاه به سرعت آب خود را از دست می دهند و باید زود کاشته شود . آفات این گیاه مورد حمله شپشک آرد الود قرار میگیرد .

گل ساعت

نام علمی: Passiflora caerulea ● نام انگلیسی: Passion Flower از خانواده Passifloraceae این گیاه دارای نام های فارسی زهره الساعه،جرج الفلاک،ابوسبقه الوان،نیز می باشد 

این گیاه دارای مواد موثره نظیر آلکالویید ها (هارمین،هارمن،هارمالین،هارمالل،هارمول)،فلاونوئیدها،اسیدهای چرب،سیتوسترول، استیگماسترول و صمغ می باشد.

این گیاه مسکن،خواب آور،آرام بخش،ضد تشنج،ضد هیستری،ضد آسم است واین گیاه به عنوان آرام بخش و نیرو دهتده و ضد تشنج مصرف سنتی دار.د

گل ساعتی گیاهی سریع الرشد است که ساقه های بلند و بالارونده ای را تولید می کند که می توانید قلمه های زیادی از آنها بگیرید. از اوایل تابستان، قلمه های ساقه ای به طول ۱۰ سانت را با استفاده از یک چاقوی تیز بریده و سپس برگهای های پائینی قلمه را جداکنید. انتهای قلمه را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و در گلدانی متوسط حاوی کمپوست بذر و قلمه بکارید و با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید. گلدانها را در دمای ۲۰-۱۸ درجه تا زمان ریشه دهی که حدوداً یک ماه به طول خواهد انجامید نگاه دارید. پس از ریشه دهی و تشکیل گیاه جدید، کیسه پلاستیکی را بردارید و به طور منظم با کود مایع تغذیه کنید و به پروش و رشد گیاه در نور مناسب و کافی تا اواخر پائیز و اوایل زمستان ادامه دهید. سپس آبیاری را کاهش دهید. آبیاری باید به اندازه ای باشد که علائم کم آبی در گیاه ظاهر نشود. دراوایل بهار گیاه جدید را دوباره در گلدانی با اندازه بزرگتر حاوی کمپوست گلدانی بکارید. ممکن است در طول سال، از اوایل تا اواسط تابستان مجبور به تعویض گلدان شوید. البته تا جایی که ممکن است، تا زمان گلدهی گیاه در بهار، این کار را انجام ندهید.

لیندا

لیندا  با نام علمی Beaucarnea recurvata  از خانواده روزاسه و مشهور به   نخل دم اسبی و نیز می باشد. منشاء آن جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و به زندگی بیابانی عادت دارد. برگ های لیندا باریک، کشیده، ضخیم و مقاوم است. با بالا رفتن سن گیاه، از ساقه آن جوانه هایی می روید که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید فورا آنها را حذف کرد. این گیاه در نور کامل و حرارت مناسب و گرم بهترین رشد را دارد، اما خود را به نور متوسط هم عادت می دهد و در نیم سایه ـ نیم آفتاب هم رشد خوبی دارد. در زمستان حرارت ۱۰ تا ۱۳ درجه برای آن مناسب است. در صورت افت دما آبیاری را قطع کنید، چون این گیاه توانایی نگهداری آب را دارد و باید گذاشت تا خاک گلدان، بین دو آبیاری تقریبا به طور کامل خشک شود. در بهار و پاییز هفته ای یکبار و در زمستان به آن هر سه هفته یکبار آب دهید. بهترین خاک برای رشد گیاه ترکیبی از رس، شن و مواد آلی است. قرار دادن گیاه در گلدان بزرگ تر، باعث رشد آن می شود.

با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می رویند که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید حذف گردند.هر دوسال یک بار گلدان را تعویض کنید زیرا تعویض زود به زود آ« باعث ریشه زایی زیاد لیندا شده که این سبب افزایش ارتفاع و در نتیحه کاهش زیبایی آن می گردد.